eitaa logo
طوبای عفاف
648 دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
4.5هزار ویدیو
499 فایل
قرآن، زندگی، اندیشه ارتباط با مدیر @mfathi135
مشاهده در ایتا
دانلود
4.94M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✅✅✅خواهش می کنم این فرمایش حجت الاسلام را گوش کنید تا هرچه زودتر راهی برای خویش و دیگران پیدا کنیم. مسئولان گرامی راه را بر این بهشت یابی هموار کنند. این است. دوستان عزیز لطفاً به دست مسئولان و هر جوانمردی که می شناسید، برسانید. قبلاً هم عکس جواد آقای و عمل صالح او برایتان ارسال کردم و دوباره نیز می فرستم. یاور شما https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
⭕️ ائمه اطهار علیهم السّلام 🔹 علیهم‌ السلام هم ترس از جهنم داشتند و هم طمع به بهشت، ولی را برای خوف و طمع نمی‌کردند. 📕در محضر بهجت، ج ١، ص ٢٣ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
✅ اشاره به بعضی پیام های آیه ۲۹ سوره علیه السلام «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوى‌ عَلى‌ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً» سوره ، آیه۲۹ و كسانى كه با او هستند، بر كفّار، سخت و در ميان خودشان مهربانند. آنان را پيوسته در ركوع و سجود مى‌بينى كه فضل و رضوان را از خدا مى‌جويند، نشانه آنان در رخسارشان از اثر سجود نمايان است. اين‌ است وصف ايشان در تورات و وصف آنان در انجيل، مانند زراعتى است كه جوانه را از زمين خارج كرده، پس آن را نيرو داده تا سخت شود و بر ساقه‌ى خود بايستد، آن گونه كه كشاورزان را به شگفتى و شادى وامى‌دارد. تا خداوند به واسطه مؤمنان كفّار را به خشم آورد، ولى خداوند به كسانى از كفّار كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دهند، وعده آمرزش و پاداشى بزرگ داده است. پیام ها ۱.وعده‌هاى الهى شفاف است. (آن پيامبرى كه مكتبش بر تمام اديان غالب مى‌شود، است.) أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‌ ... ... ۲. جهانى شدن به رهبرى الهى و يارانى صادق نيازمند است. لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ‌ ... وَ الَّذِينَ مَعَهُ‌ ۳. يكى از ابزار و شيوه‌هاى تربيت، معرّفى الگوهاست. ۴. ايمان به &خدا «آمنوا به» گام اول است، مهم‌ترين گام، همراهى با رسول است. «وَ الَّذِينَ مَعَهُ» ۵. مسلمانان بايد در برابر دشمن؛ خشونت، قاطعيّت، صلابت و شدّت داشته و در برابر ديگر مؤمنان، رأفت، مودّت، رحمت و عطوفت، مهر و احساسات داشته باشند. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» ۶. بى‌تفاوتى ممنوع، مسلمان بايد مظهر حبّ و بغض باشد. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» ۷. ملاك مهر و قهر، ايمان و كفر است، نه قوم و قبيله و مال و ثروت. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» ۸. براى يك سيره دائمى است، نه يك عمل موسمى. «تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً» ۹. در بايد ظهور و بروز داشته باشد، نه مخفى و پنهان. «تَراهُمْ» ۱۰. ركوع و سجود در داراى محوريّت است. «رُكَّعاً سُجَّداً» ۱۱. عبادتى مورد ستايش است كه همراه با كثرت و مداومت باشد. «رُكَّعاً سُجَّداً» ۱۲. بخش‌هايى از تورات و انجيل فعلى، دست نخورده و تحريف نشده است، لذا قرآن در مواردى به آنها استناد مى‌كند. ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ ... الْإِنْجِيلِ‌ ۱۳. در كتب آسمانى قبل نيز پيش‌گويى‌هايى بوده است. در تورات و انجيل، سيماى مطرح شده است. ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ ... الْإِنْجِيلِ‌ ۱۴. مثال‌هاى كتب آسمانى، طبيعى، همه‌جايى، همه فهم، در دسترس و قابل تجربه است. كَزَرْعٍ أَخْرَجَ‌ ... ۱۵. رشدى پايدار است كه طبيعى، مستقل و تدريجى باشد. كَزَرْعٍ أَخْرَجَ‌ ... ۱۶. بايد خودكفا، مستحكم و مستقل باشد تا روى پاى خود بايستد. «فَاسْتَوى‌ عَلى‌ سُوقِهِ» ۱۷. از سياست جدا نيست. در كنار ركوع و سجود، موضع‌گيرى‌هاى قاطع و دشمن شكن لازم است. رُكَّعاً سُجَّداً ... لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۱۸. رشد كمى و كيفى ، كفّار را عصبانى مى‌كند. أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ‌ ... لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۱۹. ركوع و سجود و همگامى با كافى نيست، بايد تمام آن امور برخاسته از و باشد تا دريافت شود. «الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً» ۲۰. پاداش راستين در وهم نگنجد. «أَجْراً عَظِيماً» ۲۱. دفع ضرر، مقدّم بر كسب منفعت است. (اول‌ «مَغْفِرَةً» بعد «اجر عظيم») «والحمدللّه ربّ العالمين» تفسیر نور، استاد قرائتی، ج۹، ص۱۵۰ @toubaefaf https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
سؤال: چرا را كنيم؟ پاسخ: در چند جاى قرآن پاسخ اين پرسش چنين آمده است: الف. چون خداوند خالق و مربّى شماست. «اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ» مشركان خالقيّت را پذيرفته ولى ربوبيّت را انكار مى‌نمودند، خداوند در اين آيه دو كلمه‌ «رَبَّكُمُ» و «خَلَقَكُمْ» را در كنار هم آورده تا دلالت بدين نكته كند كه خالق شما، پروردگار شماست. ب. چون تأمين كننده رزق و روزى و امنيت شماست. «فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَيْتِ الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ» (سوره قریش، ۴-۳) ج. چون معبودى جز او نيست. «لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي» (سوره طه، ۱۴) عبادت انسان، هدف آفرينش انسان است نه هدف آفريننده. او نيازى به عبادت ما ندارد، اگر همه مردم زمين كافر شوند او بى‌نياز است: «إِنْ تَكْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ ...» (سوره ابراهیم، ۸) چنانكه اگر همه مردم رو به خورشيد خانه بسازند يا پشت به خورشيد، در خورشيد اثرى ندارد. با اين‌كه عبادت خدا بر ما واجب است، چون خالق و رازق و مربّى ماست، ولى بازهم در برابر اين اداى تكليف، پاداش مى‌دهد و اين نهايت لطف اوست. آنچه انسان را وادار به عبادت مى‌كند امورى است، از جمله: ۱. توجّه به نعمت‌هاى او كه خالق و رازق و مربّى ماست. ۲. توجّه به فقر و نياز خويش. ۳. توجّه به آثار و بركات عبادت. ۴. توجّه به آثار سوء ترك عبادت. ۵. توجّه به اين‌كه همه هستى، مطيع او ودر حال تسبيح او هستند، چرا ما عضو ناهماهنگ هستى باشيم. ۶. توجّه به اين‌كه عشق وپرستش، در روح ماست وبه چه كسى برتر از او عشق بورزيم. سؤال: در قرآن آمده است: «وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ» (سوره حجر، ۶۹) يعنى عبادت كن تا به يقين برسى. پس آيا اگر كسى به يقين رسيد، نمازش را ترك كند؟! پاسخ: اگر گفتيم: نردبان بگذار تا دستت به شاخه بالاى درخت برسد، معنايش اين نيست كه هرگاه دستت به شاخه رسيد، نردبان را بردار، چون سقوط مى‌كنى. كسى كه از عبادت جدا شد، مثل كسى است كه از آسمان سقوط كند؛ «فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ» به علاوه كسانى كه به‌ يقين رسيده‌اند مانند: و امامان معصوم علیهم السلام، لحظه‌اى از عبادت دست برنداشتند. بنابراين مراد آيه، بيان آثار عبادت است نه تعيين محدوده‌ى عبادت. آيات وروايات، براى عبادت شيوه‌ها وشرايطى را بيان نموده است كه در جاى خود بحث خواهد شد، ولى چون اين آيه، اوّلين فرمان الهى خطاب به انسان در قرآن است، سرفصل‌هايى را بيان مى‌كنيم تا مشخّص شود