🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷 @Wiki_Shobhe 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 ◀️شبهه #شماره_760 💡کلمات کلیدی : #تضرع، #گریه، #طلب_بخشش، #گناهان، #مفید، #هدف ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe شبی از شبها، شاگردی در حال تضرع و گریه و زاری به درگاه خدا بود. در همین حال مدتی گذشت تا آنکه استاد خود را بالای سرش دید که با تعجب و حیرت او را نظاره می‌کرد. استاد پرسید: برای چه این همه ابراز ناراحتی و گریه و زاری می‌کنی؟ شاگرد گفت: برای طلب بخشش و گذشت خداوند از گناهانم و برخورداری از لطف خداوند! (خلاصه شده توسط ویکی شبهه) ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ گريه انواع و اقسامى دارد كه مهمترين آن با شرحى مختصر چنين است: 1. گريه ترس و هراس: اين نوع گريه غالباً در اطفال وجود دارد و در واقع كودك با اين وسيله، ترس خويش را نمايان مىكند. 2. گريه جلب ترحّم: خود بر دو قسم است: «طبيعى» كه بسيار مؤثر و برانگيزاننده است؛ مانند گريه كودكى كه پدر و مادر خويش را از دست داده است. «تصنعى»؛ كه در ظاهر به ديگران مىخواهد بباوراند كه ناراحت و اندوهگين است. 3. گريه غم و اندوه: اين گريه انعكاسى از ظلمتى كه فضاى درون را فرا گرفته ابراز مىكند. جنبه مثبت اين نوع گريه تنها تخليه درون است و به همين جهت است كه پس از آن، آدمى كمى احساس آرامش مىكند. 4. گريه شوق و شادى: اين نوع گريه ناشى از رقّت قلبى است كه غالباً پس از دورهاى از يأس و نااميدى درباره موضوعى نمودار مىگردد. 5. گريه تقوا و رشد روحانى: اين نوع گريه مختص مردان و زنان الهى است و بيان سوز درون و ابراز عجز و پشيمانى، پريشانى، توبه و عشق به معبود است. اين گريه، موجب پالايش روح و زمينهساز قرب به خداوند است. گريه تقوا و پرهيزگارى، همان اشكى است كه اگر از سوز دل، بر گونهها جارى گردد؛ توجه حضرت حق را به بنده خود جلب كرده، بستر رحم و فضل او را فراهم مىسازد. تا نگريد ابر، كى خندد چمن / تا نگريد طفل، كى جوشد لبن طفل يك روزه همى داند طريق / كه بگريم تا رسد دايه شفيق تو نمىدانى كه دايه دايگان / كم دهد بىگريه شير او را رايگان گفت: فليبكوا كثيراً گوشدار / تا بريزد شير فضل كردگار (مثنوى، ج 3، دفتر 5). http://akhlagh.porsemani.ir/node/1422 محل اختلاف در اینجاست که آیا بدون عبادت، می‌توان به خوبی‌ها دست یافت؟ آیا اخلاق دینی مزیتی بر اخلاق فاقد دین دارد؟ – بسیاری که بدون عبادت به سوی اخلاقی بودن پیش می‌روند، در برخی زیبایی‌های اخلاقی پیش رفته و از برخی غافل می‌شوند. مثلاً به فقرا کمک می‌کنند اما عیب‌های دیگران را نمی‌پوشانند. – کسانی که بدون عبادت به سوی اخلاقی شدن پیش می‌روند، بیشتر در معرض تصورات نادرست قرار دارند. تصوراتی که هدف زندگی آنان را خدشه‌دار می‌کند و مانع رشد روحی است. مثلاً به دیگران کمک می‌کنند ولی حس می‌کنند که اگر آنان نباشند، فقرا و ضعیفان خواهند مرد؛ (گاه به همین خاطر منّت می‌گذارند) یا تصور می‌کنند که این فقرا همیشه به خاطر بدی خود و تلاش نکردنشان به این روز افتاده‌اند؛ (گاه به همین خاطر با حرف‌های