🔸سازوکارها، روش و مراحل نظریه پردازی شبکه‌ای
نشست علمی «روش نظریه پردازی شبکه ای» دوشنبه 15 بهمن 97 در سالن فرهنگ پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی قم برگزار شد.
🔹حجت الاسلام #واسطی: من مباحث خود را در هفت محور تقدیم می کنم که این هفت محور عبارتند از تحریر محل نزاع و عنوان مسأله، روش، پیشینه و سابقه، مدعا و فرضیه، استدلال، شواهد و دلائل و در نهایت نتایج.
🔹حجت الاسلام #پیروزمند: نسبت به اصل ادعا که فرمودید این کار تا حالا به آن پرداخته نشده است و کاملا نوآوری است، من این را تصدیق می کنم، مطلب شما به این شکل در یک منبع واحد ذکر نشده است ولی به صورت مجزا در منابع متفاوتی بیان شده است و این تقسیم سه شقی که شما انجام می دهید در دسته بندی‌های غالب در کتاب‌های روش تحقیق وجود دارد.
🔹حجت الاسلام #قائمی_نیا: ر کار شما ابهاماتی حاکم است اولین سوال من این است که شما چه کاری می خواهید انجام بدهید هر نظریه یک مسأله محوری دارد، مسأله محوری شما چیست؟ هر نظریه یک سری مباحث در مورد متافیزیک دارد اما از مطلق هستی شروع نمی کند و نیازی هم نیست که از مطلق هستی شروع کند. این دید گسترده مشکلات اجتماعی را حل نمی کند.
گزارش #نشست:
🌐 vasael.ir/0003Iv
🆔 @vasael_ir
🔸چیستی عدالت فرهنگی و فرایند تحقق نابرابری‌های فرهنگی
🔹دکتر نعمت الله #فاضلی: هنوز هم که هنوز است، گفتمانی برای صورت بندی نابرابری در کشور ما شکل نگرفته است. البته با توجه به تجربه شبه سرمایه داری در دوره پهلوی و با توجه به اینکه مساله نابرابری در غرب، با اشکال مارکسیسم و سوسیالیسم توجیه شده است. حزب توده و گفتمان چپ این وظیفه را در زمان قبل انقلاب برعهده داشت که نابرابری های اجتماعی را صورت بندی نماید ولی چون حزب توده برخاسته از شوروری و خوانش سیاسی خاصی بود، خیلی موفقیت کاملی در این عرصه بدست نیاورد.
🔹قبل از انقلاب دانشجویان و افراد شاخصی چون دکتر شریعتی بودند که به این مساله پرداختند و باعث انقلاب شدند ولی بعد از انقلاب فاقد پایگاه گفتمانی برای نابرابری را مواجه شدیم. تبیین تاریخی نابرابری در دوران صفویه و دوران مشروطه و...که بیشتر جنبه اقتصادی داشت و در ایران معاصر، بروز نابرابری در سطح سیاسی و اقتصادی است ولی منشا آن فرهنگی است.
🔹حجت الاسلام دکتر #پیروزمند: دکتر فاضلی از مسائل شروع کردند و از مبانی نگفتند و بنده برعکس شروع می کنم. چندتا کلیدواژه در این بحث داریم که لازم به توضیح و تبیین دارند؛ فرهنگ، عدالت و عدالت فرهنگی.
🔹در لسان دینی و دیدگاه اسلامی، عدالت معیار و عدالت محقق متفاوت هستند. کما اینکه میان فرهنگ معیار و فرهنگ محقق، تفاوت وجود دارد. در نگاه دکترفاضلی این تفکیک مفهومی صورت نگرفت که ظاهرا خودآگاه و متاثر از مردم شناسی موجود است چراکه در این دانش، معیار را به داخل مردم می بریم و این نوع نگاه، لغزش‌گاهی اساسی است.
🌐 vasael.ir/0003L2
🆔 @vasael_ir
🔸عدالت در روابط اجتماعی معنا پیدا می‌کند
در نشست «عدالت فرهنگی» مطرح شد؛ (۴)
🔹دکتر #فاضلی: من در جایگاه کسی که کارم انسان شناسی است و فرهنگ در معنای علوم اجتماعی اش را می فهمم، از آن زاویه وقتی دارم بحث می کنم، می گویم ساختارها این نابرابری را تولید می کنند.
