✅چگونه تعادل بین کار و زندگی را حفظ کنیم؟ 🔻در ادامه بخوانید @vaavmag

✅چگونه تعادل بین کار و زندگی را حفظ کنیم؟ 🔻حفظ تعادل بین کار و زندگی یک فرایند مداوم است. برای دستیابی به این تعادل کافی است به چند راهکار مهم توجه کنید: ۱.برای خودتان حد و مرز تعیین کنید مهم است که بین ساعات کاری و ساعات شخصی خود حد و مرز مشخصی تعیین کنید. به این معنی که در ساعات کاری، تمام تمرکز خود را روی کارتان بگذارید و در ساعات غیر کاری، از فکر کردن به کار خودداری کنید. ۲.زمان خود را به طور مؤثر مدیریت کنید یکی از مهم‌ترین عوامل در حفظ تعادل بین کار و زندگی، مدیریت زمان است. برای خودتان برنامه‌ریزی روزانه یا هفتگی داشته باشید و وظایف خود را اولویت‌بندی کنید. از انجام کارهای غیرضروری خودداری کنید و وقت خود را صرف کارهایی کنید که برایتان مهم‌تر هستند. ۳.از تکنولوژی به نفع خود استفاده کنید تکنولوژی می‌تواند ابزار مفیدی برای حفظ تعادل بین کار و زندگی باشد. از برنامه‌های مدیریت زمان و وظایف، برای برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی وظایف خود استفاده کنید. از ابزارهای مسدود کردن وب‌سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی برای جلوگیری از اتلاف وقت در ساعات کاری استفاده کنید. ۴.از مرخصی‌های خود استفاده کنید مرخصی‌ها فرصتی برای استراحت و تجدید قوا هستند. از مرخصی‌های خود برای سفر، گذراندن وقت با خانواده و دوستان، یا انجام فعالیت‌هایی که به آنها علاقه دارید استفاده کنید. ۵.به سلامتی خود توجه کنید سلامتی جسمی و روانی شما برای حفظ تعادل بین کار و زندگی ضروری است. به طور منظم ورزش کنید، غذای سالم بخورید و به اندازه‌ی کافی بخوابید. برای خودتان وقت بگذارید و فعالیت‌هایی را انجام دهید که به شما آرامش می‌دهند. @vaavmag

✅زمان شاه بهتر بود یا الان؟ 🔷توی این گزارش، رفتیم سراغ آنهایی که سن‌شان از ما بیشتر است، کسانی که زمان قبل از انقلاب را هم دیده بودند. از آن‌آنها سؤال پرسیدیم زمان شاه بهتر بود یا الان؟ 🔸جواب‌هایی که دادند جالب بود. با هم ببینیم. @vaavmag

✅صدای بوق را در گوش نمایش‌خانگی فریاد بزنید! ✍سارا مصطفوی در ادامه بخوانید🔻 @vaavmag

✅صدای بوق را در گوش نمایش‌خانگی فریاد بزنید! 🔸شاید برای اولین بار در «واو مگ» باید مجبور می‌شدیم به جای بلور کردن تصاویر، به سراغ بوق گذاشتن روی صدای آقای مجری و دورهمی خانم و آقای بازیگر می‌رفتیم. باید بوق را آنقدر کش می‌دادیم تا «شوخی‌های بوقدارشان» تمام شود، خنده‌های زورکی را از روی لبشان جمع کنند و جملات نیمه تمام اروتیک‌‌شان‌ را هم پایان دهند. اما این کار را نکردیم، چون طبیعتاً محتوایی که توسط چند فیلتر کنترل‌کننده بررسی می‌شود نباید نیاز به بوق داشته باشد. این محتوا با مجوز رسمی فلان سازمان منتشر شده و فلان کمپانی رسمی تولید محتوا، برچسب تاییده را روی پیشانی‌اش کوبیده است! 🔹دوستان تولیدکننده‌ی محتوا بشینند و همین چند ثانیه‌ای که در این کلیپ آورده‌ایم را بالا و پایین کنند. اینکه شرم‌شان نمی‌شود آیا این محتوا را با خانواده خودشان تماشا کنند به کنار، اینکه باید به کودک درون #خانواده چه توضیحی برای خنده‌ی آقا و خانوم #مجری داده شود به کنار، اینکه این محتوا بدون محدودیت سنی منتشر شده هم به کنار، دوستان تولیدکننده بیایند و توضیح دهند که #ابتذال در تولید محتوا مگر چیزی غیر از این است؟ 🔸قبلاً درباره‌ی مرز «ابتذال» و «کمدی» حرف زده بودیم. نوشته بودیم که هنرمند را #هنرمند می‌نامند چون می‌داند که چگونه روی مرزها راه برود تا محتوایش به هیچ سمتی نلغزد. اما باور کنید این دیگر اصلا نیاز به مرزشناسی هم ندارد. ابتذال در تمام شوخی‌های دم دستی و کوچه بازاری این اثر فریاد می‌زند. مخاطبان در بخشی از کامنت‌های زیر این محتوای منتشرشده نوشته‌اند که چگونه می‌شود این شوخی‌های #اروتیک را با زن و بچه در خانه تماشا کرد! ما می‌گوییم باور کنید که این شوخی‌ها را نباید حتی با مردهای یک خانه هم به اشتراک گذاشت. باور کنید این لجن‌های ارائه شده به عنوان شوخی، مرد و زن نمی‌شناسد. محدود کردن #محتوا به زنانه و مردانه خیانت در حق هنرمندانی‌ است که همین حالا با محتوای چارچوب‌دارشان در حال جذب مخاطب هستند. @vaavmag

