🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷 @Wiki_Shobhe 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 ◀️شبهه #شماره_100 💡کلمات کلیدی : #دین, #اجبار, #روزه_خواری, #مجازات ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe وقتی خدا میفرمایید در دین من هیج اجباری نیست چرا یک عده را به خاطر روزه خواری مجازات میکنند ایا این موضوع با اصل کلام خدا در تضاد نیست ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ @Wiki_Shobhe ۱ ـ اگر کسی از روی عمد روزه نگیرد، گناه کبیره کرده، اما تعزیزی ندارد. تعزیر برای کسی است که در ملأ عام روزه خواری می کند. چنین شخصی علاوه بر آن که روزه نمی گیرد، با رفتارش حرمت دین خدا را می شکند و به احکام الهی دهن کجی می کند. ۲ ـ این تعزیر، در رابطه با هر کسی نیست. در رابطه با کسی است که اولا: مسلمان باشد و ثانیا: عذر شرعی نداشته باشد؛ بنابراین، اگر کسی در دین اسلام نباشد، طبیعتا تکلیفی هم در قبال ماه رمضان ندارد و توبیخ هم نمی شود. همچنین اگر کسی مسافر باشد و یا این که بیمار و سالخورده باشد، به خاطر روزه خواری در ملأ عام تعزیر نمی شود. (هر چند که رفتارش خلاف اخلاق است و باید احترام احکام الهی و احترام سایر روزه دارها را رعایت کند.) ۳ ـ موضوع بعدی، آیۀ «لا اکراه فی الدین» است. برخی از مردم، افراد تفسیر درستی از این ایه نمی دانند و به جای مراجع هبه تفاسیر، آن را به صورت ذوقی و سلیقه ای تفسیر می کنند. توجه داشته باشیم که قرآن کریم، مجموعه ای واحد است که در تفسیر آیات آن باید مجموع قرآن را مد نظر قرار داد. اگر تفسیر آیۀ شریفه، به معنای آن باشد که در دین هیچ اجباری نیست و هر کسی اجازه داشته باشد هر کاری دوست داشت انجام دهد، پس چرا قرآن کریم دستور می دهد که (مثلا) به زنا کار حد شرعی بزنید؟! چرا خدای متعال به گناه کاران وعدۀ عذاب می دهد و چرا خدای متعال دستور می دهد که از دستورات او و پیامبر اطاعت کنیم؟! وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبیناً؛ هیچ مرد و زن با ایمانى حق ندارد هنگامى که خدا و پیامبرش امرى را لازم بدانند، اختیارى (در برابر فرمان خدا) داشته باشد و هر کس نافرمانى خدا و رسولش را کند، به گمراهى آشکارى گرفتار شده است (سورۀ احزاب، آیۀ۳۶) تمام این مطالب نشان می دهد که تفسیر آیۀ شریفه،چیز دیگری است. برای آگاهی از تفسیر آیه، به اینجا 👇مراجعه کنید. http://yon.ir/8fQ2 http://yon.ir/ay0m 🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷 @Wiki_Shobhe

🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷 @Wiki_Shobhe 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 ◀️شبهه #شماره_188 💡کلمات کلیدی : #تقاص_گناه, #حضرت_آدم, #مجازات ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe چرا ما باید تقاص گناه حضرت آدم و حوا(ع) را بدهیم؟ مگر نفرمود کسی را به خاطر جرم دیگری مجازات نمی‌کنم؟ آیا این تناقض نیست؟ شاید ما دلمان نمی‌خواست به این دنیا بیاییم! ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ برای روشن شدن موضوع باید به چندین نکته توجه نمود. از جمله: الف – سؤال، مشورت و نظرخواهی برای کسی است که به آن نیاز دارد و خدواند علیم، حیکم، هستی و کمال محض و غنی است. لذا نیازی به نظرخواهی و مشورت یا کسب اجازه ندارد. پس در مورد خلقت خود از کسی نظرخواهی نکرده و با کسی مشورت ننموده و نمی‌نماید. ب – بسیاری گمان می‌کنند که هبوط حضرت آدم و حوا (ع) به زمین به خاطر گناهشان بوده است. لذا از یک سو این هبوط را نوعی عذاب قلمداد می‌کنند و از سوی دیگر معترض می‌گردند که ما چرا باید به خاطر گناه آنها از بهشت رانده شده و در زمین زندگی کنیم؟! در حالی که اصلاً چنین نیست. بلکه خداوند قبلاً از خلقت حضرت آدم (ع) به ملائکه فرمود که می‌خواهم در زمین «خلیفه» قرار دهم و همین امر موجب سؤال آنها شد که چرا یک آدم خلق شده از خاک را خلیفه می‌کنی؟! ما را خیلفه قرار بده که فاقد نیازهای مادی و تبعات آن هستیم و تو را تسبیح می‌کنیم: «وَ إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَليفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فيها مَنْ يُفْسِدُ فيها وَ يَسْفِكُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ قالَ إِنِّي أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ» (البقره، 30) ترجمه: و چون پروردگارت بفرشتگان گفت: من مي‌خواهم در زمين جانشينى بيافرينم گفتند: در آنجا مخلوقى پديد مىآورى كه تباهى كنند و خون‌ها بريزند؟ با اينكه ما تو را به پاكى مىستائيم و تقديس مىگوييم؟ گفت من چيزها ميدانم كه شما نميدانيد. ج – آن بهشتی که حضرت آدم (ع) با همسرش حوا (ع) در آن زندگی می‌کردند، آن بهشت اخروی نبوده است. چرا که نه به آن شیطان راه دارد و نه از آن کسی اخراج می‌گردد. مضاف بر این که آن بهشت در قیامت برپا می‌شود. بلکه آنها در «جنت» زندگی می‌کردند که ممکن است در همین زمین بوده باشد و یا در نهایت جنت برزخی. جنت یعنی جای سر سبز و خوش. د – مسلماً خداوند علیم و حکیم و رئوف و رحیم، کسی را به خاطر خوردن گندم یا سیب یا هر چیز دیگری از بهشت بیرون نمی‌کند. بلکه آن چه از آن منع شدند، توجه به نفس بوده که موجب بیرون ریختن طمع، آز، حرص و بالتبع اختلاف، نزاع، چشم و هم چشمی، حسادت، بخل و ... می‌گردد. لذا می‌فرماید چون از آن خوردند، عورت‌شان (یعنی عیب‌هایشان) به آنها نمودار شد (فعال شد): «فَأَكَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى» (طه، 121) ترجمه: سر انجام هر دو از آن درخت خوردند و عورتهايشان به ايشان نمودار شد و بنا كردند از برگهاى بهشت به خودشان بچسبانند، آدم نافرمانى پروردگار خويش كرد و از راه برفت. ھ – در عین حال هیچ یک از ما [فرزندان آدم و حوا –ع] تقاص گناه آنان را نمی‌دهیم. هر انسانی به صورت مستقل برای «خلیفة‌اللهی» آفریده شده است. چنان چه فرمود: «أَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَليلاً ما تَذَكَّرُونَ» (النمل، 62) ترجمه: يا (کیست) آن كه درمانده، وقتى كه او را بخواند اجابتش كند و محنت از او بر دارد و شما را جانشينان اين سر زمين كند، چگونه با اين خدا خدايى هست؟ چه كم است اندرز گيرى شما.

🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷 @Wiki_Shobhe 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 ◀️شبهه #شماره_555 💡کلمات کلیدی : #لا_اکراه_فی_الدین، #مجازات ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe مگر خدا نگفته #لااکراه فی الدین، پس چرا آن دنیا مجازاتمان میکند؟؟!؟!؟، ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ 💠1: قران درجاهای مختلف گفته که مردم #اختیار دارن و مجبور نیستن و بلکه اصلا هدایت اجباری فایده ای ندارد. 📚انسان-۳ 💠2: درجاهای مختلف قران هم صحبت از #عدل خداوند اومده و علاوه براون #حکمت خداوند. اگه کسی خوبی بکند یا بدی،نتیجه اون رو در سرای اخرت به طور کامل میبیند و خداوند به کسی ظلم نمیکند. 📚اسرا-۷۱ 💠3: این ایه ی قران میگوید که در #پذیرش دین اجباری وجود ندارد و همه اختیار دارن. همه ی ما میدونیم که بااجبار و زور #کتک نمیتوان عقایدی را به ❤️قلب❤️ کسی #تحمیل کرد! لا إِكراهَ فِي الدّينِ ... 📚بقره-۲۵۶ 💠4: اصلا علت ثواب و عقاب هم #همین اختیار داشتن انسان هست!☺️ 💠5: به ایه ی #بعد از اون هم توجه کنیم: 📚بقره - ۲۵۷ "خداوند، (تنها) سرپرست مؤمنان است كه آنان را از تاریكی‌ها خارج می‌كند و به #نور می‌رساند. و سرپرستان كافران، طغیانگران هستند كه آنان را از نور خارج می‌کنند و به تاریكی‌ها می‌رسانند. آنان، اهل آتش‌اند (و) همیشه در آن خواهد ماند." این ایه، ایه قبل خود را #توضیح میدهد و در ادامه ی بحث، جزای اعمال رو بیان و تبیین می کند. 📢نتیجه گیری: درنهایت باکمی دقت متوجه می شویم که اختیار در انتخاب دین و عقیده هیچ #تناقضی با دیدن نتیجه بد عمل غلط در سرای اخرت ندارد و بلکه #حق این است که انسان به جزای اعمال و رفتار خویش برسد. موفق باشید🌺 🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷 @Wiki_Shobhe

🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷 @Wiki_Shobhe 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 ◀️شبهه #شماره_906 💡کلمات کلیدی : #تقاص_گناه, #حضرت_آدم, #مجازات, #تناقض ⛔️ سوال: ⛔️ @Wiki_Shobhe چرا ما باید تقاص گناه حضرت آدم و حوا(ع) را بدهیم؟ مگر نفرمود کسی را به خاطر جرم دیگری مجازات نمی‌کنم؟ آیا این تناقض نیست؟ شاید ما دلمان نمی‌خواست به این دنیا بیاییم! ✅◀️ پاسخ: ▶️✅ @Wiki_Shobhe برای روشن شدن موضوع باید به چندین نکته توجه نمود. از جمله: الف – سؤال، مشورت و نظرخواهی برای کسی است که به آن نیاز دارد و خدواند علیم، حیکم، هستی و کمال محض و غنی است. لذا نیازی به نظرخواهی و مشورت یا کسب اجازه ندارد. پس در مورد خلقت خود از کسی نظرخواهی نکرده و با کسی مشورت ننموده و نمی‌نماید. ب – بسیاری گمان می‌کنند که هبوط حضرت آدم و حوا (ع) به زمین به خاطر گناهشان بوده است. لذا از یک سو این هبوط را نوعی عذاب قلمداد می‌کنند و از سوی دیگر معترض می‌گردند که ما چرا باید به خاطر گناه آنها از بهشت رانده شده و در زمین زندگی کنیم؟! در حالی که اصلاً چنین نیست. بلکه خداوند قبلاً از خلقت حضرت آدم (ع) به ملائکه فرمود که می‌خواهم در زمین «خلیفه» قرار دهم و همین امر موجب سؤال آنها شد که چرا یک آدم خلق شده از خاک را خلیفه می‌کنی؟! ما را خیلفه قرار بده که فاقد نیازهای مادی و تبعات آن هستیم و تو را تسبیح می‌کنیم: «وَ إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَليفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فيها مَنْ يُفْسِدُ فيها وَ يَسْفِكُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ قالَ إِنِّي أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ» (البقره، 30) ترجمه: و چون پروردگارت بفرشتگان گفت: من مي‌خواهم در زمين جانشينى بيافرينم گفتند: در آنجا مخلوقى پديد مىآورى كه تباهى كنند و خون‌ها بريزند؟ با اينكه ما تو را به پاكى مىستائيم و تقديس مىگوييم؟ گفت من چيزها ميدانم كه شما نميدانيد. ج – آن بهشتی که حضرت آدم (ع) با همسرش حوا (ع) در آن زندگی می‌کردند، آن بهشت اخروی نبوده است. چرا که نه به آن شیطان راه دارد و نه از آن کسی اخراج می‌گردد. مضاف بر این که آن بهشت در قیامت برپا می‌شود. بلکه آنها در «جنت» زندگی می‌کردند که ممکن است در همین زمین بوده باشد و یا در نهایت جنت برزخی. جنت یعنی جای سر سبز و خوش. د – مسلماً خداوند علیم و حکیم و رئوف و رحیم، کسی را به خاطر خوردن گندم یا سیب یا هر چیز دیگری از بهشت بیرون نمی‌کند. بلکه آن چه از آن منع شدند، توجه به نفس بوده که موجب بیرون ریختن طمع، آز، حرص و بالتبع اختلاف، نزاع، چشم و هم چشمی، حسادت، بخل و ... می‌گردد. لذا می‌فرماید چون از آن خوردند، عورت‌شان (یعنی عیب‌هایشان) به آنها نمودار شد (فعال شد): «فَأَكَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى» (طه، 121) ترجمه: سر انجام هر دو از آن درخت خوردند و عورتهايشان به ايشان نمودار شد و بنا كردند از برگهاى بهشت به خودشان بچسبانند، آدم نافرمانى پروردگار خويش كرد و از راه برفت. ھ – در عین حال هیچ یک از ما [فرزندان آدم و حوا –ع] تقاص گناه آنان را نمی‌دهیم. هر انسانی به صورت مستقل برای «خلیفة‌اللهی» آفریده شده است. چنان چه فرمود: «أَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَليلاً ما تَذَكَّرُونَ» (النمل، 62) ترجمه: يا (کیست) آن كه درمانده، وقتى كه او را بخواند اجابتش كند و محنت از او بر دارد و شما را جانشينان اين سر زمين كند، چگونه با اين خدا خدايى هست؟ چه كم است اندرز گيرى شما.

◀️شبهه #شماره_2451 ⛔️ سوال: ⛔️ @Wiki_Shobhe ❌خداوند عالم از مجازات بندگان چه سودی می برد یا به طور کلی او چه نیازی به مجازات بندگانش دارد و اگر آن ها را مجازات نکند چه مشکلی پیش می آید؟ #اعتقادی #مجازات ✅◀️ پاسخ : ▶️✅ @Wiki_Shobhe 💢 یک سلسله از اعمال و رفتار هائی که از یک انسان سر می زند، آثار مطلوبی در روح او خواهد داشت و عامل لذت و سرور او خواهد شد. و بر عکس یک سلسله از اعمال هم، عامل تخریب و تباهی روح و زجر و فشارهای روحی خواهد شد، اعم از این که انسان از قبل به آثار اعمال خودش علم پیدا کند، یا نه. یعنی خواص حاکم بر روح او با میل و انتخاب او تعیین نمی شود. بلکه روح انسان خواص اصلی معینی را دارا می باشد. اعمالی که در روح انسان آثار تخریبی دارد و در عرف آموزش های دینی از آن ها به «سیئات» و «خطیئات» و «ذنوب» و … و در مجموع گناهان تعبیر می شود، دارای آثار مستمری می باشند و این آثار در روح انسان باقی خواهد ماند و بعد از انتقال انسان از عالم دنیا به عالم آخرت یعنی بعد از رحلت انسان آثار و نتایج اعمال رشد کرده، و شدیدتر شده و روح انسان را احاطه خواهد کرد. 