📚 #معرفی_کتاب 📚
عنوان کتاب: #قصه_دلبری
به روایت: مرجان در علی ( همسر شهید )
به قلم: محمد علی جعفری
نوبت چاپ: هفدهم ۱۳۹۸
ناشر: روایت فتح
تعداد صفحه: ۱۴۴
قیمت: ۱۵,۵۰۰ تومان
#قصه_دلبری
#کتاب_و_زندگی
@yousof_e_moghavemat
🌷🌺🌸🌹👨🌾💐🌷
۵ مرداد ۱۳۶۷
سالروز عملیات غرورآفرین #مرصاد گرامی باد
#فروغ_جاویدان یا #غروب_جاویدان !!!؟
@yousof_e_moghavemat
💕 #تو_رو_خدا_برگرد 💕
...طاقتم طاق شد. زدم به سیم آخر. کوک ساعت را برداشتم. موبایلش را از تنظیم خارج کردم، باتری تمام ساعت های خانه را درآوردم. می خواستم جا بماند. حدود ساعت ۳ خوابم برد. به این امید که وقتی بیدار شدم کار از کار گذشته باشد.
موقع نماز صبح، از خواب پرید. نقشه هایم، نقش برآب شد. او خوشحال بود و من ناراحت. لباس هایش را اتو زدم. پوشید و رفتیم خانۀ مامانم. مامانم ناراحت بود. پدرم توی خودش بود. همه دمغ بودیم؛ ولی محسن برعکس همه، شاد و شنگول. توی این حالِ شلم شوربای ما جوک می گفت. می خواستم لهش کنم. زود ازش خداحافظی کردم و رفتم توی اتاقم. من ماندم و تنهایی محسن. مثل افسرده ها گوشه ای دراز کشیدم.فقط به عکسش که روی صفحۀ گوشیم بود نگاه می کردم. تا صفحه خاموش می شد دوباره روشن می کردم.
پیامک دادن ها شروع شد. مدام صدای دینگ دینگ موبایل توی گوشم می پیچید. هنوز نرسیده بود لشکر.
نوشت: «دلم برات تنگ شده.»
نوشتم: «تو که داری میری، چرا با دل من بازی می کنی؟ اینو من باید بگم، نه تو!»
- دعا کن عاقبت بخیر بشم.
- محسن! تو رو خدا برگرد، فقط برگرد! من به درک، بچه گناه داره.
- هرچی خیره! انشاءالله برمی گردم.
- قول بده.
- قول میدم.
توی دلم گفتم: راست میگی، برمی گردی، ولی نمیگی چطور!...
📘 برگرفته از کتاب خواندنی و ارزشمند #سربلند ، به نقل خانم «زهرا عباسی»؛ همسر #شهید_محسن_حججی ، صفحه ۷۵ و ۷۶
@yousof_e_moghavemat
🌷 #چقدر_پیر_شده_ای 💕
«... #حاجی برای رفتنش دعا می کرد، من برای ماندنش. قبل از عملیات #خیبر آمد به من و بچه ها سر بزند. خانۀ ما در اسلام آباد غرب، خرابی پیدا کرده بود. #حاجی که آمد، برایش توضیح دادم که خانه اینطور شده، بنایی کرده اند و الآن نمی شود آنجا ماند. سرما بود و وسط زمستان؛ امّا #حاجی وقتی کلید انداخت و در را باز کرد، جا خورد. گفت: «خانه چرا به این حال و روز افتاده؟»
انگار هیچکدام از حرفهای مرا نشنیده بود. خانم حاج عباس کریمی خیلی اصرار کرد آن شب برویم منزل آنها. #حاجی قبول نکرد، گفت: «دوست دارم خانۀ خودمان باشیم.»