✅کارشناسان می‌گویند: اوضاع ایالت متحده وخیم است اما کیه که باور کنه! 🔸دکتر سانجی گوپتا در #مستند "یک ملت تحت استرس" با متخصصان و اساتید اقتصادی و اجتماعی در #آمریکا صحبت می‌کند تا دریابد که چرا در کشوری که ۳.۵ تریلیون دلار در سال برای مراقبت‌های بهداشتی هزینه می‌شود، نرخ #امید به #زندگی سال به سال در حال کاهش است. #واقعیت_آمریکا را، از دریچه‌ی رسانه‌های آمریکایی ببینید. @vaavmag

✅آن‌ها در فضای مجازی بنده «پول» هستند! ✍مریم مؤمن در ادامه بخوانید🔻 @vaavmag

آن‌ها در فضای مجازی بنده «پول» هستند! 🔹آن‌ها دست بردار نیستند. ول‌کن تبلیغات نمی‌شوند چون «پای پول در میان است». پول همان چوب جادویی‌ است که می‌تواند کنترلگر رفتار آن‌ها در فضای مجازی باشد. به همین خاطر تا دلتان بخواهد رفتار متناقض از آن‌ها در این سال‌ها دیده‌ایم. این یکی نمونه‌ی آخرش نیست. اینکه #جواد_هاشمی با شمایلی که ما از او به یاد داریم برای تبلیغ فلان خواننده، دست به گردن با او هم‌خوانی می‌کند. او تصمیم گرفته تا از فضای مجازی‌اش برای نمایش چنین فردی استفاده کند. فارغ از آنکه برایش مهم باشد که این فرد واقعا استعداد لازم برای تبلیغ در حوزه‌ی موسیقی را دارد یا نه! 🔸این مشت نمونه‌ی خروار رفتار اغلب سلبریتی‌ها در فضای غیر رسمی‌ است. فضایی که به تازگی با داستان #کوروش_کمپانی به باتلاقی علیه سلبریتی‌‌ها تبدیل شده بود. تبلیغاتی که میلیاردها تومان از پول مردم را به داخل همین باتلاق کشانده بود و خب استدلال‌شان در پاسخ به موج انتقادات افکار عمومی چه بود؟ همان همیشگی! «به ما چه که فلانی کلاهبردار از آب درآمده؟». 🔹این «به ما چه» را هر کسی می‌تواند بگوید جز آن‌هایی که ضریب تأثیرگذاری‌شان در فضای مجازی چند برابر من و شماست. تأثیرگذاری‌‌‌ اما اگر با خودش «پول» می‌آورد باید «مسئولیت‌پذیری» هم همراه کند. اینجا که پای صفر در میان بود، این داستان را بگذارید در کنار صدها موج اشتباه خبری و تحلیلی که توسط همین دوستان بوجود آمد و آنجا هم «گردن‌گیر» این دوستان خراب بود. 🔸مهم‌تر اما اینکه داستان تبلیغات بی‌پشتوانه‌ی چهره‌ها در فضای مجازی، باید درست عبرتی شود برای مایی که با «خیال خام» دستمان را به دست کسانی بسته بودیم که فکر می‌کردیم شاید حرف‌شان، اخم‌شان، دست‌شان، چشم‌شان تناسبی با میزان دنبال‌کنندگان‌شان دارد، که خب نمایان شد دیگر ندارد! @vaavmag

