عُلَما جمله، تلامیذِ مَنَند اَنَا بینَ العُلَما، کَالخورشید! یوسف از چشم زلیخا افتاد چون که وصفِ رُخِ وافی بشنید! لیک هر کس که مرا دید، بسی به من و شعر جَفَنگم خندید! احمدیاسر وافی یزدی

علما هم علمای گَدیم!

خاطره ای از شاه!

اصل ۳۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران داشتن مسکن متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است. دولت موظف است با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران زمینه اجرای این اصل را فراهم کند 😓😓😓😓😓

امشب تلویزیون به گونه ای قضیه تخریب آلونک زن بندرعباسی را مطرح کرد که گویا این برخورد یک استثنا و تخلفِ مأموران بوده است در حالی که هر کس با شهرداری ها و مأموران مالیات و عوارض و سدّ معبر، اندک آشنایی داشته باشد، به خوبی می داند که انسان حساب نکردنِ شهروندان یک روال عادی در شهرداری هاست لعنة الله عليهم

مهرِ تو را به عالَمِ اِمکان، نمی دهم گنجِ محبّت تو را ارزان نمی دهم حس می کنم که شعر مرا گوش می کنی فریادِ آتشِ مرا خاموش می کنی با هر نَفَس که می کِشَم، دیدارت آرزوست عشقِ به تو، سرمایه ی ایمان و آبروست وقتی به یاد غیبت تو، غصه می خورم دل از هر آنچه در کف دنیاست، می بُرَم بس که گناه، قلب مرا تیره کرده است گویا ولیّ امر خدا، پشت پرده است امّا تو هستی حاضر و ناظر، ولی چه سود دنیا به سمتِ خود، دلِ وادادگان رُبود ما خسته ایم از همه، ای صاحب الزمان لطفی کن و به جان ضعیفان، مَدَد رسان حُبّ تو و مَوَدّتِ آباء تو، مرا قطعاً نجات می دهد از وَرطه ی جزا مَستم کن از پیاله ی جامِ محبّتت ای جان فدای رحمت و الطاف و رَأفَتَت وصفِ تو، از شنیدن و گفتن فَراتر است باید شنید از لب زهرا (س) که مادر است در روزگارِ ظُلمت و ظلمِ ستمگران مهدی بیا که ما همه هستیم بی امان یا رب، دعای خسته دلان را روا نما دردِ جهان، به آمدنِ او، دوا نما

🌹مدح مولا امیرالمومنین علی علیه السلام.🌹 عبارت، قاصر از مدحِ تو باشد کجا مخلوق در سطحِ تو باشد؟!؟ لبانَت را چو از هم وا کُنی تو میان خطبه ها، غوغا کُنی تو یگانه یاور و جانِ رسولی تو تنها کُفوِ زهرای بتولی امیرِ مؤمنان و فخرِ دینی امام و حُجَّتِ روی زمینی مرا با یک نگاهت کن بهشتی نجاتم ده، سوارم کن به کشتی یَدِ تو، دستِ رحمان و رحیم است عَدُوَّت، ساکنِ قعرِ جَحیم است ندای لافتی از آسمان ها نموده لانه در اعماقِ جان ها یکی بود و یکی هم خواهد آمد علیّ و مهدیِ آل محمد (ص) 📜شاعر📜 احمد یاسر وافی. 🎤مداح 🎤: کربلایی علی امینی.

من خاکِ کفِ پای غلامان تو هستم عمری است سَرِ سفره ی جود تو نشستم بد هستم و بد کرده ام، اما تو کریمی دلسوزِ منی مثل رفیقان صمیمی یکبار مرا از دَرِ این خانه نراندی یکبار مرا عاصی و بیچاره نخواندی نورت همه جا هست و من از دیدن آن، کور هستی تو سلیمان و نظر کن به مَنِ مور ای مُنجیِ دین، پرده ز رخسار بیَفکن با اذن خداوند بِکَن ریشه ی دشمن دارم عطشِ دیدنِ رخسارِ چو ماهت خواهم که شوم خادمِ افرادِ سپاهت از بس که گنهکارم و پرونده سیاهم ترسم نکنی با کَرَم و لطف، نگاهم رحمی کن و راهم بده در زمره ی خوبان لبریز کن از شوقِ وصالِ تو، دل و جان ای حُجَّتِ ثانی عشر و شمسِ عدالت تعجیل نما تا برود ظلم و رذالت برنامه ی دین با تو شود کاملاً اجرا با آمدنت شاد شود حضرت زهرا (س) یارانِ تو در غیبتِ تو، خواب ندارند غیر از تو، انیسِ دل و ارباب ندارند احمدیاسر وافی یزدی

