🔷🔶🔷🔶🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
💢صحن گوهرشاد تو برده دل و جان مرا 💢
دَر زدن دشوار باشد بر گدا اما هنوز
دوست دارم دَر زنم من بارها اما هنوز ...
هستم از روز ازل مست می و میخانه ات
من به عشقت گشتم آنجا مبتلا اما هنوز ...
هر زمان آورده ام بر درگه پاکت پناه
درد را ناگفته کردی تو دوا اما هنوز ...
مرقدی داری که باشد برتر از بیت الحرام
حج مسکین و فقیر و بی نوا اما هنوز ...
آب سقا خانه ات بهتر ز صهبای جنون
خورده ام یک جرعه زان آب بقا اما هنوز ...
صحن گوهرشاد تو برده دل و جان مرا
مرغ جانم بین آن گشته رها اما هنوز ...
بسته بودم رشته ای بر پنجره فولاد تو
تا ببوسم پنجه مشکل گشا اما هنوز ...
آنکه باشد شهپرش جاروی صحن باصفات
آشیان دارد به ایوان طلا اما هنوز ...
این همه ابهام اندر این غزل از بهر چیست
قلب ما با روضه می یابد جلا اما هنوز ...
من تأسی می کنم در گریه بر ابن شبیب
تا بگریم بر شهید کربلا اما هنوز ...
خواهری اما چه خواهر روی تل خاک ها
از حرم تا قتلگه می زد صدا اما هنوز ...
نیزه و شمشیر و صدها حربه جنگی و تیر
پیر مردی داشت در دستش عصا اما هنوز ...
شمر تا فهمید حلقش بوسه گاه مصطفاست
کرد او را ذبح گویا از قفا اما هنوز ...
در برش دریایی از خون بر لبش سوز عطش
بین مقتل می زند او دست و پا اما هنوز ...
زینبش استاده بود و دید او سر را برید
داشت بر لب فاطمه شور و نوا اما هنوز ...
زیر سم مرکب ده نابه کار پست و رذل
جسم او شد پایمال اسب ها اما هنوز ...
کهنه پیراهن تلافی کفن را هم نکرد
جسم او را نیست غیر از بوریا اما هنوز ..
✅جواد کلهر
#امام_رضا_مدح
🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶
🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔷🔶🔷🔶🔷
💢 سلام می شنود از تو زائر حرمت... 💢
اگر چه نیست مرا شأن زائر حرمت
کبوتری است دلم دور گندم کرمت
اگر تو پای به چشمم نمی نهی بگذار
که لحظه ای بکشم چشم خویش بر قدمت
تو آن امام رئوفی که دشمنانت نیز
طمع برند به لطف و عنایت و کرمت
عجب نه، گر دو جهان را نهی کف دستش
اگر به جان جوادت، کسی دهد قسمت
خجسته باد خراسان و زنده باد ایران
که مستدام بود زیر سایه علمت
هزار موسی عمران به طور تو مدهوش
هزار عیسی مریم گرفته جان ز دمت
نماز برده به صحن مطهر تو نماز
حرم طواف کند در حریم محترمت
تو آن امام رضایی که اختیار قضاست
به اقتضای خداوند جاری از قلمت
هنوز وارد صحن مطهرت نشده
سلام می شنود از تو زائر حرمت
عنایتت همگان را گرفت و "میثم" هم
چو قطره ای است که افتاده در کنار یمت
✅استاد سازگار
#امام_رضا_مدح
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
🔶🔷🔶🔷🔷🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
💢 امان نامه از دست پر مهر امام الرئوف حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام 💢
نقل گردیده ز آذربایجان
