آیین های ایرانی 🇮🇷 پرونده نوروز با مشارکت 12 کشور در بخش میراث فرهنگی ناملموس یونسکو در اجلاس آدیس آ بابا به تاریخ 30 نوامبر 2016 یعنی 10 آذر 1395 به اتفاق آراء تصویب شد. نوروز کهن سال ترین جشن مستمر جهان است که از روزگارانی دور، زنده و پویا و پابرجا مانده 🌱 امروز از مناطق شرقی چین 🇨🇳 تا دریای مدیترانه و از دشت های جنوب سیبری تا کرانه های سِند و خلیج فارس 🇮🇷 نوروز جشن ملی و سنتی آغاز سال ملت هاست. 🎊 این پهنه گسترده، حوزه جغرافیایی فرهنگ ایرانی ست که بسیار وسیع تر از مرزهای ایران سیاسی است. این عنصر معنوی حالا نقطه مشترک ما با 11 کشور دیگر جهان است که روزگاری جزو قلمروی ایران بوده اند 🌍 در تخمین هایی که زده اند، نوروز بیشتر از 50 قرن سن دارد. #نوروز #عید_نوروز @weblight

::: روز دوم ::: خدایا؛ راستش را بخواهی این روزها هیچ چیز بهتر از فراموشی نیست!😥 فراموشی هر چیزی که باعث می شود ما شبیه دیگران نباشیم! این روزها شاید بشود با چشم بسته زندگی کرد، به شرطی که جا پای خیل "مثل هم شدگان" بگذاریم! حالا هر چه پسند جماعت باشد😒 خدایا، هر چه بیشتر می دویم تا این "دیگران" از ما راضی باشند، نمی شود. از هر طرف که بروی مُهری به پیشانی ات میخورد و گروهی بر تو می شورند... حالمان گرفته است و خلقمان تنگ😔 خدایا، اگر با تو بودن، این روزها ننگ است، ترجیح میدهم چُنین ننگین زندگی کنم ولی در سبد آذوقه ام، رضایت تو را داشته باشم!🙃 اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَى مَرْضَاتِکَ #ماه_رمضان #رمضان #عید_نوروز @weblight

آیین های ایرانی 🇮🇷 شاید اولین کسانی که با گندم آشنا شدند 🌾 از چشیدن مزه غلاف های نقره ای سرزده از دانه گندم به شیرینی آن پی بردند 😋بعدها که پختن را یاد گرفتند و گندم جوانه زده را پختند، به سمنو رسیدند. در هرصورت این خوراکی شیرین در منطقه ای ابداع شد که قوت غالب مردم اش نان گندم بود 🥖 سمنو برای مردم ایران زمین همواره مقدس بوده 🇮🇷 و در سایر کشورهایی که نوروز را جشن می گیرندد هم جزو خوراکی های سر سفره عید است. به نام های مختلف: سمنو، سمنی، سومولوک، سمنک، سِن و ... پخت اش هم در بیشتر مناطق به عهده زنان است🧕 سمنو نمادی از برکت برای جسم و جان و فراوانی نعمت های زندگی است، مثل آب که آن هم نشانی از فراوانی و سرسبزی است؛ که دانه های گندم 🌾 با قطره های آب 💧 است که رشد می کند و جان می گیرد. به خاطر همین سمنو را با چهره های مقدسی که با آب پیوند دارد مرتبط کرده اند. آناهیتا، ایزدبانوی آب با مسلمان شدن ایرانیان جای خود را به چهره مقدس حضرت زهرا (س) داد به همین خاطر رسم در سمنو پزان به ایشان متوسل شویم ✨ #عید_نوروز #رمضان #ماه_رمضان @weblight

::: روز سوم ::: حافظ علیه الرحمه می فرماید:📖 عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد؟ ای خواجه، درد نیست! وگرنه طبیب هست... خدایا، ما عمریست ادای خداپرستان را در می آوریم و شبیه آن ها سخن می گوییم؛ نصیحت می‌کنیم و شماتت و ملامت. اما خودمان هم می دانیم که چیزی در چنته نداریم!📿 نه تنها دریاچه ذهن مان عمقی ندارد و جایی برای شنا کردن و غوطه ور شدن سوالات و چالش هایمان ندارد، که دریچه ذهن مان هم این روز زیر این باران گل و لای توهمات، هم آمده.😏 خدایا، خودت آگاه مان کن، از آنچه که باید در آن اندیشه کرد و خودت بینایی بده تا بشود به آنچه باید، نگریست،🙄 و خودت هشیار مان کن از حال خرابی که باید بحال آن گریست!😢 خدایا، وقتی تو هستی، چرا باید زیر پر و بال مان را نفهمیدن های ما بگیرد. از این مسیر که پروازی در نمی آید! تو از کوتاهی ما درگذر😞🤲 اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ و التّنَبیهَ و باعِدْنی فیهِ من السّفاهة و التّمْویهِ #ماه_رمضان #رمضان #عید_نوروز @weblight

