✍شیوه های دعوت #کودکان به نماز(۱۱) الف: شیوه های #زمینه ای 8⃣2⃣ پرورش #امید به خداوند و لطف او در دل کودک 💠بیان محبت خداوند نسبت به کودکان و تعریف از بهشت پروردگار و نعمت های فراوان آن و نیز پرهیز از ذکر عذاب های الهی، که چهره ی خشن از پروردگار را در ذهن کودک ترسیم می کند، ضمن این که جهنم حق است و باری مستحق آن واجب! لیکن، شرح و تفسی کمّ و کیف عذاب های آن بدون ملاحظه ی عقل و ادراک کودک، ممکن است حسن ظنّ او را به پروردگار مخدوش کند و موازنه و معادله ی خوف و رجا را بر هم زند و کودک را ناامید سازد برعکس توصیف رحمت الهی و مهربانی او روح امید نسبت به خداوند را در قلوب کودکان ایجاد می کند و سبب عبودیت کودک در مقابل پروردگار عالمیان می شود. 📝 لذا علی بن ابی طالب(ع) به فرزندش امام حسن(ع) می فرماید: وَ اَی سَبَبٍ اَوثَقُ مِن سَبَبٍ بَینَکَ وَ بَینَ اللهِ جَلَّ جَلالُهُ اِن أَخَذتَ بِهِ؛ کدام وسیله از رابطه ای که تو با خدای متعال داری محکم تر و مطمئن تر است؟! { بحار الانوار، ج 74، ص 199 } 🔷 امام علی(ع) با بیان این مسئله، که هیچ وسیله ای محکم تر از رابطه ی با خدا نیست، لطف و امید نسبت به پروردگار را در دل فرزندش امام حسن(ع) بارور می کند. 9⃣2⃣ ایجاد عادت برای بردن #نام_خدا در آغاز هرکار 💟بردن نام خدا در آغاز هر کار از جمله: خوردن و آشامیدن، مسافرت رفتن، درس خواندن، بازی کردن و سایر امور موجب آشنایی کودک با پروردگار شده، این آشنایی موجب عبودیت کودک می شود. 👹آورده اند که، شیطان چاقی با شیطان لاغری ملاقات کرد. شیطان چاق به شیطان لاغر گفت: چرا این چنین لاغر و ضعیف شده ای؟ شیطان لاغر گفت: من بر شخصی مسطلم که در آغاز هر کاری، مانند خوردن، آشامیدن، خواندن و نوشتن و غیره « بسم الله » می گوید. از این رو از نفوذ در او و شرکت در کارهای او محرومم، این موجب لاغری من است! امّا تو بگو چرا چاق هستی؟ شیطان چاق گفت: چاقی من ثمره ی شادی من است زیرا بر شخصی غافل مسلطم که در هیچ کاری « بسم الله » نمی گوید، هنگام ورود به خانه، زمان خروج از خانه و موقع خوردن و آشامیدن و نظایر آن چنان غافل و سرگرم است که، اصلاً در یاد خدا نیست. { لثالی الاخبار، ج 3، ص 338 } 👈امیرالمؤمنین(ع) ضمن وصیتی، به هنگام شهادت، به فرزندش می فرماید: یا بُنَی کُن للهِ ذاکِراً عَلی کُلِّ حالٍ. { بحارالانوار، ج 74، ص 199 }؛ فرزندم، در هر حال، یاد خدا باش. 0⃣3⃣ #آزاد گذاشتن کودک ⚠️در برخی از روایات توصیه بر این است که، آموزش را زا شش یا هفت سالگی آغز کنید و قبل از آن کودک را آزاد بگذارید تا به بازی مشغول باشد. دَع ابنِکَ یلعَبَ سَبعَ سِنینَ وَ أَلزِمهُ نَفسَکَ سَبعَ سِنینَ فَإِن اَفلَحَ وَ اِلاّ فَاِنَّهُ مَن لا خَیرَ فیهِ. { وسائل الشیعه، ج 15، ص 193 و 195 }؛ بگذار فرزندت هفت سال بازی کند. سپس هفت سال او را ملازم خود گردان... 📝هم چنین در روایات آمده است که، از شش، هفت یا هشت سالگی و... کودک خود را به نماز خواند عادت دهید. قبل از این سنین کودک را آزاد بگذارید. عبدالله بن فضاله گوید: از امام صادق(ع) یا امام باقر(ع) شنیدم که می فرمود: کودک را تا هفت سالگی به حال خود بگذارند. وقتی که هفت سالش تمام شد شد به او گفته شود که صورت و دست هایت را بشوی و اگر چنین کرد بارِ دیگر رهایش کنند تا این که نُه ساله شود، آن گاه که نُه سالش تمام شد وضو یادش بدهند... { وسائل الشیعه، ج 3، ص 13 محمد: کــانــال یــا ضــامــن آهــو در ایــتـا https://eitaa.com/joinchat/3606446091C2991c47d1d ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️ ☄ ⭕️چرا باید همه کارها را با #نام_خدا آغاز کرد؟ 