نابجا، به آنان طعنه می‌زنند و آنان را آزار می‌دهند) اما کسی که با عبادت به فقر خود و بی‌نیازی خداوند رسیده است، کمک به دیگران را وظیفه و احتیاج خویش و نه ابزار منت قرار داده و در قبال آن حاضر نیست به کسی طعنه وارد نماید. – برای اخلاقی عمل کردن نیاز به قدرت اراده داریم. تاب آوردن آگاهانه بر دشواری‌های ملایم عباداتی چون روزه و حج واجب، علاوه بر تقویت اراده انسان، به خاطر نیت الهی یعنی حرکت برای خیر مطلق (خداوند)، از بسیاری غرورها و توقع‌ها رهاست و با خوب بودن بیشتر همراه می‌گردد. – عبادت موجب افزایش اعتماد و ایمان به خداوندی می‌شود که تکیه‌گاه فلسفه اخلاق است و این ایمان، در دشواری‌های اخلاقی می‌تواند به اتخاذ تصمیمات اخلاقی کمک کند. – عبادت موجب ایجاد خلوت و تمرکز قابل توجهی می‌شود که فرصت نگریستن به درون را افزایش می‌دهد در حالی که خدمت به خلق، با وجود اهمیت و لطافت آفرینی خود، این عمق کارکرد را ندارد و گاه انسان را در خطر سطحی و حجمی دیدن خوبی قرار می‌دهد. – عبادت خدایی که همه وجود انسان از اوست، به خاطر شدت خضوع انسان در برابر او (رکوع، سجده و …) لجبازی‌های نابه‌جای انسان را از بین می‌برد و به او جرأت بیشتری برای شکرگزاری (به عنوان صفتی زیبا) می‌دهد. اما در مقابل، کسی که به وجود خدایی هستی‌بخش باور داشته باشد ولی او را در قالب عبادت خاضعانه شکر نگوید، حق شکرگزاری آن نعمت بخش را ادا نکرده است. http://mighatemehr.ir/fa/?p=2983 🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷 @Wiki_Shobhe

🇮🇷ویکی شبهه🇮🇷 @Wiki_Shobhe 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 ◀️شبهه #شماره_760 💡کلمات کلیدی : #تضرع، #گریه، #طلب_بخشش، #گناهان، #مفید، #هدف ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe شبی از شبها، شاگردی در حال تضرع و گریه و زاری به درگاه خدا بود. در همین حال مدتی گذشت تا آنکه استاد خود را بالای سرش دید که با تعجب و حیرت او را نظاره می‌کرد. استاد پرسید: برای چه این همه ابراز ناراحتی و گریه و زاری می‌کنی؟ شاگرد گفت: برای طلب بخشش و گذشت خداوند از گناهانم و برخورداری از لطف خداوند! (خلاصه شده توسط ویکی شبهه) ✅◀️پاسخ دوم شبهه: ▶️✅ 1- گاهی گریه نشانگر عجز و زبونی است مثل گریه ی شخص ناتوان، در برابر ظالم كه در این نوع از گریه، گریه کننده با گریه اش تقاضای دلسوزی از طرف ظالم را دارد. این چنین گریهای مورد تأیید اسلام نیست، و ما معتقدیم که: اشک کباب موجب طغیان آتش است. 2- و گاهی هم گریه بخاطر ترس از آینده تاریک و ابهام در آن است، چه اینکه گفتهاند : گریه شمع از برای ماتم پروانه نیست صبح نزدیک است و در فکر شب تار خود است این هم از نظر اسلام وجهی ندارد. و اما گریه بر امام حسین(ع) نه این است و نه آن؛ بلکه گریهای است که نمایانگر پیوند عاطفی با اهداف ابا عبدالله(ع) میباشد. توضیح اینکه: انسانی که قلبش از سنگ نیست و عاطفه دارد؛ نمیتواند قطرات اشک را بر گونه بچه یتیمی ببیند که در هوای سرد برفی زمستان بخاطر نداشتن سرپناهی، گریه میکند. اگر در این مورد دلمان بسوزد؛ حکایت از انسانیت ما دارد، حکایت از این