آیین های ایرانی 🇮🇷 قدیما روزه خواری با واکنش های اجتماعی به سبک خودش مواجه بود و مردم به این سادگی ها از آدم روزه خوار نمی گذشتند😡 روش برخورد هم متلک بود و تحویل نگرفتن طرف🤨 اما متلک های رایج چی بود؟ مثلا: در جهرم و اصطهبانات استان فارس روز اول ماه مبارک که می رسید، بچه ها👦👦👦دسته دسته توی کوچه راه می افتادند و می خوندند: روزه گیرا! روتون سفید ماه رمضون بازم رسید آخرین روز که می رسید می خوندند: روزه خورا ! روتون سیاه ماه رمضون دیگم میاد از شعرهای دیگری که می گفتند: روزه خور بی ایمونه شوم که میشه حیرونه روزه خور دسش کوتان شوم که میشه روش سیان در اراک بچه ها دنبال روزه خورها راه می افتند و با صدای بلند این متلک رو نثارش می کردند: روزه خور دو دوشه چقلی مرغ پلوشه چغلی به معنی فضولات پرندگان در دماوند: روزه خور دمبکی اندی بخور، بترکی دنبکی یعنی ورم کرده و چاق اندی هم یعنی آن قدر در روستاهای بجنورد: ریزه خوار دمدمی سگ سیای جهندمی تربت حیدریه ای ها هم با این شعر حال روزه خور را جا می آوردند: هو روزه خور پت پتی روزه بخور تا وُرپتی ورپتی یعنی بمیری اینها نمونه هایی از واکنش مردم ایران🇮🇷نسبت به زیر پا گذاشتن شعائر دینی بود. شاید بشود گفت به نوعی فرهنگ نهی از منکر ابا و اجدادی مان بوده، آن هم از زبان بچه ها👦که کسی نمیتواند به اونها خورده بگیرد😄و بزرگ تر ها را در رودروایسی مقابل هم قرار بدهد. #رمضان #ماه_رمضان #عید_نوروز @weblight

آیین های ایرانی🇮🇷 نوروز را اگر در شاهنامه دنبال کرده باشید، به داستان جالبی رسیده اید حتما! فردوسی در شاهنامه داستان نوروز را اینگونه نوشته است📝: جمشید در حال گذشتن از آذربایجان بوده که دستور می دهد برایش تختی قرار دهند، سپس با تاجی پر زرق و برق روی آن تخت می نشیند و با تابش نور خورشید به آن تاج زرین، روشنایی و نور فراوانی دنیا را فرا می گیرد و به خاطر شادمانی مردم، آن روز را نوروز می نامند. این روایت شاهنامه است از نوروز و العهدة علی الراوی!😁 نوروز را ما واژه مرکبی می دانیم که از "روز" و "نو" تشکیل شده به معنی تازه شدن روز و روزگار؛ البته که هیچ وقت فرهنگ یک ملت در یک کلمه محدود نمی شود ولی خب دانستن ریشه واژه ها هم خالی از لطف نیست!🤔 واژه نوروز از زبان فارسی میانه (nōgrōz) گرفته شده که ریشه در زبان اوستایی دارد. مورخان، معادل اوستایی آن را navaka raocah حدس زده‌اند. ایرانیان باستان از نوروز به عنوان «ناوا سرِدا» یعنی سال نو یاد می‌کردند. مردمان ایرانی آسیای میانه در دوره‌های سغدیان و خوارزمشاهیان، نوروز را نوسارد و نوسارجی، به معنای سال نو می‌خواندند.🙄 از منظر حروف لاتین هم به عقیده احسان یارشاطر، بنیان‌گذار دانشنامه ایرانیکا، با توجه به قواعد آواشناسی، نگارش این واژه در الفبای لاتین به صورت Nowruz توصیه می‌شود. امروزه در نوشته‌های یونسکو و بسیاری از متون سیاسی این شکل از املا استفاده می‌شود.👌 نوروز هر چه که باشد، در این ایام، ارشد کلاس فرهنگ و تمدن ایرانی به شمار می رود و پاسداشت آن خردمندانه است... #نوروز #عید_نوروز #ماه_رمضان @weblight

