بسم الله الرحمن الرحیم #شب_هشتم_محرم_حضرت_علی_اکبر_علیه‌السلام بِهَم آنقدر می‌آمد نمازم با اذانِ تو گره عمری بِهَم خورده توانم با توانِ تو تمامِ تو از آنِ من تمامِ من از آنِ تو بمان پیشم که میمیرد بهارم با خزانِ تو همیشه با تو می‌گفتم کنارم  اکبرم که هست چه غم از پیریَم وقتی نگاهِ آخرم که هست کنارش گرچه لیلا نیست اما خواهرم که هست دلت در گیسوانِ من  دلم در گیسوانِ تو به تو گفتم برو اما پدر پشتت به راه اُفتاد نگاهِ بر نگاهِ تو ، لبم اما به آه اُفتاد صدای شیونِ عمه میانِ خیمه‌گاه اُفتاد کمان اَبرویِ ما رفتی حرم شد قَدکمانِ تو از این بدتر نمی‌گردد که اسبت اشتباهی رفت از این بدتر نمی‌گردد که چشمانت سیاهی رفت میان حلقه‌ی جمعِ سپاهی  بی پناهی رفت انارِ فاطمه دیدم  اناری شد لبانِ تو سبکتر گشته‌ای اما شبیه پَر نمی‌مانی چرا بر رویِ دستانم علی‌اکبر نمی‌مانی چرا حرفی نمی‌گویی مگر دیگر نمی‌مانی کدامین خشک‌تر بوده زبان من   زبانِ تو علی‌جان زندگانی از جوانمرده نمی‌آید توانِ راه رفتن از زمین خورده نمی‌آید نفَسهای مرا داغِ پسر برده نمی‌آید لبت بوسیدم و خون شد دهانِ من  دهانِ تو زمین خوردی زمین خوردم پدر گفتی پدر گفتم بهَم خوردی بهَم خوردم جگر گفتی جگر گفتم مفَصل نیزه‌ها خوردی ولی من مختصر گفتم چرا با فاصله مانده تمامِ استخوانِ تو نگاهم تار می‌بیند کجا چیدم کجا چیدم کشیدم دست بر خاک و تو را رویِ عبا چیدم هزار و نهصد و اندی کنارِ هم تو را چیدم ولی خیره به من مانده نگاهِ مهربان تو تمام زخمهای تو تَرک خورده نمک خورده شدی مانند زهرایی که در کوچه کتک خورده فقط تنها تویی که ضربه‌های مشترک خورده رسیده عمه و حالا کم آوردم به جان تو (حسن لطفی) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم #شب_هشتم_محرم_حضرت_علی_اکبر_علیه‌السلام خواست با دستش ببندد پلکِ پَرپر را نشُد خواست تا با گریه شویَد پلکِ دیگر را نشُد رویِ زانو چار دست و پا رسیده بر سَرَش خواست زینب نشنود لبخندِ لشگر را نشُد گفت بابایی بگو اما فقط یک "با" شنید هرچه می‌کوشید گویَد حرفِ آخر را نشُد با دو انگشتش میانِ حَلق دنبال چه است? خواست تا بیرون کِشَد یک تکه خنجر را نشُد خُرده‌هایی استخوان از سینه بالا میرَوند خواست تا خالی کُنَد هربار حنجر را نشُد خواست زینب تا که بردارد حسینش را نشُد خواست بابا هم کِشَد تا خیمه خواهر را نشُد غیرتی‌اش کرد شاید چشمها را وا کند هِی نشان می‌داد خاکِ رویِ معجر را نشُد خواست بردارد از این پاشیده در آغوشِ خویش دست را  پا را  نشُد  تَن را نشُد  سر را نشُد (حسن لطفی) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم الله الرحمن الرحیم #شب_هشتم_محرم_حضرت_علی_اکبر_علیه‌السلام دگر بر چهره‌ی ماهَت قمر بودن نمی‌آید به من انگار باباجان پدر بودن نمی‌آید خیالش هم نمی‌کردم که از تو اینقدر ریزد به قد و قامتِ تو مختصر