🔹می گویم جمهوری اسلامی هم در این زمینه کاری نکرده است، یعنی نتونسته ساختارها را، دست کاری کند، تغییر بدهد، این ساختارها به همان شکل با قدرت بیشتر کار خودشان را کردند در زمینه نابرابری ها، اگر کسی بخواهد این سخنان مرا نقد کند، باید بگوید نه این ساختارها این کار را نکردند.
🔹حجت الاسلام دکتر #پیروزمند: نقطه تماس عرایض بنده با فرمایشات جناب آقای فاضلی با یک سوال مشخص است؛ اول اینکه شما می گویید من کاری به دین ندارم، ارزیابی وضعیت می کردم، می گویید الان رنج ها افزوده شده یا نشده، بنده می گویم با چه ملاکی؟ سوال من فقط همین است؛ شما با چه ملاکی می گویید و دین در تعیین این ملاک نقش دارد یا ندارد؟
🔹دوم اینکه همین صحبتی که عرض کردم، بین قبل و بعد انقلاب تفاوت می گذارید یا نمی گذارید؟ شما می گویید که شاه رفت و آخوندها روی کار آمدند، این منظور نیست بلکه در بحث عدالت می گویم فرق می گذارید یا نمی گذارید؟
🌐 vasael.ir/0003Le
🆔 @vasael_ir
🔸گزارش نشست«روش تبدیل گزاره‌های فقهی به مدل‌های کاربردی و اجتماعی»
حجت الاسلام دکتر #خسروپناه:
🔹فقیه دو شأن دارد. شأن فقاهت، و دیگری شأن ولایت. شأن فقاهت شأن کشف احکام شرعی است و دستاورد آن حکم تکلیفی و وضعی است. شأن ولایت، شأن جعل است که دستاوردش حکم ولایی می‌شود.
🔹پیش فرض بنده در این بحث این است که ما یک فقه نظام ولایی داریم که ذیلش فقه نظامات دیگر مانند فقه فرهنگ، فقه تربیت و ... قرار دارد.
🔹پس هم فقه الفرد و فقه الاجتماع در ذیل آن قرار دارد. پس این فقه باید با رویکرد ولایی و فقاهی به این نظامات فردی و اجتماعی بپردازد.
حجت الاسلام دکتر #پیروزمند:
🔹نمی‌خواهیم خود را محدود به گزاره‌های تجویزی فقهی کنیم. کاربردی را به راهبردی تبدیل کردم تا اینکه کلان‌تر شود و از جزئیت فاصله بگیرد و در دسترس باشد.
🔹تلقی بنده از این موضوع این است که بحث پسا فقهی یا پسا استنباطی است. یعنی فرض بر این است که به یک گزاره‌های دینی رسیدیم و برای بعد از آن داریم صحبت می‌کنیم. بنابراین بحثی که تقدیم خواهد شد، ابداً بحث رسیدن به گزاره‌های فقهی نخواهد بود.
🔹این پیش فرض را هم عرض کنم که در صورتی ما می‌توانیم از گزاره‌ها به مدل برسیم که نگاهمان به گزاره‌های دینی هم نظام مند باشد و اینها را مجزا از هم نبینیم. که خود این موجب تکامل آن راه پیشا فقهی است که مورد بحث نیست.
حجت الاسلام #الهی_خراسانی:
🔹وقتی دربارهٔ گزاره‌های فقهی صحبت می‌کنیم باید توجه کرد که این گزاره‌ها مراتب مختلفی دارند مانند اینکه بعض گزاره‌ها به صورت هدف و غرض احکام است.
🔹بعض دیگر به قواعد و ضوابط خاص که در احکام جاری است اشاره می‌کند. مانند نفی ضرر لایهٔ سوم گزاره‌هایی که به صورت قواعد کلیه به عنوان حکم شرعی صادر می‌شود. لایهٔ دیگر احکام ولایی است که هرچند جزو لایه‌ها نیست ولی جزو تعریف احکام قرار می‌گیرد.
🔹کاربرد اجتماعی اعم از مدل است. کاربرد اجتماعی، قیدی برای اجتماعی است یعنی این گزاره تبدیل شود به یک امر اجتماعی است اما اگر این امر اجتماعی، یک سیستم نظام یافته باشد به طوری‌که به منظومه‌ای از گزاره‌ها ارجاع دهد، مدل خواهد بود.
#گزارش_اختصاصی_وسائل
🌐 vasael.ir/0004Aw
🆔 @vasael_ir