⚡️ برای برای علاقه‌مندان به #مباحث #کلامی #تاریخی #حجاب_اسلامی
✅ نقد کتاب حجاب شرعی در عصر پیامبر
🌸 حجاب، اصطلاحی دینی ناظر به حکم پوشش زنان در برابر دیگران، به‌ویژه مردان غیرمحرم، می‌باشد.
🌸 نویسنده محترم کتاب حجاب شرعی در عصر پیامبر درصدد برآمده این تلقی از حجاب زن مسلمان را به چالش بکشد و فرضیه‌اش این است که حجاب شرعی در زمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، این اندازه نبوده، بلکه چیزی در حد پوشاندن تنه و ران و بازو بوده، و اسلام اصراری بر پوشش زن در برابر مردان نامحرم ندارد.
🌸 این کتاب به‌تدریج در میان افراد غیرمتخصص شیوع پیدا کرده و در میان طیف خاصی از جامعه به عنوان مدرک مهمی علیه حجاب شرعی قلمداد گردیده است.
🌸 واقعیت غیرقابل انکار، این است که در دوره جاهلیت و قبل از آمدن اسلام، وضعیت منحطی به لحاظ پوشش و روابط جنسی در جامعه عرب جاهلی وجود داشته است. اما پیش‌فرضِ نویسنده محترم این است که «امکان ندارد پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) توانسته باشد این وضع را در مدت ۲۳ سال نبوت خود به‌تدریج اصلاح کرده باشد.
🌸 از نظر نویسنده، یکی از ریشه‌های اصلی تلقی امروزی در باب حجاب، اقدامات خلیفه دوم می‌باشد. البته سوالی که هرگز بدان پرداخته نمی‌شود این است که چرا خلیفه دوم توانسته کاری را که از نظر نویسنده، انجام دادنش، برای پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در ۲۳ سال محال بوده، ۵ سال بعد در جامعه محقق کند؟
🌸 اکثر قریب به اتفاق متون مورد بررسی در کتاب، عربی بوده و در موارد متعددی به نظر می‌رسد تحلیل نویسنده ناشی از اشتباه در ترجمه عبارات است که گاه این اشتباهات، منجر به انتساب نسبت‌های توهین‌آمیز و یا رکیکی درباره برخی شخصیت‌های بزرگ اسلامی مانند پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) یا برخی از زنان والامقام پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) گردیده است.
⚡️مسئله مقاله این است که آیا دلایل نویسنده کتاب حجاب شرعی در عصر پیامبر، توان اثبات برداشت‌های مذکور از آیات و روایات را دارد و آیا دقت‌های لازم در بررسی و گزارش نظرات فقها انجام شده است؟
برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇
http://wikifeqh.ir/نقد_کتاب_حجاب_شرعی_در_عصر_پیامبر
#ویکی_فقه #حجاب #آیات_حجاب #آیه_وجوب_حجاب #الزام_حکومتی_حجاب
@wikifeqh_ir
⚡️ برای علاقمندان به #مباحث_حجاب
✅ الزام حکومتی حجاب-قسمت اول-الزام یا اجبار
🌸 پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی طرح می‌شود. از این میان، چگونگی مواجهه حکومت با موضوع حجاب، مسئله مهم و بحث‌برانگیزی است.
🌸 نیاز به حجاب و پرهیز از برهنگی جزء گرایش‌های فطری بشر است که خداوند متعال آن را در وجود انسان قرار داده است.
🌸 شواهد تاریخی نیز فطری، فرامذهبی و فراملی بودن حجاب را تائید می‌کند. در تمدن‌های کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران موضوع حجاب در بین بانوان جایگاه ویژه‌ای داشته است و همه ادیان الهی، حجاب و پوشش را بر زن واجب و لازم شمرده و جامعه بشری را به‌سوی آن فراخوانده‌اند.
🌸 اولین نشانه‌های بی‌مبالاتی نسبت به حجاب در ایران، هم‌زمان با آشنایی ایرانیان با فرهنگ غرب و غرب‌زدگی، در دوره قاجار پدیدار گشت، و اوج آن پروژه کشف حجاب بود که با مقاومت دلیرانه ملت، خصوصا علمای دین و زنان مسلمان و غیرتمند ایران‌زمین با شکست مواجه شد.
🌸 بعد از پیروزی نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی (رحمة‌الله‌علیه) و استقرار نظام جمهوری اسلامی، حجاب به‌عنوان یک اصل اسلامی در ایران الزامی شد. اما در این میان برخی با طرح شبهاتی مانند فردی بودن موضوع حجاب یا برچسب اجباری زدن به حجاب و ... به آزادی مطلق در پوشش اجتماعی و عدم برخورد حکومت با افراد بی‌حجاب اعتقاد دارند.