بودن نمی‌آید صدایت سویِ چشمم بُرد  به زین خوردم زمین خوردم که بر این پیرِ تنها بی پسر بودن نمی‌آید تورا اینسو و آنسو باد دارد می‌بَرَد با خود عزیزِ من به تو مانندِ پَر بودن نمی‌آید برای اولین بار است می‌خندند بر بابا به من در پیشِ لشکر خونجگر بودن نمی‌آید مرا عباس آورد و مرا زینب به خیمه بُرد به بابایِ غریبت دردِسر بودن نمی‌آید بمان ای غیرتی اینجا که بر ناموسِ این خیمه میانِ قاتلانت در به در بودن نمی‌آید عصایم شانه‌ات بود و عصایم بر زمین اُفتاد به این دستِ شکسته بال و پَر بودن نمی‌آید خدایا زحمتِ من را چه بد پاشیده‌اند از هم به تو اصلا به زیر دشنه و تیغ و تبر بودن نمی‌آید تو را باید که از دستِ سپاهی جمع سازم آه زِمن دنبال تیغِ صد نفر بودن نمی‌آید سرت را خوب شد نگذاشتم با نیزه بردارند به ما در بینشان دنبال سر بودن نمی‌آید (حسن لطفی ۴۰۰/۰۵/۲۵) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم الله الرحمن الرحیم #شب_هشتم_محرم_حضرت_علی_اکبر_علیه‌السلام #روضه رفت وقتی اسبِ او بینِ کمین پیدا نشد "اسب زخمی شد رکاب اُفتاد زین پیدا نشد" حلقه گشتند و سرِ فرصت سرِ او ریختند حلقه وا شد عاقبت  اما نگین پیدا نشد بی رکاب آمد سرش از هول می‌دانی چه شد ؟ خواست تا خونابه گیرد  آستین پیدا نشد * * در عبا چیدم تو را از چند جا کم آمدی از علیِ اکبرِ من جُز همین پیدا نشد خواستم تا بوسه گیرم بارِ آخر گشتم و..‌ هیچ جایِ سالمی غیر از جَبین پیدا نشد  حرمله هم بود تا تیری زَنَد اما نَزَد جا برایِ تیرهای سهمگین پیدا نشد عمه‌ات آمد نگاهی دور و بر انداختم غیرِ نامحرم میانِ این زمین پیدا نشد * * بعد از این یک نیزه جایِ تو  برای من ولی هیچ جایی بهتر از یک خورجین پیدا نشد "احمد علوی (حسن لطفی ۴۰۰/۰۵/۲۵) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم‌الله الرحمن الرحیم #شب_نهم_محرم_حضرت_ابالفضل_العباس_علیه‌السلام ما مسلمانیم اما ما مسلمانِ نجف جانِ کعبه صدهزاران بار قربانِ نجف روزِ اول که زمین را چون نگینی خلق کرد گفت در گوشش خدا جانِ تو و جانِ نجف در نجف مدحِ علی می‌چسبد اما بعدِ آن نامِ عباس است غوغا زیرِ ایوانِ نجف کارِ ما مدحِ علی نه مدحِ قنبر گفتن است مدحِ عباس است اما کارِ طوفانِ نجف - - بر علی سوگند فریادِ علی عباسِ اوست بابِ حاجات است پس نادِعلی عباسِ اوست کیست این مرد این تمامِ اقتدارِ زینب است کیست این شیر این که تیغِ کارزار زینب است سایه‌ی زینب نمی‌دیدند ، اصلا می‌شود دید خانم را که کوهی در کنار زینب است شانه‌هایش را نوشتم کوهسارِ کربلا گیسوانش را نوشتم آبشارِ زینب است دستمالِ زردِ بابایش به عباسش رسید بعد از این او مرتضا او ذوالفقارِ زینب است - - بیلدیلَر عالَمدَ عباسدی خانومون عالمی یِل‌یاتار طوفان‌یاتار یاتماز حسینون پرچمی آسمان خورده تَرَک تا او عَلَم برداشته کوه از جا کَنده شد یا او قدم