eitaa logo
یک لاقبای پابرهنه
215 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
1.1هزار ویدیو
13 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 این جزو تعالیم اسلام است كه با زبان و تبیین باید مردم را با فضایل اخلاقی آشنا كرد و از منكرات دور نگه‌داشت. این به جای خود درست؛ اما با و با تظاهرِ به آن باید كرد. اسلام مرتكبِ منكر را نصیحت و هدایت می‌كند؛ اما حد هم برای او می‌گذارد. با صِرف زبان و توصیه نمی‌شود كاری كرد. باید جلوِ سیرِ فحشا و فساد را بگیرد. اجازه ندهید كه هوسهای یك عدّه‌ی معدود و یك گروه كوچك و اندك در داخل جامعه، موجب اغوای ذهن و فكر دختر و پسر جوان و مرد و زن مؤمنی شود كه هیچ انگیزه‌ی فسادی ندارند. شما باید جلوِ آن‌گونه افراد را بگیرید. همه‌ی مسؤولان بخشهای مختلف كشور در این زمینه مسؤولند. اجازه ندهید عدّه‌ای با تكیه به نام - كه واقعاً باید بر عنوان مظلوم آزادی گریست كه چه سوء استفاده‌هایی از این نام می‌شود - منكرات و فحشا و بی‌بندوباری را در جامعه رایج كنند. عكس‌العملِ آن این است كه عدّه‌ای به نظام شوند؛ مثل اوّل مشروطه. یكی از عواملی كه موجب شكست مشروطیت در ایران شد، این بود كه متدیّنین بعد از مدتی احساس كردند كأنّه كار به سمت بی‌دینی پیش می‌رود. جنجال زیاد مطبوعاتی كه آن وقت همه‌ی انگیزه‌ی خودشان را این قرار داده بودند كه به مقدّسات دینی حمله كنند - البته كسانی كه در مشروطیت با اساس دین و مظاهر دینی و و روحانیت و با این‌طور چیزها در مجامع به صورت قلمی و شعاری مقابله و اهانت می‌كردند، عدّه‌ی زیادی نبودند، اما جنجالشان زیاد بود - موجب شد كه متدیّنین و علما كه در صفوف اول مبارزه‌ی مشروطیت بودند، بتدریج دلسرد شدند و كنار نشستند. وقتی چنین شد، نهضت می‌خورد؛ و مشروطیت شكست خورد. بعد از پانزده، شانزده سال از عمر مشروطیت، دیكتاتوریِ رضاخانی به وجود آمد. این بسیار عبرت‌انگیز است. رضاخانِ قلدر و چكمه‌پوش كجا، شعار مشروطیت كجا؛ چقدر اینها با هم فاصله دارند! چرا این‌طور شد؟ چون و مردم مؤمن سلب شد؛ كنار نشستند و از صحنه بیرون رفتند. مسؤولان نباید بگذارند چنین حالتی در مؤمنین به وجود آید. 📚📚📚
💠 تصویر فوق مربوط میشود به 28 سپتامبر 2018 (1397/7/6) و به حوادث اخیر کشور ما ربطی ندارد. هر چیزی را که میبینید تا پیدا نکرده اید نشر ندهید! 📚📚📚
💠 سهم تو در گمراهی دروغ، مانند آتشی است که با یک جرقه آغاز می‌شود و تو، با کردن بی‌تأمل، آن جرقه را به دست باد می‌سپاری. آیا وقتی آتش به خانه دیگران افتاد، می‌توانی از خود سلب مسئولیت کنی؟ وقتی پیامی را بی‌درنگ و بازنشر میکنی و به دیگران می‌رسانی، گویی سنگی به آب می‌اندازی که موج‌هایش تا دوردست‌ها می‌رود. تو نمی‌دانی آن سنگ به چه کسی برخورد می‌کند، یا آن موج، قایق چه کسی را واژگون می‌سازد! قرآن کریم هشدار می‌دهد: «و هرگز آنچه را که بدان علم و نداری دنبال مکن که چشم و گوش و دل همه مسئولند.» (اسراء: 36) هر پیامی که منتشر می‌کنی، مانند مهر و امضا و تأیید تو بر آن است و در هر انحرافی که از آن پیام نشأت بگیرد، سهمی داری. آیا هراس نداری که در پیشگاه حقیقت، پاسخگوی کسانی باشی که به سبب تو گمراه شدند؟ سکوت کن، تحقیق کن، سپس سخن بگو یا نشر بده. این نه تنها خردمندی، که و ایمانی توست. 📚📚📚 https://eitaa.com/yeklaqaba