🥀 #ماجرای_محبت_عجیب_پدر؛ #ابراهیمِ_من_بنده_خوب_خدا_می‌شود... #رضا_هادی، برادر شهید ابراهیم هادی در توصیف روز #تولد_ابراهیم می‌گوید: «در خانه #کوچک و #مستأجری در حوالی میدان خراسان تهران زندگی می‌کردیم؛ اولین روزهای اردیبهشت سال 1336 بود، پدر چند روزی است که خیلی خوشحال است، خدا در اولین روز این ماه پسری به او عطا کرد، او دائما از #خدا تشکر می‌کرد. هرچند حالا در خانه سه پسر و یک دختر هستیم ولی پدر برای این پسر تازه متولد شده خیلی ذوق می‌کند، البته حق هم دارد پسر خیلی #بانمکی است؛ اسم بچه را هم انتخاب کرد: « #ابراهیم». پدرمان نام #پیامبری را بر او نهاد که #مظهر_صبر و #قهرمان_توکل و #توحید بود و این اسم واقعاً برازنده اوست. بستگان و دوستان هر وقت او را می‌دیدند، با #تعجب می‌گفتند: حسین آقا تو سه فرزند دیگر هم داری، چرا برای این پسر این قدر خوشحالی می‌کنی؟ پدر با آرامش خاصی جواب می‌داد: این پسر حالت عجیبی دارد و من مطمئنم که ابراهیمِ من، #بنده_خوب_خدا می‌شود؛ این پسر نام من را هم زنده می‌کند. راست می‌گفت؛ محبت #پدر و #مادر به ابراهیم محبت عجیبی بود. هرچند بعد از او خدا یک پسر و یک دختر دیگر به خانواده ما عطا کرد، اما از محبت پدرم به ابراهیم چیزی کم نشد. •┈┈••✾•🌷🍃🌸🍃🌷•✾••┈┈• •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈• ̪̺͍̽ @ebrahimdelhaa ͛ ⃔ •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈•

ای کاش از ما نپرسن بعد از شهیدان چه کردیم؟! آخه چی داریم بگیم جز انبوهی از نقطه چین ها... •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈• ̪̺͍̽@ebrahimdelhaa ⃔ •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈•

مادرشهیدصبوری‌میفرمودندڪه رفت۴۰روزدیگہ‌برگرده ۳۱سال‌طول‌ڪشید..💔🚶🏿‍♂ ✿−−−−−−−−✿ ☁️⃟🖤 •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈• ̪̺͍̽ @ebrahimdelhaa ͛ ⃔ •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈•

عضو جدید خوش اومدید 😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍😍🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🍂🧡🍂🧡🍂🧡🍂🧡

رمان اموزنده و جـذاب سرباز🌺 داستان یک پسریےاست به نام افشین هست که عاشق یکی از دانشجو ها میشھ که چادری بوده ولی خودش نه .....🌸😍 گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم هر روز عشق بیشتر و صبر کمتر است @ebrahimdelhaa فاطمه متوجه علاقه پویان به مریم شد.با احترام گفت: -نیازی به خسارت نیست.این دومین باریه که به من لطف میکنید.امیدوارم بتونم یه روزی جبران کنم.خدانگهدار. ماشین رو روشن کرد و رفت. وقتی فاطمه رفت، پویان نفس راحتی کشید. با خودش گفت،......... @ebrahimdelhaa ادامه رمان رو میخوایی بخونی بزن رو لینک رو بخون😍

رمان ناحله داستان یک دختری به نام فاطمه که حجاب انچنانی نداره ولی خب بایکی آشنا میشه...😍 ازشانس اون داداش دوستشه ادامه رمان رو توی گروه مشاهده کنید 🌸 گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم هر روز عشق بیشتر و صبر کمتر است @ebrahimdelhaa زل زد بهش و گفت:تصدقت بشه بابا، دختر خوشگل من صورتش و چندین بار بوسید و بچه رو تو بغلم گذاشت. به خودم چسبوندمش وبا بغض قربون صدقه اش میرفتم. دستش و گرفتم و:سلام نفس مامان،خوش اومدی. میدونی چقدر منتظرت بودم کوچولوی من؟ گریه اش گرفته بود.دستاش و تکون میداد و گریه میکرد. دلم برای صداش ضعف رفت. موهاش و با انگشتم مرتب کردم و آروم گفتم :مرسی که بیشتر شبیه بابات شدی. @ebrahimdelhaa ادامه رمان رو میخوایی بخونی بزن رو لینک رو بخون😍

