🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۷۱🌷
ای کاش باز می گشتیم!:
این آیات از قیامت سخن می گوید و برخی از ویژگی های آن را توضیح می دهد و بعضی از صحنه هایش را برای ما ترسیم می کند؛ سرنوشتی قطعی که دیر یا زود با آن روبه رو خواهیم شد. در اینجا به چند نکته از نکات این آیات اشاره می کنیم:
1ـ آنچه در قیامت فایده دارد: در آیات 88 و 89 می خوانیم که مال و فرزند ـ هر قدر زیاد هم باشد ـ در قیامت فایده ای ندارد و تنها چیز مفید در آن روز، دل و جان پاک و سالم است؛ دل و جانی که از شرک و ریا، غرور و تکبّر، کینه و حسد و هر صفت ناشایستی پاک بوده، سرشار از عشق و محبّت به خدا باشد. به راستی اگر مردم این حقیقت را باور می کردند، باز هم حاضر می شدند برای کسب مال و مقام به یکدیگر دروغ بگویند، از هم متنفّر شوند و به گناه و خیانت آلوده شوند؟
2ـ بهشت را نزدیک می آورند: در آیه ی 90 می خوانیم که در قیامت، بهشت را برای پرهیزکاران نزدیک می آورند. این مطلب، نشان دهنده ی مقام بسیار والای آنان است؛ زیرا نفرموده که آنان به بهشت نزدیک می شوند؛ بلکه آنان همچون میهمانان عزیزی هستند که آب گوارا و غذای لذیذی را با احترام نزدشان می آورند.
3ـ شفاعت: در آیات 100 و 101 می خوانیم که دوزخیان با افسوس خواهند گفت: «ما نه کسی را داریم که برایمان شفاعت کند و نه دوست مهربانی داریم که به فریادمان برسد.»؛ چه اینکه آنان تمام درهای امید را به روی خود بسته اند و در زندگی دنیایی شان، با آگاهی از حقیقت، آن را انکار می کردند.
از این آیات فهمیده می شود که در قیامت، شفاعت وجود دارد و برخی از افراد باایمان که به سبب اشتباهاتی گرفتار هستند، شفاعت می شوند؛ در حالی که کافران لجوج از آن محروم اند. در روایـاتِ اهلبیت می خـوانیم کـه شفـاعت کنـندگان قـیامت(شافعین)، امامـان هـستنـد، و دوسـتان صمیمی(صدیق حمیم)، افراد باایمانی هستند که با مؤمنان دوستی داشته اند و قیامت نیز برای آنان در نزد خدا شفاعت خواهند کرد. 4ـ ای کاش باز می گشتیم: در آیه ی 102 می خوانیم که دشمنان خدا پس از پرتاب شدن در دوزخ و هم نشینی با شیاطین و نومیدی از هر نوع شفاعت و میانجی گری، با افسوس می گویند: ایکاش به دنیا باز می گشتیم و از مؤمنان می شدیم. آری، قیامت، زمانی است که ارزش دنیا و زندگی انسان در آن روشن می شود، و به فرموده ی آیه ی 39 سوره ی مریم، روزی است که همه ی انسان ها در آن حسـرت می خورند: کافران حسرت می خورند که چرا سرمایه ی عمر گران را به باد دادند و به جای قصرهای بهشتی، مالک زندان های دوزخ شدند، و مؤمنان حسرت می خورند که چرا از بوستان دنیا بیشتر توشه نچیدند تا نعمت های بیشتری داشته باشند. پس چه خوب است که قدر گوهر ناب عمر خود را بیش از پیش بدانیم و از دوران کوتاه و گذرای زندگی، بهترین بهره را ببریم.
#تلاوتروزانهیکصفحهقرآن
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4
ترجمه زیبای قرآن استاد ملکی که برای نوجوانان و جوانان جذاب است
👇🌹👇
«قرآن هادی با ترجمه، تفسیر، صوت را در بازار اندروید ببین:
http://cafebazaar.ir/app/?id=net.firstcause.quran_persian&ref=share
تموم امکانات ش رایگان هست.