✅باشگاه ورزشی یا کلاس رقص در ادامه بخوانید🔻 @vaavmag

✅باشگاه ورزشی یا کلاس‌ رقص؟! 🔹️قبل‌تر نوشته بودیم که «چاه مجازی» بلای جان تمام تعاریف حقیقی‌ است که روزگاری برای ما تعریف دقیق‌تری داشتند. وقتی معنای مفاهیم عمیق انسانی و اجتماعی در چاه درون دست آدم‌ها سقوط کرده، جای تعجب ندارد که موضوعات ساده‌ای مثل باشگاه ورزشی هم در این فضا معنای دیگری بگیرد. لایک و ویو به عنوان «افسار» هدایت‌گر تولیدکنندگان محتوا، اینجا نمود عریان‌تری به خود گرفته است. 🔸️رقابت در بازار تعریف خاص خودش را دارد. برندهای مختلف به دنبال کسب مزیت‌های رقابتی خاص خودشان برای ایجاد تمایز با رقبا هستند اما در کدام تعریف ذهنی ما، باشگاه ورزشی با حرکات موزون و رقص و آواز شناخته می‌شد که حالا اینگونه باشگاه‌های مختلف در زمینه‌ی تولید محتوای غیر متعارف مسابقه گذاشته‌اند! اینجا در فضای مجازی حتی «باشگاه بدنسازی» هم معنای خودش را از دست داده. اینجا مزیت‌ بر سر عریان‌تر بودن و ریتیمیک‌تر بودن تولیدات محتوایی مجازی آن‌ها است. محیط‌های سربسته به مکانی غیرقابل کنترل برای بروز رفتار غیرعرفی تبدیل شده است. 🔹️عجیب‌تر اینکه نهادهای رسمی نظارتی هیچ‌گونه برخوردی با آن‌ها ندارند. قطعا ندارند که این مدل تولید محتوا در حال رشد است. اینجا دیگر داستان چند دختر و پسر جوان که در خیابان مشغول ضبط رقص باشند، نیست. اینجا ما از کسب و کارهای با پروانه‌ی کسب رسمی حرف می‌زنیم. 🔸️شک نکنید که یکی از عوامل اصلی شتاب بالای چنین محتوایی در فضای مجازی عدم برخورد و ضابطه‌مند کردن محیط‌های ورزشی‌ است که اگر اینگونه نبود، کسب و کارها از ترس برخورد جدی و مختل شدن کسب و کارشان ریسک چنین کاری را به جان نمی‌خریدند. @vaavmag

✅۱+۳ استدلال برای آنکه چرا رای ندادن خطای فاحش است؟ ✍محمد پور غلامی در ادامه بخوانید🔻 @vaavmag