برداشته کودکان بر شانه  بر دستش عَلَم  پایش رکاب یک تنه بر دوشِ خود بارِ حرم برداشته ما گره‌هایی که کور است این حرم می‌آوریم داد ، دستِ خود ولی دستِ کَرَم برداشته گفت آقایم که از ما هم خیالش راحت است دستهایش را به محشر مادرم برداشته - - گفت آری با کریمان کارها دشوار نیست پیشِ این باب‌الحوائج این گره‌ها کار نیست گرچه از داغِ پسر سوزد جگرها بیشتر میزند داغِ برادر بر کمرها بیشتر تا صدایِ یا اَخا آمد تمامیِ حرم رویِ سینه میزدند اما به سرها بیشتر زود آمد بر سرش چون خوب میداند حسین بعدِ صدها تیر می‌آید تبرها بیشتر کاش میشد اینهمه زیبا نبود این با ادب گفت وای از تیرها وای از نظرها بیشتر - - هِلهله می‌آمد و بر سینه مادرها زدند زود خانم‌ها گره‌ها را به معجرها زدند پیشِ اکبر اینقدر این پُشتِ زخمی تا نشد آمد اما در حرم نزدیکِ دخترها نشد این طرف زینب زمین می‌خُورد در آنسو حسین بعد از این بابا برایِ بچه‌ها بابا نشد وای دیگر این ربابه آن ربابِ قبل نیست خواست خانم پیشِ اصغر پا شود اما نشد آنقدر محکم گره زد که حرامی تا کشید رویِ دختر شد سیاه اما گره‌ها وا نشد - - شد غروب و بچه‌ها از درد زانو میزدند عمداً این سر را نوکِ نیزه به پهلو میزدند (حسن لطفی) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم الله الرحمن الرحیم #شب_نهم_محرم_حضرت_ابالفضل_العباس_علیه‌السلام از زبان امام حسین علیه‌السلام اینجا رسیدم تا عزایت را بگیرم از دستِ سرنیزه لوایت را بگیرم حالا بجای اینکه دستم را بگیری باید که زیر کتفهایت را بگیرم زود آمدم از دستِ آن مردِ حرامی تا بیرقِ کرببلایت را بگیرم شرمنده‌ام شرمنده‌ای ، آخر رسیدم شاید جلویِ های‌هایت را بگیرم دیگر عبایی نیست جانی نیست با من ماندم چگونه دست و پایت را بگیرم خیلی خجالت می‌کشم از بچه‌هایم ای کاش می‌مردم که جایت را بگیرم گفتی برادر ، نیزه اما حنجرت دوخت زود آمدم اَدرِک اَخایَت را بگیرم قدر سپاهی غارتت کرند ای وای... از دستِ که خوود و ردایت را بگیرم از قدّ و بالایت چرا اینقدر رفته حالا چگونه جای جایت را بگیرم هرجا که دستی می‌زنم می‌ریزد ای‌وای من مانده‌ام تا که کجایت را بگیرم چشمان تو بَس بود ناموسم نلرزد  کاش از سه‌شعبه چشمهایت را بگیرم (حسن لطفی) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم‌الله الرحمن الرحیم #شب_نهم_محرم_امام_زمان_عجل_الله می‌شود هر روز اشکم در عزایت بیشتر سوختم از روضه‌ات از های هایَت بیشتر می‌روم دنبالت اما از حرمهای شما می‌رود تا کربلایت ردِ پایت بیشتر از عبادت هم مُهمتر این اطاعت کردن است می‌دهم سر را ولی دل را برایت بیشتر میزنم بر سینه شاید که شبیهِ تو شوم می‌نشیند بر کبودی بوسه هایت بیشتر دستگاهِ لاف بسیار است اما مَرد کو غیرتم من را نگه دارد به پایت بیشتر تا که میاُفتی به یاد مَشک و دست و علقمه باز می گیرد دلت اما صدایت بیشتر تا که