✿−−−−−−−−✿ “‘🖇🔐 دࢪ این بازاࢪ ࢪنگاࢪنگ دنیا من ؏شق ࢪا..♥ دࢪسࢪخے خۅنِ ࢪیخٺہ‌اٺ دیدم ؏شق یعنے... چشمہایٺ نظارھ گࢪ ا؏ماݪ من اسٺ░✨ -عزیز‌برادرم #شهید‌ابراهیم‌هادۍ🌸 (و علاوه براین که از شهید ابراهیم هادی پیام گذاشته میشه روزی سه پارت رمان هیجان انگیز مذهبی هم گذاشته میشه 😍 دیگه این کانال فوق‌العاده هست 🌸 ) @ebrahimdelhaa

بچه ها حمایت و اشتراک بدید ممنون 🍂🧡🍂🧡🍂🧡🍂🧡

"(🖤)" دَرخۅن‌مـٰاست‌غیرَت‌سَـردـٰارعَلـقَمہ هیھـٰات‌اَگَرحُ‌ـسِین‌زَمـٰان‌رارَهـٰاڪُنیمジ..‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌•‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ✿−−−−−−−−✿ ☁️⃟🖤 ##خـادِمـ‌اݪشٌهـداٰ •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈• ̪̺͍̽ @ebrahimdelhaa ͛ ⃔ •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈•

「🍁✨↻||•• . از تو سهمم. . . همه‌ے عمر پریشان حالے اسٺ🍂" آه..اے آنڪه خودت هستے و جایت خالے اسٺ. . .🚶🏻‍♂💔" . ✨⃟🍁¦⇢ #شهید‌رسول‌خلیلۍ

