‌ ‌ 🎧 عالَم طلبگی 🔸 جلسه چهارم 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش ⏱ زمان: ۶۳ دقیقه 🗓 ۱ آبان ۱۴۰۲ __________________ ➕لینک جلسه قبل: eitaa.com/varastegi_ir/613 __________________ 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

💠 خانۀ مادری / آیت الله حائری شیرازی 🔸 در روایات داریم که امام صادق علیه السلام فرمودند: «إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکةُ وَ لِرَسُولِهِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِینَةُ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَرَماً وَ هُوَ الْکوفَةُ وَ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ قُمُّ وَ سَتُدْفَنُ فِیهِ امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدِی تُسَمَّی فَاطِمَةَ مَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ. 🔹 ترجمه: خدا را حرمی است که مکه است و پیامبر(ص) نیز حرمی دارد که مدینه است و امیرالمؤمنین(ع) حرمی دارد که کوفه است و حرم ما قم است. به زودی زنی از فرزندان من در آنجا دفن می‌شود، هر کس او را زیارت کند بهشت برین بر او واجب می‌شود. 🔸 در حدیث دیگری به نقل از امام صادق(ع) چنین آمده است که قم حرم من و تمام فرزندان من خواهد بود و قم کوفه کوچکی است که بخشی از درهای بهشت از این شهر باز خواهد شد. در این شهر زنی از فرزندان من به نام فاطمه از دنیا خواهد رفت که تمام شیعیان من به شفاعت او وارد بهشت می‌شوند». 💠 آیت الله حائری شیرازی: سه تا حرم را ذکر می‌کند: «مکه»، «مدینه» و «کوفه»؛ و بعد دیگر نمی‌گوید: کربلا حرم امام حسین (ع) است؛ نمی گوید علی بن موسی الرضا (ع) حرمی دارد و آن طوس است یا موسی بن جعفر (ع) حرمی دارد و آن کاظمین است. بلکه می‌گوید: قم، حرم ما اهل‌بیت است؛ یعنی قم، هم حرم امام حسین (ع) است، هم حرم امام حسن (ع) است، هم حرم حضرت زهرا (ع) است. یعنی قم، حرم فاطمۀ زهرا سلام الله علیها و یازده فرزندش است. 🔸 علت این‌که می‌گوید: قم حرم ما اهل‌بیت است، این است که چون قم حرم حضرت زهرا (س) شده، بچه‌ها در خانۀ مادرشان آرامش دارند. از این جهت در روایات دربارۀ قم آمده است: «فَإِنَّهُ مَأْوَى الْفَاطِمِيِّينَ وَ مُسْتَرَاحُ الْمُؤْمِنِين‏.» چون این شهر مربوط به حضرت زهرا (س) است، می‌گوید: «مأوی الفاطمیین» (پناهگاه فاطمیون) و چون مؤمن در این‌جا احساس راحتی می‌کند، می‌گوید: «مستراح المومنین». مستراح یعنی محل استراحت؛ یعنی جاهای دیگر آرامش ندارند، آنجا که می روند احساس آرامش دارند دارند. 🔹 این قم یک جای عادی نیست. من هر وقت یک مدتی دور می شوم از قم، انگار در غربتم. هرچند وطنم شیراز است، در اینجا متولد شده ام، در اینجا تربیت شده ام؛ اما وقتی به آنجا (قم) می روم انگار در وطنم هستم! آرامشی که در آنجا دارم هیچ‌جا ندارم. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

🔸 در دوران قبل‌از تجدد، آدمیان سازندگان جهان نبودند بلکه جهان و هرچه در آن بود، ساخته قدرت برتر بود. 🔹 این جهان، قبل‌از اشخاص و گروه‌ها وجود داشت و چنان‌که بود پذیرفته می‌شد. 🔸 داعیه تغییر جهان در عصر جدید پدید آمده و در قرن هیجدهم صراحت پیدا کرده‌است. در این عصر آدمی می‌تواند این داعیه را داشته باشد که جهان را در حدود خرد و علمی که دارد تغییر می‌دهد و با برنامه‌ریزی آن را کم‌وبیش سامان می‌بخشد. 🔹 این تغییر صرفاً در درون تجدد امکان دارد نه این‌که بتوان جهان آینده‌ای را که از آن هیچ نمی‌دانیم جز این‌که آن را می‌خواهیم و البته معتقدیم که با تقدیر الهی و براثر رحمت او پدید می‌آید، با برنامه‌ریزی و اتخاذ روش دیگر پدید آورد. 🔸 برنامه‌ریزی متعلق به دوران پایانی مدرنیته است و متأسفانه آن‌چه شما با حکم اعتقاد و تعلق خاطر می‌خواهید با تصرف در شئون مدرنیته حاصل نمی‌شود. 🔹 من و شما قاعدتاً باید طالب جهانی در سایه قدس باشیم. این جهان ساختنی نیست بلکه آمدنی است و جز با قرب آدمی به‌حق و سکنی گزیدن در سایه آن و تفکر در آلاءالله پدید نمی‌آید. 🔸 این سکنی گزیدن نیز اگر مقدر باشد، مسبوق به عبور خلیل وار از میان آتش فروزان درد و داغ است. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 📗 کتاب بر نامه فیلسوف 🔖 صفحه ۷۵۷ ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 👆🏻 از دیروز که این مطلب را گذاشتم داشتم به این فکر می‌کردم که اگر "داعیه تغییر جهان" به تجدد تعلق دارد؛ "داعیه پیچیدن نسخه رهایی از نیهیلیسم" نیز آخرین منزل نیست‌انگاری است. یاد این جمله از هایدگر افتادم که می‌گوید سودای گذر از متافیزیک را خود متافیزیک طرح می‌کند و این آخرین منزل آن است. امروز صوت زیر را گوش می‌دادم، گویی شرحی بود بر سخن بالا از دکتر داوری: ‌ ‌