سوی مشهد کاروانی شد روان
پا در این ره ، با یقین بگذاشتند
جملگی شوق زیارت داشتند
در میانِ قافله یک کور بود
کز ولا چشمِ دلش پُر نور بود
اُلفتی دیرینه بودش با رضا
داشت در هر گام ، ذکر یا رضا
اندک اندک گشت طی ، آن فاصله
کرد منزل در خراسان ، قافله
غسل کرده ، سوی روضه آمدند
در حریمِ روحِ حج ، مُحرِم شدند
در طواف مرقدِ موسی الرضا
حاجت خود خواستند از کبریا
چند روزی در خراسانِ رضا
از شرف بودند مهمانِ رضا
پس خریدند آن گروهِ مهر کیش
چند سوغاتی ، برایِ اهلِ خویش
بینِ آن سوغاتهایِ یادگار
برگه هایی بود خوش نقش و نگار
بود نقّاشیّ روی برگه ها
صحن و ایوانِ علی موسی الرضا
عاقبت گردید راهی کاروان
از خراسان ، سوی آذربایجان
چون دو فرسخ از مسیرش طی نمود
کاروان در منزلی آمد فرود
هر که از آن برگه ها همراه داشت
باز کرد و پیشِ رویِ خود گذاشت
با نظر کردن به تصویرِ حرم
شاد می گشتند و آسوده ز غم
چونکه می کردند یاد از ارضِ طوس
از حریمِ حضرت شمس الشموس
مردِ نابینا که چشمش تار بود
تا صدایِ برگه بگشودن ، شنود
گفت : این شوق و شعف ها از کجاست ؟!
چیست این برگه که در دست شماست ؟!
کز نظر بر آن چنین خُرّم شدید
فارغ از هر محنت و هر غم شدید
از رهِ شوخی ، به نابینا یکی
گفت : ای بر مهرِ مولا مُتّکی
این امان از آتشِ خشمِ خداست
که به امضایِ علی موسی الرضاست
این ضمانت نامه ها را در حرم
می دهد بر زائرین ، آن محترم
سرخطِ عفوِ گنه بر ما همه
داده از رحمت ، عزیز فاطمه
این عنایت از امامِ ثامن است
کز برای ما جنان را ضامن است
مرد نابینا که خود از ابتدا
بی خبر می بود از این برگه ها
کرد گفتارِ رفیقان را قبول
خاطرش افسرده شد ، قلبش ملول
شوخیِ زوّار را پنداشت راست
از امامِ خود ، ضمانت نامه خواست
گفت : ای روشن ز نورت غرب و شرق
بینِ زوّار از چه بنهادی تو فرق ؟
گر چه تن رنجور و چشمش کور بود
قلبِ من لبریزِ شوق و شور بود
ای که کردی چشم داران ، کامیاب
سائلِ روشن دلت ، منما جواب
پس به یاران گفت : من بار دگر
سوی مشهد می روم با چشمِ تر
در حرم آنقدر نالم کز وفا
یک امان نامه مرا بخشد رضا
نیمه شب با یک جهان آه و فسوس
گشت راهی ، اشک ریزان ، سوی طوس
هر چه گفتندش که شوخی کرده ایم
یادگار این برگه ها آورده ایم
روی آن تصویرِ ایوانِ طلاست
نقشی از صحنِ مصفّای رضاست
همرهِ ما باش و با این کاروان
نِه قدم در راهِ آذربایجان
دیگر او گفتارشان ، باور نکرد
فکرِ مشهد را برون از سر نکرد
در مسیرِ طوس بنهاد او قدم
مستقیم از راه آمد در حرم
آن ضریحِ پاک را در بر گرفت
شکوه های خویش را از سر گرفت
گفت : با پایی ز ره ، پر آبله
آمدم از دست تو ، گیرم صله
دِه امانم ز آتشِ خشمِ خدا
حقّ زهرا ، یا علی موسی الرضا
ور نه دست از این ضریحِ تابناک
برنخواهم داشت ، تا گردم هلاک
آنچنان بگریست در پایِ ضریح
شُست با اشکش همه جایِ ضریح
ناگهان از رأفتِ مولای او
گشت بینا ، چشمِ نابینای او
