💠مناوله💠 🔹 مناوله، از اصطلاحات علم حدیث بوده و به این معناست که شیخ کتاب حدیثی را در اختیار راوی قرار دهد. 🔹 گفته‌اند: این شیوه از سنت پیامبر (ص) برگرفته است. زیرا آن حضرت نوشته‌ای را به فرمانده یکی از سریه‌ها داد و فرمود: آن را نمی‌خوانی تا به فلان منطقه برسی، او وقتی به آن منطقه رسید نامه را گشود و برای مردم خواند. 🔹 گروهی از علمای درایه؛ هم‌چون خطیب بغدادی مناوله را از اقسام اجازه بر شمرده و آن را بالاترین نوع اجازه دانسته‌اند، اما مشهور صاحب‌نظران آن را به عنوان قسمی جداگانه دانسته‌اند. 🔹 مناوله می‌تواند به دو صورت ذیل انجام گیرد: 1️⃣ مناوله همراه با اجازه؛ یعنی افزون بر آن که شیخ کتاب روایی را در اختیار راوی بگذارد به او اجازه نقل آن را نیز بدهد، که در این صورت مناوله از اعتبار روایی بیشتری برخوردار خواهد بود. 2️⃣ مناوله بدون اجازه، و آن مطلق مناوله است؛ یعنی شیخ تنها کتاب را در اختیار راوی قرار دهد و بگوید: هذا سماعی، یا روایتی. ◀️ براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 🌐 wikifeqh.ir/مناوله 📌 کلمات کلیدی: #اصطلاحات #حدیثی #مناوله #علم_حدیث #کتاب_حدیثی #راوی #سنت #پیامبر_اکرم #درایه #خطیب_بغدادی #اجازه #کتاب_روایی •┈┈••✾•🍃🌸🍃•✾••┈┈• 📌 ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی 🆔 @wikifeqh