‌ ‌ 🎧 ناارادگی، حیرت و نیهیلیسم... (نیازمند درد نیهیلیسم هستیم نه نسخه درمان!) 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش ⏱ زمان: ۱۳۷ دقیقه 🗓 ۴ آبان ۱۴۰۲ (جلسه سوم "آخرین دوران رنج") __________________ ➕ جلسات مرتبط با این جلسه: سلوک در زمانه نیهیلیسم: eitaa.com/varastegi_ir/574 ویس شماره دو: eitaa.com/varastegi_ir/565 درک نيهيليسم به مثابه یک تاریخ: eitaa.com/varastegi_ir/601 ویس شماره شش: eitaa.com/varastegi_ir/602 نيهيليسم، ما و قرآن: eitaa.com/varastegi_ir/331 نیهیلیسم، ما و کربلا: eitaa.com/varastegi_ir/471 گنج حیرت: eitaa.com/varastegi_ir/308 وقوف به جهل خود: eitaa.com/varastegi_ir/320 __________________ 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌

‌ ‌ 🔻علامه طباطبایی رضوان‌الله‌علیه: 🔸 از بایزید بسطامی نقل است که گفت روز اول دنیا را ترک کردم و روز دوم عقبی را ترک کردم و روز سوم از ماسوی الله گذشتم و روز چهارم پرسیدند: ماتُرید؟ (چه می‌خواهی؟) گفتم: أرید أن لا أرید (می‌خواهم که نخواهم). 🔹 و مراد از قطع طمع در نزد سالکین عبارت از این مرحله است که بسیار عظیم و کریوه‌ای مشکل است و عبور از آن صعب و دشوار و به این آسانی‌ها دست ندهد، چه سالک پس از تأمل و دقّت فراوان باز می‌یابد که در تمام مراحل سیر در این مرحله خالی از قصد و نیت نبوده است، بلکه غایت و مقصودی را در سویدای دل خود منظور داشته است، 🔸 اگرچه آن غایت عبور از مراحل ضعف و نقص و وصول به کمال و کمالات باشد و اگر سالک با وسیله و آلت تجرید ذهن و خاطر بکوشد و بارها به خود فشار آورد تا بخواهد از این عقبه عبور کند و خود را از این معانی و مقصودها عاری و مجرد کند، هیچ نتیجه‌ای عاید او نخواهد شد، 🔹 چه نفس این تجرید مستلزم عدم تجرید است، به علت آنکه لابدّ این تجرید را سالک به داعیه غایتی به جا می‌آورد و خود این داعیه و نظر به غایت، نشانه و علامت عدم تجرید است. ادامه دارد... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

ادامه قبل... 🔸 روزى با استاد خود مرحوم آقاى حاج میرزا على آقاى قاضى ـ رضوان اللَه علیه ـ این راز را در میان نهادم و استفسار و التماس چاره‌اى نمودم، فرمود: 🔹 «به وسیله اتّخاذ طریقه احراق مى‌توان این مسئله را حلّ نموده و این معضله را گشود. و آن بدین‌طریق است که باید سالک به حقیقت ادراک کند که خداوند متعال وجود او را وجودى طمّاع قرار داده است و هر چه بخواهد قطع طمع کند چون سرشت او با طمع است لذا مُنتجِ نتیجه‌اى نخواهد شد و قطع طمع از او ناچار مستلزم طمع دیگرى است و به داعیۀ طمعى بالاتر و عالى‌تر از آن مرحلۀ دانى قطع طمع نموده است. بنابراین چون عاجز شد از قطع طمع و خود را زبون یافت طبعاً امر خود را به خدا سپرده و از نیّت قطع طمع دست برمى‌دارد. این عجز و بیچارگى ریشۀ طمع را از نهاد او سوزانیده و او را پاک و پاکیزه مى‌گرداند». 🔸 البتّه باید دانست که ادراک این معنى نظرى نیست و با نظر هم نتیجه نمى‌دهد بلکه ادراک واقعى آن احتیاج به ذوق و پیدایش حال دارد. 🔹 اگر کسى یک مرتبه این معنى را ذوقاً ادراک کند خواهد فهمید که ادراک تمام لذّات دنیا و ما فیها برابرى با این حقیقت نمى‌کند. 🔸 و علّت اینکه این طریقه را اِحراق نامند براى آنست که یکباره خرمن هستیها و نیّتها و غصّه‌ها و مشکلات را مى‌سوزاند و از ریشه و بن قطع مى‌کند و اثرى از آن در وجود سالک باقى نمى‌گذارد. (رساله لب اللباب، ص۱۲۲) 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 👆🏻 توجه به فرق میان "ناارادگی" و "بی‌ارادگی" در صوت آقای نجات بخش بسیار حائز اهمیت است... ‌ ‌

‌ ‌ وقتی با یکی از رفقا کتاب "گلاسنهایت" هایدگر را مباحثه می‌کردیم این دغدغه که فرق "ناارادگی" با "بی‌ارادگی" چیست مطرح شد؛ چون در خود "بی‌ارادگی" یک نحوه اراده مستور است: اراده به اراده نکردن! ‌ ‌