دید پاره کاغذی دارد به دست
با خطِ سبزی بر آن بنوشته است
ز آتشِ دوزخ ، فلان بنِ فلان
هست فردایِ قیامت ، در امان
شکرِ نعمت کرد و از آن بارگاه
سوی یاران ، باشتاب افتاد راه
آمد و بر قافله ، خود را رساند
همرهان را در کنارِ خویش خواند
جملگی دیدند او بینا شده است
در کفِ او برگه ای امضا شده است
هست متنِ نامه ، سرخطّ امان
ز آتشِ خشمِ خدای لامکان
خیلِ یاران ، آگه از این راز کرد
شرحِ آن اعجاز را ابراز کرد
گفت : کز الطافِ مولای غریب
این ضمانت نامه بر من شد نصیب
چشم هایِ من ، که عمری بود کور
از عنایاتِ رضا بگرفت نور
ای خوش آن چشمی که روشن از رضاست
آبرو و هستیِ من از رضاست (1)
(( ایزدیّا )) ز آن امامِ مهربان
کن طلب بهرِ عزیزانت امان
دردِ خود آور که درمانت دهد
نور ، بر اشعار و دیوانت دهد
✅امیر یزدی همدانی
1 ـ شیخ علی اکبر مروّج الاسلام ؛ کرامات الرضویّه ؛ ج1 ؛ فصل4 ؛ کرامت20 ؛ ص227 به نقل از محدّث قمی ؛ تحفه الرضویّه به نقل از شمس الدین محمد ؛ وسیله الرضوان .
#امام_رضا_مدح
#مثنوی
🔶🔷🔶🔷🔶🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔷🔶🔷
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
💢 جانِ جواد، مادر خود را صدا مزن 💢
سخت است پیش پای پسر، دست و پا مزن
جانِ جواد، مادر خود را صدا مزن
حالا که زهر شیره ی جانِ تو را کشید
آتش به جان این جگر مبتلا مزن
بالا سرت جواد و اباصلت آمدند
پس بینِ هجره ناله ی واغربتا مزن
از شانه ی جواد کمی هم کمک بگیر
بر روی خواهش پسر خویش، پا مزن
گرچه به یاد مادرت آتش گرفته ای
پیش جواد، حرفی از آن کوچه ها مزن
قدری بنوش جرعه ی آبی و، این همه
با یاد کربلا، طرفی آب را مزن
این دست از شراره ی زهر آب گشته است
بر صورتت به یاد لبِ سرجدا مزن
آقا عبا بکش به سر اطهرت، ولی
حرف از عبای کشته ی کرببلا مزن
✅رضا باقریان
#امام_رضا_شعر_روضه
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
ضروري ترين نياز بشر ارتباط با عالم ملکوت و آزادشدن از هبوطي است که با نزديکي به شجره ي ممنوعه در آن قرار گرفت و ارتباط با عالم ملکوت ميسّر نمي شود مگر آن که به انسان هاي ملکوتي که با وجودشان اشاره به آن عالم دارند نظر اندازيم. حضرت سيدالشّهداء(ع) در کربلا چنين راهي را در جلو بشريت گشودند، لذا ما با زيارت آن حضرت به ملاقات آن امام مي رويم تا ما نيز نظاره گر ملکوت عالم باشيم و از جرگه ي مسلماناني که امام را شهيد مي کنند به در آييم و به جرگه ي گروهي بپيونديم که در امام ذوب شدند و خون خواهي او را خون خواهي خود دانستند و از خدا خواستند که «أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي...» خون خواهي حسين(ع) را که خون خواهي خودم محسوب مي شود، رزق من گردان که جان من جداي از جان مولايم حسين(ع) نيست
#زیارت_عاشورااتحادروحانی_باامام_حسین
چکیده کتاب فوق با هشتک 👇در حال آماده سازی است .