عبادت بايد چگونه باشد: ۱. عبادت مامورانه، يعنى طبق دستور او بدون خرافات. ۲. عبادت آگاهانه، تا بدانيم مخاطب و معبود ما كيست. «حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ» (سوره نساء، ۴۳) ۳. عبادت خالصانه. «وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً» (سوره كهف، ۱۱۰) ۴. عبادت خاشعانه. «فِي صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ» (سوره مؤمنون، ۲) ۵. عبادت عاشقانه. صلى الله عليه و آله فرمودند: «افضل الناس مَن عَشق العبادة» (بحار، ج ۷۰، ص ۲۵۳) و خلاصه مطلب اين‌كه براى عبادت سه نوع شرط است؛ الف: شرط صحّت، نظير طهارت وقبله. ب: شرط قبولى، نظير تقوا. ج: شرط كمال، نظير اين‌كه عبادت بايد آگاهانه، خاشعانه، مخفيانه وعاشقانه باشد كه اينها همه شرط كمال است. (براى تفصيل بيشتر به كتاب پرتوى از اسرار نماز وتفسير نماز نوشته استاد قرائتی مراجعه نماييد.) تفسیر نور، ج١، ص٧٤ @toubaefaf
سؤال: چرا را كنيم؟ پاسخ: در چند جاى قرآن پاسخ اين پرسش چنين آمده است: الف. چون خداوند خالق و مربّى شماست. «اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ» مشركان خالقيّت را پذيرفته ولى ربوبيّت را انكار مى‌نمودند، خداوند در اين آيه دو كلمه‌ «رَبَّكُمُ» و «خَلَقَكُمْ» را در كنار هم آورده تا دلالت بدين نكته كند كه خالق شما، پروردگار شماست. ب. چون تأمين كننده رزق و روزى و امنيت شماست. «فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَيْتِ الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ» (سوره قریش، ۴-۳) ج. چون معبودى جز او نيست. «لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي» (سوره طه، ۱۴) عبادت انسان، هدف آفرينش انسان است نه هدف آفريننده. او نيازى به عبادت ما ندارد، اگر همه مردم زمين كافر شوند او بى‌نياز است: «إِنْ تَكْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ ...» (سوره ابراهیم، ۸) چنانكه اگر همه مردم رو به خورشيد خانه بسازند يا پشت به خورشيد، در خورشيد اثرى ندارد. با اين‌كه عبادت خدا بر ما واجب است، چون خالق و رازق و مربّى ماست، ولى بازهم در برابر اين اداى تكليف، پاداش مى‌دهد و اين نهايت لطف اوست. آنچه انسان را وادار به عبادت مى‌كند امورى است، از جمله: ۱. توجّه به نعمت‌هاى او كه خالق و رازق و مربّى ماست. ۲. توجّه به فقر و نياز خويش. ۳. توجّه به آثار و بركات عبادت. ۴. توجّه به آثار سوء ترك عبادت. ۵. توجّه به اين‌كه همه هستى، مطيع او ودر حال تسبيح او هستند، چرا ما عضو ناهماهنگ هستى باشيم. ۶. توجّه به اين‌كه عشق وپرستش، در روح ماست وبه چه كسى برتر از او عشق بورزيم. سؤال: در قرآن آمده است: «وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ» (سوره حجر، ۶۹) يعنى عبادت كن تا به يقين برسى. پس آيا اگر كسى به يقين رسيد، نمازش را ترك كند؟! پاسخ: اگر گفتيم: نردبان بگذار تا دستت به شاخه بالاى درخت برسد، معنايش اين نيست كه هرگاه دستت به شاخه رسيد، نردبان را بردار، چون سقوط مى‌كنى. كسى كه از عبادت جدا شد، مثل كسى است كه از آسمان سقوط كند؛ «فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ» به علاوه كسانى كه به‌ يقين رسيده‌اند مانند: و امامان معصوم علیهم السلام، لحظه‌اى از عبادت دست برنداشتند. بنابراين مراد آيه، بيان آثار عبادت است نه تعيين محدوده‌ى عبادت. آيات وروايات، براى عبادت شيوه‌ها وشرايطى را بيان نموده است كه در جاى خود بحث خواهد شد، ولى چون اين آيه، اوّلين فرمان الهى خطاب به انسان در قرآن است، سرفصل‌هايى را بيان مى‌كنيم تا مشخّص شود عبادت بايد چگونه باشد: ۱. عبادت مامورانه، يعنى طبق دستور او بدون خرافات. ۲. عبادت آگاهانه، تا