eitaa logo
weblight
167 دنبال‌کننده
132 عکس
59 ویدیو
0 فایل
.::| مجله وبلایت |::. .::| فرهنگ، زندگی و آیین های ایرانی |::. ✳️ مطالب ما اینجاست: weblight.ir🌐 🔸ادمین: @hoor_studio 🔸 تلگرام: t.me/weblighting 🔸 یوتیوب: @weblight" rel="nofollow" target="_blank">youtub.com/@weblight 🔸 آپارات: aparat.com/weblight 🔸اینستاگرام: instagram.com/weblight.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
::: روز یکم ::: خدایا، 🤲 خودت که بهتر می دانی، روزگار ما شده دیگ تردید! جوش می خورد و قل می زند. دهان و لب و زبان اکراه دارند از جنبیدن تا گفته شود: گروهی حتی به تو شک دارند! به بودنت... ولی من می گویم، بیا بیخیال بقیه شویم!🙃 بیا خودمان دوتایی خوش باشیم؛ بیا یک مهمانی دونفره طولانی راه بیاندازیم. خدایا، 🤲 من که میدانی، ترس تا پشت پلک هایم آمده، قلبم به اندازه سه برابر سِنَّم تپیده! کسی می خواهم که دلداری ام دهد، و از سر اطمینان و یقین، دستش را که پر از راه نجات است، برایم رو کند...🕋 اللَّهُمَّ نَبِّهْنِي فِيهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِينَ @weblight
آیین های ایرانی 🇮🇷 پرونده نوروز با مشارکت 12 کشور در بخش میراث فرهنگی ناملموس یونسکو در اجلاس آدیس آ بابا به تاریخ 30 نوامبر 2016 یعنی 10 آذر 1395 به اتفاق آراء تصویب شد. نوروز کهن سال ترین جشن مستمر جهان است که از روزگارانی دور، زنده و پویا و پابرجا مانده 🌱 امروز از مناطق شرقی چین 🇨🇳 تا دریای مدیترانه و از دشت های جنوب سیبری تا کرانه های سِند و خلیج فارس 🇮🇷 نوروز جشن ملی و سنتی آغاز سال ملت هاست. 🎊 این پهنه گسترده، حوزه جغرافیایی فرهنگ ایرانی ست که بسیار وسیع تر از مرزهای ایران سیاسی است. این عنصر معنوی حالا نقطه مشترک ما با 11 کشور دیگر جهان است که روزگاری جزو قلمروی ایران بوده اند 🌍 در تخمین هایی که زده اند، نوروز بیشتر از 50 قرن سن دارد. @weblight
::: روز دوم ::: خدایا؛ راستش را بخواهی این روزها هیچ چیز بهتر از فراموشی نیست!😥 فراموشی هر چیزی که باعث می شود ما شبیه دیگران نباشیم! این روزها شاید بشود با چشم بسته زندگی کرد، به شرطی که جا پای خیل "مثل هم شدگان" بگذاریم! حالا هر چه پسند جماعت باشد😒 خدایا، هر چه بیشتر می دویم تا این "دیگران" از ما راضی باشند، نمی شود. از هر طرف که بروی مُهری به پیشانی ات میخورد و گروهی بر تو می شورند... حالمان گرفته است و خلقمان تنگ😔 خدایا، اگر با تو بودن، این روزها ننگ است، ترجیح میدهم چُنین ننگین زندگی کنم ولی در سبد آذوقه ام، رضایت تو را داشته باشم!🙃 اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَى مَرْضَاتِکَ @weblight
آیین های ایرانی 🇮🇷 شاید اولین کسانی که با گندم آشنا شدند 🌾 از چشیدن مزه غلاف های نقره ای سرزده از دانه گندم به شیرینی آن پی بردند 😋بعدها که پختن را یاد گرفتند و گندم جوانه زده را پختند، به سمنو رسیدند. در هرصورت این خوراکی شیرین در منطقه ای ابداع شد که قوت غالب مردم اش نان گندم بود 🥖 سمنو برای مردم ایران زمین همواره مقدس بوده 🇮🇷 و در سایر کشورهایی که نوروز را جشن می گیرندد هم جزو خوراکی های سر سفره عید است. به نام های مختلف: سمنو، سمنی، سومولوک، سمنک، سِن و ... پخت اش هم در بیشتر مناطق به عهده زنان است🧕 سمنو نمادی از برکت برای جسم و جان و فراوانی نعمت های زندگی است، مثل آب که آن هم نشانی از فراوانی و سرسبزی است؛ که دانه های گندم 🌾 با قطره های آب 💧 است که رشد می کند و جان می گیرد. به خاطر همین سمنو را با چهره های مقدسی که با آب پیوند دارد مرتبط کرده اند. آناهیتا، ایزدبانوی آب با مسلمان شدن ایرانیان جای خود را به چهره مقدس حضرت زهرا (س) داد به همین خاطر رسم در سمنو پزان به ایشان متوسل شویم ✨ @weblight