آیین های ایرانی 🇮🇷 حتما عبارت "لباس پلوخوری" را شنیده اید! اما چرا لباس پلوخوری؟!🤔 پلو در گذشته، غذای اعیان بحساب می آمده و بر خلاف ایرانگردان چینی که گفته اند غذای رایج ایرانی ها، برنج است، اینگونه نبوده! برنج و پلو و ... را عمده مردم در طول سال شاید فقط یکبار می توانستند بخورند و در اغلب امور آن یکبار روز اول سال و در واقع نوروز بوده است.🙇 بیشتر مردم شب اول سال نو بساط خانه و خانواده را راست و ریس می کردند تا بلکه بشود یک پلوی دورهمی بخورند. خیلی ها هم که رسمشان خوردن سبزی پلو با ماهی است😋 و خب حالا که این پلو خوردن سالی یکبار پیش می آمد، سعی می کردند همه چیز جور باشد، شب سال نو و لباس نو و سفره نو و آب و جاروی خانه و حیاط و کوچه و...😃 اما در مهمانی های خاص و جشن عروسی ها هم می شد به پلو خوردن فکر کرد، پس برای آن مراسم هم باید همان لباس پلوخوری را بیرون می آوردند که باز سور و سات جور شود. همین شد که عبارت "لباس پلوخوری" سر زبان ها افتاد که در زمان خود یک چالش اجتماعی بود و اما امروزه به کنایه می گوییم فلانی لباس پلوخوری پوشیده، یعنی قرار است به مهمانی خاصی برود!😁 #عید_نوروز #نوروز #ماه_رمضان @weblight

آیین های ایرانی🇮🇷 مراسم جشن نوروز، در روزگاران كهن همراه با نواختن دف بوده و سرودهای خسروانی دوران ساسانیان به‌طور گروه‌نوازی با این ساز اجرا می‌شده است. برای قوم ایرانی دشوار بود اگر مراسمی بدون موسیقی برگزار شود، آن هم جشن بزرگی چون عید نوروز.🕺 بنیاد نوروز بر اساس شادی و شادمانی است پس موسیقی‌اش نیز شاد و طرب‌انگیز است. موسیقی نوروز فقط شادی و پایكوبی نیست، بلكه امید به فردا و حس پیشرفت در درونش موج می‌زند و این نغمهٔ بخصوص دارد. از مهم‌ترین نغمات مربوط به عید نوروز، می‌توان به آهنگ لحظهٔ تحویل سال نو اشاره كرد كه سالیان متمادی، رادیو و تلویزیون آن را به همین مناسبت پخش می‌كند. 🎹🎼 این نغمه دقیقاً در فضای درآمد چهارگاه از ردیف دستگاهی شكل گرفته است و با آنكه كلامی در بر ندارد، به درستی دمیدن افق سال جدید و نوشدگی را بشارت می‌دهد. سازبندی خاص این آهنگ بختیاری نیز كه با فقط با دو ساز كهن سرنا و دهل همراه است، به نوعی حكایت از دیرینگی نوروز می‌كند.🥁🎷 یكی از سنن فراموش‌شدهٔ ایرانیان در جشن عید نوروز، مراسم استقبال از سال جدید در لحظهٔ تحویل سال است. در این آیین، عده‌ای از مردم و به‌ویژه جوانان به همراه نوازندهٔ سرنا و دهل قبل از تحویل سال به دروازهٔ شهر و ده خود می‌رفتند و پس از تحویل سال نو سرنا زنان و دهل‌كوبان برمی‌گشتند و به اصطلاح عید را با خود به شهر می‌آوردند.😃 این رسم بیشتر در مناطق مركزی ایران رایج بوده است ولی این روزها ما ترجیح می‌دهیم مراسم نوروز را پای تلویزیون برگزار کنیم!😏 متن: هوشنگ سامانی #نوروز #عید_نوروز #ماه_رمضان @weblight

سیزده به در از نگاه یک نویسنده عصر قجر

قسمت اول

«سیزدهم نوروز عید ورزش و تفرج بود.🏃‍♂️ روز یا شب پیش، هر کس به قدر وسع و لزوم تدارکی برای این روز می دید. از صبح این روز خانواده های شهری با سماورهای کوچک و بقچه بسته هایی که در آن خوراکی روزانه را بسته بودند، خیابان هایی را که به بیرون شهر می رفت، پر می کردند. دسته دیگر که سیزده به در را فقط برای عصر گذاشته بودند، از دو سه ساعت بعد از ظهر به این خیابان ها روی می آوردند. از شهر که بیرون می رفتند، هر دسته ای کنار نهر آب💧 و سبزه زاری🌿 می نشستند. نهار را زیر طاق آسمان🌤 و اگر چند درختی🌴 گیر آورده بودند، در زیر سایه کم آن صرف می کردند. آجیل و شیرینی🍪🍬 هم چه قبل از نهار و چه بعد از نهار داشتند، عصر کاهو با سرکه یا سکنجبین و یا سرکه شیره😋 حکما باید بخورند. بعضی از خانواده های نسبتا تواناتر رشته بریده و نخود و لوبیای پخته و اسفناج خرد شده شسته در دو سه کیسه و دوغ و کشک در یک کوزه و مقداری پیاز و روغن همراه برده و در یورتی که برای خود گرفته بودند آش رشته ای را هم ضمیمه خوراکی ها می کردند، دسته های مطربی🎻 که تارزن و آوازه خوان🎶 داشتند زیاد بودند». 📚شرح زندگانی من، عبدالله مستوفی #عید_نوروز #ماه_رمضان #رمضان @weblight

