امام صادق عليه السلام: مَنْ ذُکِرَ الْحُسَيْنُ عليه‌السلام عِنْدَهُ، فَخَرَجَ مِنْ عَيْنِهِ [عَيْنَيْهِ‏] مِنَ الدُّمُوعِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابٍ کَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يَرْضَ لَهُ بِدُونِ الْجَنَّهِ؛ کسى که يادى از حضرت حسين بن على (عليه السلام) نزدش بشود و از چشمش به مقدار بال مگسي اشک خارج شود، اجر او بر خدا است و حق‌‌تعالي به کمتر از بهشت براى او راضى نيست. بحارالانوار جلد 44 صفحه 292

🔺 بعضیا توی بهشت کنار امام حسین (ع) هستند بعضیا هم ۷۰۰ سال یه بار جلوه‌ی حضرت رو میبینن؛ کجای بهشتیم؟ کجای کاریم؟

🔊 استاد #رائفی_پور 📝«ظرفیت تمدن سازی عاشورا-جلسه ٢٦» 📅 ١شهریور ١٣٩٩ - تهران-هیئت سید الشهدا

🎤 استاد #رائفی_پور 📝«ظرفیت تمدن سازی عاشورا-جلسه ۲۷» 📅 ۲ شهریور ١٣٩٩ - تهران-هیئت سید الشهدا

🍃 احَبَّ اللهُ مَن اَحَبَّ حُسَینا ؛ یعنی خدا به مقداری ما را دوست دارد که ما امام حسین را دوست داریم . چه قدر دوستش دارید❓ 📚بحار ج43 ص261

🔊 استاد #رائفی_پور 📝«ظرفیت تمدن سازی عاشورا-جلسه ٢٨» 📅 ٣ شهریور ١٣٩٩ - تهران-هیئت سید الشهدا

🔅 #امام_صادق علیه السلام: ✍️ منْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ عَلَى مَوَائِدِ النُّورِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَلْيَكُن‏مِنْ زُوَّارِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ علیهما السلام 🔴 هر کس دوست دارد روز قیامت، بر سر سفره‌های نور بنشیند باید از زائران امام حسین علیه السلام باشد. 📚 بحارالانوار،جلد ۹۸ صفحه ۷۲

🔅 #امام_حسین علیه السلام: ✍️ النَّاسَ عَبِيدُ اَلدُّنْيَا وَ اَلدِّينُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلاَءِ قَلَّ اَلدَّيَّانُونَ ◾️مردم بنده‌ی دنيايند و دين، چيزی است که بر زبانشان می‌چرخد و تا وقتی زندگی‌هاشان به خوبی می‌گذرد، دم از دين می‌زنند. پس هر گاه با بلا آزموده شوند، دينداران اندک می‌شوند. 📚 بحار الأنوار، جلد ۷۵، صفحه ۱۱۶

👁 درخت چناری است در زرآباد قزوین که هر ساله فقط از سحر تا ظهر روز #عاشورا خون گریه میکند 🏴

📹 #کلیپ _ استاد رائفی پور - «دست #یهود» - https://Gap.im/dosh66 - https://eitaa.com/dosh66

🔊 استاد #رائفی_پور 📝«ظرفیت تمدن سازی عاشورا-جلسه ٢٩» 📅 ٤ شهریور ١٣٩٩ - تهران-هیئت سید الشهدا

🏴 امام رضا علیه السلام: ☑️ ای پسر شبیب! اگر بر حسین علیه السّلام به قدری گریه کنی که اشک‌هایت بر چهره ات جاری شود، خداوند همه گناهانت را که مرتکب شده‌ای می‌آمرزد؛ کوچک باشد یا بزرگ، کم باشد یا زیاد. 📚امالی صدوق، ص١١٢