🚨#دوستان! تا دقایقی دیگر پستِ چهارمِ ضمیرِ «نا» بارگذاری می‌شود؛ بسیار سخت و طاقت فرسا!! https://eitaa.com/torab_bash

🌤️ توصیفِ ضمیرِ «نا» از منشأ خلقت ✍️... در بحثِ ضمیرِ «نا»، گاهی اهل‌بیت (ع) از منشأ خلقت شروع به صحبت می‏کنند که خلقت ابتدا از کجا شروع شد؛ یعنی درباره ارتفاعاتِ عالَم صحبت می‏کنند؛ و نظامِ واسطه‌ها را با مصداقِ «اَلصّفَاتُ و الأَسمَاءُ مَخلُوقَاتٌ» مطرح کرده؛ سپس توضیح می‏دهند که این چه جریانی در عالم است. ⁉️نگاهِ ما به این قبیل احادیث باید چطور باشد؟ یعنی چه تصوری در ذهن ما باید ایجاد شود؟ اینکه یک اشیائی یا یک چیزهایی در ارتفاعاتِ عالم به نام صفات و اسماء إلهی وجود دارد که مخلوقِ خدا هستند؛ آنها خدا نیستند؛ بلکه خدا آنها را خلق کرده است. این یک تصور ابتدایی از یک حقیقت است؛ اما چون بحث صرفاً درباره خلقتِ صفات و أسماء است؛ ما نیازی به یافتن جهت و مسیر بحث نداریم؛ لکن گاهی بحث درباره ابتدای خلقت از بالا به سمتِ پایین است؛ جایی که خلقت ابتدا شد! به عنوان مثال حدیثی که در پستِ قبل داشتیم: «نَحنُ صَنائِعُ رَبِّنا و الخَلقُ بَعدُ صَنائِعُنا» ما ساخته‏های خدا هستیم و بعد از اینکه ما ساخته شدیم؛ بقیه چیزها را ما خلق کردیم. در این حدیث و احادیثِ مشابه، اهل‌بیت (ع) از ابعادِ بالاترشان به عنوان شخص صحبت می‏کنند؛ نه صرفِ اشیاء، یعنی اشیاءِ ارتفاعاتِ بالا که ابعادِ نوری خودشان است را به عنوان شخص معرفی می‏کنند؛ همچنان‌که در برخی احادیث، عناصرِ ارتفاعات بالا را صرفاً به عنوان شیئ معرفی می‏کنند. ‼️در حدیثِ «نَحنُ صَنائِعُ رَبِّنا» هم نمی‏فرمایند که ابتدا خدا نورِ ما را خلق کرد؛ بلکه می‌فرمایند: «نَحنُ»، یعنی خودِ ما ساخته‏های خدا هستیم؛ خودِ ما در آن ارتفاعاتِ اول، شیئ‌ای ساخته شده توسطِ خدا هستیم که شخص است! اگر این حدیث را صرفاً روی زمین و دنیایی معنا کنیم؛ مطلب را از جایگاهِ خودش خارج کرده و متوجه‌اش نخواهیم شد! چرا؟ چون معنای حدیث این نیست که خدا ابتدا ما را در آن ارتفاعات بالا ایجاد کرد؛ سپس ما وقتی به دنیا آمدیم؛ از روی همین زمین، دیگر خلایق را خلق کردیم! زیراکه میلیاردها سال قبل از خلقتِ مادی اهل‏بیت (ع) در زمین، خدا مخلوقاتِ دیگر را خلق کرده بود؛ یعنی اگر حدیث را روی خطِ زمان معنا کنیم؛ می‌بینیم که روی زمین و در خطِ زمان، ابتدا خدا دیگر مخلوقات را ایجاد کرد؛ سپس حدود ۱۴۰۰ سال قبل اهل‏بیت (ع) را روی زمین قرار داد؛ پس اینکه امام در حدیثِ فوق فرمود: ابتدا