🌸 به‌کار بردن تعبیر حجاب اجباری و فضاسازی منفی درباره حجاب اسلامی در رسانه‌های جمعی، یکی از نقشه‌های شوم دشمن در جهت تضعیف باورها و اعتقادات مذهبی مردان و زنان مسلمان ایران‌زمین است.
🌸 این در حالی است که به کار بردن کلمه اجبار به‌جای الزام و استفاده از تعبیر حجاب اجباری به‌جای الزام به حجاب، خواسته یا ناخواسته، مغالطه است؛ زیرا که:
🔹اولا اجبار از ریشه جبر است؛ در اصطلاح به معنای تحمیل اراده و وادار نمودن دیگری به کاری همراه با زور و قهر و غلبه است، اما الزام در لغت از ریشه لزم و در اصطلاح به‌معنای پای‌بندی به تعهدات و تکالیف اجتماعی است.
🔹ثانیا هیچ‌گونه تنافی بین اطاعت ناشی از الزام به قواعد اجتماعی با آزادی وجود ندارد؛ اما بین اجبار با آزادی و اختیار تناقضی آشکار برقرار است.
🔹ثالثا الزامات حکومتی نه تنها با آزادی احاد جامعه تضادی ندارد، بلکه منشاء الزام حکومت، آزادی و مقبولیت مردمی حکومت است؛ پذیرفتن الزامات حکومت اسلامی و التزام به آنها، بر دو مبنی ستوار است: مشروعیت الهی و مقبولیت مردمی؛ بر خلاف اجبار.
🔹رابعا پایه و اساس فلسفه سیاسی شیعی مبتنی بر نفی زور و اجبار به‌عنوان منشأ جامعه سیاسی اسلامی است. در نظام سیاسی اسلام، مشروعیت نه‌تنها منافاتی با حقوق و آزادی افراد جامعه ندارد، بلکه پشتوانه اصلی و اساسی برای تأمین حقوق و آزادی و عدالت در جامعه است.
🔹خامسا از منظر فلسفه سیاسی، حکومت‌ها چه سکولار و چه غیر سکولار، می‌توانند با وضع قوانین، اتباع‌شان را ملزم به انجام یا ترک فعلی نمایند.
🌸 مطرح کردن مسئله به این نحو که آیا اسلام طرفدار حجاب اجباری است؟ باعث می‌شود تا هر پاسخی منجر به شکست دیدگاه اسلام، در قبال حکم حجاب اسلامی گردد. چون اگر گفتید "نیست"، یکی از واجبات اسلام را که مورد اتفاق شیعه و سنی است انکار کرده‌اید؛ و اگر هم گفتید "هست"، بار منفی کلمه اجبار در دوره‌ای که شعار آزادی مهم‌ترین محور ارزش‌گذاری‌ها شده، باعث می‌شود تا از اسلام چهره‌ای خشن ارائه گردد.
🌸 بنابراین اصل پای‌بندی به تعهدات و قوانین اجتماعی مانند حجاب از روشن‌ترین شاخصه‌های فرد مسلمان و حکومت اسلامی است.
🌸 در نظام سیاسی اسلام، مردم و دولت از حقوق و تکالیف متقابل برخوردارند. تکلیف هرکدام برای دیگری ایجاد حق کرده و حق هرکدام دیگری را مکلف به تکالیفی می‌کند.
🌸 بر این اساس افراد در جامعه اسلامی حق دارند از حکومت خود اجرای احکام الهی مانند حجاب اسلامی را مطالبه کنند و از جانب دیگر حکومت اسلامی نیز حق دارد مردم را به رعایت یک حکم شرعی و قانونی مانند حجاب ملزم نماید.
🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇
http://wikifeqh.ir/الزام_حکومتی_حجاب
#ویکی_فقه #حجاب #الزام_حکومتی_حجاب
@wikifeqh_ir
⚡️ برای علاقمندان به #مباحث_حجاب
✅ الزام حکومتی حجاب-قسمت دوم-ادله الزام
🌸 حجاب امری فطری، فراملی و فرامذهبی است؛ در همه تمدن‌های کهن و ادیان الهی پوشش و حجاب زنان، جایگاه خاصی داشته و مورد توافق همه مذاهب اسلامی است.
🌸 پوشش اجتماعی و حجاب اسلامی از آنجا که موضوعی اجتماعی و حقی الهی است و نه فردی، حاکم اسلامی مکلف است تا در راستای حفظ نظام اسلامی، برقراری و حفظ امنیت، منع از اشاعه فحشا و دفع مفاسد اجتماعی، تأمین منافع مادی و سعادت اخروی، برمبنای اصل امر به معروف و نهی از منکر و قاعده فقهی تعزیر، این واجب الهی را در سطح اجتماع پیاده سازد و با افراد بدحجاب یا بی‌حجاب، که مرتکب حرام اجتماعی شده‌اند، برخورد مناسب نماید.
