eitaa logo
Toro_Land_JP
24 دنبال‌کننده
14 عکس
0 ویدیو
0 فایل
ژاپن از نگاه نزدیک در ژاپن چه می‌گذرد؟( 🖊️رونوشت به مردم ایران) تصرف در متن ها ممنوع😊 نشر مطالب کانال بدون ذکر منبع و نام نویسنده⛔ ادمین: @Admin_Nihon آدرس ما در تلگرام: t.me/Toro_Land_JP آدرس ما در اینستاگرام: http://Instagram.com/Toro_Land_JP
مشاهده در ایتا
دانلود
یا لطیف تورو (灯籠، 灯篭، 灯楼) فانوس‌های سنتی ژاپنی هستند که از فلز، سنگ یا چوب ساخته می‌شوند. آنها در اصل از چین به ژاپن وارده شده اند بصورتی که هنوز هم می توان فانوس ها را در باغ های چینی و معابد بودایی تحسین کرد. اگرچه آنها در کره و ویتنام نیز بصورت محدود استفاده میشوند. در ژاپن، تورو در اصل در معابد بودایی قرار می‌گرفت، جایی که مسیرها را نشان میدادند و راه روشن میشد (به عنوان پیشکشی به بودا در نظر گرفته می‌شدند). استفاده از آنها در زیارتگاه های شینتو و اطراف خانه های ژاپنی از دوره هیان (Heian period,794-1185) به بعد آغاز شد. "نوشته شده توسط کاکا"
طبق خبری که در صفحه ی ویکی پدیای ایرانیان در ژاپن (在日イラン人) منتشر شده تا ماه جون 2022 میلادی، 4177 ایرانی در ژاپن سکونت دارند که تمرکز جمعیتی بیشتر در توکیو (پایتخت) و ناگویا (یکی از مهمترین شهرهای صنعتی) وجود دارد. عمده ی دین های ایرانیان ساکن ژاپن، مسلمان شیعه، بهایی و زرتشتی گزارش شده است. مهاجرت ایرانیان به ژاپن به نحو گسترده‌ای در سال ۱۹۸۸ آغاز گردید و جمعیت مهاجران را سرعت بخشید تا جاییکه هواپیمایی ایران ایر هر هفته یک پرواز به ژاپن داشت. نهایتاً دولت ژاپن در سال ۱۹۹۲ معاهده لغو روادید برای ایرانیان را لغو کرد و تلاش‌های گسترده‌ای را جهت بازگرداندن مهاجران غیرقانونی آغاز کرد. در حال حاضر بین ایران و ژاپن مسیر پروازی مستقیم وجود ندارد. درصد مهاجرت ایرانیان به کشورهای مختلف در تصویر به خوبی دیده میشود (لینک خبر). "نوشته شده توسط کاکا"
سرزمین آفتاب (نیهون) از دیرباز برای ما ایرانیها جذابیت خاصی داشته! در چند سال اخیر به واسطه ی همه گیر شدن فضای مجازی اطلاعات بیشتری از ژاپن در اختیار مردم ایران قرار گرفته اما به واقع چقدر از این خبرها و تبلیغات صحت دارد؟ این کانال با این هدف درست شده که فعالیتهای ایرانیان داخل ژاپن را (مردم عادی و پایگاه های دولتی) و گوشه هایی از اخبار و وقایع داخل ژاپن را با یک نگاه تحلیلی منتشر کند. از تمامی دوستان مخاطب و علاقمند به ژاپن دعوت میکنم تا نظرات و سوالات خود را برای هر پست با ما به اشتراک بگذارند. از دوستان ساکن ژاپن هم دعوت میکنم تا تجربیات و نظرات خود را از زندگی در ژاپن برای انکاس واقعیتها با ما به اشتراک بگذارند.