بسیار زیبا و جذاب است
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📽 نماز و تولد دوباره
سه توصیه مهم راهنما در برزخ به تجربه گر هنگام بازگشت
🆔 لینک کانال 👇
http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⁉️چرا قرآن معجزه هست ؟
✅علومی که ۱۴۰۰ سال پیش
#قرآن می دانسته 😍
🌸در این #ماه_رمضان
🎥 ببینید #معجزه ی جاوید را
⏰۲ دقیقه و ۹ ثانیه
🆔 لینک کانال
https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#استوری | جملات نمازی
✍ نماز سدی محکم در برابر سیل گناه
▫️شما عزیزان هم می توانید جملات زیبای خود را برای ما از طریق آیدی ادمین ارسال نمایید.
🆔 لینک کانال 👇
http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab
صفحه ۳۷۲ مصحف شریف
سوره مبارکه شعراء
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4
4_5891234854116263720.mp3
1.99M
🔸ترتیل صفحه 372 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات
🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه
☘️☘️☘️☘️
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4
قرآن ترجمه المیزان
سوره 26
سوره مبارکه الشعراء
صفحه 372
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112)
گفت: من چه آگاهى دارم از کارهايى که آنان انجام مى داده اند؟ (112)
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113)
حساب آنان جز برعهده پروردگارم نيست اگر شما درک کنيد. (113)
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114)
و من اين مؤمنان را [از خود] دور نمى کنم. (114)
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (115)
من جز اخطارکننده اى روشنگر نيستم. (115)
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116)
گفتند: اى نوح! اگر [از دعوت خود] باز نايستى، حتماً از سنگسار شدگان خواهى بود. (116)
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117)
گفت: پروردگارا! همانا قوم من تکذيبم کردند. (117)
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118)
پس ميان من و آنان چنان که بايد داورى کن و مرا و هر کس از مؤمنان را که با من است [از شرّ آنان ]نجات بده. (118)
فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119)
پس او و هر که را با او در آن کشتى پربار بود، نجات داديم. (119)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120)
سپس آن باقى ماندگان را بعد از آن غرق کرديم. (120)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (121)
بى شک در اين [حادثه] نشانه اى [بزرگ ]وجود دارد، و بيشتر آنان مؤمن نبودند. (121)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122)
و همانا پروردگار تو آن عزّتمند و صاحب رحمت است. (122)
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123)
قوم عاد رسولان را تکذيب کردند. (123)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
آن گاه که برادرشان هود به آنان گفت: آيا تقواپيشه نمى کنيد؟ (124)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125)
همانا من براى شما فرستاده اى امين هستم. (125)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126)
پس، از خدا پروا داشته باشيد و از من اطاعت کنيد. (126)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127)
و من براى اين [رسالت] هيچ مزدى از شما طلب نمى کنم، مزد من جز برعهده خداوندگار جهانيان نيست. (127)
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128)
آيا شما در هر جاى بلندى به بازيچه نشانه اى بنا مى کنيد؟ (128)
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129)
و کاخ هايى [محکم] برمى گيريد شايد جاويدان بمانيد؟! (129)
وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130)
و چون با شدّت و صولت [براى کيفر] دست مى گشاييد، زورمدارانه دست مى گشاييد؟ (130)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131)
پس، از خدا پروا داشته باشيد و از من اطاعت کنيد. (131)
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ (132)
و از آن کس پروا داشته باشيد که به وسيله آنچه مى دانيد به شما مدد کرده است. (132)
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133)
به وسيله دام ها و فرزندانى به شما مدد کرده است. (133)
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134)
و به وسيله باغ هايى و چشمه سارهايى. (134)
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135)
همانا من بر شما از عذاب روزى بزرگ بيم دارم. (135)
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ (136)
گفتند: تو موعظه بکنى يا نکنى براى ما يکسان است. (136)
🌸🌸🌸
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4
نکته تفسیری صفحه ۳۷۲:
پیامبران و تهیدستان:
پیامبران، بزرگ ترین رهبران جامعهی بشری محسوب می شوند. البتّه برخورد مردم با این رهبران بزرگ، یکسان نبوده و نیست، و ارزش هایی که در ذهن و جان مردم ریشه کرده، در نوع مواجهه با دعوت پیامبران، اثر مستقیم دارد. یکی از این ارزش ها، عدالت خواهی و ظلمستیزی است. از این رو معمولاً افراد کم درآمد و تهی دست که از ظلم حاکمان ستمکار و بی عدالتی های ثروتمندان تجاوزگر خسته شده اند، زودتر به پیامبران پاسخ مثبت می دهند، و در مقابل، اقشار قدرتمند و ثروتمندی که با ظلم و تجاوز به قدرت و ثروت رسیده اند و بزرگ ترین ارزش در چشمانشان، پول و مقام است، در برابر پیامبران به شدّت موضع می گیرند. قرآن بارها به این موضع گیری خصمانه اشاره و اعلام کرده که ارزش های مطرح در ادیان آسمانی، غیر از ارزش های صاحبان قدرت و ثروت است. این آیات به همین نکته اشاره می کند و بیان می فرماید که از زمان نخستین پیامبر اولواالعزم ـ یعنی حضرت نوح(ع) ـ این درگیری فکری وجود داشته است.