🌸 به‌نظر می‌رسد مهم‌ترین ادله در زمینهٔ الزام حکومت اسلامی به حجاب، حفظ نظام اسلامی، برقراری و حفظ امنیت، منع از اشاعه فحشا و دفع مفاسد اجتماعی، تأمین منافع مادی و سعادت اخروی، برمبنای اصل امر به معروف و نهی از منکر و قاعده فقهی تعزیر است.
🔹حفظ نظام اسلامی: "حجاب" ازجمله عوامل بنیادین در حفظ نظام اسلامی است، زیرا در استواری و تحکیم نظام اسلام نقش بسزایی دارد. در مقابل بی‌حجابی و بدحجابی عامل اخلال و تزلزل در نظام اسلامی است و به همین دلیل در شریعت اسلامی تحریم شده است.
🔹برقراری و حفظ امنیت اجتماعی: حجاب، يکی از مهم‌ترين احکام الهی جهت تضمين سعادت فردی و اجتماعی بشر است. بین دو مقوله حجاب و امنيّت، رابطه‌ای آشکار وجود دارد؛ از سوی دیگر امنیت در بین نیازهای اساسی انسان از اهمیت بیشتری برخوردار است.
🔹منع از اشاعه فحشا: تسری عنوان اشاعه فحشا به ارتکاب جرائم علیه امنیت اخلاقی ازجمله بدحجابی امری ممکن و منطقی است و نظام اسلامی موظف است با استفاده از همه ابزارهای حکومتی خود، مانند فرهنگ‌سازی، تبلیغ، تشویق و تنبیه و... از اشاعه فحشاء که یکی از مصادیق آن بی‌حجابی است، جلوگیری نماید.
🔹امر به معروف و نهی از منکر: حجاب به‌عنوان فریضه و معروف شرعی قطعاً مشمول اصل امر به معروف است. در مقابل بی‌حجابی به‌عنوان حرام و منکر شرعی قطعاً مشمول اصل نهی از منکر می‌باشد. از سوی دیگر امر به معروف و نهی از منکر نیز جزو وظیفه عام حکومت اسلامی می‌باشد. پس حکومت می‌تواند زنان مسلمان را امر به حجاب اسلامی، به‌عنوان معروف شرعی و نهی از بدحجابی و بی‌حجابی، به‌عنوان منکر نماید.
🔹تأمین سعادت اخروی: دولت اسلامی افزون بر اهداف مشترک با دیگر دولت‌ها، دو وظیفه و رسالت مهم نیز بر عهده دارد که آن را از دولت‌های دیگر متمایز می‌کند؛ نخستین وظیفه، "رشد و تعالی معنوی و اخلاقی شهروندان" و وظیفه بعدی، "تحقق احکام اسلامی" است. قرآن کریم التزام زنان مؤمن به پوشش اسلامی را موجب سعادت و خیر آنان بیان کرده است.
🌸 اجتماعی بودن حجاب و عفاف و موظف بودن حکومت اسلامی در پاس‌داشت و گسترش آن، به این معنا نیست که حکومت باید بدین منظور از قوه قاهره و اقدامات قضایی و جزایی صرف بهره ببرد، بلکه به استناد ادله قرآنی و فقهی، دولت موظف به اتخاذ نیکوترین طرق دعوت برای اقامه این معروف است.
🌸 بدیهی است کارکرد ویژه حکومت در این زمینه منحصر به گزینه قضایی یا برخوردهای تند جزایی و غیرعقلانی و نسنجیده نبوده و از آنجا که حجاب از مؤلفه‌های مهم فرهنگی است، توجه به این عنصر، می‌تواند به طراحی راه‌حلی معقول و سنجیده از سوی متولیان امر در این مورد بیانجامد.
🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇
http://wikifeqh.ir/الزام_حکومتی_حجاب
#ویکی_فقه #حجاب #الزام_حکومتی_حجاب
@wikifeqh_ir
⚡️ برای علاقمندان به #مباحث_حجاب
✅ الزام حکومتی حجاب-قسمت سوم-نقد ادله مخالفان
🌸 رویکرد مخالفان الزام حکومتی حجاب در بیشتر موارد ایراد شبهه نسبت به ادله الزام حکومتی حجاب بوده است تا بیان ادله‌ای مستقل در قبال دیدگاه خود.
