💠🔴 انقلاب فرهنگی منهای فرهنگ انقلابی! 🔰 بخشی از سرمقاله شماره ۱ #مجله_راه، منتشر شده در اسفند ۸۶ ‌ ⭕ این سرمقاله یکی از بهانه‌های اخراج تحریریه چهارم #سوره از حوزه هنری بود، اما مرور دوباره‌اش تذکری است به بلندی راه و رندی راهزنان پیش رو.‌ ‌ 🔻 همه دوستاني كه در يكی دو دهه گذشته از توفيق اجباری هم‌صحبتی با مديرانِ يقه سفيد عرصه فرهنگ در جمهوری اسلامی برخوردار بوده‌اند با كلماتی نظير كار علمی، كار كارشناسی، برنامه‌ريزی استراتژيك، چشم‌انداز، پرهيز از شعارزدگی و... آشنايند و البته نتايج درخشان اين ادبيات و گفتمان رايج در بسياری مديريت‌های ريز و درشت فرهنگی را نيز بالعيان به نظاره نشسته‌اند.‌ ‌ 🔻 تناقض در اينجاست كه اين دوستان با همين شعارهای افراطی و غيرعلمی و غيركارشناسی و صدها هزار خونی كه به پايش ريخته شده‌است روی كار آمده و مناصب خدمت را به چنگ و دندان گرفته‌اند و حالا يادشان افتاده كه چقدر عباراتی مثل «اسلام پا‌برهنگان» و «گرسنگان مغضوب قدرت و پول» افراطی، شعاری، غيرعلمی، غيركارشناسی، سطحی و... است. ‌ ‌ 🔻 استراتژي دقيق اين مديران در مواجهه با نيروهاي فرهنگي انقلاب ( كه همان نيروهاي انقلابي فرهنگ هستند) #استراتژی_خوف_و_رجا يا كج‌دار و مريز است. برطبق اين راهبرد، نيروهاي انقلاب را بايد بين شب و روز نگاه داشت. نه آن قدر قدرت بيابند و اميدوار شوند كه بتوانند مستقلاً و بدون اتكا يا اجازه از باندهاي سياسي و اصحاب قدرت، تاثيري معتنابه بر توده‌ها بگذارند و نه آن قدر نااميد و خسته شوند كه افسار پاره كنند و بر زمره زر و زور و تزوير بشورند. ‌ ‌ 🔻 قيف مديريت فرهنگي در جمهوري اسلامي كه گردان‌ها را به گروهان و گروهان‌ها را به دسته و دسته‌ها را به نفر تبديل مي‌كند (ديالوگ دردمندانه حاج كاظم را يادتان هست؟) در طي ساليان به فرمول‌هاي پيچيده و گاه ساده‌اي دست يافته است كه با آن آهن را هم خرد مي‌كند؛ همان آهني كه «فيهِ بَأسٌ شَديدٌ وَمَنافِعُ لِلنّاسِ» است و ادامه «لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ». اين مديريت در جست و جوي نوعي انقلاب فرهنگي منهاي فرهنگ انقلابي است و اين تناقضي است كه بسياري از دستگاه‌هاي فرهنگي جمهوري اسلامي را به خود دچار كرده و هر روز فرصت‌ها و منابع بيشتري را ضايع مي‌كند.‌‌ ‌ 🚩 متن کامل این یادداشت: ✅ jalili-vahid.ir/?p=184 📌 این کانال را به دوستان و خانواده خود معرفی نمایید: 🆔 @jalili_vahid