در این آیات می خوانیم که مشرکان لجوج و متکبّر قوم نوح(ع)، در پاسخ دعوت او بهانه آوردند و گفتند: آیا در حالی به تو ایمان آوریم که افراد پست و حقیر از تو پیروی می کنند؟ در حقیقت، منظور آن ها این بود که یک رهبر بزرگ باید شأن اجتماعی خودش را حفظ کند و با افراد والامقام معاشرت داشته باشد؛ نه با افراد خوار و بی ارزش. البتّه اصل این سخن درست بود؛ ولی اشکال کار این است که آن ها در معنای حقارت و پستی دچار اشتباه بودند و می پنداشتند که هر فقیر ناتوانی، حقیر هم هست؛ در حالی که از نظر خدا، ملاک حقارت و پستی، کفر و بی ایمانی و آلودگی به گناهان و کارهای زشت است. از این رو حضرت نوح(ع) قاطعانه به آنان پاسخ داد که من هیچ گاه افراد باایمان را از خود طرد نخواهم کرد؛ هرچند فقیر و ناتوان باشند. از آیات قرآن استفاده می شود که این تفکّر آلوده، در زمان پیامبر اسلام صلوات الله علیه نیز وجود داشته است. خداوند در آیهی 28 سورهی کهف به پیامبر خویش فرموده است: «همراه با کسانی باش که پروردگار خود را صبح و عصر می خوانند[عبادت می کنند] و در پی خشنودی او هستند، و هرگز برای زیورهای دنیا، چشمان خود را از آن ها بر مگیر، و از کسانی که قلبشان را از یاد خود غافل کرده ایم، اطاعت مکن؛ همان ها که از هوای نفس پیروی کردند و در کارهایشان، زیاده روی و اسراف است.» بر اساس روایات، پیامبر توجّه ویژه ای به مسلمانان کم درآمد داشت و همواره با آنان نشست و برخاست می کرد و همراه آنان غذا می خورد . هر شب به مسجد سر می زد و به فقرا و تهی دستان غذا می داد و هیچ گاه مانند ثروتمندان رفتار نمی کرد؛ بلکه مانند بندگان می نشست و غذا می خورد. بد نیست که ما نیز با خود خلوتی کنیم و بیندیشیم که چقدر به پیامبرمان شباهت داریم!
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4
🔆#نکات_قرآنی
🍃فرزند کشی و سقط جنین از ترس فقر ،عملی جاهلانه است، اگر خدا ضامن روزی است،
چه ترس از فقر؟؟
📖 یک نکته از صفحه ١۴٨ قرآن کزیم
بین خصلت های انبیا، دلسوزی و حریص بودن به هدایت از همه بارزتره
✅فرشته های عذاب اومدن برای عذاب قوم لوط اما حضرت ابراهیم ریش گرو میزاره که ی کمی هم صبر کنید شاید فرجی بشه
✴️يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ(هود74)
✅خدا بعد از 950 سال هدایت های حضرت نوح، بهش میگه دیگه برای وساطت این کفار به درگاه من نیا، چون عذاب قطعی شده
(معلومه حضرت نوح مدام وساطت میکرده که خدا میگه دیگه درموردشون حرف نزن)
✴️وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ(هود37)
🆔 لینک کانال
https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd
#غذا
🚫گوشت گاو خوب نیست🐮
✅ اگه خواستید سراغ گاو جماعت برید گوسالشون بهتره🥩
قرآن هم تایید کرده 👌
✴️فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ
📜(ذاریات26)
تو سوره ی هود هم همین مضمونو داریم
معلوم میشه نبی خدا هم گوشت گوساله مصرف میکرده
🆔 لینک کانال
https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
رفع غم و غصه با خواندن نماز ؛ داستان علامه قاضی
🆔 لینک کانال 👇
http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
نکنه سنی ازمون گذشته باشه و هنوز قرآن برامون مهجور باشه...