می‌آید رَجزهایِ عمویت بر لبم می شود سهمِ من از دستِ دعایت بیشتر تو هم از ایل و تبارت خوش قد و بالا تری رفته آری بر عمویت شانه هایت بیشتر شام های قبل شاید،حتماً امشب می‌رسی می‌رسد از هر شبی عطرِ عبایت بیشتر... (حسن لطفی) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم #شب_نهم_محرم_حضرت_ابالفضل_العباس_علیه‌السلام باز در معرکه‌ها نوبت جولان شده است شیر از بیشه سر آورده رجز خوان شده است کیست این مرد که هنگامه‌ی تیرش پیداست تک سواری که فقط ردِ مسیرش پیداست موج برخاسته و کوه تلاطُم کرده سر بِدُزدید که یک شیر تبسم کرده آمده تا بخرد آبروی میدان را آمده تا که بگیرد نفسِ طوفان را مِیل کرده قدمی دور و بر خویش زَنَد دست بر قبضه‌ی تیغِ دو دَم خویش زَنَد مَشک بر دوش هوای دل دریا دارد پسرِ سومِ زهرا چه تماشا دارد تند باد است که می‌چرخد و جانکاه بوَد اَشهدُ اَنَّ علیاً ولی الله بوَد چشمها مات علی باز به خیبر رفته این جوان کیست که اینقدر به حیدر رفته گره‌ای زد به دو اَبرو و نفس بند آمد کعبه و خیبر و دریا همه را کَند آورد لحظه‌ی سختِ نبرد است گُلِ لبخندش نامِ زهرا و علی نقش به بازو بندش رقصِ تیغش چه عجیب است هنر می‌خواهد دیدنِ حضرت عباس جگر می‌خواهد هو هویِ تیغه‌ی او وَه چه شتابی دارد پسِ هر ضربه به جا ردِّ شهابی دارد بعد هر ضربه‌ی او تازه همه می‌فهمند که دو نیمند و یا اینکه به مویی بندند چند وقتی است که بی پا و سر و دست شده‌اند چند وقتی است دو نیم اند ولی بی خبراند لرزه می‌افکَنَد آن دَم که قدم می‌کوبد سرِ زینب به سلامت که علَم می‌کوبد پای او ریخته هر‌کس که سری داشته است چه خیالیست حرم را عَلم افراشته است باز می‌آید و مَشکش پُرِ آبست هنوز وقتِ لالایی آرام رُباب است هنوز آه از آن روز که می‌دید که لبها خشک است مَشک‌های حرمش بینِ دو دریا خُشک است رفت یک بارِ دگر شاد کند دلها را تا به خیمه بکشاند یقه‌ی دریا را دختری گفت فرات از لب او می‌آید دلتان قرص بخوابید عمو می‌آید ولی ای وای نیامد نَفَسِ گلها حیف چقدر منتظرش بود رُباب اما حیف به کمین چند هزاری دلِ نخلستانند شیر می‌آید و از ترس همه پنهانند دست را بس که کریم است همانجا بخشید حاجتِ هر‌چه که تیر است به یکجا بخشید تیر از چار طرف خورده ولی جان دارد پدرِ مشک ببین مشک به دندان دارد گرچه هر تیر خودش را به تنِ او جا کرد باز هم حرمله اینجا گره‌اش را وا کرد تیری انداخت که غم را به دلِ زهرا دوخت مَشک را تیر درید و به تنِ سقا دوخت تیر دوم که رها شد دلِ زهرا خون شد چشم را بوسه زد از پشتِ سرش بیرون شد (حسن لطفی) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم الله الرحمن الرحیم حضرت اباالفضل العباس علیه السلام #تاسوعا باز در معرکه‌ها نوبتِ جولان شده است شیر از بیشه سر آورده رجز‌خوان شده است کیست این مرد که هنگامه‌ی تیرش پیداست تک سواری که فقط ردِ مسیرش