#کتابشناسی #ویکی_فقه «مناقب علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام» از آثار مهم ابن مغازلی است که به ویژه بین #شیعیان متداول بوده و کسانی چون #ابن_بطریق_حلی در خصائص و #عمده، #اربلی در #کشف_الغمة، ابن طاوس در الطرائف، #علامه_حلی در نهج الحق و مجلسی در #بحار_الانوار در سطح وسیعی از آن بهره گرفته‌اند. wikifeqh.ir/مناقب_الامام_علی_بن_ابی‌طالب @WikiFeqh

#اصطلاح_حدیثی #علامه_حلی #ویکی_فقه مرحوم علامه حلی از بین طرقی که به شیخ طوسی دارد در خلاصه سه طریق ذکر می‌کند، و می‌فرماید: ما همه #روایات، مصنفات و #اجازات #شیخ_طوسی (رحمه‌الله‌) را به واسطه این سه #طریق #نقل می‌کنیم، آن سه طریق که حکم به صحت آنها نیز نموده در لینک زیر مطالعه کنید. 👇 wikifeqh.ir/طرق_علامه_حلی_به_شیخ_طوسی @wikifeqh

#علمای_شیعه #علامه_حلی #ویکی_فقه 👤 نخستین فقیهی که #آیت_الله خوانده شد. 👤 چرا اولجایتو نام خود را به خدابنده تغییر داد 🔅 علامه نخستین کسی بود که با لقب آیت الله خوانده شد. حضور او در ایران و در دربار سلطان محمد خدابنده نقش موثری در رواج مذهب شیعه در ایران داشته است. محمد خدابنده از پادشاهان سلسله ایلخانیان بود که بر ایران حکومت می‌کردند. تاج الدین آوی زمینه حضور علامه حلی به دربار #اولجایتو را فراهم کرد. علامه وقتی وارد ایران شد در مجلسی به مناظره با دانشمندان مذاهب فقهی چهارگانه #اهل_سنت از جمله خواجه نظام الدین عبدالملک مراغه‌ای پرداخت. وی در این #مناظره توانست #ولایت و #امامت علی(ع) و حقانیت مذهب شیعه را نزد پادشاه به اثبات برساند. این اتفاق باعث شد پادشاه مذهب شیعه را بر‌گزیند و نام خود را از الجایتو به سلطان محمد خدابنده تغییر دهد و تشیع را در ایران رواج دهد. علامه حلی پس از مرگ سلطان محمد خدابنده در سال ۷۱۶ قمری به شهر حله بازگشت و تا آخر عمر در آنجا اقامت گزید. وی سرانجام ۲۱ محرم ۷۲۶ق در سن ۷۸ سالگی، در شهر حله وفات یافت و در حرم امیرالمومنین علیه السلام به خاک سپرده شد. مقبره ایشان در کنار بارگاه امام علی علیه السلام در شهر نجف قرار دارد. 👇 wikifeqh.ir/علامه_حلی @wikifeqh

🎥 #کلیپ | علامه حلی و اثبات ولایت امیرالمومنین (ع) 🔹مناظره جالب علامه حلی با علمای اهل‌سنت 🎙️استاد بندانی نیشابوری 📎 #ولایت_امیرالمؤمنین 📎 #اهل_سنت 📎 #شیعه 📎 #علامه_حلی 🔘 #کانال_ویکی‌فقه 🆔 @wikifeqh

#علامه_حلّي 🔹‌جمال‌الدین ابومنصور، حسن بن یوسف بن علی بن مطهر حلی (۶۴۸-۷۲۶ ه ق)، ملقب به علامه حلی و علامه (علی‌الاطلاق)، از فقها و متکلمان شیعه در قرن هشتم هجری بود. 🔸وی از محضر علمایی چون سدیدالدین یوسف بن علی حلی (پدرش)، محقق حلی (دایی‌اش)، خواجه نصیرالدین طوسی و دیگران بهره علمی برده و افرادی چون فخرالمحققین، قطب‌الدین رازی و بزرگان دیگر از شاگردان او به شمار می‌روند. 🔹‌او به تمام دانش‌ها مانند فقه و حدیث، کلام و فلسفه، اصول فقه، منطق، ریاضیات و هندسه تسلط داشت و بعد از محقق حلی مرجعیت شیعیان را عهده‌دار بود. 🔸او کتاب‌های زیادی در رشته‌های مختلف علمی مثل اصول، فقه، تفسیر، منطق، کلام و رجال نگاشته است که برخی از آن‌ها در حوزه‌های علمیه شیعه جزو منابع تدریس و تحقیق به شمار می‌آیند. 🔹‌کتاب کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، نهج الحق و کشف الصدق، تذکرة الفقهاء، قواعد الاحکام، الجوهر النضید، مختلف الشیعه و خلاصة الاقوال از آثار معروف علامه است. 🔸او در گسترش فقه شیعه نقشی مهم داشت و نیز مبانی کلامی و اعتقادی شیعه را با تکیه با مبانی عقلی تبیین کرد و تاسیس اجتهاد از ابتکارات او به شمار می‌رود. 🔹‌طبق نقل‌ها سلطان محمد خدابنده توسط علامه به مذهب تشیع گرویده و حضور ایشان در درباره سلطان، نقش موثری در رواج مذهب شیعه در ایران بوده است. مطالعه کامل مقاله👇👇👇 📥 wikifeqh.ir/علامه_حلّي 🆔 @wikifeqh