دیشب یکی از اقوام از شهرستان زنگ زد گفت: شما آخوندها کی می خواهید از این مملکت برید؟ گفتم هیچ سلطان و پادشاه و حاکمی خودش از مملکتش نرفته پهلوی دوم هم با فشار مردم بیرون رفت گفت: خب ما اگه شما آخوندها را نخواهیم باید چی کار کنیم؟ گفتم باید قیام و انقلاب کنید گفت: چند بار که قیام کردیم ولی سرکوبمان کردید گفتم عرضه نداشتید که زود صحنه را خالی کردید از انقلابیون سال پنجاه و هفت یاد بگیرید که تا پای جان ایستادگی کردند گفت خب قیام کنیم بازداشت و زندانی می شیم گفتم: مگر انقلابیون دهه پنجاه بازداشت و زندانی و شکنجه و تبعید نشدند؟ گفت: مردم گرسنه کِی حوصله قیام و دردسر دارند؟ گفتم: اتفاقاً گرسنگانِ به ستوه آمده قیام می کنند. معلومه که هنوز به اینجاتون نرسیده و گر نه به اعتراض لفظی اکتفا نمی کردید و از بازداشت و زندان نمی هراسیدید گفت: حالا دوتا استخاره برام بگیر که کار دارم! من هم با تسبیح دو استخاره برایش گرفتم و هر دو بد آمد فکر کنم اولی را برای قیام می خواست و دومی را برای خودکشی😄 خدا رو شکر که هردوش بد اومد! احمدیاسر وافی یزدی

محمد بن علی بن ابراهیم می گوید: دستانمان خالی و روزگارمان سخت شده بود، پدرم به من گفت: ما را نزد این مرد - امام حسن عسکری - که وصف بخشش و سخاوت او را شنیده‌ایم ببر، به او گفتم: آیا او را می شناسی؟ گفت: او را نمی شناسم و تا کنون او را هرگز ندیده ام. ما نیز به قصد دیدار امام راه افتادیم در میانه راه پدرم گفت: چقدر خوب است که ایشان به ما پانصد درهم عطا کند؛ دویست درهم برای پوشاک، دویست درهم برای خوراک (آرد) و یکصد درهم برای مخارج. من هم با خود گفتم: ای کاش! به من نیز سیصد درهم ببخشد؛ با صد درهم الاغی بخرم و با صد درهم مخارج خود را تأمین کنم و صد درهم دیگر را خرج پوشاک کنم و به سوی منطقه «جبل» بروم. هنگامی که به خانه حضرت رسیدیم، خادم ایشان بیرون آمد و گفت: علی بن ابراهیم و فرزندش محمد داخل شوند، همینکه وارد شدیم و بر حضرت سلام کردیم ایشان به پدرم گفتند: یا علی! چرا تا کنون نزد ما نیامده ای؟ پدرم گفت: آقای من از اینکه شما را با این حال دیدار کنم خجالت می کشیدم. اندکی درنگ کردیم و سپس خارج شدیم. خادم حضرت به دنبال ما آمد و به پدرم کیسه ای پول داد و گفت: این پانصد درهم است؛ دویست درهم برای پوشاک، دویست درهم برای خوراک (آرد) و صد درهم برای مخارج. سپس کیسه ی دیگری به من داد و گفت این سیصد درهم است صد درهم را برای الاغ خریدن خرج کن و صد درهم برای پوشاک و صد درهم برای مخارج. به سوی «جبل» نیز مرو بلکه به «سوراء» روانه شو. من نیز راه سوراء را پیش گرفتم و در آنجا وضع مالی ام خوب شده از توانگران علوی گشتم»  کشف الغمه، ج ۳، ص ۲

برخی از مردم در اعتراض به وضع موجود، وقتی می خواهند از شاه سابق سخن بگویند، تعبیر (شاهِ خدا بیامُرز) را به کار می برند! این در حالی است که حتی سلطنت طلب ها و وطن پرست ها باید شاه را نفرین کنند چرا که او در حساس ترین زمان، وطن را ترک و پشت ارتش را خالی کرد! طبیعی است وقتی ارتش ببیند فرمانده کلّ قوا کشور را در بحرانی ترین وضعیت ترک کرده، دیگر انگیزه ای برای دفاع از سلطنت نخواهد داشت شاه اگر یک وطن دوستِ واقعی بود و انقلابیون را یک مشت شورشیِ تحریک شده می دانست، باید در وطن می ماند؛ حتی اگر به قیمت جانش تمام می شد در این صورت اگر توسط انقلابیون دستگیر و اعدام هم می شد، نامش در تاریخ ایران به عنوان شاهی که تا پای دار پایداری کرد، ثبت می شد و فقط در این صورت، امروز طرفدارانش حق داشتند به او خدا بیامرز بگویند جالب است که هنگام فرار و قبل از سوار شدن بر هواپیما، علت ترک ایران را اینگونه بیان کرد: (((مدتی است احساس خستگی می‌کنم و احتیاج به استراحت دارم))) خاک بر سر شاهی که به خاطر خستگی و استراحت، فرار را بر قرار ترجیح داده و با این کار خود، مملکت کوروش! را دو دستی تقدیم آخوندها کند! احمدیاسر وافی یزدی