🌴 بی‌خیال این زمانه!

🌴 توئی ارباب دل من ...

💥 آموزه‌های عرفانی + مردان خدا 🌺 ۱. علامه طباطبائی: "... برای این منظور، کار را کم کنید." [ 👈 عیناً سفارش حضرت عیسی - علی نبینا و آله و علیه السلام - است. ] 🌺 ۲. خیلی بَکّاء بود و در این صفت، به حضور اطرافیان بی‌اعتنا بود.

💥 احادیث جالب 🌺 فتنه و فسادی بزرگ‌تر از حکومت تو بر مسلمانان نیست! 🌺 💧معجزه‌ی امام‌حسن مجتبی - صلوات‌الله‌علیه - که مقامش بالاتر از امام‌حسین است، خونِ‌دل‌خوردن و دندان‌روی‌جگرگذاشتن بود؛ مانند پیامبر. 💧اما - همچنان که دوست و دشمن، حتی معاویه‌ی ملعون فهمیده‌اند - ویژگی شاهِ‌شهید، خشم و خروش و ذوالفقار در کام بود؛ مانند پدرش: شاهِ‌ولایت. 💧داستان روحیه‌ی سلحشور امام‌حسین و زبان ذوالفقاری‌اش - حتی پیش از حماسه‌ی بی‌مانند او - خواندنی‌ست و انسان با خواندن آن‌ها، سرمست می‌شود. 💧یکی از آن‌ها پاسخی‌ست که به نامه‌ی معاویه‌ی ملعون نوشته و دقیقاً مانند پاسخ پدرش - سلام‌الله‌علیه - است که پیش‌تر در پاسخ به نامه‌ی دیگری از معاویه برای او نوشته بود (۱) و از بند بندِ آن، می‌توان فهمید که این نامه هم، محصولِ همان کارخانه‌ی مولی علی‌ست که "شیر را بچه همی‌مانَد به او." 💧داستان از این قرار است که مروان ملعون در نامه‌ای به معاویه، او را از رفت‌و‌آمد انسان‌های محترم پیش امام‌حسین ترساند؛ معاویه هم در نامه‌ای سراسر دَغَل‌بازانه، دروغ‌هائی را بافت و همچنین امام - علیه‌السلام - را تهدید کرد و برای ایشان فرستاد. 😡 در یک بند آن، معاویه به امام‌حسین نوشت: "... از این‌که یک‌پارچگی مسلمانان را نابود کنی و آنان را در فتنه بیندازی، بپرهیز! ... خودت سبک - سنگین کن و بسنج و مواظب خودت و دین‌ت و مسلمانان باش!" 💧امام - علیه‌السلام - در پاسخ به این بند نوشتند: "... وَ اِنِّی لا اَعلَمُ فِتنَةً اَعظَمَ عَلی هذِهِ الاُمّةً مِن وِلایَتِکَ: من برای مسلمانان فتنه و فسادی بزرگ‌تر از این‌که تو بر آنان حکومت می‌کنی، نمی‌شناسم! و هیچ کار و نظری، بهتر و بزرگ‌تر از این برای خودم و دینم و مسلمانان نمی‌شناسم که با تو جهاد کنم؛ اگر این کار را بکنم، مایه‌ی نزدیکی من به خداست؛ [ بل‌که ] از خدا می‌خواهم مرا ببخشاید اگر این کار را نکنم!" 💧امام به دغلی‌های دیگر معاویه - مانند این‌که یزیدِ "سگ‌باز" را ولیِّ‌عهد خود کرده نیز پرداخته است. (۲) 💧هر سه‌نامه ( نامه‌ی امیرمومنان در نهج‌البلاغة خطاب به معاویه و نامه‌ی همین‌منافق به امام‌حسین و پاسخ سیدالشهداء به وی ) را حتماً بخوانید. - - - - - - - - - ۱. نهج‌البلاغة، نامه‌ی ۲۸. ۲. رجال‌الکشی، ج۱، ص۵۰.