🌸 این شبهات که به‌صورت پراکنده در کتاب‌ها، مقالات، سخنرانی‌ها دیده می‌شود، مبتنی بر این است که موضوع حجاب مسئله‌ای صرفاً عبادی و فردی بوده که فاقد ابعاد اجتماعی است و الزام حکومت بر حجاب، امری مذموم، غیراخلاقی، ناقض حریم خصوصی افراد و موجب رواج ریاکاری در جامعه است.
🔹 نقد فردی و عبادی بودن حجاب: این مدعا خود مشتمل بر سه پیش‌فرض است: حجاب امری عبادی است؛ همه اعمال عبادی مانند حجاب فردی محسوب می‌شوند نه اجتماعی؛ همه اعمال عبادی مانند حجاب نیازمند قصد قربت‌اند پس نمی‌توان کسی را به آن الزام کرد.
🔺اولاحجاب امری عبادی نیست؛ چون تنها برخی اعمال که در آنها عمل پرستش باشد، عنوان تعبدی را خواهند گرفت و مسلماً حجاب جزء این‌گونه اعمال نیست بلکه واجب توصلی است.
🔺ثانیا در بکار بردن تعبیر "فردی بودن حجاب" از سوی مخالفان الزام حکومتی، نوعی مغالطه اشتراک لفظ بکار رفته است. چون بین معنای فردی بودن موضوع حکم با خطابی که متوجه فرد فرد آحاد جامعه می‌باشد، خلط صورت گرفته است.
🔺ثالثا اگر هم بپذیریم که حجاب واجب تعبدی است و قصد قربت را شرط تحقق آن بدانیم، باز نمی‌توان آن را عملی فردی محسوب کرد. اصولاً ملازمه‌ای بین فردی بودن با تعبدی بودن و اشتراط قصد قربت وجود ندارد.
🔺رابعا عمل به فرایض غیرعبادی و توصلی به‌معنای کنش غیرعبادی نیست و هر عملی که به قصد تقرب و اطاعت انجام شود، تقربی محسوب می‌شود؛ لذا قصد قربت در اعمال، چه تعبدی و چه توصلی نمی‌تواند مانع از تعلق الزام حکومتی به آن اعمال شود.
🔹نقد نقض حریم خصوصی: رکن اصلی در این شبهه، به فردی دانستن حجاب برمی‌گردد؛ این شبهه بر چنین قیاسی مبتنی است: حکومت هیچگاه حق دخالت در مسائل خصوصی افراد جامعه را ندارد؛ یکی از حوزه‌های خصوصی افراد حجاب است؛ پس حکومت حق دخالت در مسئله حجاب را ندارد.
🔺 اولا کبرای قیاس باطل است. چون مستشکل این موضوع را مسلم فرض کرده است که حجاب از موضوعات خصوصی است نه اجتماعی. در حالی که پوشش اجتماعی زنان در منظر جامعه اسلامی، اساساً جزء حریم خصوصی افراد نیست و موضوع الزام حجاب، پوشش اجتماعی بانوان در ارتباطات اجتماعی و در برخورد با نامحرمان در جامعه است نه در حریم زندگی خصوصی و خانوادگی.
🔺ثانیا با صرف نظر از مقدمه دوم، مقدمه اول یعنی صغرای قیاس کلی نیست. زیرا آیات قرآن، حکم عقل، روایات و قوانین موضوعه داخلی و بین‌المللی در عین احترام به حریم خصوصی، آن را در مواردی قابل تحدید یا نقض دانسته‌اند و به‌صراحت به عدم اطلاق آن اشاره‌کرده‌اند.
🌸 بسیاری از شبهاتی که در مسئله الزام حکومتی حجاب، مطرح شده است، در این مقاله مورد نقد و بررسی قرار گرفته و پاسخ داده شده است.
🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇
http://wikifeqh.ir/الزام_حکومتی_حجاب
#ویکی_فقه #حجاب #الزام_حکومتی_حجاب
@wikifeqh_ir
#الزام_حکومتی_حجاب #حجاب
#ویکی_فقه
آیات قرآن هرگونه الزام را در عقیده و #عمل منع کرده‌اند؛ مانند: «لااکراه فی الدین»."
علاوه بر این معتقدند که هرگونه الزام، نتیجه معکوس دارد و موجب رواج ریا و نفاق می‌گردد.
"عملی عبادی که با الزام و اجبار باشد، #ارزش_معنوی و هدایتی ندارد و جز نفاق، تنفر و ریاکاری برای جامعه، اثری با ایجاد نمی‌کند.
آیا این مطلب، با حجاب اجباری منافات ندارد؟
✅ پاسخ پرسش فوق را، در لینک زیر مطالعه کنید.
wikifeqh.ir/موافقان_الزام_حکومتی_حجاب
@WikiFeqh