تجربه تحصیل در مقطع دکتری در دانشگاه های ژاپن (١) نوشته زیر حاصل تجربه شخصی تحصیل در مقطع دکتری در دانشگاه کیوشو ژاپن هست. طبیعتاً تجربه هر فرد در آزمایشگاه های مختلف می‌تونه متفاوت باشه و مطلب زیر بر اساس آزمایشگاه با تقریبا تمام اعضای ژاپنی نوشته شده. امیدوارم مفید باشه 🔺بطور کلی سیستم آموزشی در دانشگاه ها (و همینطور مدارس) ژاپن «سِنْپای» محوره. سنپای دانشجویی است که زودتر از شما وارد آزمایشگاه شده و وظیفه داره تا همه چی رو به شما آموزش بده از مسائلی مثل دفع زباله تا مشکلات علمی و خودش هم این سیستم براش اجرا شده. 🔺با این سیستم دیگه نیازی نیست استاد برای دانشجویی که تازه وارد آزمایشگاه شده وقت بذاره و فقط در جلسات هفتگی گزارش کار رو میبینه و نظر میده. البته امکان دیدن استاد تقریباً همیشه هست چون معمولا ساعات زیادی در دانشگاه حضور دارند (با اینکه حقوق اضافه کار حد مشخصی داره و برای ساعت های اضافه بر اون پولی دریافت نمیکنند) 🔺حضور دانشجو در آزمایشگاه بستگی به نظر استاد و قوانین آزمایشگاه داره ولی عرف اینه که از ساعت ١٠ صبح الی ۵ عصر حضور داشته باشه. اکثر دانشجوها ساعات بیشتری در آزمایشگاه هستن و برخی دانشجویان خارجی هم عملا در آزمایشگاه زندگی میکنند! 🔺اساتید فقط از ‌دانشگاه حقوق دریافت نمی کنند و میتونن با شرکت ها قرارداد ببندند یا حتی از دانشگاه ها یا مراکز علمی و صنعتی دیگه بودجه بگیرن و پروژه انجام بدن. هر دانشگاه هم اداره ای داره مخصوص همین که ارتباط بین بخش صنعت و دانشگاه رو برقرار کنه و برای تحقیقات انجام شده کاربرد و مشتری پیدا کنه. 👈دانشجوها هم میتونن به عنوان TA (teaching assistant) و RA (research assistant) فعالیت داشته باشند و برای هر ساعت حقوقی در حد 9.5 دلار دریافت میکنن. 🔺بر خلاف ایران که خیلی عنوان رساله ها و پایان نامه ها دقیق و مشخص و غیرتکراری باید باشه، اینجا با یک پروپوزال اولیه دانشجو وارد میشه اما لزومی نیست که اون موضوع رو کار کنه و استاد فرصت میده تا بعد از مدتی (شاید یکسال) دانشجو موضوع مورد علاقه اش رو از بین موضوعاتی که در آزمایشگاه کار میشه انتخاب کنه. نوشته شده توسط یکی از دانشجویان سال آخر مقطع دکتری دانشگاه کیوشو، ژاپن @Toro_land
حتما براتون سوال شده در ژاپن که همه ژاپنی صحبت میکنن و سخت هست پزشکی پیدا کنی که به انگلیسی مسلط باشه یا حداقل تمایل به صحبت به انگلیسی داشته باشه پس یه خارجی چطور میتونه علایم بیماریشو به پزشک بگه؟ بنظرم کاری که ژاپنیا انجام دادن برای جذب توریست پزشکی در ایران میتونه خیلی مفید باشه! این لینک رو ببینید! (از مرورگر گوکل کروم استفاده کنید که زبان انگلیسی نشون بده😅) شما زبان موردنظرتون رو انتخاب میکنید و بعد در این صفحه میتونید شاخه های پزشکی مختلف رو ببینید؛ اعصاب، زنان، اطفال، ... (برای نمونه فارسی). برای هر کدوم یه پرسشنامه درست شده که علایم بیماری رو به زبان ژاپنی و زبان انتخابی شما تهیه کرده، کافیه که این فرم رو به پزشک نشون بدید! @Toro_land "نوشته شده توسط کاکو1"
زمستان در ژاپن بخش اول: سنت یا مدرنیته؟ شاید براتون جالب باشه که بدونید برخلاف ما ایرانی ها، ژاپنی ها خیلی تمایل به تجددگرایی و پیروی از مدهای متنوع ندارند. در عوض، بیشتر سنت گرا و معتقد به حفظ آداب و رسوم و البته باورمند به فواید اون هستند. یکی از این موارد، استفاده از کرسی برای گرمایش در زمستان هست که اتفاقا طرفدار زیادی داره و تقریبا تمام خونه های ژاپنی، یه کرسی ژاپنی ( یا کوتاتسو) داره.. به اعتقاد ژاپنی ها،استفاده از کرسی،علاوه بر تاثیرش در سلامت بدن، ارزانتره و از این نظر، برای ژاپنی های صرفه جو فواید اقتصادی هم داره ؛ در نظر ژاپنی‌ها، جمع شدن دور کرسی باعث ایجاد ارتباطات بیشتر و تشکیل جمع های دوستانه میشه. تا جاییکه کرسی غالبا در مرکز اتاق نشیمن قرار میگیره و مردم ژاپن، بیشتر وقت خودشون رو در شب‌های بلند زمستان ، از خوردن غذا گرفته تا تماشای تلویزیون و گفت‌و‌گو کنار هم و دور کرسی می‌گذرونند.  جالبه بدونید که تاریخچه کرسی های ژاپنی به قرن ۱۴ میلادی میرسه و ریشه اون به یک روش پخت و پز موسوم به (irori) برمیگرده. هرچند کرسی های ذغالی سنتی تغییر زیادی کردن و امروزه ، بیشتر کرسی ها از نوع بخاری های برقی متصل به قاب میز هستند که علاوه بر مصرف کم،بازدهی بسیار بالایی دارند. شاید ذکر این نکته خالی از لطف نباشه که از نظر طب سنتی-ایرانی هم، بهترین روش گرم کردن آرام بدن در زمستان ،استفاده از کرسی هست. چرا که گرما آرام آرام و از طریق گردش خون در کف پا به بقیه نقاط بدن منتقل میشه. جالبه بدونید که گرم کردن پاها باعث فعال شدن مغز استخوان که کارش خون‌سازی هست ،میشه . از این نظر هم، استفاده از کرسی عملیات خون‌سازی رو که ممکنه در زمستان کمتر بشه، تقویت می‌کنه. بعلاوه اینکه استفاده از کرسی ، عروق رو گشادتر و خون رو گرم می‌کنه ؛ که این خودش باعث خون‌رسانی بهتر و دفع راحتتر و سریعتر مواد زائد از سلول‌ها و بافت‌های بدن میشه.. راستی شما چه روشی رو برای گرم شدن تو شبای سرد زمستون ، ترجیح میدید ؟ ( نوشته شده توسط ) @Toro_Land "جز عشق و اشک دیده ی بیدار منتظر/ «ساهر»چراغ ظلمت شبها طلب مکن" « ادامه دارد...»