خدا ما را ساخت؛ بعد ما دیگر خلایق را ساختیم، جایگاهِ حدیث روی زمینِ مادی نیست؛ حتی جایگاهِ آن در آسمان‌ها هم نیست؛ چون آسمان‌ها نسبت به ملکوت، عرش، غیب و أسماء، این پایین‌هاست و مؤخر از عوالمِ بالاتر است؛ لذا در حدیثِ فوق، صحبت از ارتفاعاتِ بسیار بالاست؛ آن‌جایی که خلقت ابتدا شد؛ و کسی خلقتِ اغیار را از جانبِ «مَنْ خَلَق» ابتدا کرد. ▪️در حدیثِ «الصّفَاتُ و الأَسمَاءُ مَخلُوقَاتٌ» صفات و أسماء، اشیائی مخلوق‌اند؛ اما در حدیثِ «نَحنُ صَنائِعُ رَبِّنا» ما صنعِ ربّ هستیم؛ این‌ها صرفاً شیئ نیستند؛ بلکه افرادی هستند ذی‌شعور؛ چون امام می‌فرماید: «نَحنُ»، یعنی افرادی، ذی‌شعور و توانمند که کارهای عجیبی انجام می‌دهند؛ از جمله خلقتِ مخلوقات؛ لکن منظور این نیست که ما با همین جسم مادی، آن بالا رفتیم و چیزهایی را خلق کردیم؛ بلکه جسمِ مادی اهل‏بیت (ع) میلیاردها سال بعد از ابتدای خلقت ایجاد شد؛ لذا منظور از «نَحنُ» اهل‌بیتِ مادی نیست؛ این «نَحنُ» تشخّص یافته‌ی همان «الصّفَاتُ و الأَسمَاءُ» است؛ یعنی وجهی از اهل‏بیت (ع) که مادی نیست؛ بسیار مرتفع است؛ ابتدای خلقتِ إلهی و ابتداکننده به خلقتِ دیگر مخلوقات است؛ اشیائی حجیم و نورانی در ارتفاعات که یک اصلیتی بنام صفات و أسماء إلهی دارد و یک زیرمجموعه‏ای بنام اهل‏بیت (ع) در دنیا. 📌به عبارت دیگر حقایقی در عالم وجود دارد به نام «اَلصّفَاتُ وَ الأَسْمَاءُ» که با یک نظامی پایین می‏آید و در دنیا به جسم‏های مبارکی وصل می‏شود؛ آن جسم‏های مبارک در دنیا را ما با عنوانِ اهل‏بیت (ع) می‏شناسیم که اصلِ ایشان، همان صفات و أسماءِ إلهی است و خودشان این صفات و اسماء را می‏فرمایند: «نَحنُ»! این «نَحنُ» عالم به عالم را درونِ خودش خلق می‌کند و پایین می‌آید؛ تا اینکه به دنیا می‌رسد و در دنیا، در خطِ زمان، حدود ۱۴۰۰ سال قبل به جسم‌هایی که خدا قرار داده؛ وصل می‌شود؛ و این همان چیزی است که ما تحت عنوان ضمیرِ «نا» می‌شناسیم؛ لذا در حدیث نمی‏فرمایند: نَحنُ أهلُ البَیتِ صَنائِعُ رَبِّنا، اصلاً واژه اهل‏بیت را بیان نمی‏کنند؛ چون جایگاهِ این عنوان، دنیاست؛ خودِ اهل‏بیت محدود به دنیا نیستند؛ اما این عنوان‌شان برای دنیاست. ایشان در ارتفاعاتِ بالا اشیائی عظیم‌اند بنام صفاتِ الهی که وقتی بسوی اعماق جریان پیدا می‏کنند، می‏شوند أسماء، مثل اسمِ الخالق که با جریانش تا همین اعماق را خلق می‌کند؛ و این نگاهی کلان است به توصیفِ ضمیرِ «نا» از منشأ خلقت. https://eitaa.com/torab_bash