#زیارت_عاشورااتحادروحانی_باامام_حسین
استاد اصغر طاهرزاده
🔶🔷🔶🔷🔷🔶🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
💢 ریخت از زیر عبایش همه ی بال و پرش💢
از اباصلت بپرسید چه آمد به سرش
که چرا تیره شده صبح سپید سحرش
برده از مادر مظلومه ی خود ارثیه ای
خم شده مثل قد و قامت مادر کمرش
بس که در کوچه زمین خورد و دوباره برخاست
ریخت از زیر عبایش همه ی بال و پرش
آن چنان در دل حجره به خودش می پیچد
پر شده در همه ی عالم بالا خبرش
تا به یاد جگر پاره ی جدش افتاد
یا حسن گفت و سپس سوخت تمام جگرش
منتظر بود جوادش برسد از یثرب
لحظه ی آخر عمر خیره به در شد نظرش
کربلا شاه کنار پسرش رفت ، اینجا
شاه بر نقش زمین بود که آمد پسرش
این مصیبت به خدا بانگ عزا می خواهد
دعبل مرثیه خوان کو که شود نوحه گرش
گریه کن ابن شبیب ، سید ما را کشتند
تشنه بود و دو جهان سوخت ز سوز شررش
✅یدالله شهریاری
#امام_رضا_شعر_روضه
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔶
💢هزار شكر كه معصومه با برادر نيست💢
دعا كنيد شب گريه آورش نرسد
و جانِ او به لبانِ مطهرش نرسد
هنوز هم كه جوادش نيامده از راه
دعا كنيد نفسهای آخرش نرسد
بدون سرفهی خونين جگر نمیريزد
دعا كنيد كه زخمی به حنجرش نرسد
هزار شكر كه معصومه با برادر نيست
وگرنه داشت دعايی كه خواهرش نرسد
چنان به رویِ زمين میخورَد قدم به قدم
گمان كنم كه به حجره به بسترش نرسد
نفس نفس زدنش سختتر شده ای داد
خداكند كه صدايش به مادرش نرسد
جوادش عاقبت آمد ...گريز روضه رسيد
پسر رسيد كه روضه به آخرش نرسد....
حسين بر سرِ زانو،جوانش اُفتاده
نمیشود نزند داد،بر سرش نرسد
بغل كشيده تنش را ولی زمين میريخت
به خيمهگاه گمانم كه اكبرش نرسد
چقدر هلهله دارند ارازلِ كوفه
دعا كنيد كه ای كاش خواهرش نرسد
علی كه رفت عمو رفت دختری ترسيد
دويد آتشِ خيمه به پيكرش نرسد
دويد عمه كه پيش از سنان به او برسد
كه دستهایِ حرامی به معجرش نرسد
✅حسن لطفی
#امام_رضا_شعر_روضه
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶
💢 خودت تا به مشهد دلم را کشاندی.. 💢
خوشم از رعایای شمس الشموسم
گرفتار عشق انیس النفوسم
کجا بی پناهم در این وادی عشق
پناهنده ی لطف سلطان طوسم
اگر بدترین بنده باشم که هستم
میان حریمش سراپا خلوصم
شفا می دهد خاک روی لبانم
اگر خاک صحن رضا را ببوسم
ز بس با شراب محبت عجینم
بدون محبت خمارم، عبوسم
دهان وا نکردم به مدح بزرگی
فقط حرف سلطان شود، چاپلوسم
امیر عطوفم سلامٌ علیکم
امام رئوفم سلامٌ علیکم
چه خوب است پشت و پناهم تو هستی
همیشه فقط تکیه گاهم تو هستی
اگر رو سپیدم غلام تو هستم
امیدم اگر رو سیاهم تو هستی
چه پیوند خوبی است بین من و تو
منم رعیت و پادشاهم تو هستی
کسی که برایم نموده همیشه
بساط دعا را فراهم، تو هستی
نمی خواهم از تو به غیر از خودت را
تمنای اشک نگاهم تو هستی
جنون من از حد گذشت و پس از این
تمام ثواب و گناهم تو هستی
خودت تا به مشهد دلم را کشاندی
غبار دلم را به لطفت تکاندی
به این دل که پر زد سویت عاشقانه