قدم زدن در یک باغ واقعی، میوه چیدن از درخت، خوردن میوه ی تازه دستچین! Fruit Picking in Japan: Which Fruits, When and Where? در ژاپن مزارع و باغهایی وجود دارد که در طول سال (متناسب میوه ی فصل) به روی مردم باز هستند. بازدیدکنندگان با قرار قبلی و با پرداخت هزینه ی ورودی وارد باغ شده و نه تنها از فضا لذت میبرند بلکه میوه چینی میکنند. اطلاعات باغ ها به تفکیک میوه، اطلاعات و امکانات مربوط به باغها و نقشه ی دسترسی به آنها و جدول زمانی رزرو در وبسایت موجود است (نمونه). یک پیشنهاد عالی برای گذراندن ساعاتی از آخر هفته و فرار از زندگی شلوغ شهری! و البته فرصت عالی برای فروش مستقیم میوه توسط باغدار به خریدار! یک تفریح خانوادگی و خرید میوه تازه با قیمت مناسبتر! @Toro_Land "نوشته شده توسط کاکو1"
Japan’s business owners can’t find successors.... یکی از مقالاتی که اخیرا در روزنامه صبح ژاپن چاپ شده است، به مشکلات پیری جامعه ژاپن در حوزه ی بقای صنایع کوچک و کشاورزی و موارد مشابه پرداخته است.(لینک خبر از ژاپن تایمز ). مطابق این مقاله، بسیاری از مشاغلی که در شهرهای کوچک برقرار هستند با مشکل نبود جانشین مواجه هستند و این موضوع برای آنها یک تهدید بالقوه و جدی است. فروپاشی یک کسب و کار، چه یک کارفرمای محلی و چه تنها خواربارفروشی یک روستا، از آنجایی ناشی میشود که فرزندان اغلب تمایلی به ادامه ی کسب و کار خانوادگی خود ندارند. براساس آمارها ، نرخ رشد جمعیت ژاپن با تهدید جدی مواجه شده و دولت علیرغم تلاش خود نتوانسته کمکی به بقای مشاغل کوچک کند. آمار تلخ ذکر شده حکایت از این دارد که بیش از 55% کسب و کارهای کوچک محلی موقع تعطیل شدن اجباری، همچنان سود آور بوده اند. در حال حاضر در ژاپن مراکزی ( تحت عنوان ادغام و اکتساب) فعال شده اند که کار آنها پیدا کردن خریدار برای شرکتهای کوچک و متوسط ارزشمند و سود ده است و جالب اینکه این شرکت ها بسیار سودآور محسوب میشوند! دردآور اینکه مراکز سرویس دهی ادغام و اکتساب عنوان می‌کنند که صاحبان کسب‌وکارهای کوچک، به‌ویژه آن‌هایی که شرکت‌های چند دهه یا حتی چند قرنی کشور را اداره می‌کردند، هیچگاه تصور نمی‌کردند مجبور به ادغام یا تعطیلی اجباری بشوند. چراکه همیشه بقای شرکت را نسل بعد یا یک کارمند مورد اعتماد بر عهده می‌گرفته است.. سوالی که مطرح است این که با توجه این واقعیت که کشور ایران هم در آغاز بحران پیری خود قرار دارد، آیا خطر مواجه شدن با چنین چالشی را برای آن میتوان متصور بود؟ و سوال دیگر اینکه به راستی برای رفع مشکل پیری جمعیت چکار باید کرد؟ مهمترین چالشی که بشر را واداشته تا تمایلی به بقای نسل خود نداشته باشد چیست؟ @Toro_Land "نوشته شده توسط کاکو1"