دانستنی هایی درباره #أربعین در این سال‌ها علما و اولیای الهی برای زیارت #سیدالشهدا (علیه السلام) در روز #اربعین اهمیت و جایگاه والایی قائل بودند و با پای پیاده از #نجف اشرف به سوی #کربلا رهسپار می‌شدند، بی‌شک جابر بن عبدالله، نخستین زائر کربلای معلی در روز اربعین سال ۶۱ هجری است، این سنت حسنه نیز در سال‌های حضور ائمه معصومین(علیهم السلام) با وجود حکومت سفاک و خونریز اموی و عباسی انجام شده است. مناسک پیاده‌روی اربعین یکی از مهم‌ترین اجتماعات شیعیان است که معمولاً از سمت شهر #نجف به شهر #کربلا پیاده به راه‌پیمایی دست می‌زنند. اما در این بین یکی از مهم‌ترین سؤالات که ذهن مخاطب امروزی را می‌تواند درگیر کند این است که مناسک راه‌پیمایی اربعین در آثار متقدم و سنت شیعی چه ریشه و جایگاهی دارد؟ آنچه‌که در ادامه می‌خوانید بخش‌هایی از کتاب «تأملی در نهضت عاشورا» از استاد رسول جعفریان است که بدین موضوع به شکل موجز اما خوب پرداخته است. مهم‌ترین روایت اربعینی اعتبار اربعین #امام_حسین از قدیم‌الایام، میان شیعیان و در تقویم تاریخی وفاداران به #امام_حسین (علیه السلام) شناخته شده است. کتاب مصباح‌المتهجد شیخ طوسی که حاصل گزینش دقیق و انتخاب معقول #شیخ_طوسی از روایات فراوان درباره تقویم مورد نظر شیعه درباره ایام سوگ‌ و شادی و دعا و روزه و عبادت است، ذیل ماه صفر می‌نویسد: «نخستین روز این ماه روز کشته شدن زید بن علی است. روز سوم این ماه، روزی است که مسلم بن عقبه پرده کعبه را آتش زد و به دیوارهای آن سنگ پرتاب کرد. در روز ۲۰ صفر ـ یعنی اربعین ـ زمانی است که حرم #امام_حسین (علیه السلام) یعنی کاروان اسرا، از شام به مدینه مراجعت کردند و روزی است که #جابربن‌عبدالله انصاری صحابی حضرت #رسول‌الله صلی الله علیه و آله از مدینه به کربلا رسید تا به قبر امام حسین(علیه السلام) بشتابد و او نخستین کسی از مردمان است که قبر آن حضرت را زیارت کرد. در این روز، زیارت #امام_حسین (علیه السلام) مستحب است و این زیارت، همانا خواندن زیارت اربعین است که از #امام_عسکری(علیه السلام) روایت شده: علامات مؤمن پنج‌تاست: خواندن ۵۱ رکعت نماز در شبانه روز، به دست کردن انگشتر در دست راست، برآمدن پیشانی از سجده، بلند خواندن «بسم‌الله الرحمن الرحیم» در نماز ظهر و عصر و زیارت اربعین.» #شیخ_طوسی سپس متن زیارت اربعین را با سند به نقل از #امام_صادق(علیه السلام) آورده است. این مطلبی است که شیخ طوسی، عالم فرهیخته و معتبر شیعه در قرن ۵ درباره اربعین آورده است. طبعاً براساس اعتباری که این روز میان شیعیان داشته است از همان آغاز که تاریخش معلوم نیست، شیعیان به حرمت آن، زیارت اربعین می‌خواندند و اگر می‌توانستند مانند جابر بر مزار امام گرد آمده و زیارت می‌کردند. چنان که گذشت، مهم‌ترین نکته درباره اربعین، روایت #امام_حسن_عسکری(علیه السلام) است. این حدیث تنها مدرک معتبری است که جدای از خود زیارت اربعین که در منابع دعایی آمده است، به اربعین امام حسین(علیه السلام) و بزرگداشت آن روز تصریح کرده است. منشأ اربعین چیست؟ اما اینکه منشأ اربعین چیست، باید گفت، در منابع به این روز به دو اعتبار نگریسته شده: ۱ـ روزی که اسرای کربلا از شام به مدینه مراجعت کردند. ۲ـ روزی که جابربن‌عبدالله انصاری، صحابی پیامبر خدا از مدینه به کربلا وارد شد تا قبر #امام_حسین (علیه السلام) را زیارت کند. شیخ مفید در کتاب «مسارالشیعه» که در ایام موالید و وفیات ائمه اطهار است، اشاره به روز اربعین کرده و نوشته: این روزی است که حرم #امام_حسین (علیه السلام) از شام به سوی مدینه مراجعت کردند. نیز روزی است که جابر بن عبدالله برای زیارت امام حسین(علیه السلام) وارد کربلا شد. از شام به مدینه یا از شام به کربلا؟ کهن‌ترین کتاب دعایی مفصل موجود، کتاب مصباح المتهجد #شیخ_طوسی که از شاگردان #شیخ_مفید است؛ ایشان هم همین مطلب را آورده است که بالاتر به آن اشاره شد. خلاصه اینکه #زیارت_اربعین از زیارت‌های مورد وثوق #امام_حسین (علیه السلام) است که از لحاظ معنا و مفهوم قابل توجه است و در متون نسبتاً قدیمی مانند #لهوف و مثیر الاحزان آمده است که #اربعین مربوط به زمان بازگشت اسرا از شام به کربلاست. https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

دانستنی هایی درباره #أربعین در این سال‌ها علما و اولیای الهی برای زیارت #سیدالشهدا (علیه السلام) در روز #اربعین اهمیت و جایگاه والایی قائل بودند و با پای پیاده از #نجف اشرف به سوی #کربلا رهسپار می‌شدند، بی‌شک جابر بن عبدالله، نخستین زائر کربلای معلی در روز اربعین سال ۶۱ هجری است، این سنت حسنه نیز در سال‌های حضور ائمه معصومین(علیهم السلام) با وجود حکومت سفاک و خونریز اموی و عباسی انجام شده است. مناسک پیاده‌روی اربعین یکی از مهم‌ترین اجتماعات شیعیان است که معمولاً از سمت شهر #نجف به شهر #کربلا پیاده به راه‌پیمایی دست می‌زنند. اما در این بین یکی از مهم‌ترین سؤالات که ذهن مخاطب امروزی را می‌تواند درگیر کند این است که مناسک راه‌پیمایی اربعین در آثار متقدم و سنت شیعی چه ریشه و جایگاهی دارد؟ آنچه‌که در ادامه می‌خوانید بخش‌هایی از کتاب «تأملی در نهضت عاشورا» از استاد رسول جعفریان است که بدین موضوع به شکل موجز اما خوب پرداخته است. مهم‌ترین روایت اربعینی اعتبار اربعین #امام_حسین از قدیم‌الایام، میان شیعیان و در تقویم تاریخی وفاداران به #امام_حسین (علیه السلام) شناخته شده است. کتاب مصباح‌المتهجد شیخ طوسی که حاصل گزینش دقیق و انتخاب معقول #شیخ_طوسی از روایات فراوان درباره تقویم مورد نظر شیعه درباره ایام سوگ‌ و شادی و دعا و روزه و عبادت است، ذیل ماه صفر می‌نویسد: «نخستین روز این ماه روز کشته شدن زید بن علی است. روز سوم این ماه، روزی است که مسلم بن عقبه پرده کعبه را آتش زد و به دیوارهای آن سنگ پرتاب کرد. در روز ۲۰ صفر ـ یعنی اربعین ـ زمانی است که حرم #امام_حسین (علیه السلام) یعنی کاروان اسرا، از شام به مدینه مراجعت کردند و روزی است که #جابربن‌عبدالله انصاری صحابی حضرت #رسول‌الله صلی الله علیه و آله از مدینه به کربلا رسید تا به قبر امام حسین(علیه السلام) بشتابد و او نخستین کسی از مردمان است که قبر آن حضرت را زیارت کرد. در این روز، زیارت #امام_حسین (علیه السلام) مستحب است و این زیارت، همانا خواندن زیارت اربعین است که از #امام_عسکری(علیه السلام) روایت شده: علامات مؤمن پنج‌تاست: خواندن ۵۱ رکعت نماز در شبانه روز، به دست کردن انگشتر در دست راست، برآمدن پیشانی از سجده، بلند خواندن «بسم‌الله الرحمن الرحیم» در نماز ظهر و عصر و زیارت اربعین.» #شیخ_طوسی سپس متن زیارت اربعین را با سند به نقل از #امام_صادق(علیه السلام) آورده است. این مطلبی است که شیخ طوسی، عالم فرهیخته و معتبر شیعه در قرن ۵ درباره اربعین آورده است. طبعاً براساس اعتباری که این روز میان شیعیان داشته است از همان آغاز که تاریخش معلوم نیست، شیعیان به حرمت آن، زیارت اربعین می‌خواندند و اگر می‌توانستند مانند جابر بر مزار امام گرد آمده و زیارت می‌کردند. چنان که گذشت، مهم‌ترین نکته درباره اربعین، روایت #امام_حسن_عسکری(علیه السلام) است. این حدیث تنها مدرک معتبری است که جدای از خود زیارت اربعین که در منابع دعایی آمده است، به اربعین امام حسین(علیه السلام) و بزرگداشت آن روز تصریح کرده است. منشأ اربعین چیست؟ اما اینکه منشأ اربعین چیست، باید گفت، در منابع به این روز به دو اعتبار نگریسته شده: ۱ـ روزی که اسرای کربلا از شام به مدینه مراجعت کردند. ۲ـ روزی که جابربن‌عبدالله انصاری، صحابی پیامبر خدا از مدینه به کربلا وارد شد تا قبر #امام_حسین (علیه السلام) را زیارت کند. شیخ مفید در کتاب «مسارالشیعه» که در ایام موالید و وفیات ائمه اطهار است، اشاره به روز اربعین کرده و نوشته: این روزی است که حرم #امام_حسین (علیه السلام) از شام به سوی مدینه مراجعت کردند. نیز روزی است که جابر بن عبدالله برای زیارت امام حسین(علیه السلام) وارد کربلا شد. از شام به مدینه یا از شام به کربلا؟ کهن‌ترین کتاب دعایی مفصل موجود، کتاب مصباح المتهجد #شیخ_طوسی که از شاگردان #شیخ_مفید است؛ ایشان هم همین مطلب را آورده است که بالاتر به آن اشاره شد. خلاصه اینکه #زیارت_اربعین از زیارت‌های مورد وثوق #امام_حسین (علیه السلام) است که از لحاظ معنا و مفهوم قابل توجه است و در متون نسبتاً قدیمی مانند #لهوف و مثیر الاحزان آمده است که #اربعین مربوط به زمان بازگشت اسرا از شام به کربلاست. https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

✅بشارت #حضرت_مهدی(علیه السلام) به شیعیان حضرت ولیعصر (ارواحنافداه) در توقیعی به #شیخ_مفید ره خطاب به شیعیان خود می‌فرمایند: «ما هرگز شما را به حال خود رها نکرده‌ایم و هرگز شما را از یاد نبرده‌ایم و اگر نبود (عنایات پیوسته ما) حتماً سختی‌ها و بلاهای فراوانی به شما می‌رسید و دشمنان شما را نابود می‌کردند». 📗احتجاج، ج۲، ش ۳۵۹، ص ۵۹۸ الّلهُــمَّ عَجِّـــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَـــرَج @toubaefaf