🔺جمله‌ی کلیدی پست: ...و در دنیا، در خطِ زمان، حدود ۱۴۰۰ سال قبل به جسم‌هایی که خدا قرار داده؛ وصل می‌شود؛ و این همان چیزی است که ما تحتِ عنوانِ ضمیرِ «نا» می‌شناسیم! 👆👆👆👆👆👆👆👆 https://eitaa.com/torab_bash

🚨#دوستان! دقت کردید مدتی هست که #حوادث در دنیا، ناگهان سرعت و شدت می‌گیرد و ناگهان برای زمانِ کوتاهی فروکش می‌کند؛ کمی در آرامشِ ظاهری به سر می‌بریم و دوباره ماجراهای سخت و عجیب سرعت و شدت می‌گیرد؟! 🤔 https://eitaa.com/torab_bash

👆امروز یک تحلیلِ بسیار جالب و کارآمد در این رابطه، تقدیم شما عزیزان می‌شود.👆

✍️... معلّمِ پنهانِ همه‌ی معلم‌ها 💡حجةالاسلام استاد عالی: بیانِ یک ماجرای اسرارآمیز از معلّمیِ پنهانِ امام رضا (ع). 😱 واقعاً زیبا و عجیب بود!! https://eitaa.com/torab_bash

😂 خلاصه سفر ترامپ به عربستان که توسط هوش مصنوعی ساخته شده!! https://eitaa.com/torab_bash

✅ #وزیر_نیرو: سدها خالی است! چرا #علما فکری نمی‌کنند؟ چرا باران نمی‌آید؟ چرا هوا گرم‌تر شده است؟ https://eitaa.com/torab_bash

🚨#دوستان! امروز با توجه به توضیحاتی که درباره‌ی ضمیرِ «نا» داشتیم؛ از منظرِ تعامل با ذاتِ خدا از طریقِ ضمیر «نا» وارد سیاق اولِ سوره طه شده و با اشاراتی به سیاق دوم، عملاً واردِ بحث‌های #مهدویت و وقایعِ آخرالزمان در سوره طه می‌شویم. https://eitaa.com/torab_bash

