💠 جناب رئیس جمهور! زبان فارسی به عنوان #زبان_مادری در ایران، حامل میراث فرهنگی و تاریخی است که باید در تمامی سطوح زندگی اجتماعی حفظ و تقویت شود. صحبت کردن به زبان انگلیسی در موقعیت‌هایی که زبان فارسی قابل استفاده است، می‌تواند نوعی بی‌توجهی به این میراث باشد. گاهی این رفتار به عنوان علامت "غرب‌زدگی" یا تمایل به فرهنگ‌های خارجی بدون در نظر گرفتن ارزش‌های بومی و ملی تلقی می‌شود. - در برخی مواقع، افرادی که به زبان انگلیسی در ایران صحبت می‌کنند، به‌طور ناخودآگاه تصویری از خود به‌عنوان افراد مرفه یا "آموزش‌دیده" ایجاد می‌کنند. این می‌تواند فاصله طبقاتی را بین افراد مختلف جامعه تشدید کند، زیرا ممکن است کسانی که توانایی یا فرصتی برای یادگیری زبان انگلیسی ندارند، احساس کنند از دایره ارتباطی خاصی خارج شده‌اند. این نوع رفتار می‌تواند به عنوان نوعی "زبان‌سالاری" قلمداد شود، جایی که زبان انگلیسی به عنوان نماد رشد و ترقی تلقی می‌شود و زبان‌های دیگر به حاشیه می‌روند. - برخی افراد ممکن است زبان انگلیسی را نشانه‌ای از "جهانی بودن" یا "هوش بالاتر" بدانند و به طور ناخودآگاه زبان فارسی یا دیگر زبان‌های محلی را کم‌ارزش‌تر بی‌ارزش تلقی کنند. این می‌تواند به تضعیف #زبان_فارسی و افت کیفیت آن در میان نسل‌های آینده منجر شود. این طرز تفکر، در نهایت منجر به ایجاد فرهنگی می‌شود که در آن زبان‌های خارجی بیشتر از زبان مادری ارزش دارند، که نه‌تنها به هویت فرهنگی آسیب می‌زند، بلکه ممکن است فرد را از درک کامل فرهنگ خود محروم کند. 📚🇮🇷📚