حاج آقا قرائتی توی این ویدیو درباره آیه ۲۹ سوره ص صحبت میکنن🌱
🆔 لینک کانال
https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#استوری | جملات نمازی
✍ راه مستقیم چه راهی است؟
جز در راه خدا بودن
▫️شما عزیزان هم می توانید جملات زیبای خود را برای ما از طریق آیدی ادمین ارسال نمایید.
🆔 لینک کانال 👇
http://eitaa.com/joinchat/332070913C6cfce71bab
صفحه ۳۷۳ مصحف شریف
سوره مبارکه شعراء
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4
4_5893196357090412124.mp3
2.07M
🔸ترتیل صفحه 373 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده
_مقام ماهور
🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه
☘️☘️☘️☘️
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4
قرآن ترجمه المیزان
سوره 26
سوره مبارکه الشعراء
صفحه 373
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137)
اين [دعوت تو چيزى] جز روش پيشينيان نيست. (137)
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138)
و ما گرفتار عذاب [که تو به آن تهديد مى کنى ]نخواهيم شد. (138)
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (139)
پس او را تکذيب کردند و [ما] هلاکشان کرديم، بى شکّ در اين [حادثه] نشانه اى [بزرگ] وجود دارد، و بيشتر آنان مؤمن نبودند. (139)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140)
و همانا پروردگار تو آن عزّتمند و صاحب رحمت است. (140)
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141)
قوم ثمود رسولان را تکذيب کردند. (141)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142)
آن گاه که برادرشان هود به آنان گفت: آيا تقوا پيشه نمى کنيد؟ (142)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143)
همانا من براى شما فرستاده اى امين هستم. (143)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144)
پس از خدا پروا داشته باشيد و از من اطاعت کنيد. (144)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145)
و من براى اين [رسالت] هيچ مزدى از شما طلب نمى کنم، مزد من جز برعهده خداوندگار جهانيان نيست. (145)
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146)
آيا شما در آنچه در اين جا (دنيا) هست، ايمن رها خواهيد شد؟ (146)
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147)
در باغ ها و چشمه سارها، (147)
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148)
و کشتزارها و نخلستان هايى که شکوفه هايشان نرم و لطيف است. (148)
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149)
و از کوه ها با مهارت خانه هايى مى تراشيد. (149)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150)
پس، از خدا پروا داشته باشيد و از من اطاعت کنيد. (150)
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151)
و از فرمان مسرفان اطاعت نکنيد. (151)
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152)
همانان که در زمين فساد مى کنند و اصلاح نمى کنند. (152)
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153)
گفتند: جز اين نيست که تو از آنانى که سخت سحر زده اند. (153)
مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154)
تو جز بشرى مانند ما نيستى، اگر راست مى گويى معجزه اى بياور. (154)
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (155)
گفت: اين ناقه اى است [که شما خواستيد ]سهمى از آب براى او و سهم روز معيّنى براى شما است. (155)
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156)
و آسيبى به او نرسانيد که عذاب روزى بزرگ شما را فرا مى گيرد. (156)
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157)
