از حرم که برمی‌گشتیم، دهین خریدم. چه حلوایی است انصافا. چه طعم و بویی دارد. فاطمه عاشق شیرینی کاظمینی است. دهین نخورده. قول داده بودم خوش‌مزه تر از شیرینی کاظمینی باشد. لیوان کاغذی هم می‌خریم. یک بسته؛ لیوان فراموشمان شده. یاد شیخ انصاری می‌افتم. یاد نجف و بوی دهین توی بازارش. یاد نخل‌و‌نارنج و یاد رضای محمود صالحی که هدیه تولد نخل‌ونارنج داد بهم و یاد محمد که تفیلی رضاست. می‌خندم. شرط بندی می‌کنم سر مزه دهین. برای رعایت انصاف، شیرینی هم می‌خریم تا با دهین رقابت کند. بعد از ناهار، آب جوش می‌آورم اتاق تا مسابقه را برگزار کنیم. آخر الامر دهین می‌برد. پیش‌بینی ام درست بوده. طعم خوردنی های هر وطنی شبیه مردمانش است. حلوای دهین یک رنگ عراقی، مثل دشداشه های ساده و یک رنگ عراقی ها، و همین حلوای آرد و شیره خودمان کنار موز و گردو، شبیه خود ما ایرانی ها. دهین خوش‌مزه است. من اما طعم وطنی را کلا عاشق ترم تا غیر وطنی. #کربلا #یازدهم #دهین @yaddashthaykhatkhorde .