علم به #خداوند انسان را #انسان می کند. #صدرا، رساله سه اصل، ص۱۵، چاپ مولی

#ابن_سینا در مقاله۸، فصل۸ از #الهیات_شفا می فرماید: ارزش و زیبایی موجودات به اینه اون چیزی که باید باشند رو بدون هیچ کم و کاستی محقق کنند. قرار نیست همه ما مثل هم باشیم، قرار نیست همه دکتر، فیلسوف یا تاجر باشیم، اما این قرار رو باید با خودمون بزاریم بهترین خودمون رو پیدا و محقق کنیم کاملا بی نقص.

#ابن_سینا در فصل۳از مقاله۹ #الهیات_شفاء یک تقسیم بندی جالبی در مورد کمال دارد: ایشان می فرماید کمال حقیقی است یا ظنی کمال ظنی، کمالی است که چیزی به تو اضافه نمی کنه، حقیقتا باعث رشدت نیست، بعد مثال می زنن که ماها گاهی به خاطر تشویق دیگران، خوشآیند دیگران یا ملامت و ذم دیگران کار انجام می دیم. ایشون می گه اینا کمال حقیقی تو نیستن، کمال حقیقی تو چیزیه که تو رو واقعا بهتر کنه، واقعا رشدت بده، حالا بقیه خوششون بیاد یا بدشون بیاد. پس به دنبال کمال حقیقی باش و در این موارد طوری زندگی کن که بودن و نبودن آدم ها برات مساوی باشه. آدم های ضعیف وابسته به دیگران هستند، برای انسان بودن باید قوی بود

این فایل برداشت های شخصی حقیر از فصول مهم مقالات الهیات شفا است، به جهت اینکه سریع روش کار شده و ویرایش درست و حسابی نداره قطعا به صورت جدی قابل استفاده نیست، اما از این جهت که نمایی کلی از فصول بدهد و مشخص کند فصول مهم تر کدام یک از فصول هستند می تونه مفید باشه. #الهیات_شفا

دلیل انکار بعد مجرد از نگاه برخی اندیشمندان غربی. #لامارک مقالات فلسفی شهید. ص۲۲

ثمره ورود نامناسب به بحث نفس، صدرا با نگاه وجودی به این آفت دچار نشد. #نفس #دکارت همان. ص۲۳

تفکیک علیت ایجادی در فلسفه اسلامی در مقایسه با فلسفه ارسطو از اهمیت زیادی برخودار است، به طوری که این عدم آشنایی از جانب برخی از اندیشمندان، بخصوص در برخی از علوم طبیعی باعث مغالطه های عجیب یا گاها بدفهمی هایی شده است.

در مباحث فلسفى از دائره برهان خارج نمى‌شدند؛ و مواضع مغالطه و جدال و خطابه و شعر را خوب از قياسات برهانيّه جدا مى‌كردند، و تا مسأله به اوّليّات و نظائرها منتهى نمى‌شد دست بر نمى‌داشتند. و هيچگاه مسائل فلسفى را با مسائل شهودى و عرفانى و ذوقى خلط نمى‌نمودند؛ در مسائل فلسفى- در موقع تدريس- يك سخن از مسائل شهودى داخل نميشد؛ و در اين جهت با صدر المتألّهين و حكيم سبزوارى فى الجمله متفاوت بودند. بسيار دوست داشتند كه در هر رشته از علوم، بحث از مسائل همان علم شود؛ و از موضوعات و احكام همان علم بحث و گفتگو شود؛ و علوم با يكديگر درهم و برهم نگردند. و بسيار رنج مى‌بردند از كسانيكه فلسفه و تفسير و اخبار را با هم خلط مى‌كنند؛ و چون برهان دستى از آنها نمى‌گيرد و در مسأله در مى‌مانند به روايات و تفسير متوسّل مى‌شوند و با استشهاد به آنها مى‌خواهند برهان خود را تمام كنند. از مرحوم‌{ملّا محسن فيض كاشانى‌} بسيار تمجيد مى‌كردند و مى‌فرمودند: اين مرد جامع علوم است و بجامعيّت او در عالم اسلام كمتر كسى را سراغ داريم؛ و ملاحظه مى‌شود كه در علوم مستقلّا وارد شده، و علوم را با هم خلط و مزج نكرده است. مهرتابان #علامه