پذیرش و تحویل پاسپورت و ناهار و تحویل اتاق؛ اتاق دو تخته ۲۱۵ در طبقه اول!
همه جا دویست یعنی طبقه دوم؛ اینجا اما قاعده مثل خیلی چیزهای دیگر فرق دارد. اتاقهای دویست از طبقه اول شروع میشود. فندوق خوبی است. طبیعتا اول دوشی، بعد نمازی، بعدتر گوشی و شارژری و البته حسن ختام هم، خواب تا نزدیک ساعت۵؛ از اصفهان تا خود مرز بیوقفه و بدون اغراق مثل همیشه بیدار بودم! نجف هم خوابم نمیبرد. اینجاهم نخوابیدم. خاموش شدم. فاطمه آماده است برای حرم. من هم زود حاضر میشوم. قبلش، با وایفای فندوق، حاضری زده ایم که خانواده هامان بدانند کجاییم. بسته و رومینگ و اینها نگرفتیم. اینطوری خودمان هم راحت تریم. بماند که بسته ها، پول خون اقواممان را دارد و در عوض فضله موشی نت! اینجا فیلتر هم نیست! الحمدلله!! بوی آزادی تا توی نایژکهامان رسوخ کرده. و آیا ما از آزادی فقط همین را میخواهیم؟!
~~~
عراق، پر از ماشینهای جورواجور است. کیا زیاد به چشم میخورد هیوندا و تویوتا هم زیاد هست. بیامو ندیدم. سایپا و ایرانخوردو هم هستند. پراید و سمند و سورن و پارس. پارس تاکسی و رنگ پریده و زرد. قشنگ انگار تب داشته باشد. نمیدانند توی ایران پارس خودرو لاکچری قشر زیادی است. [خودم سر نداشتن پارس، یک نفر را که فکر میکردم همهجوره اهل رفاقت است و پایه پیشرفت از کف داده ام.. برای همین حالا فقط سورن پلاس دوست دارم.]..
عراقیها خودرو های خوب سوارند. ولی خانه های بدی دارند. دقیقا عکس ما ایرانی ها. نهایتا رانا و دنا که اینجا کنار این ماشین ها رسما آشغال است؛ ولی هتل های درجه یکش، حالی که خانه های معمولی ما میدهد را ندارند. خیابان ها بشدت کثیف است. شهر اصلا جلوه ای ندارد. الاماشاءالله تکتک ریخته و صدای بوق میشنوی. همه اینها تا حدود نه شب است. بعدش خیابان ها خالی خالی است. همه مغازه ها جز چند تایی، بسته اند. و احتمالا یکی دو جوان را گوشه پیاده رو ها میبینی که در تاریکی کوچه مشغول اند به نارگیل؛ همان قلقل و فسفس خودمان. تنها چیز ثابت و همیشگی، گرمای طاقتفرسای هوا است.
#کربلا
#هفتم
#در_شهر
@yaddashthaykhatkhorde
.