eitaa logo
ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.2هزار عکس
1.7هزار ویدیو
65 فایل
📣 کانال رسمی سایت ویکی‌فقه مدیر سایت ویکی‌فقه: @zolale_andisheh مدیر کانال: @ahmad110 🔴تبادل نظر https://eitaayar.ir/anonymous/a59m.BM9SY 👈راهنما: https://eitaa.com/wikifeqh/7128 💮سایت‌های مرتبط: 🌐wikifeqh.ir 🌐eshia.ir 🌐lib.eshia.ir 🌐wikiporsesh.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
◾️ ، از اصطلاحات علم حدیث بوده و به این معناست که راوی، کتاب یا روایاتی به خط شیخ را بیابد و ـ بی آن که معاصر او باشد، یا اگر معاصر است او را ملاقات کرده باشد ـ از روی یقین به خط شیخ بودن آن را روایت کند. ◾️ وجاده نیز بسان کتابت می‌تواند همراه با اجازه، یا بدون اجازه باشد. وجاده همراه با اجازه از نظر همه محدثان نافذ است. ولی در وجاده بدون اجازه دو دیدگاه است ◾️ کتاب (علیه‌السّلام) که منصوب به امام علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام) است، از طریق وجاده نقل شده است؛ زیرا این کتاب را قاضی امیرحسین نزد گروهی از شیعیان که وارد مکه مکرمه شده بودند، یافت [توضیح کامل] wikifeqh.ir/وجاده @WikiFeqh
#درایه #ویکی_فقه 🔅 #توقیع، در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشورهای امامان به‌ویژه حضرت ولی‌عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه می‌باشد. ▫️به هرگونه سخن شفاهی امام عصر نیز اطلاق شده است. ▪️در بعضی روایات، تصریح شده که توقیعات امام زمان(عج) به خط خودِ امام بوده است. از دلایل این انتساب را وجود مهر امام (عج) در نوشته و یا تأکید امام (علیه‌السلام) بر نگارش نامه به دست خود شمرده‌اند. ▪️توقیعاتی که در عصر #غیبت_صغری صادر شده‌اند، غالباً متضمن عنصر خرق عادت و کرامت‌اند. از این رو، توقیعات را یکی از دلایل امامت‌ امام زمان (ع) دانسته‌اند. wikifeqh.ir/توقیع @WikiFeqh
💢 معنای حدیث" حب الوطن من الایمان" صلی‌ الله‌ علیه‌ و‌ آله: حبّ الوطن من الایمان؛ علاقه به وطن جزء ایمان است. تفسیری نو از این ارائه می‌کند که بسیار در خور تامل است. تقریباً همه افرادی که این حدیث را معنا کرده‌اند وطن را، وطن جغرافیایی و زادگاه دانسته‌اند. برخی از روشنفکران نیز این حدیث را به چیزی در تایید ناسیونالیسم، وطن‌پرستی و ملّی‌گرایی تفسیر کرده‌اند.اما شیخ بهایی در تفسیری تازه از این حدیث چنین می‌سراید: این وطن مصر و عراق و شام نیست این وطن شهری است کو را نام نیست زانکه از دنیاست این اوطان تمام مدح دنیا کی کند خیرالانام ‌ای خوش آن کو یابد از توفیق بهر کآورد رو سوی آن بی نام شهر تو در این اوطان غریبی‌ای پسر خو به غربت کرده‌ای، خاکت به سر آنقدر در شهر تن، مانده‌ای اسیر کان وطن یکباره رفتت از ضمیر ‌ رو بتاب از جسم و جان را شاد کن موطن اصلی خود را یاد کن زین جهان تا آن جهان بسیار نیست در میان جز یک نفس در کار نیست wikifeqh.ir/شیخ_بهایی @WikiFeqh
💠روش فقها در فقه الحدیث💠 🌸فقها در مقام استدلال به حدیث و تطبیق آن بر یک یا چند موضوع، مراحلی را می پیمایند که مهمترین آنها بدین شرح است: 🔰۱) اطمینان از صدور، در این مرحله به بحث و بررسی سند حدیث و شناخت سلسله راویان آن، بر مبنای علم رجال و درایه، می پردازند (درایة الحدیث، رجال). 🔰۲) اطمینان از جهت صدور، نظر به این که قسمتی از احادیث در مقام تقیه و یا به جهت خاصی بیان گردیده که استدلال به آنها قابل مناقشه است، لذا باید تمامی جوانب را با هم سنجید. 🔰۳) اطمینان به ظهور در معنی مورد نظر، زیرا که گاهی لفظ خاصی در یک زمان در معنی معینی به کار می رود ولی در زمانهای دیگر آن معنی از آن فهمیده نمی شود، یا این که مثلا قرینه ای سبب ثبوت یا سقوط یک معنی می گردد. 🔰۴) در نظر گرفتن سایر دلایل و جمع بین آنها، از جهت این که بین احادیث، عام و خاص، مطلق و مقید، مجمل و مبین و ... وجود دارد، و باید همه آنها را با هم بررسی کرد. 🔰۵) ذوق فقهی که فقهای بزرگ از آن برخوردار هستند، و این موهبتی است الهی که بر اثر کثرت ممارست احادیث و مبارزه با هوای نفس، به آنها عنایت می شود. ◀️ براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 🌐 wikifeqh.ir/فقه_الحدیث 📌 کلمات کلیدی: •┈┈••✾•🍃🌸🍃•✾••┈┈• 📌 کانال ویکی فقه👇 🆔 @wikifeqh
💠مناوله💠 🔹 مناوله، از اصطلاحات علم حدیث بوده و به این معناست که شیخ کتاب حدیثی را در اختیار راوی قرار دهد. 🔹 گفته‌اند: این شیوه از سنت پیامبر (ص) برگرفته است. زیرا آن حضرت نوشته‌ای را به فرمانده یکی از سریه‌ها داد و فرمود: آن را نمی‌خوانی تا به فلان منطقه برسی، او وقتی به آن منطقه رسید نامه را گشود و برای مردم خواند. 🔹 گروهی از علمای درایه؛ هم‌چون خطیب بغدادی مناوله را از اقسام اجازه بر شمرده و آن را بالاترین نوع اجازه دانسته‌اند، اما مشهور صاحب‌نظران آن را به عنوان قسمی جداگانه دانسته‌اند. 🔹 مناوله می‌تواند به دو صورت ذیل انجام گیرد: 1️⃣ مناوله همراه با اجازه؛ یعنی افزون بر آن که شیخ کتاب روایی را در اختیار راوی بگذارد به او اجازه نقل آن را نیز بدهد، که در این صورت مناوله از اعتبار روایی بیشتری برخوردار خواهد بود. 2️⃣ مناوله بدون اجازه، و آن مطلق مناوله است؛ یعنی شیخ تنها کتاب را در اختیار راوی قرار دهد و بگوید: هذا سماعی، یا روایتی. ◀️ براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 🌐 wikifeqh.ir/مناوله 📌 کلمات کلیدی: •┈┈••✾•🍃🌸🍃•✾••┈┈• 📌 ویکی فقه؛ دانشنامه علوم اسلامی 🆔 @wikifeqh