May 11
♨️شهر برای زندگی امثال من بهینه نیست. شهر راه خودش را می رود و گروه بزرگی در آن به آسایش بیشتر میرسند، هر چند گروه بزرگ دیگری در فشار قرار بگیرند. انسان شهر را می سازد ولی سپس این شهر است که مثل موجودی زنده به انسان هجوم میآورد و انسان را به شکل دلخواهش در میآورد.
♨️و مگر آنها که در برابر نیروی عظیم شهر و ماشین میایستند تا کی و تا کجا توان مقاومت دارند؟
مقاومتها به تدریج میشکند، به تدریج، در باتلاقِ ساکت و بیصدای استدراج.
♨️شهر راه خودش را میرود و راننده نیز.
بی آنکه مهم باشد در روز چه کسانی را از کدام مبدا به کدام مقصد میرساند.
خود را سرنشین سیاره ای می بینم که بی اعتنا به اینکه در درونش هر کسی به کدام سو میرود، همگان را به مقصدی که هیچ کس نمیداند، حمل میکند.
🔃رمان ارتداد
📙وحید یامین پور
اول ذیالحجة
سالروز ازدواج مولا علی علیهالسلام و حضرت فاطمه سلاماللهعلیها مبارکباد.
سلسله جشنهای وصال رو انشاءالله از امروز آغاز میکنیم؛
✔️۳۰۰ جشن در سراسر کشور
✔️عروسی بیش از ۲هزار زوج
✔️اهدای جهیزیه به زوجهای کمبضاعت
✔️تجلیل از زوجهای نخبه، زوجهای قهرمان ورزشی، زوجهای فعال فرهنگی و...
✔️تجلیل از خیّرین حوزه ازدواج و تشکلهای مردمی
✔️کارگاههای رایگان مشاوره خانواده
بعونالله
🆔️ @yaminpour
هدایت شده از سه شنبه های مهدوی
#سه_شنبه_های_مهدوی
به رسم سنت حسنه ی قربانی
ما خادمین سه شنبه های مهدوی بنا داریم به مناسبت اول ماه ذی الحجة و سالروز ازدواج حضرت علی علیهالسلام و حضرت فاطمه سلاماللهعلیها ، به نیت سلامتی آقا امام زمان (عج) و رفع بلا و بیماری از همه ی مردم جهان، نذر قربانی داشته باشیم.
شما هم می توانید در نذر قربانی سهیم شوید.
#سه_شنبه_های_مهدوی
🤝پرداخت نذورات :
💳 ۵۰۴۱۷۲۱۱۱۲۴۲۱۹۳۹
بنام سه شنبه های مهدوی
(جهت کپی، برروی شماره کارت کلیک کنید.)
📱*۷۸۰*۳۱۲#
🔗 https://3shanbe.com/ghorbani
کانال رسمی سه شنبه های مهدوی:
➕https://eitaa.com/joinchat/1043595267Cfd9a9234d0
به مناسبتی به یکی از رفقا جواب دادم فردا جمعه است، روز استراحته، میخوام کمی بیشتر بخوابم.
گفت: "جمعه روز ذکر است نه استراحت. فرمود: ...یوم الجمعة فاسعوا إلى ذكر الله...
تو مفاتیح رو ببین. چقدر اعمال و نماز و سورههای خاص و ادعیهی ویژه روز جمعه اومده که در روزهای معمولی نیست. تعطیلت کردن که ذکرت بیشتر بشه نه خوابت.
هشدار: اگر مثل من کسر خواب دارید از این رفقا دوری کنید. 🤦🏻♂️
وحید یامین پور
🔺️ در روایت آمده: هرکس عصر روز جمعه صد مرتبه سوره قدر را بخواند خداوند به او هزار نسیم از رحمتش را ع
پیامهایی از همون رفقا ☝️🤦🏻♂️
ما وقتی با عمل یا موضوعی در نسبت با خود مواجه میشویم، ناخودآگاه به "سود و زیان" آن میاندیشیم. اینکه "هر چیزی به چهکار میآید؟ و چه فایدهای دارد؟
این عمیقترین گمراهی ماست. یک بیماری دیرپا، که از عوارضش انکار خود بیماری است.
ما زانو زدن در برابر هیبت و شکوه حیرت و لذت انس را از یاد بردهایم. آیا توان دست شستن از جستن سود و زیان را داریم؟ آیا سودای حظّ نفس دست از سر ما برمیدارد؟ آیا ورای سود و زیان، کاری از ما سر میزند؟ مثل حافظ که گفت:
من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق
چارتکبیر زدم یکسره بر هر چه که هست
#یادگاری
🆔️ @yaminpour
وحید یامین پور
ما وقتی با عمل یا موضوعی در نسبت با خود مواجه میشویم، ناخودآگاه به "سود و زیان" آن میاندیشیم. اینک
حتی در عبادات هم گرفتار این سوداگری هستیم؛ فرمود: عبادة التجار!
ولی نوعی از اعجاز در برخی عبادات هست که در متن سوداگری با خدا شما را به ناگاه به ورای سود و زیان بالا میکشد.
شاید بهترین مثالش اشک بر اباعبدالله باشد. ممکن است کسی به طمع انبوه ثواب و وجوب بهشت که در روایات آمده به آن رو کند، اما دقیقا در لحظهای که زلفش به زلف یار گره خورد و طعم انس با یاد او در کامش نشست، فانی میشود و در برابر هیبت ولیّالله زانو میزند و محو زیبایی و شکوه او میشود. این لحظه، تنها لحظه فراتر رفتن از پستی دائمی و سوداگری بیمارگونه ماست. لحظه، لحظهی عشق است و نوشیدن از آب حیات. باقی لحظات که ما عاقلانه سوداگری میکنیم، همه مُردگی است.
حافظ ار آب حیات ازلی می خواهی
منبعش خاک در خلوت درویشان است
#یادگاری
🆔️ @yaminpour
آدمها از چهلسالگی به بعد (اغلب) به مصرف کنندهی خود تبدیل میشوند. مصرف سرمایههای علمی، مهارتی، معنوی و... که در جوانی اندوختهاند. ما تا آخر عمر از میوهی نهالی ارتزاق میکنیم که در دههی دوم و سوم زندگی کاشتیم. نهالهای دیرهنگام بعدی غالبا نه بری دارند برای چشیدن نه سایهای برای آسودن.
وحید یامین پور
آدمها از چهلسالگی به بعد (اغلب) به مصرف کنندهی خود تبدیل میشوند. مصرف سرمایههای علمی، مهارتی، مع
ابو بصیر از امام صادق علیهالسلام نقل مىکند که فرمودند:
" آنگاه که بنده به سن سیوسه سالگی رسید در واقع به رشد رسیده و آنگاه که به سن چهلسالگی رسید به نهایت درجه آن رسیده و وقتی به سن چهلویک سالگی رسید رو به کاستی است و شایسته است که فرد پنجاهساله همانند کسى باشد که در حال جان کندن است."
(خصال شیخ صدوق)