نامه های حضرت #امام_زمان به #شیخ_مفید ره #شیخ_مفید ره از #یاران_امام و با ایشان در ارتباط بود و حدود سى نامه براى او نوشته و او را در نامه‎هایش برادر خود خطاب کرده است. در طول 30 سال، 30 توقیع و نامه از سوى دوازدهمین امام علیه السلام برای شیخ مفید نوشته شده است که در عنوان بسیاری این جمله دیده می‎شود: «برادر گرامی و استوار؛ شیخ مفید» بسم الله الرحمن الرحیم سلام الله علیک ایها الناصر للحق الداعی الیه بکلمه الصدق... بنام خداوند بخشنده بخشایشگر، سلام خدا بر تو ای یاری کننده حق و دعوت کننده به سوی او از کسی که با صدق و راستی به سوی خدا دعوت می کند بخشی از نامه اول: «شما مکلف هستید که اوامر و دستورات ما را به دوستان ما برسانی، خداوند عزت و توفیق اطاعتش را به آنان مرحمت فرماید و مهمات آنان را کفایت کرده، در پناه لطف خویش محفوظ‌شان دارد. با یاری خداوند متعال در مقابل دشمنان ما که از دین خداوند روی برگردانده‌اند بر اساس تذکرات، استقامت کن و با خواست الهی دستورات ما را به آنان که از تو می‌پذیرند و گفتار ما موجب آرامش آنها می‌باشد، ابلاغ کن. با این که بر اساس فرمان خداوند بزرگ و صلاح واقعی آنها ما و شیعیان‌مان تا زمانی که حکومت در اختیار ستمگران است در نقطه‌ای دور و پنهان از دیده‌ها بسر می‌بریم، ولی از تمام حوادث و ماجراهایی که بر شما می‌گذرد کاملاً مطلع هستیم و هیچ چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نیست. از خطاها و گناهانی که بندگان صالح خداوند از آنها دوری می‌کردند ولی اکثر شما مرتکب شدید باخبریم. اگر عنایات و توجهات ما نبود، مصائب و حوادث زندگی شما را در بر می‌گرفت و دشمنان شما را از بین می‌بردند. از عهدشکنی‎ها و پشت‌ سر گذاشتن عهد و پیمان‎ها با اطلاعیم(که همین عوامل موجب بدبختی و دوری شما از حریم ولایت شده است). گویی اینها از لغزش‎های خود خبر ندارند، با همه گناهان، ما هرگز امور شما را مهمل نگذاشته، شما را فراموش نمی‌کنیم و اگر عنایات و توجهات ما نبود، مصائب و حوادث زندگی شما را در بر می‌گرفت و دشمنان شما را از بین می‌بردند. پس، از خداوند بترسید و تقوا پیشه کنید و به خاندان رسالت مدد رسانید...» منابع: 1- امام زمان و شیخ مفید، سید جعفر رفیعی، ص10 2ـ فقهای نامدار شیعه، عقیقی بخشایشی، ص64-70 3- نامداران راحل، ص31-36 4ـ ریاض العلما، ج5، ص177 5- احتجاج، ج2، ص603 6- امام زمان و شیخ مفید، ص17-18 7ـ احتجاج ج 2، ص 597، بحارالانوار، ج 3، ص 175 @toubaefaf