بدانيم مخاطب و معبود ما كيست. «حَتَّى تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ» (سوره نساء، ۴۳) ۳. عبادت خالصانه. «وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً» (سوره كهف، ۱۱۰) ۴. عبادت خاشعانه. «فِي صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ» (سوره مؤمنون، ۲) ۵. عبادت عاشقانه. صلى الله عليه و آله فرمودند: «افضل الناس مَن عَشق العبادة» (بحار، ج ۷۰، ص ۲۵۳) و خلاصه مطلب اين‌كه براى عبادت سه نوع شرط است؛ الف: شرط صحّت، نظير طهارت وقبله. ب: شرط قبولى، نظير تقوا. ج: شرط كمال، نظير اين‌كه عبادت بايد آگاهانه، خاشعانه، مخفيانه وعاشقانه باشد كه اينها همه شرط كمال است. (براى تفصيل بيشتر به كتاب پرتوى از اسرار نماز وتفسير نماز نوشته استاد قرائتی مراجعه نماييد.) تفسیر نور، ج١، ص٧٤ @toubaefaf
ای خدا شکرت «یا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ وَ اشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ‌»سوره بقره، ۱۷۲ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از نعمت‌هاى پاكيزه‌اى كه به شما روزى داده‌ايم بخوريد و را به جاى آوريد. اگر فقط او را پرستش مى‌كنيد. نکته ها از صلى الله عليه و آله نقل شده است كه خداوند مى‌فرمايد: من مردم را خلق مى‌كنم، امّا آنان غير مرا مى‌پرستند. من به آنان روزى مى‌دهم، امّا آنان شكر ديگرى را مى‌نمايند. (تفسیر صافی) قرآن، هرگاه بنا دارد انسان را از كارى منع كند، ابتدا راههاى مباح آنرا مطرح كرده و سپس موارد نهى را بيان مى‌كند. چون مى‌خواهد در آيات بعد، مردم را از يك سرى خوردنى، منع و نهى كند، در اين آيه راههاى حلال را بازگو نموده است. شكر مراحلى دارد. گاهى با زبان است و گاهى با عمل. شكر واقعى آن است كه نعمت‌ها در راهى مصرف شود كه خداوند مقرر نموده است. هدف اصلى از آفرينش نعمت‌هاى طبيعى، بهره بردن مؤمنان است. در سه آيه قبل فرمود: اى مردم! از آنچه در زمين است بخوريد. در اين آيه مى‌فرمايد: اى مؤمنان! از نعمت‌هاى دلپسندى كه براى شما روزى كرده‌ام بخوريد. شايد در اين اختلاف تعبير، رمزى باشد و آن اينكه هدف اصلى، رزق‌رسانى به مؤمنان است، ولى ديگر مردم هم در كنار آنها بهره‌مى‌برند. همانگونه كه هدف اصلىِ باغبان از آبيارى، رشد گلها ودرختانِ ميوه است، گرچه علف‌هاى هرز وتيغها نيز به نوايى مى‌رسند. شايد بتوان گفت كه از هركس توقّع خاصّى است. از مردم عادّى، توقّع آن است كه پس از خوردن، دنبال گناه و وسوسه‌هاى شيطان و فساد نروند؛ «يا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا ... وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ» (سوره بقره، ۲۸۶) ولى از اهل ايمان اين توقّع است كه پس از خوردن، به دنبال عمل صالح و شكرگزارى باشند. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا ... وَ اشْكُرُوا» و «يا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا ... وَ اعْمَلُوا صالِحاً» سوره مؤمنون، ۵۱ پیام ها ۱. و و ، منافاتى با بهره‌گيرى از طيّبات ندارد. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ» ۲. در مكتب اسلام، مادّيات مقدّمه‌ى معنويات است. «كُلُوا، وَ اشْكُرُوا، تَعْبُدُونَ» ۳. سلام در تغذيه، به بهداشت توجّه دارد. «طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ» ۴. قبل از تأمين زندگى مردم و محبّت به آنان، توقّعى نداشته باشيد. «كُلُوا ... وَ اشْكُرُوا» ۵. ، نشانه‌ى خداپرستى و توحيد ناب است. اگر انسان رزق را نتيجه فكر اقتصادى، تلاش، مديريّت، سرمايه و اعتبارات خود بداند، براى خداوند سهمى قايل نخواهد بود تا او را شكر كند. «وَ اشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ» ۶. ، نمونه روشن است. «وَ اشْكُرُوا لِلَّهِ ... تَعْبُدُونَ» ۷. شكر خداوند، واجب است. «كُلُوا ... وَ اشْكُرُوا لِلَّهِ» ۸. خداپرست، آنچه را حلال شمرده، از پيش خود حرام نمى‌كند. «كُلُوا ... إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ» تفسیر نور، ج۱، ص۲۶۱ @toubaefaf
