#خاطرات_شهدا🌷 💠نجابت و حیای شهید 🔰دوستم گفت: سمیه، اون برادر👤 رو می‌بینی؟ اسمش #مصطفی_صدرزاده س. می‌ره #حوزه ی بسیج برادران. بگو این رو بگذاره تو ماشین🚙 🔰نگاه کردم دیدم کنار پیاده رو زیر درخت🌳 بید مجنون ایستاده بودی☺️ آمدم جلو و گفتم: آقای صدرزاده، می‌شه این در🚪 رو بگذارین داخل وانت⁉️ ‌ بی هیچ حرفی به کمک #دوستانت در را بلند کردید و گذاشتید داخل وانت. 🔰یادم نیست #تشکر کردم یانه. وانت راه افتاد و من هم. بعدها بود که فهمیدم💭 عادت مرا تو هم داری: اینکه در کوچه یا خیابان🏘 یا هنگام صحبت با #جنس_مخالف به زمین نگاه کنی یا به آسمان! 🔰مثل آن روزی که #فاطمه ی دوساله بغلم بود. از پارک🎡 برمی گشتم. گوشی ام📱 زنگ زد: کجایی #عزیز؟ _ پارک بودم، دارم میام. _ من جلوی در خونه م، صبر کن بیام #باهم برگردیم. 🔰فاطمه به بغل💞 می آمدم و #نگاهم به زیر بود. کفش های آشنایی دیدم که از جلویم گذشتند. کفش ها #مردانه بودند با نوک گرد معمولی👞 از همان مدلی که #تو می پوشیدی. تا به خودم بیایم از من دور شده بودی💕 به عقب برگشتم و صدایت زدم: ‌« #آقامصطفی کجا؟» _ اِ تویی عزیز😍 _ من نگاه نمی کنم، شما هم!! ‌ ••• ‌‌ °•وصیت کرده بوده: بگویید #خانمم از من راضی باشه. موقع خاک سپاری خاک #کفشش را روی سرم بتکاند تا روی صورتم بریزد و جواز ورود من به بهشت🌸 شود... ‌‌ #سمیه_ابراهیم‌پور "همسر شهید" کتاب #اسم_تو_مصطفاست #شهید_مصطفی_صدرزاده 🍃🌹🍃🌹 @Vajebefaramushshode

#خاطرات_شهدا🌷 💢بارها شده بود از #ابوعلی میخواستم از #شهادت_سید_ابراهیم بگه، چون میدونستم لحظه ی شهادت کنارش بوده....اما هربار به یه #بهونه ای بحث عوض میشد و هیچی نمیگفت! میدونستم گفتنش براش سخته اما این سوالی بود که #ذهنم درگیرش شده بود و کسی جز ابوعلی نمیتونست جوابم رو بده! 💢 دقیق یادم نمیاد، ولی اگر اشتباه نکنم پارسال شب🌙 #شهادت حضرت زهرا بود که برای چندمین بار خواستم برام از شهادت #آقامصطفی بگه.... و متن زیر تنها چیزی بود که گفت: چون تیر تو سینه اش خورده بود و شُش سوراخ شده بود با نفس #کشیدنش ، خون بالا میاورد....🥀 و چند دقیقه بیشتر.... 💢 درگیری بسیار سخت بود و با توجه به فشار #سنگین دشمن،👹 هر لحظه ممکن بود دستور عقب نشینی صادر بشه،🥀لذا گمان اینکه نکنه #پیکرش جا بمونه ، خیلی اذیتم میکرد...😔 همه دنبال کار خودشون بودن و چون فرمانده رو از دست داده بودیم ، روحیه ی همه #تضعیف شده بود.. 💢 پیکر #مطهرش رو با زحمت رو دوشم گذاشتم و اصلا حواسم به دور و اطرافم نبود که مدام به سمتمون تیر اندازی میشه...#حدود 200 متر به سختی و زحمت حرکت کردم و هر چند قدم می ایستادم و نفس تازه میکردم و باهاش درد و دل میکردم.. 💢 چون روی #سینه اش فشار بود، از دهانش خون میومد و لباس👕 و صورتم از خون 💔پاکش رنگین شده بود.... اون لباسم رو یادگار دارم... و چند ماه بعد #ابوعلی هم با ناگفته های زیادی که در سینه اش ماند به رفیق #شهیدش پیوست.... ✨ 🕊 #شهید_مصطفی_صدرزاده 🌷 #شهید_مرتضی_عطایی 🌷 🍃🌹🍃🌹 @Vajebefaramushshode