eitaa logo
ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.9هزار عکس
1.8هزار ویدیو
65 فایل
📣 کانال رسمی سایت ویکی‌فقه مدیر سایت ویکی‌فقه: @zolale_andisheh مدیر کانال: @ahmad110 🔴تبادل نظر eitaayar.ir/anonymous/a59m.BM9SY 👈راهنما: eitaa.com/wikifeqh/7128 💮سایت‌های مرتبط: 🌐wikifeqh.ir 🌐eshia.ir 🌐lib.eshia.ir 🌐wikiporse.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 پوریای‌ولی کی بود؟ 🔸 لقب محمود خوارزمی متخلص به قتالی، پهلوان و عارف و شاعر قرن هفتم و هشتم است. وی در ورزش باستانی و زورخانه‌ای ایران از جایگاه مهمی برخوردار است. 🔸گفته شده است که در جوانی کشتی می‌گرفت و به کار پوستین دوزی و کلاه دوزی اشتغال داشت. در همان ایام به شهرهای مختلف آسیای میانه، ایران و هندوستان سفر کرد و در همه آن شهرها به پهلوانی نامبردار شد. 🔸به روایتی، پهلوانی هندی برای کشتی گرفتن با وی به خوارزم آمد پوریا مادر آن پهلوان را در حال استغاثه و زاری دید که از خدا پیروزی فرزندش را طلب می‌کرد. پوریا برای شاد کردن دل او تصمیم گرفت تا در آن کشتی پشت خود را به دست پهلوان هندی به زمین رساند. و این کار باعث شد حالش تغییر کنند و به عرفان روی آورد. 🔸مزارش در ترکمنستان بر جای است و مردم آن ناحیه به علت اعتقاد به شخصیت معنوی وی پس از مراسم ازدواج جهت تبرک به آرامگاهش می‌روند. wikifeqh.ir/پوریای_ولی @WikiFeqh
👤 متخلص به پروین، از شعرای زن ایران. پروین تحت تاثیر شخصیت علمی و ادبی پدرش اعتصام‌الملک رشد کرد و اولین شعرش را در هفت‌سالگی سرود. او سبک کهن است. خمیر مایه‌ی شعر پروین اعتصامی را مضامین اخلاقی (گاهی با رنگ سیاسی) تشکیل می‌دهد. او در سرودن مناظره یکی از بهترین‌هاست. اولین چاپ دیوان او در زمان حیاتش صورت گرفت. 🔹 پروین، نشان درجه‌ی سوم علمی رضاشاه را نپذیرفت و درخواست وی برای تدریس به ملکه را رد کرد. پس از وفات او مراسم دولتی برای وفات و بزرگداشت‌اش برگزار نشد. مقبره او در آرامگاه خانوادگی اعتصامی در حرم حضرت معصومه(س) است. wikifeqh.ir/پروین_اعتصامی @WikiFeqh
ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی
#ویکی_فقه #پروین_اعتصامی #شاعران_فارسی #مباحث_ادبی 👤 #رخشنده‌_اعتصامی متخلص به پروین، از شعرای زن
✅ نمونه‌ای از اشعار پروین اعتصامی اينکه خاک سیهش بالین است اختر چرخ ادب پروین است گر چه جز تلخی از ایام ندید هر چه خواهی سخنش شیرین است صاحب آنهمه گفتار امروز سائل فاتحه و یاسین است دوستان به که ز وی یاد کنند دل بی دوست دلی غمگین است خاک در دیده بسی جان فرساست سنگ بر سینه بسی سنگین است بیند این بستر و عبرت گیرد هر که را چشم حقیقت بین است هر که باشی و ز هر جا برسی آخرین منزل هستی این است آدمی هر چه توانگر باشد چو بدین نقطه رسد مسکین است @WikiFeqh