•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• در آمده است: «وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ» (سوره حجر، 69) يعنى كن تا به برسى. پس آيا اگر كسى به يقين رسيد، نمازش را ترك كند؟! پاسخ: اگر گفتيم: نردبان بگذار تا دستت به شاخه بالاى درخت برسد، معنايش اين نيست كه هرگاه دستت به شاخه رسيد، نردبان را بردار، چون سقوط مى‌كنى. كسى كه از عبادت جدا شد، مثل كسى است كه از آسمان سقوط كند؛ «فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ» به علاوه كسانى كه به‌ يقين رسيده‌اند مانند: رسول خدا و امامان معصوم علیهم‌السلام، لحظه‌اى از دست برنداشتند. بنابراين مراد آيه، بيان آثار عبادت است نه تعيين محدوده‌ى عبادت. تفسیرنور، ج۱، ذیل آیه ۲۱ سوره بقره https://zil.ink/toubaefaf
طوبای عفاف
﷽ 🍃از ویژگی های یاوران #دین_خدا و #سربازان_امام_زمان علیه السلام «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّ
﷽ 🌸پیام هایی از آخرین آیه سوره ۱.وعده‌هاى الهى شفاف است. (آن پيامبرى كه مكتبش بر تمام اديان غالب مى‌شود، است.) أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‌ ... ... ۲. جهانى شدن به رهبرى الهى و يارانى صادق نيازمند است. لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ‌ ... وَ الَّذِينَ مَعَهُ‌ ۳. يكى از ابزار و شيوه‌هاى تربيت، معرّفى الگوهاست. ۴. ايمان به صلی الله علیه و آله «آمنوا به» گام اول است، مهم‌ترين گام، همراهى با رسول است. «وَ الَّذِينَ مَعَهُ» ۵. مسلمانان بايد در برابر دشمن؛ خشونت، قاطعيّت، صلابت و شدّت داشته و در برابر ديگر مؤمنان، رأفت، مودّت، رحمت و عطوفت، مهر و احساسات داشته باشند. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» ۶. بى‌تفاوتى ممنوع، مسلمان بايد مظهر حبّ و بغض باشد. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» ۷. ملاك مهر و قهر، ايمان و كفر است، نه قوم و قبيله و مال و ثروت. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» ۸. براى صلی الله علیه و آله يك سيره دائمى است، نه يك عمل موسمى. «تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً» ۹. در بايد ظهور و بروز داشته باشد، نه مخفى و پنهان. «تَراهُمْ» ۱۰. ركوع و سجود در داراى محوريّت است. «رُكَّعاً سُجَّداً» ۱۱. عبادتى مورد ستايش است كه همراه با كثرت و مداومت باشد. «رُكَّعاً سُجَّداً» ۱۲. بخش‌هايى از تورات و انجيل فعلى، دست نخورده و تحريف نشده است، لذا در مواردى به آنها استناد مى‌كند. ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ ... الْإِنْجِيلِ‌ ۱۳. در كتب آسمانى قبل نيز پيش‌گويى‌هايى بوده است. در تورات و انجيل، سيماى مطرح شده است. ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ ... الْإِنْجِيلِ‌ ۱۴. مثال‌هاى كتب آسمانى، طبيعى، همه‌جايى، همه فهم، در دسترس و قابل تجربه است. كَزَرْعٍ أَخْرَجَ‌ ... ۱۵. رشدى پايدار است كه طبيعى، مستقل و تدريجى باشد. كَزَرْعٍ أَخْرَجَ‌ ... ۱۶. بايد خودكفا، مستحكم و مستقل باشد تا روى پاى خود بايستد. «فَاسْتَوى‌ عَلى‌ سُوقِهِ» ۱۷. از سياست جدا نيست. در كنار ركوع و سجود، موضع‌گيرى‌هاى قاطع و دشمن شكن لازم است. رُكَّعاً سُجَّداً ... لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۱۸. رشد كمى و كيفى ، كفّار