پیداست موج برخاسته و کوه تلاطُم کرده سر بِدزدید که یک شیر تبسم کرده آمده تا بخرد آبروی میدان را آمده تا که بگیرد نَفَس طوفان را مِیل کرده قدمی دور و بر خویش زند دست بر قبضه‌ی تیغ دو دم خویش زند مشک بر دوش هوای دل دریا دارد پسرِ سوم زهرا چه تماشا دارد تند باد است که می‌چرخد و جانکاه بوَد اَشهَدُ‌اَنَّ‌عَلیاً‌وَلی‌الله بوَد چشمها مات علی باز به خیبر رفته این جوان کیست که اینقدر به حیدر رفته گره‌ای زد به دو اَبرو و نَفَس بند آمد کعبه و خیبر و دریا همه را کَند آورد لحظه‌ی سخت نبرد است گلِ لبخندش نامِ زهرا و علی نقش به بازو بندش رقصِ تیغش چه عجیب است هنر می‌خواهد دیدنِ حضرت عباس جگر می‌خواهد هو هویِ تیغه‌ی او وَه چه شتابی دارد پسِ هر ضربه به جا ردِّ شهابی دارد بعد هر ضربه‌ی او تازه همه می‌فهمند که دو نیمند و یا اینکه به مویی بند اند چند وقتی است که بی پا و تن و دست و سراند چند وقتی است دو نیم اند ولی بی خبراند لرزه می‌افکند آن دم که قدم می‌کوبد سرِ زینب به سلامت که علَم می‌کوبد پای او ریخته هر‌کس که سری داشته است چه خیالیست حرم را عَلم افراشته است باز می‌آید و مشکش پُرِ آبست هنوز وقت لالاییِ آرامِ رُباب است هنوز آه از آن روز که می‌دید که لبها خشک است مَشک‌های حرمش بینِ دو دریا خشک است رفت یک بارِ دگر شاد کند دلها را تا به خیمه بکشاند یقه‌ی دریا را دختری گفت فرات از لب او می‌آید دلتان قرص بخوابید عمو می‌آید ولی ای وای نیامد نَفَسِ گلها حیف چقدر منتظرش بود رُباب اما حیف به کمین چند هزاری دلِ نخلستانند شیر می‌آید و از ترس همه پنهانند دست را بس که کریم است همانجا بخشید حاجتِ هر‌چه که تیر است به یکجا بخشید تیر از چار طرف خورده ولی جان دارد پدرِ مشک ببین  مشک به دندان دارد گرچه هر تیر خودش را به تنِ او جا کرد باز هم حرمله اینجا گره‌اش را وا کرد تیری انداخت که غم را به دل زهرا دوخت مشک را تیر درید و به تنِ سقا دوخت تیرِ دوم که رها شد  دل زهرا خون شد چشم را بوسه زد از پشت سرش بیرون شد (حسن لطفی) #یاشبیر #کانال_اشعار_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم‌الله الرحمن الرحیم #شب_نهم_محرم_حضرت_ابالفضل_العباس_علیه‌السلام آب آور را زدند ناله‌ای پیچید در خیمه که لشگر را زدند در میانِ نخل‌ها دستها تا شد قلم گفتند حیدر را زدند باز هم از پشتِ نخل حرمله یک چشم،خولی یک چشم دیگر را زدند خورد تا رویِ زمین دید بر دیوارِ کوچه رویِ مادر را زدند تا که کوتاهش کنند  تیغ‌ها از سمتِ پا بدجور پیکر را زدند یک نفر مو را گرفت یک تبر محکم به پایین آمد و سر را زدند آستین شد مویِ سر دزدهای قافله این بار معجر را زدند روی تیغِ نیزه‌ها ابتدا عباس را و بعد اصغر را زدند چند باری او فِتاد باز محکمتر به رویِ نیزه حنجر را زدند بارِ دیگر سر نماند وای از پهلو نوکِ نیزه برادر را زدند خواهرش با پارچه بست سر را تا