بسمه تعالی از سر شب دارم به خودم فکر می‌کنم. به اینکه چه قدر به هدایی که باید باشم نزدیک شده‌ام. هی لای کارهای ظاهراً گل‌درشت دنبال جواهرات ریزتری می‌گردم که خالص‌ترند.پیدا نمی‌کنم! از پارسال تا الان پس من چه می‌کردم؟ سرم را از خجالت لای دستهایم پنهان می‌کنم. چه کردی با خودت هدا؟ مگر قرار نبود توی توبره‌ات جواهر جمع کنی برای روزی که یاریگری نداری؟ چه شد پس؟ خدای مهربان من! دستم خالی است. من از حاج آقا مجتبی یک چیز یاد گرفتم که بیاورم دم در خانه‌ات بلکه مرا ببخشی! من و اولادم، محبت علی علیه السلام را توی سینه‌هایمان داریم. این درخشان‌ترین جواهری بود که پیدا کردم. مولای من! می‌شود مرا بپذیری؟! #خدایا_منو_آدم_کن #شب_قدر #محب_علی #توتک @toootak