میدونی چی میخوام بگم؟ میخوام بگم در نهایت هر آدمی تو این دنیا، سختی هایی داره و نعمت هایی... درسته بعضی سختی ها خیلی سختن و بعضی نعمت هام خیلی خاصن! ولی در نهایت اون چیزی که به نظر من باعث حالِ خوب یک نفر میشه اینه که در اطراف خودش بگرده و نعمت های زندگی خودش رو ببینه.... ببینید آدمی که به شما میگه خوش به حالت... یعنی تونسته یک نعمت رو تو زندگی شما تشخیص بده و دلیل تشخیصش هم احتمالا اینه که خودش اون نعمت رو نداره! ولی اگر داشت چی؟ آیا بازم متوجه نعمت بودن چیزی که تو زندگیش داشت میشد؟ پس داریم کم کم متوجه میشیم که گاهی دیدن نعمت های خودمون کار آسونی نیست خصوصا وقتی از کودکی این مدلی بزرگ نشده باشیم... ما همیشه میشنویم که میگن: باید خدا رو شکر کرد یا مثلا دوره های شکر گزاری شرکت میکنیم ولی تو همون روزهای اول دوره متوجه میشیم که برامون خیلی سخته که روزی ده تا نعمت پیدا کنیم و بنویسیم و خدا رو بابتش شکر کنیم. میدونی چرا؟ #حرف_دلی #شکر_گزاری ادامه دارد... @yaremehrabanema

چون اول باید چشمِ نعمت بین داشته باشی تا بعد بتونی بابتش شکر کنی. وقتی به خودمون میگیم مگه من چی دارم که بابتش خدا رو شکر کنم این یعنی چشم نعمت بین نداریم! البته که میشه با تمرین به دستش آورد ولی خیلی خیلی بهتره که مثل هر چیز دیگه ای در کودکی پرورش پیدا کنه. اینجاست که نقش والدین در باز کردن چشمِ نعمت بین بچه ها پررنگ میشه. فاطمه ی من یک مهد کودکی میره که هر ۴۰ روز قراره مربی ها با کمک والدین کاری کنند که گزاره ی یک سوره ی قرآنی برای بچه ها جا بیفته. الان بچه ها تحت هدایت سوره حمد قرار گرفتن و گزاره ی این سوره براشون دیدن زیبایی های جهان هستی و زندگیِ خودشونه... حقیقت اینه که تا نتونیم قشنگی ها و خوبی ها رو ببینیم نمیتونیم شکرش رو هم به جا بیاریم چون گاهی اصلا متوجه نیستیم که چه نعمت هایی داریم! کار ما والدین اینه ک در این ۴۰ روز سعی کنیم نگاه حامدانه داشته باشیم به پدیده ها و وقایع اطرافمون تا بچه هام با الگو گیری از ما ک مهم ترین و اولین الگوهای زندگی شون هستیم به این نوع نگاه نزدیک بشن. یعنی چطوری؟ مثلا میایم خونوادگی دور هم بشینیم و میوه بخوریم ولی قبلش شروع میکنیم به بَه بَه و چَه چَه کردن.😍 میگیم: وااای چه میوه های خوش رنگی! چه میوه های خوش بویی! چه میوه های خوش مزه ای! و همینجوری ک داریم ازشون تعریف میکنیم و ویژگی های هرکدوم رو میگیم میوه ها رو میخوریم و در نهایت هم میگیم خدایا شکرت🙏 نکته ای که جالبه اینه که معمولا بعد از این ۴۰ روز ما نشونه هایی تو رفتار و گفتار بچه هامون میبینیم ک متوجه میشیم گزاره ی سوره چقدر قشنگ براشون جا افتاده...😃 #حرف_دلی #شکر_گزاری ادامه دارد... @yaremehrabanema

مامانم همیشه میگن بچه ها مثل ضبط صوت میمونن. صدای خودت رو ضبط میکنن و بهت برمیگردونن. ما دیگه همه مون میدونیم که بچه ها اون کارهایی رو نمیکنن که ما بهشون میگیم یا ازشون میخوایم بلکه کارهایی رو میکنن ک ما خودمون انجام میدیم. پس اگر میخوایم هم خودمون تو این زندگی با وجود همه سختی ها و چالش هامون، حال خوب و انرژی روانی بالایی رو تجربه کنیم و هم بچه هامون با حس امنیت روانی بزرگ بشن لازمه که تمرین کنیم برای دیدن نعمت ها، خوبی ها و زیبایی ها در زندگی مون، وجود خودمون و اطرافیانمون و بازگو کردن و تحسین کردنش... اینجوری اولین ارتباطی که بچه با دنیای اطرافش برقرار میکنه این حس رو بهش میده که زندگی خوبی ها و قشنگی های زیادی داره. البته که گذرانِ زندگی تو این دنیا بهش میفهمونه که بالاخره درد و رنج و ناراحتی و مریضی و از دست دادن هم جزء جدا نشدنیِ زندگی تو این دنیاست. ولی در نهایت اون میتونه با داشتن چشمِ نعمت بین، به قابلیتی برسه که حتی از دل این رنج ها هم بدون آسیب جدی دیدن عبور کنه. خیلی ممنونم که در این گفتگو همراهم بودین.🙏 خوشحال میشم اگر نظری دارید بهم بگید👈@Pooneh_rsz #حرف_دلی #شکر_گزاری @yaremehrabanema