نامه سوم #امام_زمان علیه السلام به #شیخ_مفید ره درود خدا بر تو ای یاری رسان حق! درود خدا بر تو ای یاری رسان حق! و آن كه با گفتار راستین و شایسته، مردم را بسوی حق فرا می‎خوانی! در جریان باش كه بخاطر كارهای سازنده و شایسته‎ات نزد ما مقرب هستی و خداوند به مهر و لطف خود، تو را به  انجام و تدبیر این كارهای شایسته توفیق ارزانی داشته است. ما در نامه خویش به سوی تو، خدای جهان آفرین را كه خدایی جز او نیست (و) خدای ما و خدای نیاكان (گرانقدر) ما است، سپاس می‎گذاریم و از بارگاه با عظمتش بر سرور و سالارمان محمد(صلی الله علیه و آله) آخرین پیام آور خدا و خاندان پاك و مطهرش،  درودی جاودانه می‎طلبیم. و بعد! دوست راه یافته به حقیقت! خداوند بدان وسیله‎ای كه به سبب دوستان ویژه خود، به تو ارزانی داشته است، وجودت را حفظ و تو را از نیرنگ دشمنانش حراست فرماید. ما ناظر نیایش(عارفانه و راز و نیاز پرشور و پراخلاص) تو با خدا بودیم و از خدای جهان آفرین برآورده شدن آن(خواسته‎ات) را خواستیم. ما اینك در قرارگاه خویش، در مكانی ناشناخته بر فراز قله‎ای سر به آسمان كشیده، اقامت گزیده‎ایم كه به تازگی به خاطر عناصری بیداد پیشه و بی ایمان، بناگزیر از منطقه‎ای پر دار و درخت بدین جا آمده‎ایم و بزودی از اینجا نیز به دشتی گسترده كه چندان از آبادی به دور نیست، فرود خواهیم آمد و از وضعیت و شرایط آینده خویش تو را آگاه خواهیم ساخت تا بدان وسیله در جریان باشی كه بخاطر كارهای سازنده و شایسته‎ات نزد ما مقرب هستی و خداوند به مهر و لطف خود، تو را به  انجام و تدبیر این كارهای شایسته توفیق ارزانی داشته است. از این رو تو - كه خدای جهان آفرین با چشم عنایتش كه هرگز آن را خواب نمی‎گیرد، وجودت را حفظ كند - باید در برابر فتنه‎ای كه جان آنان را كه آن را در دل‎هایشان كشته‎اند، به نابودی خواهد افكند، باید بایستی! و باید باطل گرایان بداندیش را بترسانی! چرا كه از سركوبی آنان، ایمان آوردگان، شادمان و جنایتكاران، اندوه زده خواهند شد. هان ای دوست پراخلاص كه همواره در راه ما بر ضد بیدادگران در سنگر جهاد و پیكاری! خداوند همانسان كه دوستان شایسته‎كردار پیشین ما را تأیید فرمود، تو را نیز تأیید نماید! ما به تو اطمینان می‎دهیم كه هر كس از برادران دینی‎ات، پروای پروردگارش را پیشه سازد و آنچه را به گردن دارد به صاحبان حق برساند، در فتنه نابود كننده و گرفتاری‎های تیره و تار و گمراهگرانه، در امان خواهد بود. و نشانه حركت و جنبش ما از این خانه‎نشینی و كناره‎گیری، رخداد مهمی است كه در سرزمین وحی و رسالت، مكه معظمه، از سوی پلیدان نفاق پیشه و نكوهیده، رخ خواهد داد، از جانب عنصری سفاك كه ریختن خون‎های محترم را حلال شمرده و به نیرنگ خویش، آهنگ جان ایمان آوردگان خواهد كرد، اما به هدف ستمبار و تجاوزكارانه خویش دست نخواهد یافت، چرا كه ما پشت سر توحیدگرایان شایسته‎كردار، بوسیله نیایش و راز و نیازی كه از فرمانروای آسمان و زمین پوشیده نمی‎ماند، آنان را حفاظت و نگهداری خواهیم كرد. بنابراین قلب‎های دوستان ما به دعای ما به بارگاه خدا، آرامش و اطمینان یابد و آسوده خاطر باشند كه خداوند آنان را بسنده است و گرچه درگیری‎های هراس‎انگیزی، آنان را