فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 زاکانی: راه پیش‌روی ما تثبیت جهت‌گیری دولت شهید رئیسی است
🔹آب به لانۀ بعضی‌ها افتاده و احساس کردند خبری است. جریان انقلاب یکپارچه است. دولت را فرد اداره نمی‌کند، تیم اداره می‌کند.
🔹آقای جلیلی هم توانش را دارد، هم برنامه دارد و هم ایدۀ تغییر دارد و هم وعدۀ غیر نمیدهد و تلاشش حل مشکلات کشور است.
@Farsna
22.88M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 ترامپ و بایدن در مناظره دربارۀ ایران چه گفتند
@Farsna
6.09M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 داستان مباهله برای بچه‌ها
@FarsMaaref
9.06M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 زاکانی: فردی می‌خواهد دولت روحانی و دولت‌های هم‌سوی او را نمایندگی کند و مسئولیت خطاهای آن‌ها را نپذیرد
@Farsna
🖇 «این بار سنگین #حکومت_دینی است که می‌خواهد با #آزادی و #انتخاب آدم‌هایی را که در شکل طبیعی گرایش به شهوات و آرزو‌ها و جلوه‌ها و امکانات دنیا دارند، روبه هدف‌هایی بگذارد که بالاتر از #عدالت و #عرفان و #تکامل است. این سه مشکل در کیفیت تربیت و تشکل و در زمینه آدم‌های طبیعی و در اهداف فوق طبیعی، برای حکومت‌های دینی هست و این همه باضافه تهاجم بیرونی و #فتنه‌ها و بازی‌ها و دروغ‌ها و نیرنگ‌ها و برخوردهای آزاد و سیاست‌های باز است که از هر طرف راه را می‌بیندد.»
📚 حجت‌الاسلام علی صفایی حائری، از معرفت دینی تا حکومت دینی، ص۲۳۹
#یادداشت | #انتخابات
🔰 ایران خانه‌‌ی ماندنِ ماست
«تراژدی سیاست‌زدایی»
✍🏻 حامد قدیری
هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب
📍مسئله‌ی من رأی‌آوردنِ جلیلی یا پزشکیان نیست. از چیز دیگری حرف می‌زنم. سیاست به یک معنا یعنی حساس‌بودن به شهر و محل زندگی؛ یعنی برساختنِ تقریر و روایتی که فرد را به موطنِ خود پیوند بزند؛ یعنی داشتن روایتی نسبتا مشترک با «هم‌ـ‌شهری»ها و «هم‌ـ‌وطن»ها به این معنا، شهروندی پیوند عمیقی با سیاست‌ورزی دارد...
🔸 در مقابل، سیاست‌زدایی فرایندی‌ست که مجراهای سیاست‌ورزی را آرام‌آرام می‌بندد و آدمها را به جایی می‌رساند که حساسیت‌شان را برون‌سپاری کنند. ژیژک این برون‌سپاری را به پخش صدای «خنده‌‌ی حضار» در فیلم‌ها و سریال‌ها تشبیه می‌کند: کم‌کم ادراک تو نسبت به امر خنده‌آور از بین می‌رود و تو پیداکردنِ لحظه‌ی خنده‌آور را به صدای پس‌زمینه می‌سپاری.
🔹 در این سال‌ها، دست‌اندرکارانِ حاکمیتْ ایران (این هویتِ هم‌واره سیاسی) را سیاست‌زدایی کرده‌اند. چرا؟ خوش‌بینانه این‌که شاید چون درگیر مقاومت و جنگ موجهی است که حدود هویت‌ش را در جغرافیای سیاسی تعریف می‌کند اما حالا «سیاست‌ورزیِ» متعارفی که با زندگیِ معمولی پیوند خورده، حضور در این جنگِ دشوار را با لکنت مواجه می‌کند.
🔸این سیاست‌زدایی چنان شده که بسیاری از آدمها در لحظاتِ انسانی و شرعی و سیاسی، حساسیت‌شان را برون‌سپاری می‌کنند و گوش‌شان به صدای «خنده یا گریه‌ی حضار»ی‌ست که از جایی پخش شود. این سیاست‌زدایی آدمها را از شهر جدا می‌کند. و برای انسان سیاست‌زدوده، شهر نه خانه‌ای برای ماندن که مسافرخانه‌ای‌ست که نمِ دیوارش هیچ دل‌شوره‌ای برنمی‌انگیزد.
🔹این سیاست‌زدایی به‌مرور مشارکتِ سیاسی را کاهش می‌داد اما تا پیش از هشتم تیرماهِ ۱۴۰۳، از صندوقِ رأی خلوتْ، گزینه‌ای انتخاب می‌شد که علی‌الظاهر زاویه‌ی چندانی با آن جنگ و مقاومت نداشت. ولی رخ‌دادِ هشتمِ تیرماه اولین باری‌‌ست که هم مشارکت پایین هم‌چون سیلی‌ست و هم گزینه گزینه‌ای دیگر. و این خبر هول‌ناکی برای سیاست‌زدایی‌ست.
🔸امیدوارم. امیدوارم این تلنگر (فارغ از هر نتیجه‌ای) شاید طلیعه‌ای بر توقفِ فرایند سیاست‌زدایی باشد. امیدوارم روحِ سیاست‌ورزی دوباره به جامعه برگردد. امیدوارم دست‌اندرکارِ برساختنِ روایتی از ایران بشویم که نسبتی هرچند تُنُک میان «زندگی معمولی» و آن «جنگ» برقرار کند.
ایران خانه‌‌ی ماندنِ ماست.
مطالعه کامل یادداشت در «وبگاه فکرت»