بده گوشه ای از حرم آشیانه
رضاجان، رضاجان، رضاجان، رضاجان
شده ذکر تسبیح مان دانه دانه
رسیده به ما عشق، سینه به سینه
کشیدیم این بار، شانه به شانه
نوای مرا می خری از کرامت
میان نواهای نقاره خانه
ز بس جامعه خوانده ام، هر فرازش
شده بین آب و گلم جاودانه
رئوفی و طاقت نداری ببینی
شود اشک چشم گدایی روانه
به من دل بریدن نمی آید اصلا
به تو راندن من نمی آید اصلا
دلت را شکسته گناه زیادم
ولی آمدم، پشت باب الجوادم
زمین خورده ام من، ولی با نگاهت
به شوق طواف حرم ایستادم
همیشه زدم بوسه بر آستانت
سرم را به خاک سرایت نهادم
بزرگانِ خدامِ صحنِ شمایند
خلیل و سلیمان و یعقوب و آدم
تو عیسی دمی؟! نه... به قرآن قسم که
مسیح است در معجزاتش رضا دم
زمانی که جان می رسد بر دهانم
بیا و برس آن دقیقه به دادم
چه کم می شود از تو من را بخوانی؟
مرا مثل سلمانی خود بدانی؟
امان از دمی که مصیبت چشیدی
زمین خوردی اما زمین را ندیدی
اباصلت بر صورتش زد همین که
عبا را به روی سر خود کشیدی
چه تکرار سختی است در بین کوچه
نشستی... دویدی... نشستی... دویدی...
الا ای امیری که شمس الشموسی
چه خاکی شدی تا به حجره رسیدی
لبت تشنه بود و چنان اشک شمعی
به یاد غریبی جدت چکیدی
خودت روضه خواندی که ای شمر ملعون
لبِ تشنه جد مرا سر بریدی
چه خوب است در لحظه ی احتضارت
جواد الائمه رسیده کنارت
✅محمد جواد شیرازی
#امام_رضا_مدح
#امام_رضا_شعر_روضه
🔶🔷🔷🔶🔷🔶🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
🔶🔷🔷🔶🔶🔷🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶
💢تو حرم وقتی میام لحظه های بهشتمه💢
بعضی وقتا بدجوری دلم هواتو میکنه
هوای دیدن اون گنبد طلا تو میکنه
حرم بهشت تو ازعالمی دل میبره
خوشبحال اون کبوتری که اونجا میپره
کنار ضریح تو خیلی شلوغه آقاجون
میبینم مریضی که میاد پیشت کشون کشون
سبد دلا پر از حاجتای جور باجوره
سر این سفره ی تو هر کسی روزی میخوره
از خدا میخوام که من حاجت روای تو بشم
تا نفس تو سینمه فقط گدای تو بشم
این دل شکستمو عشق تو آروم میکنه
دعا کن مارو خدا از هم جدامون نکنه
تو حرم وقتی میام لحظه های بهشتمه
دو سه روز برا زیارتت آقا خیلی کمه
صدای نقاره هات همیشه زنگ دلمه
عشق تو روز قیامت سند. محکممه
حرمت دیدنیه وقتی که بارون میباره
آسمون حاجتشو با دیده ی تر میاره
زایراتو آقاجون سه جا تو یاریشون میدی
تازه وقت جون دادن محبت و نشون میدی
بخدا راسته میگن هر چی بخوای آقا میده
حاجت نگفته رو از کرمش یه جا میده
یادمه مادرمو تو خونمون دعا میکرد
وقتی اون حاجتی داشت همش تو رو صدا میکرد
منو مشهد میاورد همیشه اون با احترام
رو به سمت حرمت میگفت امام رضا سلام
گره بادلش میبست به پنجره فولاد تو
با دعای زیر لب گریه میکرد به یاد تو
لبمو با آب سقاخونه ی تو تر میکرد
گاهی به کبوترای حرمت نظر میکرد
بوسه میزد به در ورودیای حرمت
هی میگفت امام رضا ع قربون لطف و کرمت
با چشای بارونی میگفت که این آقامونه
اون میگفت امام رضا ع صاحب این. دلامونه.