🔷ما با گفتن #بسم_الله_الرحمن_الرحيم كه در آغاز تمام سوره هاى قرآن جز سوره برائت آمده؛ اعلام مى كنيم كه #كار_خود را به نام #خداوند_رحمن و #رحيم آغاز مى كنيم و در انجام برنامه هاى خويش از او #يارى_می‌جوييم. [۱] كار و برنامه ما هرچه باشد، فانى و ناپايدار است، محدود و كوچك است، امّا هنگامى كه آن را به #ذات_پاكى پيوند مى دهيم كه #پايدار و #جاويدان و #نامحدود و بى انتها است، رنگ او را به خود مى گيرد و از عظمت و جاودانگى او بهره مند مى شود. نيروى ما هرچه باشد ضعيف است، امّا هنگامى كه اين قطره هاى ناچيز به اقيانوس پر عظمت قدرت الهى ضميمه شود عظمت پيدا مى كند و روح و درك و آمادگى تازه اى به ما مى بخشد، و اين است رمز #بسم_الله‌ در آغاز هر كار! در #سوره_علق سخن از #خطاب_جبرئيل_امين (ع) در آغاز بعثت به #پيغمبر_اكرم (ص) است؛ آنجا كه پيامبر را در آغوش گرفت و فشرد و گفت: «بخوان #بنام_پروردگارت كه جهان را آفريد». 🔷به اين ترتيب #جبرئيل (ع) نيز نخستين برنامه رسالت خود را به هنگام بعثت پيغمبر اكرم (ص) با #نام_خدا شروع كرد. همچنین #قرآن_کریم در سوره «هود» از داستان #نوح_نبی (ع) سخن مى گويد. هنگامى كه #لحظه_طوفان و #مجازاتهاى_كوبنده_الهى نسبت به قوم كافر و سركش فرا رسيد و كشتى را آماده حركت ساخت و به ياران اندك خود كه از هشتاد نفر تجاوز نمى كردند دستور داد سوار كشتى شوند، و گفت: «به #نام_خدا بر آن كشتى سوار شويد؛ #حركت شما با #نام_خدا باشد و هم #توقف شما با #ياد_او»، سپس از غفران و رحمت الهى كمك مى گيرد و مى گويد: «إِنَّ رَبِّى لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ». [۲] علاوه بر این در سوره «نحل» سخن از نامه اى است كه #سليمان_نبی (ع)، بعد از آن كه هدهد او را از قوم سبا و بت پرستى آنان با خبر ساخت، براى #ملكه_سبا نوشت. هنگامى كه اين نامه به دست ملكه سبا رسيد، اطرافيان و درباريان را جمع كرد و به آنها گفت: «اين نامه با ارزشى است كه از سليمان (ع) به من رسيده است؛ و مضمون آن اين است: #بسم_الله_الرحمن_الرحیم، برترى جويى بر من نكنيد و به سوى من آييد و تسليم حق باشيد». 🔷از مجموع چهار آيه فوق به خوبى استفاده مى شود كه #آغاز_هر_كار بايد به #نام_خدا صورت گيرد؛ خواه اين كار تعليم و هدايت الهى باشد (مانند سوره هاى قرآن)، يا نيايش بندگان در برابر ذات پاك او (سوره حمد)، يا آغاز دعوت رسالت و نخستين پيام وحى (مانند آغاز سوره علق) و يا اينكه آغاز حركتى باشد براى نجات از بحران و طوفان و آغاز توقف براى پياده شدن از كشتى و شروع برنامه جديد، (مانند داستان نوح)، يا آغاز نامه و دعوت به تسليم در برابر حق (مانند نامه سليمان براى ملكه سبا). خلاصه خواه #آغاز_كار از سوى #خداوند باشد يا از سوى #خلق يا از سوى #جبرئيل يا #پيامبرانى همچون نوح و سليمان (عليهم السلام) يا #افرادى_عادى، انسان ها همه در آغاز هر كار بدون استثناء بايد به نام او شروع كنند و خود را به ذات پاك او مرتبط سازند و از اين درياى بيكران علم و قدرت آگاهى و توانايى جويند. اين است معناى حديث معروف پيامبر (ص) «كُلُّ أَمْر ذِى بال لَم يُذْكَرْ فِيهِ بِسم الله فَهُوَ أَبْتَرْ؛ هر كار با اهميّتى #نام_خدا بر آن برده نشود بى عاقبت و #نافرجام است». [۳] پی نوشت: [۱] بعضى معتقدند جمله محذوف در اينجا «ابتداء» (ابتدا میكنم) بوده، و بعضى میگویند: «استعين» (يارى مى جويم) است. البتّه در صورتى كه اين جمله را خداوند بيان كند ـ مانند تمام سوره هاى قرآن جز سوره حمد ـ بايد به معناى اوّل باشد، ولى در خصوص سوره حمد كه از زبان بندگان است مى تواند به معناى اوّل يا دوّم و يا هر دو بوده باشد، بنابراين «با» در بسم الله يا به معناى استعانت است يا به معناى مصاحبت. (دقت كنيد) [۲] «وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا ۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ» (سوره هود، آیه ۴۱). [۳] بحار الأنوار، مجلسى، محقق/ مصحح جمعى از محققان‏، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، ۱۴۰۳ ق، چ دوم، ج۷۳، ص۳۰۵، باب۵۸ 📕پیام قرآن، ناصر، مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ ش، چ نهم، ج۱، ص۳۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش کــانــال یــا ضــامــن آهــو در ایــتـا https://eitaa.com/joinchat/3606446091C2991c47d1d ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