💥 معارف 🌸 - پرسش: اگر امام‌حسین پس از شهادت به بهشت رفته و خوش و خرّم است، چرا باید برای او گریه کرد؟ 🌸 - پاسخ: چند پاسخ به این پرسش می‌توان داد؛ برخی ساده و سطح پائین است و برخی دقیق و عمیق. 💧اگر کسی از مسلمانانِ غیرشیعه این را بپرسد، کافی‌ست به او بگوئیم: خودتان روایت کرده‌اید که پیامبر پس از بریده‌شدن دست‌های جعفرطیار و شهادتش، با این‌که خبر دادند که خداوند به جای دو دستش، دو بال به وی داده که در بهشت به هرجا خواست، پرواز کند"، اما باز فرمودند: "گریه‌کنندگان برای کسی مانند جعفر باید گریه کنند." (۱) 💧و باز خود عامه از پیامبر روایت کرده‌اند که پس از شهادت حمزه - که دیدند زنان بر شهیدان خود گریه می‌کنند - فرمودند: "اما حمزه گریه‌کُنی ندارد!" (۲) با این‌که خود پیامبر از بهشتی بودنِ حمزه خبر داده‌اند. 💧و نیز گریه‌های دیگر پیامبر را بر بهشتیان دیگر روایت کرده‌اند؛ مانند گریه‌شان بر پسرشان: ابراهیم. 💧پس اگر واقعاً به پیامبر ایمان دارند، نباید بر گریه بر کسی که یقین داریم در بهشت است، اِشکال کنند. 💧 اما پاسخ عمیق و دقیق دیگری هم بر آن پرسش می‌توان داد؛ به این‌صورت که 💧اگر بناست گریه بر مصیبتی به بزرگی شهادت دل‌خراش امام‌حسین، اصلا نباشد یا حداکثر در همان زمان شهادت ایشان باشد و سپس تمام شود، چرا پیامبران پیشین، پیش از به‌دنیاآمدنِ امام‌حسین بر ایشان گریه کردند؟! 💧و چرا اهل آسمان و فرشته‌ها نیز - که فارغ از عالَم ماده و زمان‌اند - بر ایشان گریه کردند؟! 💧می‌خواهم بگویم اگر ملکوت "اَمر و خلق" و آفرینش را در نظر بگیریم، از این 👇

👆 اِشکال‌های بچه‌گانه رها می‌شویم. 💧بر امام‌حسین باید گریست؛ از همان ازل و روزی که خدا آن شهادت عجیب را بر ایشان نوشت و رقم زد ( یعنی در حالی که هنوز شادی به‌دنیاآمدنِ ایشان پیش نیامده ) بر شهادت‌شان می‌توان گریست و هیچ محذور عقلی و غیرعقلی هم ندارد. 💧پیامبران پیشین و فرشته‌های فارغ از زمان و مکان هم، به همین اعتبار بر ایشان گریه کرده‌اند و تا ابد هم می‌توان بر آن گریه کرد. 💧بل‌که ما هم اگر گستره‌ی دیدمان برتر از عالَم ماده بود و هنوز داستان کربلا پیش نیامده بود، از هم اکنون بر آن مصیبت گریه می‌کردیم. 💧از این عالَم محدود جسم و ماده، رها شوید! در این عالَم، نوزادی که به دنیا می‌آید، اطرافیان را شاد می‌کند و با این که همه یقین دارند که او روزی خواهد مُرد اما کسی از الان بر مرگ او گریه نمی‌کند؛ زیرا در این امور، تخته‌بندِ تن و زمان و عالَم ماده‌ایم. 💧اما اگر کَنده شده و نگاهمان بر هستی، کُلی بوده و ملکوت آن را ببینیم، همه‌ی مصیبت‌ها،  هم‌اکنون در دید ماست؛ چه امام‌حسین در بهشت باشد و چه در این دنیا. به‌هرحال این مصیبت بر ایشان نوشته شده بود و آن‌اندازه بزرگ بود و هست که از ازل تا ابد همه را به گریه بیندازد. - - - - - - - - - - ۱. الاستیعاب، ج۱، ص۱۵۰ و ۱۵۱. ۲. سنن ابن‌ماجه، ص۲۵۵؛ گر چه در ادامه‌ی روایت آورده‌اند که "پس از شیون زنان بر حمزه، پیامبر آنان را از این‌کار نهی کردند!" که با قرینه‌ها و گواه‌هائی، نباید راست باشد.