دارد که از انسانیت بیگانه نیستیم و پیوندی با انسانیت داریم. حال اگر کسی بر مظلومیت و ظلمی که بر ابا عبدالله رفته، گریه کند این حکایت می کند از اینکه من خود را از حسین (ع) و هدفش جدا نمیدانم و ظلم بر او و خاندانش را ظلم بر خود تلقی میکنم و محزون میشوم. انسانی که هیچگونه ارتباطی بین خود و شخص دیگر قائل نیست برای او دلسوزی هم ندارد. بهر حال این گریه نوعی اعلام وفاداری به امام و اهدافش میباشد، آنهم پیوند عاطفی که یاد امام حسین(ع) را همیشه زنده نگه میدارد و خود میتواند انسان را متحرک کند و به هدف امام حسین(ع) نزدیک کند. گریه برای اهل بیت جدای از اینکه برکات معنوی و اثرات روحانی خاصی که دارید شامل دیگر اثرات هم هست. 1 - در قدم اول گریه برای اهل بیت به خودی خود نوعی ابراز محبت و مودت هست. ما با سوگواری و اشکمان برای اهل بیت علیهم السلام عشق و محبت قلبیمان را به منصه ظهور می رسانیم. همانطور که تمام مسلمانان عالم می دانند مودت به اهل بیت علیهم السلام از دستورات الهی است كه در قرآن آمده : قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى بگو: من هیچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمىکنم جز دوست داشتن نزدیکانم [= اهل بیتم]؛ در این آیه شریفه لفظ مودت آمده، حال برای روشن شدن معنای دقیق آیه و وجه استفاده آن باید تفاوت محبت با مودت مشخص شود. مودت هم معنی محبت است ما با اندکی تفاوت. تفاوت مودت با محبت در اینست که محبت شامل عشق و ارادت قلبی می شود اما مودت، محبت و عشق قلبی باضافه ابراز و نشان دادن این محبت. لذا باید برای اهل بیت علاوه داشتن محبت مکنون و مضمر آنرا به ظهور نشاند و به دیگران این عشق زیبا و آسمانی را نشان داد. پس گریه و اشک ما که برخواسته از ارادت و عشق ازلی و ابدی ما دلسوختگان است خود ابراز محبت و مودتی است که خداوند ما را ارشاد به این کار نموده است. 2- گریه برای اهل بیت یک نوع پل ارتباط عاطفی بین ما و آنهاست. وقتی ما برای ایشان اشک میریزیم یک ارتباط عاطفی و انس قلبی با اهل بیت (ع) بصورت قهری و جبری پیدا میکنیم. از آنطرف هر چه انسان در محبت اهل بیت (ع) پیش رود در ایمان به خدا پیش رفته است. چرا که دین چیزی غیر از محبت نیست و محبت اهل بیت محبت الله است. امام باقر علیه السلام به یکی از اصحاب خود فرمودند : آیا دین چیزی غیر از محبت است؟ آیا نمی بینی سخن خداوند : بگو: اگر خدا را دوست می دارید، از من پیروى کنید! تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد؛ و گناهانتان را ببخشد؛ و خدا آمرزنده مهربان است. به هر حال گریه بر امام حسین گریه بر شخص امام نیست بلکه گریه بر ظلمی است که بر مذهب و اسلام رفته است یا به عبارت دیگر گریه بر مظلومیت شجره ظیبه ای است كه از آب زلال حیات بخش محروم شده و از تشنگی له له می زند و تنها راه ارتزاق آن قطرات اشك عاشقان است. به قولی می گویند در آزمایشات دانشمند ژاپنی قطره اشكی كه برای امام حسین ریخته می شود ساختمان ملكولی آن شبیه قطره خون است. http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=934&articleID=351461 🇮🇷 کانال ویکی شبهه 🇮🇷 @Wiki_Shobhe