فقط 37 روز بود که مردم ایران، زندگی بدون شاه را تجربه می کردند؛ که نوروز 1358 خورشیدی آمد؛ به وقت چهارشنبه، ساعت ۸ و ۵۵ دقیقه و ۱ ثانیه. خیلی ها در تدارک مراسم چهلم شهیدان شان بودند🌷 اما یک ایران🇮🇷 از ته قلب خوشحال بودند☺️ نوروز بی‌تاج و تخت با همه نوروزهای گذشته متفاوت بود. قبلا دعای تحویل سال را شیخ علی راشد می خواند و خانواده سلطنتی برای تبریک روی صفحه تلویزیون ظاهر می شدند اما این بار امام خمینی بود که سال نو را به ملت ایران تبریک می گفت: «در این سال نو از شما جوانان دلیر و غیوری که کابوس استعمار را به زانو در‌آوردید، تقدیر می‌کنم. از شما رزمندگان عزیزی که نهال آزادی را در این مرز و بوم بارور کردید، تشکر می‌کنم. موفقیت بیش از پیش شما را در راه رسیدن به پیروزی نهایی از خدای تعالی خواستارم. در این موقع حساس که باقی‌مانده دشمنان شکست خورده ما در کمین هستندـ اتحاد و برادری خود را حفظ کنید و از راه تفرقه و اختلاف، مجال فعالیت مجدد را به دست دشمن ندهید. من از دعای خیر به شما عزیزان غافل نیستم». از نوروز قبل تا سال جدید، یک سال گذشته بود اما انگار یک قرن گذشته که همه چیز این گونه قلب شده. آن سال سکه های پهلوی هم از سکه افتاد و خریدار نداشت مردم به جایش، قرآن و کتاب‌های سیاسی به هم هدیه دادند📚 #آری #عید_نوروز #ماه_رمضان @weblight

سیزده به در از نگاه یک نویسنده عصر قجر

قسمت دوم 

«خانم ها به داربست مو کنار دیوار باغ تاب می بستند و تاب می خوردند حتی الک دولک و توپ بازی🏐هم می کردند. منظره بیرون شهر بسیار جالب بود، بچه ها و جوان ها و کامل مردها دسته دسته به بازی های ورزشی از قبیل الک دولک بازی، اعم از سردستی و سرسنگی و چری یانچری زوئی و توپ بازی، گردو، بل بگیر، بالا بیا و چپ توپ و باقلی به چند من و بازی جرنگ جرنگ اسب چه رنگ؟ و اگر وضعیت مکان اجازه می داد گرگم به هوا و قایم باشک🏃‍♂ مشغول بودند. در این روزها دخترهای دم بخت🧕 برای پیدا کردن شوهر🧔به سبزه گره می زدند🌱و معتقد بودند که تا سیزده آینده البته حاجت آنها روا خواهد شد، به شرط اینکه این ذکر را در حین انجام گره زنی گفته باشند: « سیزده بدر، سال دگر، خانه شوهر، بچه به بر»🤱ولی گره زدن سبزه اختصاص به این حاجت نداشت، زن ها برای نیت های دیگر ولو رفتن زیارت کربلا و مشهد✨ هم این کار را می کردند. وقت عصر مراجعت مردم از زن و مرد و بچه و سواره و پیاده به خصوص در خیابان های نزدیک به دروازه ها که پر از جمعیت واقعا بود تماشا داشت. تا یکی دو ماه از عید گذشته هم روزهای جمعه در سبزه زارها و باغات🌳 بیرون شهر، البته نه به عمومیت روز سیزده، ولی به هر حال از این بازی ها برپا بود که جوان ها از صبح یا بعد از ظهر به این گردش های ورزشی می رفتند» 📚شرح زندگانی من، عبدالله مستوفی #عید_نوروز #ماه_رمضان #روز_طبیعت @weblight