💠آباء علوی💠 🔹 آباءِ عُلْوی، در اصطلاح فلاسفه قدیم، فلک ثوابت و هفت ستاره گردنده که در عناصر چهارگانه (خاک، آب، باد و آتش) و طبایع اربعه (گرمی، سردی، تری و خشکی) تأثیر می‌کنند و سبب پیدایش مرکّبات (معدن، نبات و حیوان) می‌شوند. 🔸 به عقیده این فلاسفه، افلاک در تکوین موجودات عالم کون و فساد و نحوه وقوع حوادث این جهان نقش عمده‌ای دارند و چنان است که گویی از لحاظ فعل و تأثیر، افلاک به منزله پدران (آباء) ‌اند و عناصر از حیث انفعال و پذیرندگی به مثابه مادران (امّهات) و اجسام عنصری در حکم فرزندان ایشان (موالید) : «از اینروست که افلاک را پدران خوانده‌اند و عنصر‌ها را مادران و آنچه را از آن‌ها زاید، فرزندان». 🔹 عبدالرزاق لاهیجی در توضیح بیش‌تر این مطلب می‌نویسد: «عالم اجسام بر دو گونه‌است، یکی عالم فلکیّات و دیگری عالم عنصریّات و خدای تعالی فلکیات را مؤثر آفریده و عنصریات را متأثر، و جمیع تغیّرات و تجددات که در این عالم واقع شود، همه از تأثیر افلاک و تابش کواکب بود. 🔸 در نوشته‌های فلاسفه اسلامی گاهی « عقل کلی» و « نفس کلی» و «طبیعت کلیه» نیز آباء و امهات محسوب شده‌اند و از «تزویج» میان آن‌ها سخن رفته‌است: «عقل کلی را کدخدای عالم و طبیعت کلیه را کدبانوی جهان گردانید و نفس کلیه را واسطه ساخت که از جهت تجرد قبول کرده، به جهت تعلق صرف نماید، تا اثر فیض اعلا به جمیع ذرات وجود سرایت تواند نمود. #🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 wikifeqh.ir/آباء_علوی ‌ #اصطلاحات #فلسفی #آباء_علوی #فلاسفه #افلاک #عناصر #عقل_کلی •┈┈••✾•🍂🥀🍂•✾••┈┈• 📌 کانال ویکی فقه👇 🆔 @wikifeqh