به دلهره می‎افكند، اما از گزند آن عنصر تبهكار در امان خواهند بود و سرانجام، كار با دست توانا و ساخت تدبیر نیكوی خدا - تا هنگامی كه پیروان ما از گناهان دوری گزینند - شایسته و نیكو خواهد بود. هان ای دوست پراخلاص كه همواره در راه ما بر ضد بیدادگران در سنگر جهاد و پیكاری! خداوند همانسان كه دوستان شایسته‎كردار پیشین ما را تأیید فرمود، تو را نیز تأیید نماید! ما به تو اطمینان می‎دهیم كه هر كس از برادران دینی‎ات، پروای پروردگارش را پیشه سازد و آنچه را به گردن دارد به صاحبان حق برساند، در فتنه نابود كننده و گرفتاری‎های تیره و تار و گمراهگرانه، در امان خواهد بود و هر آن كس كه در دادن نعمت‎هایی كه خداوند به او ارزانی داشته، به كسانی كه دستور رسیدگی به آنان را داده است، بخل ورزد، چنین كسی در این جهاد و سرای دیگر، بازنده و زیانكار خواهد بود. دوست واقعی! اكر پیروان ما - كه خدای آنان را در فرمانبرداری خویش توفیق ارزانی بدارد - براستی در راه وفای به عهد و پیمانی كه بر دوش دارند، همدل و یكصدا بودند، هرگز خجستگی دیدار ما از آنان به تأخیر نمی‎افتاد و سعادت دیدار ما، دیداری بر اساس عرفان و اخلاص از آنان نسبت به ما، زودتر روزی آنان می‎گشت. از این رو (باید بدانند كه) جز برخی رفتار ناشایسته آنان كه ناخوشایند ما است و آن عملكرد را زیبنده اینان نمی‎دانیم، عامل دیگری ما را از آنان دور نمی‎دارد. خداوند ما را در یاری بسنده و نیك، كارساز است و درود او بر سالار و هشدار دهنده ما محمد(صلی الله علیه و آله) و خاندان پاكش باد!  منابع: 1- امام زمان و شیخ مفید، سید جعفر رفیعی، ص10 2ـ فقهای نامدار شیعه،

#امام_زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در نامه ای به #شیخ_مفید ره فرمود: «...اگر پیروان ما - كه خدای آنان را در فرمانبرداری خویش توفیق ارزانی بدارد - براستی در راه وفای به عهد و پیمانی كه بر دوش دارند، همدل و یكصدا بودند، هرگز خجستگی دیدار ما از آنان به تأخیر نمی‎افتاد و سعادت دیدار ما، دیداری بر اساس عرفان و اخلاص از آنان نسبت به ما، زودتر روزی آنان می‎گشت. از این رو (باید بدانند كه) جز برخی رفتار ناشایسته آنان كه ناخوشایند ما است و آن عملكرد را زیبنده اینان نمی‎دانیم، عامل دیگری ما را از آنان دور نمی‎دارد. خداوند ما را در یاری بسنده و نیك، كارساز است و درود او بر سالار و هشدار دهنده ما محمد(صلی الله علیه و آله) و خاندان پاكش باد! منابع: 1- امام زمان و شیخ مفید، سید جعفر رفیعی، ص10 2ـ فقهای نامدار شیعه، عقیقی بخشایشی، ص64-70 3- نامداران راحل، ص31-36 4ـ ریاض العلما، ج5، ص177 5- احتجاج، ج2، ص603 6- امام زمان و شیخ مفید، ص17-18 7ـ احتجاج ج 2، ص 597، بحارالانوار، ج 3، ص 175 @toubaefaf