✅🔴 عمل و چرخه آگاهی ‌ 🔰 تأملی در نسبت معایب حکومت‌کنندگان و نقایص حکومت‌شوندگان 👈 بخشی از سرمقاله شماره ۴ #مجله_راه، منتشر شده در مرداد ۸۷‌‌ 🔻بزرگواری می‌گفت: مسئولين مورد انتقاد؛ سه دسته‌اند: ۱ـ نمی‌‌دانند ۲ـ نمي‌توانند ۳ـ‌ نمي‌خواهند. گروه اول را آگاه كنيد، دومي‌ها را كمك كنيد، سومي‌ها را رسوا كنيد.‌‌ ‌ 🔻بسياري نداستن‌ها و نخواستن‌ها و نتوانستن‌هاي مديران و بالانشينيان، حاصل ندانستن‌ها و نخواستن‌ها و نتوانستن‌هاي زير‌دستان و پاييني‌هاست. آن‌ها اگر بدانند كه ما "مي‌دانيم" و توجيهاتشان نمي‌تواند دستگاه تحليلي ما را از كار بيندازد و ما را در ناداني يا غفلت نگه دارد، به سوي عمل رهسپار خواهند شد و خود را مجبور به عمل خواهند ديد. اين آن «‌آگاهي» است كه بسياري از مديران ما بايد از آن برخوردار شوند يا بايد از آن برخوردارشان كرد. ‌‌ ‌ 🔻آگاهي از اين دست يك چرخه است. هر چه آگاهي‌هاي عوام گسترش يابد و بروز و ظهور پيدا كند، خواص و نخبگان هم مي‌فهمند و مي‌دانند و آگاه می‌شوند که باید چه کنند.‌ ‌ 🔻بسياري از نخواستن‌هاي اهل قدرت، حاصل نخواستن‌هاي ماست. ما نمي‌خواهيم كه آن‌ها مي‌توانند «‌نخواهند»‌. وقتي مطالبه افكار عمومي به شكل مؤثر و وسيع و نهادينه و از طريق مكانيسم‌هاي مشخص وجود ندارند، حتي رهبري هم نمي‌تواند مسئولان ريز و درشت نظام را وادار به بسياري از امور كند. بنابراين در يك جمع بندي مي‌توان گفت ندانستن‌ها و نخواستن‌ها و نتوانستن‌هاي مسئولان قطعه‌اي از يك پازل است، كه بخش ديگرش را ندانستن‌ها، نخواستن‌ها و نتوانستن‌هاي مردم تكميل مي‌كند.‌ ‌ 🔻هر چه مردم بصيرتر و شجاع‌تر و تواناتر شوند، نظام مردمي‌ نيز اين صفات را در خود روشن‌تر خواهد ديد. و هر چه مردم بي‌تحليل‌تر و ناآگاه‌تر و ترسوتر و محافظه‌كارتر و بي‌امكان‌تر بمانند، نظام مردمي ضعيف‌تر و از آرمان‌هاي خود دورتر خواهد شد.‌ ‌ 🚩 متن کامل این یادداشت وحید جلیلی: ✅ jalili-vahid.ir/?p=1381 📌 این کانال را به دوستان و خانواده خود معرفی نمایید: 🆔 @jalili_vahid

💢 *ستادهای چاق و صف‌های قبراق* ⭐️ نگاهی به الف‌بای مدیریت فرهنگی و کاروانی که می‌گذرد از کوه 🖋 سرمقاله #وحید_جلیلی در شماره جدید #مجله_راه (شماره ۶۴) 🔹 الف. حجم فعالیت‌های دشمنان داخلی و خارجی انقلاب اسلامی در حوزه فرهنگ بسیار زیاد و مؤثر است. ب. کار در حوزه فرهنگ اصالتاً پیچیدگی‌ها و دشواری‌های منحصربه‌فردی دارد که قابل مقایسه با دیگر حوزه‌ها نیست. این الفبای مدیریت فرهنگی در جمهوری اسلامی است. بگیرید این دو جمله را از ستادها و صف‌های رسمی، از شورای عالی انقلاب فرهنگی و رسانه ملی و پایین‌تر؛ خواهید دید لَقوه خواهند گرفت، اگر فرو نپاشند! **** 🔹 نیروی انتظامی درست در همان روزهایی که گشت ارشاد