پس ناقه را کشتند و به دنبال آن پشيمان شدند. (157)
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (158)
آن گاه عذاب [موعود] آنان را فراگرفت، بى شک در اين [حادثه] نشانه اى [بزرگ] وجود دارد، و بيشتر آنان مؤمن نبودند. (158)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159)
و همانا پروردگار تو آن عزّتمند و صاحب رحمت است. (159)
🌸🌸🌸
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4
نکته تفسیری صفحه ۳۷۳:
ما عذاب نخواهیم شد!:
بر اساس آیات قرآن، مهمترین وظیفهی پیامبران، «بشارت دادنِ» مردم به لطف و رحمت خدا و «بیم دادنِ» آنان از خشم و عذاب او بوده است. در آیهی 48 سورهی انعام میخوانیم: «ما پیامبران را فقط برای بشارت دادن و بیم دادن فرستادیم.» در حقیقت این دو وظیفهی مهم، توجیهگرِ پیرویِ مردم از دستورهای پیامبران است؛ زیرا بزرگترین سؤال مردم این است که پس از مرگ، چه سرانجامی خواهند داشت و پیامبران، پاسخ این سؤال را از سوی آفریدگار مردم، به آنان میرسانند. پیامبران نیز از سوی خدا، مردم را به دو انجام خوب و بد بشارت و بیم می دهند و به آنان میگویند که انجام نیک، با پیروی از دستورهای ایشان، و انجام بد، با سرپیچی از دستورهای آنها به دست خواهد آمد. پیروان پیامبران نیز پیوسته در بین دو حالت بیم و امید قرار دارند؛ بیم از نافرمانی خدا و فرجام دردناک آن، و امید به فرمانبرداری از خدا و فرجام شیرین آن. آنان هیچگاه امید خود را به علّت اشتباهاتشان از دست نمی دهند؛ زیرا خود را در پیشگاه خدای مهربان میبینند که میتواند گناهانشان را ببخشد و آنان را در لطف و رحمت خویش وارد کند. از سوی دیگر هیچگاه با غرور و تکبّر به گناهان ادامه نمی دهند و خود را از خشم و عذاب خدا در امان نمیدانند؛ زیرا میدانند که خدا با هیچکس خویشاوندی ندارد تا در برابر نافرمانی اش بیتفاوت باشد.
از این رو در روایات پیشوایان دین، هم «نومیدی از رحمت خدا» و هم «ایمن دانستنِ خود از خشم خدا»، گناهی بسیار بزرگ برشمرده شده است؛[1] زیرا کسی که دچار هر یک از این دو گناه شود، هم خدا را از بخشش توبه کاران یا عذاب نافرمانان ناتوان شمرده و هم در بزرگترین دام شیطان افتاده است؛ زیرا دیگر راه بازگشتی برای خود نمی داند، یا خود را از آتش دوزخ در امان میشمارد، و در هر دو صورت، به راه تاریک و بدفرجام خود ادامه می دهد و هیچ تصمیمی برای تغییر حال و روزش نمی گیرد؛ درست مانند قوم عاد که در برابر هشدارهای پیامبرشان هود، با بیتفاوتی می گفتند «ما عذاب نخواهیم شد» و سرانجام به سبب همین طرز فکر آلوده، برای همیشه در عذاب خدا گرفتار شدند. البته خداوند نه تنها مردمِ عادی، بلکه بهترین بنده ی خویش یعنی پیامبر اسلام صلوات الله علیه را از عذاب خود ترسانده و فرموده است: «بگو: من نیز اگر از فرمان پروردگارم سرپیچی کنم، از عذاب روزی بزرگ می ترسم.»[2] از این رو پیشوایان دین نیز به سبب علم و آگاهی زیادی که از گستردگی لطف و رحمت خدا و شدّت خشم و عذاب او داشتند، بیشتر از همه به لطف خدا امید داشتند و از خشم او می ترسیدند. برگ های تاریخ، پر از گریه ها و ناله های پیامبر‹ و اهلبیت است که از ترس خدا در نیمه های شب به آسمان بلند بوده است[3]. پیشوای فرزانهی ما امیر مؤمنان علی علیه السلام چه زیبا فرموده است:
«آیا به شما بگویم که فرد بسیار دانا و خردمند کیست؛ کسی که مردم را از رحمت خدا مأیوس نکند و آنان را از عذاب خدا در امان نشمارد.»[4]
[1] - براساس روایتی از امام کاظم (ع)، تفسیر البرهان، ج5، ص201
[2] - انعام، 15
[3] - برای نمونه ر.ک به کتاب گناهان کبیره، اثر شهید دستغیب، ج1، فصل چهارم، الا من مکر الله
[4] - الکافی، ج1،ص36
🆔 https://eitaa.com/joinchat/2936537296C81b5114eb4