🔸۱. فیلسوفان غرب می‌گفتند انسان حیوانی است سیاسی. این گزاره اگرچه تعریف محدود از ماهیت انسان است، اما حداقل یک چیز را مشخص می‌کند، آن هم اینکه همه‌ی کنش‌های انسان، خودآگاه یا ناخودآگاه، مستقیم‌‌ یا غیرمستقیم، عملی است سیاسی. پس‌ کسی نمی‌تواند ادعا کند که "من سیاسی نیستم" یا "کاری با سیاست ندارم". 🔹۲. فلاسفه‌ی اسلامی نظیر علامه‌ی بزرگوار طباطبایی و شهید مطهری نیز قائل بودند که "انسان مدنی بالطبع است". یعنی انسان ذاتا موجودی است اجتماعی‌. انسان بدون‌ جامعه معنا ندارد و جامعه بدون انسان.‌ پس "من انسان"، در کنار "ما" است که معنا می‌یابد‌‌. "هویت فردی" انسان درهم‌تنیده شده با "هویت اجتماعی" او. پس به یک معنا، "خیر و شر فردی" او هم گرده خورده با "خیر و شر جمعی". 🔸️۳. "سیاست عملی" از آنجا که ناظر به میدان حقیقی‌ زندگی انسان است، با "واقعیت" گره خورده نه "رؤیا". البته در حوزه‌ی فلسفه‌ی سیاسی می‌توان رؤیاپردازی کرد و از اتوپیا و جامعه‌ی آرمانی و ویژگی‌های آن گفت و نوشت و برای تحقق آن تلاش کرد، اما کیست که نداند فاصله‌ی وضع موجود تا وضعیت آرمانی، به دلیل "واقعیت‌های حقیقی یا برساخت"،  فاصله‌ی زیادی است. پس، انسان چاره‌ای ندارد جز آنکه واقعیت‌ها را ببیند و متناظر آن، دست به کنش و اقدام بزند. 🔹۴. با این سه مقدمه، در نسبت با انتخابات پیش‌رو، دو راه پیش روی ما است: الف: عدم شرکت در انتخابات، به دلیل انتقاد یا اعتراض به وضع موجود. ب: شرکت در انتخابات، با دیدن همه‌ی واقعیات موجود در میدان عمل. 🔸انتخاب راه اول (با هر دلیل و ادله‌ی درست یا نادرستی)، کنشی است بی‌حاصل. چراکه رأی ندادن من، به این معنی نیست که دیگران هم رأی نخواهند داد. پس جامعه تبدیل می‌شود به دو گروه "رأی‌دهنده" و "رأی‌ندهنده" (فارغ از نسبت بزرگی و کوچکی این دو گروه). نتیجه آنکه جمعیت رأی‌دهنده، برای کل جامعه، و از جمله رأی‌ندهندگان تصمیم می‌گیرند. و احتمالا هر انسان عاقلی می‌داند که این نتیجه، به مراتب بدتر از نتیجه‌ی تصمیم اول است. واضح است که در این کنش، حتی رأی نصفه و نیمه، یا رأی سفید هم همین نتیجه‌ای را دارد که رأی ندادن. 🔹️پس به نظر می‌رسد عاقلانه‌ترین کنشی که هر ایرانی برای رسیدن به "خیر فردی و جمعی" می‌تواند انجام دهد انتخاب راه دوم، و شرکت در انتخابات است. و البته این‌‌ به معنای ندیدن واقعیات موجود و مشکلات عدیده‌ای که وجود دارد نیست. اتفاقا برای حل همین مشکلات است که باید در انتخابات شرکت کرد و گزینه‌ای که متصور است بهتر از دیگران باشد را انتخاب کرد. 🔸️یادمان باشد ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، تا زمانی که در این جغرافیا‌ زیست می‌کنیم، زندگی ما با هم گره خورده است و مسیر "خیر فردی" از دریچه‌ی "خیر جمعی" می‌گذرد. @vaavmag

✅ ۱۰ اقدامی که نمایندگان جدید نباید آن را فراموش کنند ✍مصطفی موحد در ادامه بخوانید🔻 @vaavmag

