eitaa logo
🌻🌻🌻🌻 طلوع 🌻🌻🌻🌻
1.9هزار دنبال‌کننده
70.6هزار عکس
73.8هزار ویدیو
2.9هزار فایل
اسیرزمان شده ایم! مرکب شهادت ازافق می آیدتاسوارخویش رابه سفرابدی کربلاببرد اماواماندگان وادی حیرانی هنوزبین عقل وعشق جامانده اند اگراسیرزمان نشوی زمان شهادتت فراخواهدرسید. @tofirmo
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. انتخاب حماسی، حماسه انتخابات 5⃣ انتشار برای اولین بار صدای که جدیدا منتشر شده و درمورد صحبت میکنند. شرم بر کسانی که به تهمت میزدند که به دولت کمک نمیکرده. اگر شرافت دارند کنند؟
🔸 یک هدف‌کشی از امام حسین(ع) این بود که قیامش را امری شخصی و تکلیفی خصوصی معرفی کردند که نمی‌تواند و نمی‌باید الگوی دیگران باشد. هدف‌کشی دیگر نه محو هدف امام حسین(ع) که مسخ هدف آن حضرت است. بدین صورت که گفته می‌شود که آن حضرت تن به کشتن داد تا مردم بگریند و آمرزیده شوند. این نظریه تفسیر مسیحی از است؛ یعنی همان‌گونه که مسیح تن به صلیب داد تا گناهان انسان‌ها شود، امام حسین(ع) نیز تن به شهادت داد تا گناهان امت را بشوید و شفیع‌شان شود. 🔹 راست اینکه شیعه از ، چنان که باید استفاده نکرده و آنرا الگوی خویش نساخت و به این اهرم برای مبارزه با حکومت‌های ستمگر دست نینداخت و آنرا بیشتر دستمایه ساخت. حال آنکه عاشورا مالامال از شخصیت‌های الگوست و سرشار از درس‌های ستیهندگی و اقتدا به آن ضامن آزادگی و عدالت‌گستری. 🔸 اگر عاشورا، آری فقط عاشورا، الگو می‌شد هیچ حکومت ستمگری در سرزمین‌های اسلامی بر جای نمی‌ماند.ولی افسوس که در تاریخ، عاشورای به عاشورای مبدل گشت. گویا امام حسین(ع) به هدف عزاداری برای خویش قیام کرده بود و خود را به کشتن داد تا امتی را بگریاند و عزادار سازد؛ همین و همین. بدتر اینکه همان عزاداری‌ها هم به خرافات وبدعت‌هایی که اساسا هیچ ربطی به عزاداری ندارد و در هیچ جای دنیا این نوع مراسم عزاداری دیده نمی‌شود. 🔹 حال آنکه عاشورا در هر عصر باید یادآور حسینیان و یزیدیان آن عصر باشد. چون عاشورایی بر ملتی می‌گذرد باید آن ملت بیاندیشد که در این عاشورا، حسینیان و یزیدیان کیستند و تکلیف چیست و چه باید کرد و خود درکدام سوست و به سیره حسین(ع) در عاشورا اقتدا کند و در عاشورایی در عاشوراها به پا نماید. 🔸 فاش می‌گویم که هیچ شیعه‌ای بلکه هیچ مسلمانی، بلکه هیچ آزاده‌ای نمی‌تواند با عزاداری امام حسین(ع) مخالف باشد، چشمی که برای آن حضرت اشک نریزد و دلی که در ماتم او نسوزد، چشم و دل انسان نیست. آنکه با عزاداری امام حسین مخالفت می‌کند، بیش از هر چیز از عمال و اعوان امویان است. باری، کسی در سده اخیر به مخالفت با اصل عزاداری نپرداخته است. آنچه گفته می‌شود اصلاحات در عزاداری است و نه انتقاد از نفس عزاداری. اما عوام‌فریبان به عمد محل نزاع را خلط می‌کنند. 💢 عزاداری برای امام حسین(ع) کمترین و آسان‌ترین وظیفه ما در برابر آن حضرت است. این وظیفه آسان را بیش از اندازه بزرگ کردن، شانه خالی کردن از وظایف بزرگتر و دشوارتر است. ما نمی‌گوییم که عزاداری نه. ما می‌گوییم فقط عزاداری نه. ما می‌گوییم پاکسازی عزاداری هم. ما می‌گوییم حماسه‌داری امام حسین(ع) هم. ما می‌گوییم امام حسین(ع) هم.
| 🔰 عاشورا علیه تحجر و اپوزسیون ✍️ سینا زعیم‌زاده جانشین سردبیر فرهیختگان 📍هر توصیفی از بیان آنچه این روزها در کوچه و خیابان و مسجد و حسینیه و روضه‌های خانگی و... می‌گذرد ناتوان است. درباره این همه زیبایی و شکوه بهتر است قلم تحلیل در نیام کشید و تماشا کرد، بهترین کسوت است برای سخن گفتن از این همه حس و و ، حماسه (ع) در قلب‌ها را مگر می‌توان با چیزی جز تماشا حلاجی کرد؟ دوباره ایران را کرده است، مرد و زن، پیر و برنا، شیخ و صوفی و... هرچه دارند و ندارند را به ‌میدان آورده‌اند تا به دمی یا دِرمی یا قدمی یا قلمی شریک حماسه حسین(ع) شوند....
🔴مثل علی ابن ابیطالب ازکثرت دشمنان نباید هراس داشت ♦️امام خامنه ای :برادران و خواهران اين پيروزيها براى ما مايه‏ى عبرت است. چطور شد اين پيروزيها به دست آمد؟ با نترسيدن از دنيا. از نبايد ترسيد، و ملت ايران نمی ‏ترسد. با اين ، با اين ، با اين و شورى كه در اقشار ملت ما بخصوص در جوانان ما هست، اين ملت پيروز خواهد شد؛ به اهداف خود خواهد رسيد و دشمنان را به زانو در خواهد آورد. هيچ دشمنى نمی ‏تواند ملت ايران را از پيمودن اين راهى كه اسلام در مقابل او گذاشته است، بازدارد. فقط اين نكته را بايستى به ياد داشت كه مثل ، از نبايد هراس داشت.
روح که بزرگ شد، تن به زحمت می‌‏افتد 🔻 اساساً که بزرگ شد، به زحمت می‌‏افتد، و روح که کوچک شد، تن آسایش پیدا می‌کند. این خود یک حسابی است... 🔸 روح کوچک به دنبال لقمه برای بدن می‌رود؛ اگرچه از راه دریوزگی و تملّق و چاپلوسی باشد. روح کوچک دنبال و می‌رود ولو با گرو گذاشتن ناموس باشد. روح کوچک تن به هر ذلت و بدبختی می‌دهد برای اینکه می‌خواهد در خانه‌اش فرش یا مبل داشته باشد، آسایش داشته باشد، خواب راحت داشته باشد. اما روح بزرگ به تن نان جو می‌خوراند، بعد هم بلندش می‌کند و می‌گوید کن. 🔸 روح وقتی که بزرگ شد، خواه ناخواه باید در روز سیصد زخم به بدنش وارد شود. آن تنی که در زیر سم اسب‌ها لگدمال می‌شود، جریمه‌ی یک روحیه‌ی بزرگ را می‌دهد، جریمه‌ی یک را می‌دهد، جریمه‌ی حق‌پرستی را می‌دهد، جریمه‏‌ی روح را می‌دهد. وقتی که روح بزرگ شد، به تن می‌گوید من می‌خواهم به این خون ارزش بدهم. 👤 📚 از کتاب ، ج۱ 📖 ص۳۱