🔸🔸از این عذاب ها و زجرهای روحی انسان در عرف آموزش های دینی به مجازات های خداوند تعبیر می شود. انسانی که در عالم دنیا دچار فساد روحی شده و با این حال از دنیا رفته در جایگاهی قرار خواهد گرفت که از آن به «جهنم» تعبیر می شود. زندگی در جهنم بسیار دردناک و زجر آور خواهد بود. 🔹🔹زندگی در جهنم نتیجه ی طبیعی و حقیقی بعضی از اعمال انسان ها می باشد. و خداوند عالمیان در اصل به این نوع زندگی و عذاب های دردناک آن در مورد بندگانش راضی نیست، اما تأثیرات اعمال در روح انسان ها در نظام خلقت اجتناب ناپذیر است، یعنی روح فاسد شده ی انسان جز عذاب کشیدن و سوختن در آتش جهنم نصیب دیگری نخواهد داشت. مگر این که تا حیات دنیوی او باقی است، ضایعات وارد شده در روح او برطرف شود و آن روح از آثار اعمال مخرّب پاکسازی شود، یعنی در اثر توبه و اعمال صالح، انسان در مسیر دیگری قرار بگیرد که خداوند آن روح را دوست دارد، به طوری که می فرماید: ♻️« إِنَّ ﭐللَّهَ يُحِبُّ ﭐلتَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ ﭐلْمُتَطَهِّرِينَ» (البقره آیه ۲۲۲) یعنی خداوند توبه کنندگان را دوست دارد و همچنین کسانی را که در جهت پاکی سیر می کنند و جویای آن هستند دوست می دارد. و همچنین می فرماید: ♻️« فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ ﭐللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ ﭐللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ » (المائده آیه ۳۹) یعنی کسی که بعد از ظلمش توبه کند و به اصلاح بپردازد، خداوند- با رحمت خود- سوی او باز می گردد، که خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است. ❇️ در جهت مقابل هم موضوع مشابه این است، یعنی اعمال مطلوب روح انسانی و متناسب با آن که در عرف آموزش های دینی از آن ها به «حسنات» و «صالحات» تعبیر شده است، آثار مطلوب و لذت بخشی برای انسان خواهد داشت و این آثار مستمراً در وجود انسان برقرار خواهد بود و آن ها به صورت نعمت های بهشتی در خواهد آمد. حال بعد از این توضیحات می گوئیم حقیقت پاداش ها و مجازات های خداوند، همان آثار و نتایج اعمال انسان است که به او بر می گردد. و چون قوانین حاکم بر عالم و آثار و خواص اشیاء از طرف خداوند تعیین و برقرار شده است، از این جهت به آن ها پاداش و مجازات خداوند گفته می شود و پاداش دادن و مجازات کردن خداوند به معنای متداول و متعارف نیست و معنای دیگری دارد که به آن اشاره شد. 🔺با این وصف خداوند هیچ نیازی به مجازات بندگانش ندارد اما جریان قوانین حاکم بر عالم و موجودات اجتناب ناپذیر است. خداوند عالمیان آفریده های خود را دوست دارد و محبت او نسبت به بندگانش فوق حدّ تصور و محاسبه انسان ها است، اما او برای برقراری نظام عالم و زندگی انسان ها قوانینی را وضع کرده است. این قوانین از علم و حکمت و رحمت و عدل و فضل او نشأت گرفته است و لازمه زندگی انسان در دنیا و آماده شدن او برای ورود به بهشت، برقراری همین نظام زندگی است. 🔻خداوند عالم این نظام زندگی برای انسان ها را خودش ایجاد کرده است و آن را بر هم نمی زند، چون جهت مقابل عدل و فضل، ظلم است و خداوند ظلم نمی کند. منبع: موسسه فرهنگی حکمت طریف (گزیده ای از پاسخ سایت) 🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 کانال 🇮🇷 ویکی شبهه🇮🇷 در ایتا: https://eitaa.com/Wiki_Shobhe 🇮🇷 کانال ویکی شبهه درتلگرام🇮🇷 https://telegram.me/joinchat/BWGstz9LDGhlEtwQ6sumxg