✅داود خلیلی کاوه
#امام_رضا_مدح
#امام_رضا_زمزمه
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔷🔶🔶🔷
🔶🔶🔷🔶🔷🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷
💢صحنۀ جان دادن او روضۀ مستوره شد💢
آمد از راه و کشید آرام عبا رویِ سرش
یعنی امروز ست روزِ نالههایِ آخرش
هر قدم رفت و نشست و دست بر پهلو گرفت
میکشد خود را به سویِ خانه مثلِ مادرش
رویِ خاکِ کوچه دنبالش اگر دقت کنی
بنگری آثاری از خاکی ترین بال و پرش
او زمین میخورد و میخندید بر حالش عدو
این هم ارثی بود که برده ز جدِّ اطهرش
صحنۀ جان دادن او روضۀ مستوره شد
حجره در بسته میداند چه آمد بر سرش
بار دیگر صورت خاکی و دست و پا زدن
خادمش دید و ولی هرگز نمیشد باورش
یک بُنَیّ گفت و از کام پسر بوسه گرفت
از مدینه بهر یاری زود آمد دلبرش
کربلا بابا رسید امّا پسر افتاده بود
قلبِ شاعر آب شد در این سه بیت آخرش
هر چه قدر آغوش خود واکرد اکبر جا نشد
تا که آخر در عبا پیچید جسم اکبرش
تا قیامت هم نمیفهمند اهل معرفت
از چه آمد دست بر سر بین لشگر خواهرش
آنکه حتّی تارِ مویش را ندیده جبرئیل
دست بُرده بر سرِ نعش علی بر معجرش
✅قاسم نعمتی
#امام_رضا_شعر_روضه
🔶🔷🔶🔶🔷🔶🔶🔷🔷🔶🔷🔷🔶🔷
🔶🔷🔶🔷🔷🔶🔶🔷🔷🔶🔷🔷🔶🔷
💢آسمان طوس امشب درعزاست...💢
آسمان طوس امشب درعزاست
شب شب شام غریبان رضاست
قدسیان را سر به زانوی غم است
دومین شب از وفات مصطفاست
فاطمه معجر ز سر برداشته
ماتم نور دو چشمش مجتباست
در فراق این سه نور لم یزل
شش جهات هفت آسمان ماتم سراست
کهکشانها رنگ خون بگرفته اند
از دو طشت پر ز خون مه کم ضیاست
دودمان وحی شد بیت الحزن
فاطمه محزون و ذکرش وا اَباست
اشک می بارد ز چشم آسمان
زین سه محنت قامت گردون دوتاست
فاطمه رفته سر قبر پدر
ازفغان شهر مدینه غم فزاست
گاه می آید سر قبر پسر
دربقیع ناله کنان خیرالنساست
گاه بر سوی خراسان رو کند
مجلس ترحیمش ایوان طلاست
ای رضا جانها فدای تربتت
خاک تو برچشم حورا توتیاست
از رواقت بوی جنت می رسد
آستانت آسمان کبریاست
مژده بادا بر مریضان جهان
گو بیایند این محل دارالشفاست
تحت قبّه بارگاه اقدس است
حاجت شرعیه ها آنجا رواست
یا امام هشتم ای سلطان طوس
آب سقا خانه ات آب بقاست
کاخ استبداد مأمون شد خراب
ظلم فانی شوکت ظالم فناست
پرچم سبز رضا پاینده باد
تا قیام حشر این پرچم بپاست
خواهرت معصومه در هجران تو
در دیار قم به ذکر وا اَخاست
توغریبی باچنین جاه وجلال
یاغریب اندر مدینه مجتباست
در سر قبرش نه شمع ونه چراغ
شمع ماه وزائرش باد صباست
فرق مابین خراسان وبقیع
می ندانم تا ثریا از سراست
روح مجروح کریمی روز و شب
در خراسان در بقیع در کربلاست
✅ کریمی مراغه ای
#امام_رضا_شعر_روضه
🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