نیاُفتد حیف خواهر را زدند (حسن لطفی) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم‌الله الرحمن الرحیم #شب_نهم_محرم_حضرت_ابالفضل_العباس_علیه‌السلام پاره‌به‌پاره رویِ زمین قرصِ ماه ریخت تا علقمه رسید ولی بینِ راه ریخت پا می‌شود دوباره زمین می‌خورد حسین دستِ خودش نبود که بی تکیه گاه ریخت یک دفعه ریخت حجم سرش تا عمود خورد با تیر هم تمام تنش گاه گاه ریخت تقصیر حرمله است که مویی سفید شد تقصیر حرمله است که چشمی سیاه ریخت خورده هزار تیر ولی دوهزار زخم در فرصت کمی به سرش یک سپاه ریخت یک فوج نیزه دار سوی قتلگاه رفت یک فوج بی حیا به سوی خیمه گاه ریخت آتش گرفت خیمه و یک حجمِ شعله ور بر روسریِ دخترکی بی گناه ریخت بر نیزه بود سایه یِ زینب ولی زَنی آتش زِ بام بر سر این سرپناه ریخت می خواست تا محاسن او را بهم زند اما به روی دخترکی اشتباه ریخت این سر به روی نیزه مبادا که کج شود عمه به نیزه بست ولی  بینِ راه ریخت (حسن لطفی) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi

بسم‌الله الرحمن الرحیم #شب_نهم_محرم_حضرت_ابالفضل_العباس_علیه‌السلام  آنكه از جمعِ امامان دو برادر دارد دلبری از همه‌یِ ما دو برابر دارد طرفی اُم‌ِبنين و طرفی فاطمه است كيست در بينِ عشيره كه دو مادر دارد لشكری زَهره ندارد كه نگاهش بکند خاصه وقتی که کنارش علی اکبر دارد چقدر بر رویِ پیشانیِ او می‌آید دستمالی که به سر حضرتِ حیدر دارد ایستاده به سرِ کعبه بخواند خُطبه تا بدانند که این طایفه منبر دارد علمش را بزند کرببلا چیزی نیست کعبه تا کوهِ اُحُد نیز تَرَک بردارد وقتِ صفین بزن چند قدم در میدان چشم بر تیغِ شما مالکِ‌اشتر دارد هر امامی که تو را دید دو دستت بوسید بوسه بر بازویِ تو لذّتِ دیگر دارد حق بده اینهمه اسفند برایت می‌سوخت قد و بالایِ تو در سایه دو دختر دارد مدحِ تو بود دلم از تب و تابش اُفتاد وای بر معجرِ زینب که رکابش اُفتاد * * علقمه موج شد عکسِ قمرش ریخت بِهَم دستش اُفتاد زمین بال و پَرَش ریخت بِهَم تاکه از گیسویِ او لخته‌یِ خون ریخت به مَشک گیسویِ دخترکِ منتظرش ریخت بِهَم تیر را با سرِ زانوش کِشید از چشمش حیف از آن چشم که مژگانِ تَرَش ریخت بِهَم خواهرش خورد زمین مادرِ اصغر غَش کرد او که اُفتاد زمین دور و بَرَش ریخت بِهَم قبل از آنیکه برادر بِرِسد بالینَش پدرش از نجف آمد ، پدرش ریخت بِهَم به سَرَش بود بیاید به سَرَش اُمِ بنین عوضش فاطمه تا دید سرش ، ریخت بِهَم کتف‌ها را که تکان داد حسین اُفتاد و... دست بگذاشت به رویِ کَمَرَش ریخت بِهَم خواست تا خیمه رسانَد بَغَلَش کرد ولی مادرش گفت به خیمه نَبَرش ریخت بِهَم نه فقط ضَربِ عمود آمد و اَبرو وا شد خورد بر فرقِ سرش پُشتِ سرش ریخت بِهَم به سرِ نیزه زِ پهلو سرش آویزان بود آه با سنگ زدند و گذرش ریخت بِهَم (حسن لطفی) #یاشبیر #کانال_اشعار_دکتر_حسن_لطفی @yashobeyr_hassan_lotfi