راه انداخته، یک فیلمساز حزب‌اللهی به نام آقای کیانوش عیاری را دعوت کرده و در راستای سیاست‌های فرهنگی نظام ساخت فیلمی را به ایشان سفارش می‌دهد. وقتی به یکی از سرداران محترم تذکر داده شد که بر خلاف نظر شما، جناب عیاری هیچ ادعای حزب‌اللهی بودن ندارد، ابروهایش به سقف پیشانی چسبید و فرمود: «من خودم با ایشان جلسه داشتم، ایشان که خیلی محاسنش بلند بود»! فیلم توقیف می‌شود و ناجا برای فرار از مسئولیت، این اثر فاخر را به خود کارگردان واگذار می‌کند تا امکان نمایشش منتفی نشود! فیلمساز، فیلم بعدی‌اش (کاناپه) را با حذف کامل روسری از حجاب بازیگران می‌سازد و قاعدتاً توقیف می‌شود. رسانه ملی برای این که از دل ایشان دربیاورد، دعوتش کرده و لابد به عنوان جایزه این هنجارشکنی‌ها، یک سریال چند میلیاردی را در طبق اخلاص گذاشته، تقدیم می‌نماید. این اتفاق برای صدسال به این سال‌ها - دیوار به دیوار؛ پریناز، آینه شمعدون - ازیادها رفته؛ کلک نزن خوشگله -ستایش ۱۱۱ قسمت؛ خانه دختر - هشت و نیم دقیقه و... تکرار می‌شود. کم‌کم این گمانه تقویت می‌شود که داشتن فیلم توقیفی، کارنامه پر و پیمان در فیلم‌فارسی، فحاشی صریح به انقلاب یا فرهنگ سنتی، به لجن کشیدن جامعه ایرانی، اگر شرط حضور در رسانه ملی نباشد مطمئناً یک امتیاز بزرگ تلقی می‌شود. گویی بر سر در «سیمافیلم» حک شده است: «بدون سوء پیشینه وارد نشوید»!.... * 🔹 «دشمن فعال است؛ کارفرهنگی پیچیده است». انگار ظرفیت‌های انقلاب در بخش‌های دفاعی یا فناوری یا... از ظرفیتش در فرهنگ بیشتر بوده؛ انگار دشمن در حوزه نظامی فعال نبوده یا کار هسته‌ای و پرتاب ماهواره و سلول بنیادی و نانو و... پیچیدگی نداشته؛ انگار... ** 🔹 مدیران وکارگزاران و ناظرانی که به فرهنگ انقلاب اسلامی اعتقاد یا اعتماد ندارند، تکاپوی دشمن را به جای آن که زمینه شکوفایی استطاعت‌ها قرار دهند، بهانه توجیه تنبلی‌ها و ناکارآمدی‌ها و انحراف‌ها و رفیق‌بازی‌ها و انحصارطلبی‌ها و بخل‌ها و حسدها می‌کنند. پشت این کوه کم‌کاری ‌و انحصارطلبی‌ و سیاست‌زدگی‌، بهشت شکوفای فرهنگ انقلابیِ ایران اسلامی، انتظارِ کاروان آرمان‌خواهِ هم‌افزایِ پرامیدِ پرانگیزه‌ای را می‌کشد که نه دشمنان عنود و نه دوستان ناکارآمد و پرادعا را یارای متوقف کردنش نیست. صف‌های قبراقِ آتش‌به‌اختیارانِ جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی نخواهند گذاشت ستادهای چاق ِسیاست‌‌باز، آرزوهای امیر قافله را به باد بدهند. ⭕️ متن کامل: 🔗 Jalili-Vahid.ir/?p=1726 🛒 📣 خرید اینترنتی شماره اخیر مجله راه: 🔗 bitu.ir/6JkvvH 🆔 @jalili_vahid