رفتیم داخل خانه. وقتی کلید برق را زد و توی صورتش نگاه کردم، دیدم پیر شده. #حاجی با آن که ۲۸ سال داشت، همه فکر می کردند جوان ۲۲ ساله است؛ حتی کمتر. آن شب من برای اولین بار دیدم گوشه های چشمش چروک افتاده، روی پیشانیش هم. همان جا زدم زیر گریه، گفت: «چه به سرت آمده؟ چرا این شکلی شده ای؟»
#حاجی خندید، گفت: «فعلاً این حرف ها را بگذار کنار که من امشب یواشکی آمده ام خانه. اگر فلانی بفهمد، کله ام را می کند!» و دستش را مثل چاقو روی گلویش کشید. بعد گفت: «بیا بنشین اینجا، با تو حرف دارم.» نشستم.
گفت: «تو می دانی من الآن چی دیدم؟» گفتم: نه
گفت: «من جدایی مان را دیدم.» به شوخی گفتم: «تو داری مثل بچه لوس ها حرف می زنی!»
گفت: «نه، تاریخ را ببین. خدا هیچ وقت نخواسته عُشّاق، آنهایی که خیلی به هم دل بسته اند، با هم بمانند.»
من دل نمی دادم به حرفهای او، مسخره اش کردم، گفتم: «حالا ما لیلی و مجنونیم؟»
#حاجی عصبانی شد، گفت: «من هر وقت آمدم یک حرف جدی بزنم تو شوخی کن! من امشب می خواهم با تو حرف بزنم. در این مدت زندگی مشترکشان یا خانۀ مادرت بوده ای یا خانۀ پدری من، نمی خواهم بعد از من هم اینطور سرگردانی بکشی. به برادرم می گویم خانۀ #شهرضا را آماده کند، موکت کند که تو و بچه ها بعد از من پا روی زمین یخ نگذارید، راحت باشید.»
بعد من ناراحت شدم، گفتم: «تو به من گفتی دانشگاه را ول کن تا با هم برویم لبنان، حالا...»
#حاجی انگار تازه فهمید دارد چقدر حرف رفتن می زند، گفت: «نه، اینطور ها که نیست، من دارم محکم کاری می کنم، همین.»
📚 برگرفته از کتاب ارزشمند و خواندنی #ماه_همراه_بچه_هاست ، به نقل همسر #شهید_حاج_ابراهیم_همت
@yousof_e_moghavemat
🌺 #مبادله_جنازه_شهید_محسن_حججی 🌺
...برگشتم به حاج سعید گفتم: «آخه من چطور این بدن ارباً اربا رو شناسایی کنم؟!»
خیلی به هم ریختم. رفتم سمت آن داعشی. یک متر رفت عقب و اسلحه اش را کشید طرفم، سرش داد زدم: «شما مگه مسلمون نیستید؟»
به کاور اشاره کردم که مگر اون مسلمون نبود؟ پس سرش کو؟ چرا این بلا را سرش آوردید؟ حاج سعید تندتند حرف هایم را ترجمه کرد.
داعشی خودش را تبرئه کرد که این کار ما نبوده و باید از کسانی که او را برده اند «القائم»، بپرسید.
فهمیدم می خواهد خودش را از این مخمصه نجات دهد. دوباره فریاد زدم کجای اسلام می گوید اسیرتان را اینطور شکنجه کنید؟
نماینده داعش گفت: «تقصیر خودش بوده!»
پرسیدم: «به چه جرمی؟»
بریده بریده جواب می داد و حاج سعید ترجمه می کرد:
«از بس حرصمون رو درآورد، نه اطلاعاتی به ما داد، نه اظهار پشیمونی کرد، نه التماس کرد! تقصیر خودش بود...!»
📚 برشی از کتاب #سربلند : روایت هایی از زندگی
#شهید_محسن_حججی ، به نقل از مهدی نیساری (همرزم شهید)
@yousof_e_moghavemat
🌺🌸🌺💐🌷🌹🥀
از در باب الحوائج روى حاجت بر متاب
زآنکه فیضش چشمه از سر چشمه ى داور گرفت
در صف محشر شفاعت یافت آنکو چون رسا
دامن موسى بن جعفر در صف محشر گرفت
#یا_موسی_ابن_جفر_علیه_السلام
🆔 @yousof_e_moghavemat