بریم سراۼ چند پارت رمان ناحله 🌸👇🏻

💞🧡💞🧡💞🧡💞🧡💞💛 🧡💕🧡💕🧡💕🧡💕 💞🧡💞🧡💞🧡 🧡💞🧡💞 💞🧡 🧡 🌹﷽🌹 #ناحله #پارت_126 یه آقایی و دیدم که یخ در بهشت میفروخت. با هیجان دست ریحانه رو کشیدم و رفتیم سمتش پشت ما شمیم و محسن هم اومدن. بهش گفتم برامون چهارتا لیوان بریزه. اولین بار بود که میتونستم با خیال راحت بخورمش. بدون حضور مامان! چون هر وقت که بود کلی اذیتم میکرد و میگفت که کثیفه و مریض میشی و....! خدا وکیلی سفر مجردی خیلی خوبه! دوتا پرتقالی و دوتا آلبالویی واسمون ریخت. دستمو بردم تو جیبم پولشو حساب کنم که محسن خندید و گفت +نمیخواد بابا. با تعجب بهش خیره بودم که دست کرد تو جیبش و پولشو حساب کرد. در کمال پررویی ازش تشکر کردم و رفتیم سمت اتوبوس. ____ محمد: بعد از سلام نماز،بغل دستیم تو اتوبوس که از جلوم رد میشد داد زد : +اقا محمد میشه جاتو با ما عوض کنی عزیزم؟ بلند خندید و با عجله از جلوم‌رد شد. به قدم هاش خیره بودم که منظورشو فهمیدم. ناخودآگاه پوزخند زدم آخه یه دختر بچه ...! لا اله الا الله. نمیدونستم اصلا چرا حرفاش برام اهمیت داشت ؟ از دست خودم و کارام آسی شده بودم. با اینکه ازم عذرخواهی هم کرده بود بازم ازش دلخور بودم! شاید به خاطر اینکه توقع این حرفو ازش نداشتم! شاید چون فکر میکردم برای فاطمه مهمم،حرفش انقدر برام گرون تموم شده بود. من داشتم فراموشش میکردم چرا سعید دوباره تکرارش کرد؟ فقط خدا میدونست چقدر حرص خورده بودم به خاطرش ...! من چرا فکر میکردم فاطمه به من علاقه ای داره؟ مگه با شعری که اصلا مشخص نبود مخاطبش کیه میشد به این نتیجه رسید؟! من چرا اینطوری شده بودم؟ تو کل عمرم جواب هر کی و که اینطوری حرف زد همینجوری دادم ولی هیچ وقت انقدر پشیمون نشده بودم! شاید دلم نمیخواست ازم بِرَنجه دختری که تازه شبیه ما شده!؟ ولی خودمم خوب میدونستم این جواب دل نا اروم من نیست! اخلاقم در مقابلش خیلی عوض شده بود. نباید ضعف نشون میدادم. چرا باید در مقابل دختری که همسن خواهرمه کم میاوردم؟ نباید روش انقدر دقیق میشدم. نباید به دلم اجازه زیاده روی میدادم. باید مثل همیشه سخت و مقاوم رفتار میکردم. دلیلی نداشت واسه حرفاش ناراحت شم !! از کلنجار رفتن با خودم خسته شده بودم! از اینکه نمیدونستم با دلم چند چندم عصبی شده بودم. من از خودم،افکارم،از دلم خسته بودم. ترجیح دادم خودم و دلم رو دست شهدا بسپرم. از جام پاشدم و تصمیم گرفتم برم تو اتوبوس! فاطمه تو یه اردوگاهی نگه داشتن! دیگه حالم از ماشین بهم میخورد. تقریبا بیشتر مسافرا پیاده شدن . کولمو از بالای سرم گرفتم و گذاشتمش رو دوشم. ریحانه و محمدم وسایلشونو گرفتن و پیاده شدن. کنار شمیم منتظر ریحانه ایستادم . قرار شد باهم بریم داخل. سنگینی کوله اذیتم میکرد. به دیوارایِ گلی نگاه میکردم که توش قاب عکس شهدا بود. کنارش با یه رنگ قرمز نوشته بود "شهدا را یاد کنید حتی با ذکر یک صلوات" ی نفس عمیق کشیدم و بوی اسفند و گلپرو به ریه هام کشیدم. یه سری خادم ایستاده بودن و خوش آمد میگفتن. جلوتر یه حالِ عجیبی بود یه نوای بی کلامی پخش میشد و ‌خانوما به جای روسری چفیه سبز رو سرشون بسته بودن و آقایونم دور گردنشون چفیه سبز بود‌. یه سری اتوبوس بیرون اردوگاه خالی بود. همه گریه میکردن وهمو تو بغلشون میفشردن. داشتم‌نگاشون میکردم که صدای بوق پیاپی چندتا اتوبوس پشت هم توجهم و جلب کرد‌ برگشتم ببینم چه خبره که متوجه شدم یه عده ای با همین لباس پیاده شدن . اونا اومدن تو و بقیه خادمایی که تو بودن رفتن تو اتوبوس. همشون بدون استثنا گریه میکردن حالم عجیب عوض شده بود. اونایی که تازه اومده بودن میخندیدن و شاد بودن. رفتم جلو از یکیشون پرسیدم _جریان چیه؟ چرا اینا گریه میکنن؟ با خنده گفت +اینا خادمای اینجان.یک ماه بودن. الان دیگه رفتن و جاشونو دادن به خادمای جدید که ما باشیم‌. با راهنمایی یه خادم رفتیم تو اردوگاه خانوما. بعد چند دقیقه بهمون تو یه اتاق اسکان دادن . من و شمیم و ریحانه وسایلمون و رو سه تا تخت کنار هم انداختیم که کسی جامون و نگیره بعدش هم گروهی باهم رفتیم سمت دستشویی! __ واسه شام رفته بودیم سالن غذاخوری. وقتی برگشتیم ریحانه و شمیم از خستگی رو تخت ولو شدن و خوابیدن. همه ی چراغا خاموش بود یه فکری به سرم زد‌. آروم از رو تخت پاشدم و رفتم بیرون. دوتا خادم رو یه صندلی نشسته بودن واروم اروم پچ پچ میکردن‌ . رفتم نزدیکشونو سلام کردم‌،اوناهم با خوشرویی جوابمو دادن. بهشون نزدیک تر شدم وآروم گفتم _ببخشید نخ و سوزن دارین؟ یکیشون خندید و گفت +آره دارم از جاش بلند شد و گفت +با من بیا پشت سرش رفتم. رفت تو یه اتاقی و بعد چند ثانیه برگشت. یه نخ قهوه ای خیلی زخیم با یه سوزن گنده بهم داد. ازش گرفتم و تشکر کردم 🧡🌼 💞 🧡💞 💞🧡💞🧡 🧡💞🧡💞🧡💞 💞🧡