🔦 رفتار در قبالِ حوادثِ جاری و پیش‌ِرو ✍️... یک مطلبی که اخیراً در تعدادی پست مطرح کردیم؛ نگاهی به #حوادثِ پیشِ‌رو از منظرِ آیاتِ إلهی بود؛ اما اینکه دقیقاً چه رفتاری باید داشته باشیم؛ خیلی بسط داده نشد! لذا این سؤال هنوز باقیست که در مورد حوادثی که با آن‌ مواجه هستیم و در مجموع در قبالِ حوادثِ #آخرالزمان چه رفتاری باید داشته باشیم؟ 🔸اگر حقیقتاً اعتقاد داریم که خدا برای تحققِ وقایعِ عالم و برنامه‌ی #مهدویت تاس نمی‌اندازد و وقایع به گونه‌ی شانس واقع نمی‌شود؛ پس باید قائل باشیم که هم یک #نظمی در وقوع ماجراها وجود دارد و هم این حوادث یا آیات بر اساس یک #نظامی وارد دنیا شده و بروز می‌یابد! که این نظام را در مباحثِ سوره طه بیان خواهیم کرد. ⁉️اما دوستان! اگر دقت کرده باشید؛ حداقل از چند سال قبل از #کرونا این تجربه را داریم که حوداثِ دنیا به گونه‌ای #موجی یا #مواج در حال وقوع و شدت گرفتن است؛ به این معنا که موجی از یک نوع حادثه در اقصا نقاط دنیا بروز می‌کند و پس از مدتی فروکش می‌کند؛ چند صباحی #آرامشِ نسبی وجود دارد؛ باز نوعی دیگر از حوادثِ اجتماعی یا طبیعی شدت و وسعت می‌گیرد و پس از مدتی فروکش می‌کند! به عنوان مثال همین اخیراً ناگهان تعداد زیادی زلزله‌ی شدید در نقاط مختلف جهان واقع شد؛ یا باران‌های پارسال در سرتاسر کشور که یک مکانیزم جالبی داشت و با وجود شدت در بارش‌ها؛ کمترین خسارت را به بار آورد! یا آتش‌سوزی‌های گسترده‌ی اخیر به همراه طوفان‌های همراهِ آتش در کشورهای مختلف از جمله چیزی که در آمریکا و اسرائیل واقع شد؛ و یا حوادثی از این قبیل که وسعت و شدت گرفت و ناگهان فروکش کرد! این چه ماجرایی است و چه رفتاری باید در قبالِ آیاتِ زمانه و این‌گونه ماجراها داشته باشیم؟! 📌اول اینکه باید تفاوتِ اتفاقاتِ بشری یا تکنولوژیک با حوادث الهی را بدانیم؛ بعد در صحنه دنیا باید بتوانیم با معیارهایی حوادث الهی و آخرالزمانی را از چیزهای دیگر تشخیص دهیم؛ ثالثاً باید به این حوادث #نگاهِ_توحیدی داشته باشیم و رابطه‌ی این وقایع با برنامه‌ی خداوند در امرِ مهدویت را بدانیم. اینجاست که ما با #بصیرت، می‌توانیم مسیرِ حوادث به سوی مقصد الهی را با #تبعیت از برنامه‌ی خدا درست حرکت کنیم. ‼️لکن مشکلی که اکنون در جامعه با آن مواجه هستیم؛ این است که جامعه مُبیّن ندارد؛ نه در بیتِ بزرگان! نه در سینما و رسانه و نه در رده‌ی مسئولان! بلکه عموم مردم و بسیاری از مسئولان ما اصلاً از منظرِ برنامه‌ی خدا به حوادث نگاه نمی‌کنند؛ لذا هرچقدر #ضرب‌آهنگ حوادث تند شود؛ بیدار نمی‌شویم؛ و زمانی که فروکش کرد؛ برای بازبینی به عقب باز نمی‌گردیم که با مطالعه‌ی آنچه گذشت برای حوادث بعد آماده شویم! چرا؟ این همه غفلت چطور در میان ما واقع شده؟! چه شده است که رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند سرعت حوادثِ عالم سرسام‌آور شده! اما عموم مردم و مسئولانِ ما اصلاً این حوادث را نمی‌بینند و برنامه‌ی خدا را فهم نمی‌کنند؟! آن‌هایی هم که متوجه حوادث هستند؛ معمولاً یا #مشرکانه نگاه می‌کنند و به طبیعت یا بشریت نسبت می‌دهند یا بندِ به اتفاق و شانس می‌کنند! درحالی که «وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا» حتی یک برگ که از درخت می‌افتد؛ طبق علم و برنامه‌ی خدا سقوط می‌کند! 🚨پس اینکه ناگهان حوادث شدت و سرعت می‌گیرد؛ دقیقاً طبق برنامه‌ی خداست؛ و اینکه فروکش می‌کند و برای مدتی یک آرامشِ نسبی برقرار می‌شود؛ فرصتی برای ماست؛ فرصتی که درس‌ها را مرور کنیم؛ #تربیت‌های صحنه را در وجودمان تثبیت کنیم؛ مسیر پشتِ سر و رفتارهای انجام شده را بازبینی کنیم؛ در صورت لزوم خود را اصلاح کرده و در مجموع با آمادگی بیشتری وارد #موج بعدی حوادث بشویم! اما جامعه ما غافلِ غافل از این #آیات است؛ و هرچقدر خدا دارد فرصت می‌دهد؛ باز هم بیدار نمی‌شویم!! 🔺لذا دوستان! بیایید ما حوادث را از منظرِ #آیاتِ_إلهی بررسی کنیم و اگر به توفیق إلهی متوجه إلهی بودن آن شدیم؛ به شدت به منظورِ خدا اعتنا کنیم و ردّ #صاحب را در دلِ صحنه بزنیم و با بهترین رفتار را اتخاذ کردن؛ از او #تبعیت کنیم. ان‌شاءالله https://eitaa.com/torab_bash