با کاروان #امام_حسین علیه السلام (۲۳) شب آن روزی كه عمرو بن سعيد- حاكم مدينه- خطبه خواند و خبر كشته شدن #امام_حسين عليه السلام را براي مردم مدينه بازگو كرد مردم مدينه در نيمه شب ندايی را شنيدند، كسی صاحب صدا را نمی ديد ولي صدايش را همه می شنيدند كه می گفت: ايها القاتلون جهلا حسينا ابشروا العذات و التنكيل كل اهل السماء يدعو عليكم من نبي و ملاك و قبيل قد لعنتم علي لسان ابن داود و موسي صاحب الانجيل ترجمه:  «اي کسانی که #حسين علیه السلام را به نادانی کشتيد! بشارت باد شما را عذاب و شکنجه؛ همه‏ي اهل آسمان شما را نفرين کنند، از پيامبر و فرشته و طوايف ديگر؛ شما لعنت شده‏ ايد بر زبان سليمان، موسی و عيسی صاحب انجيل». ارشاد #شيخ_مفيد ره ج۲، ۱۲۴ و در بحارالانوار، ج۴۵، ص۲۳۶ آمده است: «من نبي و مرسل و قتيل». و نيز حلبي از #امام_صادق عليه السلام نقل كرده است كه: چون #حسين عليه السلام كشته شد كسان ما از هاتفی شنيدند كه مي گفت: امروز بلا بر اين امت نازل گرديد و ديگر شادی و سروری نخواهند ديد تا قائم شما قيام كند و دلهای شما را شفا دهد و دشمنان شما را بكشد و خونخواهی شما كند. کامل الزیارات، ۳۳۶ نک: قصه کربلا، ص۴۵۹ @toubaefaf

سلام. چند روز قبل بزرگداشت #شیخ_مفید و یادآور نامه های #امام_عصر علیه السلام به او (که قبلاً در کانال طوبای عفاف بارگزاری شد) دیروز سالروز شهادت #شهیدمدرس ره غیورمرد عرصه علم و جهاد در سال ۱۳۱۶ و نماینده سیاس و در عین حال پاک دست و تحول گرای مجلس وقت در #مبارزه_باطاغوت رضاخان قلدر و امروز سالروز شهادت مردی از دیار غیرتمندان، #شهیدمیرزاکوچک_خان_جنگلی ره است که #یادبزرگان موجب #نزول_رحمت و احیاء #جوانمردی، #غیرت، #حیا و فضیلت هاست. یاد کنیم از امام، عالمان و شهیدان با #صلوات https://zil.ink/toubaefaf

شرفیابی #شیخ_مفید محضر #امام_زمان (عج) @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

با کاروان #امام_حسین علیه السلام (۲۴) شب آن روزی كه عمرو بن سعيد- حاكم مدينه- خطبه خواند و خبر كشته شدن #امام_حسين عليه السلام را براي مردم مدينه بازگو كرد مردم مدينه در نيمه شب ندايی را شنيدند، كسی صاحب صدا را نمی ديد ولي صدايش را همه می شنيدند كه می گفت: ايها القاتلون جهلا حسينا ابشروا العذات و التنكيل كل اهل السماء يدعو عليكم من نبي و ملاك و قبيل قد لعنتم علي لسان ابن داود و موسي صاحب الانجيل ترجمه:  «اي کسانی که #حسين علیه السلام را به نادانی کشتيد! بشارت باد شما را عذاب و شکنجه؛ همه‏ي اهل آسمان شما را نفرين کنند، از پيامبر و فرشته و طوايف ديگر؛ شما لعنت شده‏ ايد بر زبان سليمان، موسی و عيسی صاحب انجيل». ارشاد #شيخ_مفيد ره ج۲، ۱۲۴ و در بحارالانوار، ج۴۵، ص۲۳۶ آمده است: «من نبي و مرسل و قتيل». و نيز حلبي از #امام_صادق عليه السلام نقل كرده است كه: چون #حسين عليه السلام كشته شد كسان ما از هاتفی شنيدند كه مي گفت: امروز بلا بر اين امت نازل گرديد و ديگر شادی و سروری نخواهند ديد تا قائم شما قيام كند و دلهای شما را شفا دهد و دشمنان شما را بكشد و خونخواهی شما كند. کامل الزیارات، ۳۳۶ نک: قصه کربلا، ص۴۵۹ @toubaefaf