💥 مردان خدا 🌺 دروغ‌هائی که به آیةالله بهجت می‌بندند. (۶) 🌺 🌸 - پرسش: کسی که درباره‌اش نوشته‌اید: "شخص کاملاً بی‌سواد و بشدت دروغگوئی به نام ع. ب. - اهلِ نیشابور - که تنها هنرش غلیظ اَداءکردنِ "ع" و "ح" می‌باشد و بس! اما تا دلتان بخواهد، می‌تواند - بی‌شرمانه - هر دروغی را از خود بسازد و روی منبر به خوردِ شنوندگان بی‌اطلاع دهد! و با این‌که پژوهشگران دروغ‌های بسیار فراوان او را درآورده‌اند اما همچنان به کارِ خود سرگرم است و هیچ‌کس جلودارش نیست"، اخیراً از زبان آیةالله بهجت گفته: "کسی در نجف گفت که چهل سال بی‌وضو به گنبد امام علی نگاه نکردم." آیا این راست است؟ 🌸 - پاسخ: به سیاقِ خودِ مرحوم آیةالله بهجت، "این دروغش را هم بگذارید پیش دروغ‌های دیگرش!" 😡 آیا از کسی که به معصومان دروغ می‌بندد، می‌توان توقع داشت که به آقابهجت نبندد؟

💥 فقه 🌸 - پرسش: الان چندین میلیون افغانستانی در ایران ساکن شده‌اند؛ آیا این کار جائز است؟ 🌸 - پاسخ: از لِحاظ شرعی هر مسلمانی می‌تواند در هر یک از سرزمین‌های اسلامی ساکن شده و آزادانه به هر جا از آن سرزمین‌ها، رفت‌وآمد کند. 💧اما با توجه به این‌که سرزمین‌های اسلامی، امروزه یک‌پارچه نیست و حکومت واحدی ندارد و ترس نفوذِ دشمنان و جاسوسی از این راه هست، یا چون وابستگی عاطفی به ایران و ایرانیان ندارند، باعث جرم و جنایت می‌شوند، یا به علت کم‌بود امکانات، زندگی ایرانیان را به سختی زیاد می‌اندازند، و پابه‌پای آنان مالیات منصفانه نمی‌دهند، ( گو این‌که با این همه نفت و گاز و منابع طبیعی دیگر، اصلا نیاز به هیچ مالیاتی نیست! ) یا علت‌هائی مانند این‌ها، "حاکم شرع" می‌تواند سکونت آنان را محدود و قانونمند کرده و از کوچ گسترده‌ی آنان و ایجاد انواع آسیب‌های امنیتی و اقتصادی جلوگیری کند؛ حتی با قوه‌ی قهریه.

🦋 اگر از دو غلطی که در سرودن و خواندنش دارد، بگذریم، تجویزش هم خطاست. اما چیزی نباید گفت؛ شعر است دیگر!