✅۱۰ اقدامی که نمایندگان جدید نباید آن را فراموش کنند ✍مصطفی موحد 🔸نمایندگان محترمی که به مجلس راه خواهید یافت، از فیلترهای مختلفی عبور کردید تا به صندلی سبز مجلس برسید، اما مهم‌ترین این آزمون‌ها، رأی مردم است. رأیی که با هزار امید و آرزو، به شما داده شده است. پس لطفا قول‌های رنگارنگی که به مردم داده‌اید را فراموش نکنید! 🔹۲.یکی دیگر از قول‌هایی که به شکل دیگری به مردم داده‌اید، اعتقاد و التزام واقعی به تمامی باورهای دینی و سیاسی بوده که این مردم قرن‌هاست به آن معتقدند. اگر قراری با خدا دارید، آن را فراموش نکنید. 🔸 حال مردم عزیزمان از تورم و بی‌ثباتی و مشکلات اقتصادی خوب نیست، اولویت امروز و فردای ایران، اقتصاد است. برای این مهم که حیاتی‌ترین مسئله‌ی امروز است، هر کاری می‌توانید انجام دهید. 🔹۴.در این سال‌ها شفافیت و عدالت دو رکن مهم و تأثیرگذار برای مردم بوده است، حتی اهمیت آن را در رأی خود هم نشان داده‌اند. فراموش نکنید شما نمایندهی همین مردم هستید، مردمی که حق آنان است از تمامی اقدامات و عملکرد شما به صورت شفاف با خبر باشند. 🔹۵.از 3 ماه دیگر که وارد صحن علنی مجلس می‌شوید، تماس‌های مختلف بیشتر و بیشتر می‌شود. تا امروز شاید نمایندهی حزب و جناح و گروه خودتان بودید اما از فردا، نمایندهی تمام مردم شهر و بلکه کشور هستید. مراقب این تماس‌ها که گاهی حزبی و جریانی هم هست، باشید. 🔸️۶. لباس نمایندگی گاهی اوقات در سال‌های پیش برای برخی از همکاران شما فاز خاصی به همراه داشته که گویی ریاستی بر مردم دارند و یادشان رفته قرار بوده خادم مردم باشند نه مالک آنها. نمایندهی مردم باید همیشه در هر شرایطی نمایندهی مردم باشد. فراموش نکنید نمایندگی تنها و تنها معنای خدمت می‌دهد نه چیز دیگری. 🔹️۷.رفت و آمد به مجلس و حضور در مهم‌ترین مکان تصمیم‌گیری برای ملت شریف ایران، ممکن است شرایطی برای هرگونه ارتباط و رانت و ده‌ها چیز ناجور دیگر برایتان فراهم کند، رانت‌ها ممکن است دنیای شما را آباد کند، اما یقینا آخرت‌تان را به باد می‌دهد. پس از آنها بپرهیزید. 🔸️۸. ممکن است شهر تهران به واسطه پایتخت بودن، کمی آب وهوای بهتری نسبت به شهرستان خودتان داشته باشد، مخصوصا اگر بیشتر ترددتان در بالای شهر باشد؛ می‌دانید منظورم چیست! لطفا هیچ‌گاه و در هیچ لحظه‌ای حوزه انتخابیهی خود را فراموش نکنید. 🔹️۹.شبکه‌های اجتماعی باز و بسته، محل مفیدی برای ارتباط با مردم است. اما برخی اوقات فالوئر و لایک می‌تواند حواس نماینده را از کار اصلی خود پرت کند. اینفلوئنسر شدن نه تنها کار شما نیست، که در شأن شما هم نیست. حواس‌تان از کارهای اصلی خود پرت نشود. 🔸️۱۰. برخی از ما مردم خیلی خسته و بعضی دیگرمان کمتر، اما به نوعی از مشکلات همه خسته‌ایم. با این حال نشان داده‌ایم به هر شکلی تا پای جان برای این مرز و بوم می‌جنگیم. اما حالا که شما فرصتی برای حل مشکلات پیدا کرده‌اید، حق خسته شدن ندارید. فراموش نکنید برای این مردم نباید خسته شوید! همین. @vaavmag

