#عفافگرایی #داستانک #زندگی_عفیفانه ✴️پیرمردی، پس از پایان هر روز، از درد و سختی‎ هایش می نالید. 🔷دوستی از او پرسید: این همه درد چیست که از آن رنجوری؟ 👈پیرمرد گفت: 🔶دو #باز شکاری دارم، که باید آنها را رام کنم. 🔶دو #خرگوش هم دارم که باید مواظب باشم، بیرون نروند. 🔶دو #عقاب دارم که باید آنها را هدایت و تربیت کنم. 🔶#ماری هم دارم که آن را حبس کرده ام. 🔶 و یک#شیر دارم که باید در قفسی آهنین، زندانی اش کنم. 🍂این کار روزانه من است که این چنین مرا رنجور کرده است. 🍂🥀🍂🥀🍂🥀🍂 🔷دوستش گفت: چه می‎گویی؟ با من شوخی می‎کنی؟ مگر می‎شود انسانی این همه حیوان را با هم در یک جا، جمع و مراقبت کند!؟ 👈پیرمرد گفت: 🔶آن دو باز #چشمان من هستند، که باید با تلاش از آنها مراقبت کنم. 🔶خرگوش‌ها #پاهای من هستند، که باید مراقب باشم به سوی گناه کشیده نشوند. 🔶دو عقاب، #دستان من هستند، که باید به آنها کسب روزی حلال را آموزش دهم. 🔶 مار، #زبان من است، که مدام باید دربندش کنم تا مبادا کلام ناشایستی از او سر بزند. 🔶و آن شیر، #قلب من است که با وی در نبردم که مبادا، کارهای شروری از او سر بزند. @umefafgaraei