💥 تفسیرِقرآن 🌺 ربط ابر با تجلی خدا و حضور فرشتگان ( وَ يَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلَائِكَةُ تَنْزِيلاً؛ فرقان:۲۵ + هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ فِي ظُلَلٍ مِنَ الْغَمَامِ وَالْمَلَائِكَةُ؛ بقره:۲۱۰) 🌺 🌸 برخی از آیه‌های قرآن، بی‌مطالعه و در نظرداشتن تورات و انجیل‌ها، به درستی فهمیده نمی‌شود. ( همچنان که بسیاری از روایت‌های اسلامی، بی‌آگاهی از تُراث بزرگ جهود و ترسایان به درستی فهمیده نمی‌شود. ) 💧و دو آیه‌ی بالا از آن جمله است که متاسفانه هیچ تفسیری از تفسیرهای قرآن، توضیح درستی درباره‌ی آن‌ها نداده‌اند و تنها فخررازی که چیزی از آموزه‌های یهود شنیده بود، هنگام تفسیر آیه‌ی دوم، اشاره‌ای به آن کرده اما آن را خرافه پنداشته است! 💧چکیده‌ی سخن این است که پیداشدنِ ابرِ سیاه و سفید در آسمان، نشانه‌ی حضور شکوه خدا و آمدنِ فرشتگان است و هم می‌تواند مژده‌ی رحمت و لطف خدا باشد و هم پیش‌آمدِ عذاب. 💧و این حقیقت در تورات به خوبی بیان شده است: 💧۱. ناگهان حضور پُرشکوهِ خدا از میان ابر، ظاهر شد. (۱) 💧۲. ستون ابر نازل‌شده بر خیمه می‌ایستاد و در این ضمن خدا با موسی سخن می‌گفت. (۲) 💧۳. خدا در ابر نازل‌شده با موسی سخن می‌گفت. (۳) 💧۴. ناگهان ابری خانه‌ی خدا را پُر ساخت و حضور پُرشکوهِ خدا آن جا را فراگرفت. (۴) 💧۵. در آخرالزمان همه‌ی مردم خواهند دید که خدا ( یا حضرت عیسی ) در میان ابرها - با قدرت و شکوهی خیره‌کننده - خواهد آمد. (۵) 💧۶. در روز رستاخیز خدا بر ابرسفیدی بر مردم داوری خواهد کرد. (۶) 💧۷. حضرت سلیمان در مناجات گفت: خداوندا! تو فرمودی که در ابر غلیظ و تاریک، ساکن می‌شوی (۷) 💧۸. خدا به موسی فرمود: من در ابر غلیظی نزد تو می‌آیم. (۸) 💧۹. ...آن‌گاه خدا در ستون ابر نازل‌شده، در کنار عبادت‌گاه ایستاد. (۹) 💧باز هم می‌توان موارد دیگری از این‌دست نشان داد. 💧و همچنان که از همین موارد و مثال‌های گفته‌شده روشن است، تجلی خدا و فرشتگان با آمدن ابرهای غلیظ و تاریک و سفید، اختصاصی به روز قیامت ندارد. 💧با این ادعا و حقیقت، ترجمه و تفسیرِ آیه‌ی ۲۵ از سوره‌ی فرقان این می‌شود: "روزی که آسمان با آمدنِ ابرها شکافته می‌شود؛ یعنی ابرها می‌آید و دریچه‌ای به عالَم بالا برای زمینیان باز می‌شود." و ترجمه و تفسیر آیه‌ی ۲۱۰ از سوره‌ی بقره این می‌شود: "آیا این‌ها [ از شدت پُرتوقعی ] انتظار دارند خدا و فرشتگان در سایه‌بان‌هائی از ابر بر [ خودِ ] آنان [ هم ] نازل شود؟!" 💧می‌بینید که با درنظرداشتن این فرمایش‌های تحریف‌نشده‌ی اسفار یهود و نصارا، فهم آن دو آیه‌ی قرآن چه اندازه ساده است اما اکنون به تفسیرِ مفسران ناآگاه یا بی‌توجه از آن فقره‌ها نگاهی بیندازید و ببینید تا چه اندازه از فهم آیه دور اند! 🤲 و الحمد لله! - - - - - - - - - ۱. خروج: فقره‌ی۱۶، فراز۱۰. ۲. همان، فقره‌ی۳۳، فراز۹. ۳. اعداد: :فقره‌ی۱۱، فراز۲۵. ۴. اول پادشاهان: :فقره‌ی۸، فراز۱۰و۱۱. ۵. نگ: متی: فصل۲۴، فراز۳۰. ۶. مکاشفه: فصل۱۴، فراز۱۴. ۷. اول پادشاهان: :فقره‌ی۸، فراز۱۲و۱۳. ۸. خروج: :فقره‌ی۱۹، فراز۹. ۹. اعداد: :فقره‌ی۱۲، فراز۵.