::: روز سوم ::: حافظ علیه الرحمه می فرماید:📖 عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد؟ ای خواجه، درد نیست! وگرنه طبیب هست... خدایا، ما عمریست ادای خداپرستان را در می آوریم و شبیه آن ها سخن می گوییم؛ نصیحت می‌کنیم و شماتت و ملامت. اما خودمان هم می دانیم که چیزی در چنته نداریم!📿 نه تنها دریاچه ذهن مان عمقی ندارد و جایی برای شنا کردن و غوطه ور شدن سوالات و چالش هایمان ندارد، که دریچه ذهن مان هم این روز زیر این باران گل و لای توهمات، هم آمده.😏 خدایا، خودت آگاه مان کن، از آنچه که باید در آن اندیشه کرد و خودت بینایی بده تا بشود به آنچه باید، نگریست،🙄 و خودت هشیار مان کن از حال خرابی که باید بحال آن گریست!😢 خدایا، وقتی تو هستی، چرا باید زیر پر و بال مان را نفهمیدن های ما بگیرد. از این مسیر که پروازی در نمی آید! تو از کوتاهی ما درگذر😞🤲 اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ و التّنَبیهَ و باعِدْنی فیهِ من السّفاهة و التّمْویهِ @weblight
آیین های ایرانی 🇮🇷 درست است که نوروز جشن خانواده و قوم و خویش است 👨‍👩‍👧 اما مراسمی هم مخصوص زنان داشته که حالا به جز در چند منطقه معدود ایران، تقریبا اثری از آن نیست 🧕 آیین های زنانه ای که حضور و ورود آقایان به آن ممنوع است 🙅‍♀💁‍♂ مثلا در روستای بیمرغ گناباد در خراسان جنوبی، مراسمی داشتند که مردان را به آن راه نمی دادند ⛔️اگر هم مردی قصد داشت با لباس مبدّل زنانه، سَرَک بکشد 👀 مورد بازخواست قرار می گرفت و به نوعی ادب می شد 🤕 این دورهمی زنانه جایی برای گپ وگفت و شادی و پایکوبی بود 💃 یا مراسمی که در ایزدخواست فارس در روز ششم عید برگزار می شد و دختران لباس نو می پوشیدند و دسته های 20-30 نفری تشکیل می دادند. اسم این مراسم شِشِه به در بود. این مراسم در دل دشت برگزار می شد و از درست کردن آتش، آوردن آب، درست کردن چای و تهیه غذا همگی با خودِ زنان بود. در همه این مراسم آقایان مجاز به شرکت نبودند و به نوعی تفریح و دورهمی زنانه بود ☕️🍛🍚 زنان ایل قشقایی فارس، روستاهای تفرش اراک، خلخال اردبیل، جندق اصفهان و قسمت هایی از کویر هم برنامه هایی مشابه این داشتند. @weblight
::: روز چهارم ::: خدایا؛ ما فراموشکاریم و پر توقع!😔 گاهی تصور می کنیم که این عظمت را خلق کرده ای، این عالم و کائنات را آفریده ای، تا ما در صبح دل انگیزی بهاری، در آرامش و امنیت، به تفرج گاهی برویم و از آنچه با حواسمان درک می کنیم لذت بریم و کیفور شویم!😕 حالا در این میان اگر ناملایماتی سر زد و رودی خشک بود و نسیمی نوزید و جاده ای بسته بود، بایستی به یاد آن دو قورت و نیم باقیمانده بیفتیم!😖 گویی یادمان رفته که ما آفریده شدیم تا نشانه وجود بی مرز و کرانه تو باشیم روی زمین؛ یادمان رفته ما آمده ایم تا امر تو را یاری کنیم؛ یادمان رفته که ما رانده شدگانیم از درگاهت و این شکل از بودن، فرصتی است تا از عدم، فاصله بگیریم!😢 خدایا، به ما فراموشکاران پر توقع توان بده تا برای اجرای فرمان تو اقدام کنیم🤲 اقدام نه به معنای عزمی و تصمیمی فقط، اقدام به معنای قدم نهادن پی در پی در مسیری که انتهایش رضایت توست...😌 @weblight
آیین های ایرانی 🇮🇷 قدیما روزه خواری با واکنش های اجتماعی به سبک خودش مواجه بود و مردم به این سادگی ها از آدم روزه خوار نمی گذشتند😡 روش برخورد هم متلک بود و تحویل نگرفتن طرف🤨 اما متلک های رایج چی بود؟ مثلا: در جهرم و اصطهبانات استان فارس روز اول ماه مبارک که می رسید، بچه ها👦👦👦دسته دسته توی کوچه راه می افتادند و می خوندند: روزه گیرا! روتون سفید ماه رمضون بازم رسید آخرین روز که می رسید می خوندند: روزه خورا ! روتون سیاه ماه رمضون دیگم میاد از شعرهای دیگری که می گفتند: روزه خور بی ایمونه شوم که میشه حیرونه روزه خور دسش کوتان شوم که میشه روش سیان در اراک بچه ها دنبال روزه خورها راه می افتند و با صدای بلند این متلک رو نثارش می کردند: روزه خور دو دوشه چقلی مرغ پلوشه چغلی به معنی فضولات پرندگان در دماوند: روزه خور دمبکی اندی بخور، بترکی دنبکی یعنی ورم کرده و چاق اندی هم یعنی آن قدر در روستاهای بجنورد: ریزه خوار دمدمی سگ سیای جهندمی تربت حیدریه ای ها هم با این شعر حال روزه خور را جا می آوردند: هو روزه خور پت پتی روزه بخور تا وُرپتی ورپتی یعنی بمیری اینها نمونه هایی از واکنش مردم ایران🇮🇷نسبت به زیر پا گذاشتن شعائر دینی بود. شاید بشود گفت به نوعی فرهنگ نهی از منکر ابا و اجدادی مان بوده، آن هم از زبان بچه ها👦که کسی نمیتواند به اونها خورده بگیرد😄و بزرگ تر ها را در رودروایسی مقابل هم قرار بدهد. @weblight
::: روز پنجم ::: در زبان فارسی، پسوند "بان" نشانگر حمایت و مراقبت است. مثل پاسبان و نگهبان... خدایا، هر کسی را مراقبتی باید و هر چیزی را نگهبانی، تا آسیب نبیند و در آرامش رشد کند. این شیوه نامه را خودت برای این هستی نوشته ای. پس قطعا بهترین مراقب و نگهبان خود تویی... اما نگهبانی از چه چیزی واقعا برازنده توست جز مهر و محبت؟! خدایا، تو پاسدار محبتی و نگهبان مهر، تو مهربانی، تو مهربان ترین مهربانانی؛ و من بنده گناهکار و بی معرفت تو. خدایا نمی شود که بی مرامی و بی معرفتی من و امثال من، قلمرو مهر تو را محدود کند! می شود؟! خدایا، مارا ببخش و بیامرز و از کوتاهی ما درگذر، که تو مهربانی و مراقب، از قلمرو "بی قبل و بعد" مهر و محبت و رحم و رافتت... بِرَأفَتِکَ یا ارْحَمَ الرّاحِمین @weblight
آیین های ایرانی🇮🇷 نوروز را اگر در شاهنامه دنبال کرده باشید، به داستان جالبی رسیده اید حتما! فردوسی در شاهنامه داستان نوروز را اینگونه نوشته است📝: جمشید در حال گذشتن از آذربایجان بوده که دستور می دهد برایش تختی قرار دهند، سپس با تاجی پر زرق و برق روی آن تخت می نشیند و با تابش نور خورشید به آن تاج زرین، روشنایی و نور فراوانی دنیا را فرا می گیرد و به خاطر شادمانی مردم، آن روز را نوروز می نامند. این روایت شاهنامه است از نوروز و العهدة علی الراوی!😁 نوروز را ما واژه مرکبی می دانیم که از "روز" و "نو" تشکیل شده به معنی تازه شدن روز و روزگار؛ البته که هیچ وقت فرهنگ یک ملت در یک کلمه محدود نمی شود ولی خب دانستن ریشه واژه ها هم خالی از لطف نیست!🤔 واژه نوروز از زبان فارسی میانه (nōgrōz) گرفته شده که ریشه در زبان اوستایی دارد. مورخان، معادل اوستایی آن را navaka raocah حدس زده‌اند. ایرانیان باستان از نوروز به عنوان «ناوا سرِدا» یعنی سال نو یاد می‌کردند. مردمان ایرانی آسیای میانه در دوره‌های سغدیان و خوارزمشاهیان، نوروز را نوسارد و نوسارجی، به معنای سال نو می‌خواندند.🙄 از منظر حروف لاتین هم به عقیده احسان یارشاطر، بنیان‌گذار دانشنامه ایرانیکا، با توجه به قواعد آواشناسی، نگارش این واژه در الفبای لاتین به صورت Nowruz توصیه می‌شود. امروزه در نوشته‌های یونسکو و بسیاری از متون سیاسی این شکل از املا استفاده می‌شود.👌 نوروز هر چه که باشد، در این ایام، ارشد کلاس فرهنگ و تمدن ایرانی به شمار می رود و پاسداشت آن خردمندانه است... @weblight
::: روز ششم ::: خدایا؛ ماییم و یک ظرف تهی، که نه فقط خالی بودنش از محتوا، مایه بدنامی است، پر سر و صدا بودنش هم مصیبت است برای دیگران!😞 خدایا، گاهی تو چنان پرده می پوشی که ما به طغیان و سرکشی خودمان حقانیت می بخشیم. ما حتی به همان ظرف تهی و پوک وجود خودمان هم اشراف نداریم، اما در فکر کردن بجای عالم و آدم حق بجانبیم و در تشخیص درست و غلط بهتر از هر کسی، مدعی! خدایا، پر شده از طعام فاسد، این بساط سرکشی ما و اگر این چنین سفره داری را بحال خودش رها کنی، دور نیست که رودل کند خودش و هم سفره هایش هم!😒 از منظر غضب که نه، از منظر بزرگی که جز نعمت از دامانش نمیریزد، بر ما ببخش و از ما درگذر🤲 اللهمّ لا تَخْذِلْنی فیهِ لِتَعَرّضِ مَعْصِیتِکَ @weblight