را عصبانى مى‌كند. أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ‌ ... لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۱۹. ركوع و سجود و همگامى با كافى نيست، بايد تمام آن امور برخاسته از و باشد تا دريافت شود. «الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً» ۲۰. پاداش راستين در وهم نگنجد. «أَجْراً عَظِيماً» ۲۱. دفع ضرر، مقدّم بر كسب منفعت است. (اول‌ «مَغْفِرَةً» بعد «اجر عظيم») «والحمدللّه ربّ العالمين» تفسیر نور، استاد قرائتی، ج۹، ص۱۵۰ @toubaefaf https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
﷽ جهانى شدن به رهبرى الهى و يارانى صادق نيازمند است. 🍃پیام هایی از آخرین آیه سوره ۱.وعده‌هاى الهى شفاف است. (آن پيامبرى كه مكتبش بر تمام اديان غالب مى‌شود، است.) أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‌ ... ... ۲. جهانى شدن به رهبرى الهى و يارانى صادق نيازمند است. لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ‌ ... وَ الَّذِينَ مَعَهُ‌ ۳. يكى از ابزار و شيوه‌هاى تربيت، معرّفى الگوهاست. ۴. ايمان به صلی الله علیه و آله «آمنوا به» گام اول است، مهم‌ترين گام، همراهى با رسول است. «وَ الَّذِينَ مَعَهُ» ۵. مسلمانان بايد در برابر دشمن؛ خشونت، قاطعيّت، صلابت و شدّت داشته و در برابر ديگر مؤمنان، رأفت، مودّت، رحمت و عطوفت، مهر و احساسات داشته باشند. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» ۶. بى‌تفاوتى ممنوع، مسلمان بايد مظهر حبّ و بغض باشد. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» ۷. ملاك مهر و قهر، ايمان و كفر است، نه قوم و قبيله و مال و ثروت. «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» ۸. براى صلی الله علیه و آله يك سيره دائمى است، نه يك عمل موسمى. «تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً» ۹. در بايد ظهور و بروز داشته باشد، نه مخفى و پنهان. «تَراهُمْ» ۱۰. ركوع و سجود در داراى محوريّت است. «رُكَّعاً سُجَّداً» ۱۱. عبادتى مورد ستايش است كه همراه با كثرت و مداومت باشد. «رُكَّعاً سُجَّداً» ۱۲. بخش‌هايى از تورات و انجيل فعلى، دست نخورده و تحريف نشده است، لذا در مواردى به آنها استناد مى‌كند. ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ ... الْإِنْجِيلِ‌ ۱۳. در كتب آسمانى قبل نيز پيش‌گويى‌هايى بوده است. در تورات و انجيل، سيماى مطرح شده است. ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ ... الْإِنْجِيلِ‌ ۱۴. مثال‌هاى كتب آسمانى، طبيعى، همه‌جايى، همه فهم، در دسترس و قابل تجربه است. كَزَرْعٍ أَخْرَجَ‌ ... ۱۵. رشدى پايدار است كه طبيعى، مستقل و تدريجى باشد. كَزَرْعٍ أَخْرَجَ‌ ... ۱۶. بايد خودكفا، مستحكم و مستقل باشد تا روى پاى خود بايستد. «فَاسْتَوى‌ عَلى‌ سُوقِهِ» ۱۷. از سياست جدا نيست. در كنار ركوع و سجود، موضع‌گيرى‌هاى قاطع و دشمن شكن لازم است. رُكَّعاً سُجَّداً ... لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۱۸. رشد كمى و كيفى ، كفّار را عصبانى مى‌كند. أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ‌ ... لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۱۹. ركوع و سجود و همگامى با كافى نيست، بايد تمام آن امور برخاسته از و باشد تا دريافت شود. «الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً» ۲۰. پاداش راستين در وهم نگنجد. «أَجْراً عَظِيماً» ۲۱. دفع ضرر، مقدّم بر كسب منفعت است. (اول‌ «مَغْفِرَةً» بعد «اجر عظيم») «والحمدللّه ربّ العالمين» تفسیر نور، استاد قرائتی، ج۹، ص۱۵۰ @toubaefaf https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5