✅در انتخابات ۱۴۰۲ چه اتفاقی افتاد؟ ✍محمد پور غلامی در ادامه بخوانید🔻 @Vaavmag

🔸️انتخابات اسفندماه ۱۴۰۲ بار دیگر نشان داد که جامعه‌ی ایران دستخوش تغییرات فرهنگی-اجتماعی مهمی است که شوربختانه باید گفت نظام حکمرانی و نخبگان سیاسی، نه تنها توجه چندانی به آن ندارند، بلکه همچنان می‌خواهند به شیوه‌ی سنتی زمام‌ امور را در دست داشته باشد. شاید همین هم موجب گسست بیشتر بین جامعه و ساختار سیاسی شده است. پس به یک معنا، مهم‌ترین و فوری‌ترین کاری که نظام سیاسی باید در یکی دو سال پیش‌رو انجام دهد، شناخت دقیق از این تغییرات، و پیش‌بینی "روندهای آینده" است. 🔸️از این حیث، به نظر می‌رسد ما حداقل با سه "مگا ترند" در نسبت با جامعه‌ی ایران مواجهیم. البته مشخص است بخشی از آن‌ها، متأثر از فضای تحولات شگرف بین‌المللی در فرهنگ، سیاست و سبک زندگی مخصوصا در یکی دو دهه‌ی اخیر است: 🔸️۱. تکثرگرایی: جامعه‌ی ایران، جامعه‌ی متکثر و متنوعی از حیث فرهنگی و سیاسی است. هرچه از دهه‌های ابتدایی انقلاب فاصله می‌گیریم، این تکثر پررنگ‌تر شده است. پس تقسیم‌بندی‌های سنتی سیاسی، دیگر جوابگوی این جامعه نیست. نه چپ و راست دیگر محلی از اعراب دارد، و نه دوگانه‌‌های کهنه‌ی اصولگرا و اصلاح‌طلب. برای شناخت جامعه‌ی ایران، باید از این دوگانه‌های قدیمی عبور کرد. اگر این تکثر را بتوان " تکثر همگرا" کرد، یقینا موجب پیشرفت کشور خواهد شد، و اگر تبدیل به "تکثر واگرا" شود، جامعه با انواع و اقسام بحران‌های اجتماعی و امنیتی مواجه خواهد بود. 🔸️۲. نفوذ بالای شبکه‌های اجتماعی: ضریب نفوذ اینترنت و شبکه‌های اجتماعی در ایران از میانگین سطح عمده‌ی کشورها بالاتر است. این یعنی مردم ایران، بیشتر و بهتر از بسیاری از کشورهای دیگر، در جریان تحولات روز جهانی قرار دارند. شاید برای همین هم‌ هست که دائما در حال مقایسه‌ی وضعیت زندگی خود با سایر مردم، مخصوصا "مو بلوندهای چشم‌آبی" هستند. پس معلوم است که ناتوانی دولت‌ها در تأمین نیازهای یک زندگی نرمال یا موضوعاتی مثل فیلترینگ، نارضایتی گسترده‌ای به همراه داشته باشد. روی دیگر سکه‌ی نفوذ بالای اینترنت این است که پس ایرانی‌ها بیشتر از مردم سایر کشورها، در معرض خطرات و آسیب‌های ناشی از آن قرار دارند. در یک جامعه‌ی شبکه‌زده، یک شایعه یا دروغ، خیلی زودتر و راحت‌تر بسط و انتشار پیدا می‌کند. در چنین فضایی، بیان یک چنار و پاجوش، می‌تواند سرنوشت‌ یک انتخابات را تا حد زیادی تغییر دهد. 🔸️۳. کاهش قدرت ساختارهای رسمی: به دلیل موارد عدیده و از جمله گسترش شبکه‌های اجتماعی، از نقش ساختارهای رسمی تولید و توزیع قدرت کاسته شده و در عوض، ساختارهای غیررسمی معنای بیشتری به خود گرفته‌اند. این روزها، یک فوتبالیست درجه چندم، به برکت شبکه‌های اجتماعی می‌تواند تبدیل به لیدر یک شورش اجتماعی شود. یا یک سخنران عامه‌پسند، می‌تواند برای مجلس، لیست انتخاباتی صادر کند. در حقیقت مرجعیت فکری و فرهنگی، دیگر در دست نهادهای سنتی نیستند. 🔸️به این سه موضوع، البته می‌توان موارد دیگری را هم اضافه کرد. به نظر می‌رسد نظام حکمرانی و نخبگان سیاسی-فرهنگی ما، این سه خصیصه را باید به درستی فهم کنند. اگر‌ بداند برای آنکه افراد بیشتری از جامعه در مسائل سیاسی- اجتماعی چون انتخابات مشارکت داشته باشند، باید با مکانیسم‌هایی، "تکثر" بیشتر نامزدها را رقم‌ بزند، و اگر بداند که با قوانین و ساختارهای قدیمی، نمی‌توان این جامعه‌ی شبکه‌زده را اقناع کرد، و اگر بفهمد که لیست‌های انتخاباتی، مرجعیت خود را در دنیایی که مناسبات اجتماعی آن‌ بیش از دولت‌ها در دست بلاگرها و اینفلوئنسرها و... است از دست داده، آنگاه شاید در نوع تعامل خود با جامعه، بتواند تغییراتی ایجاد کند. بدون فهم این مناسبات، نمی‌توان از مردم، انتظار مشارکت بالا داشت.

✅در باب مرزبندی تندروها با مردم به بهانه امر به معروف 🔸️نصف جهان معترض! ✍مصطفی موحد در ادامه بخوانید🔻 @vaavmag