eitaa logo
مداح اهلبیت(ع)حاج یوسف ارجونی
487 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
49 فایل
لینک های کانال های مداح دلسوخته کانال مداح اهل بیت (ع) حاج یوسف ارجونی http://eitaa.com/yousofarjonei مولودی و عروسی @MadahanKhoorshed نوحه و روضه @Arsheyan_Eshgh روضه دفتری @Taranom_Noor ختم خوانی https://eitaa.com/joinchat/4272554106C86c6a6b80a
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5908817131671127877.mp3
زمان: حجم: 4.74M
سلسله درس گفتارهای آموزشی مقتل کربلا مقتل حضرت رقیه (س) دکتر حسین محمدی فام
⚫️ داستان شهادت رقیه س از کتاب المنتخب مرحوم طریحی؛ قابل توجّه است که این متن، نخستین منبع شناخته ‏شده ‏اى است که «حضرت رقیه»را سه‏ ساله معرّفى کرده است. همچنین، نخستین منبعى است که به تفصیل، سخن گفتن وى را با امام علیه السلام مطرح کرده است؛ امّا چیزى در باره نام او نمى‏ گوید. شرح روضه … فقالت: ما هذا الرّأس ؟ قالوا لها: رأسُ أبيك. فرفعته من الطّشت حاضنة له وهي تقول: يا أبتاه ! مَن ذا الذي خضّبك بدمائك؟ يا أبتاه! مَن ذا الذي قطع وريدك؟ يا أبتاه ! مَن ذا الذي أيتمني على صغر سنّي ؟ يا أبتاه ! مَن بقي بعدك نرجوه ؟ يا أبتاه ! مَن لليتيمة حتّى تكبر ؟ يا أبتاه ! مَن للنساء الحاسرات ؟ يا أبتاه ! مَن للأرامل المسبيّات ؟ يا أبتاه ! مَن للعيون الباكيات ؟ يا أبتاه ! مَن للضائعات الغريبات ؟ يا أبتاه ! مَن للشعور المنشرات ؟ يا أبتاه ! مَن بعدك ؟ واخيبتنا ! يا أبتاه ! مَن بعدك ؟ واغربتنا ! يا أبتاه ! ليتني كنت الفدى ، يا أبتاه ! ليتني كنت قبل هذا اليوم عميا . يا أبتاه ! ليتني وسدت الثّرى ولا أرى شيبك مخضّباً بالدّماء . ثمّ إنّها وضعت فمها على فمه الشّريف , وبكت بُكاءاً شديداً حتّى غشي عليها ، فلمّا حرّكوها , فإذا بها قد فارقت روحها الدُنيا وقتی سر بريده امام حسين را برای رقيه سلام الله عليها آوردند. گفت اين سر كيست؟ به او گفتند: سر پدرت حسين است. سر را با احتياط از داخل طشت برداشت و به سينه چسبانيد و با گريه های سوزناك خود خطاب به سر چنين گفت: «پدر چه كسی تو را به خون آغشته كرد؟ چه كسی رگ های گردنت را بريد؟ پدر چه كسی در خردسالی يتيمم كرد؟ پدر دختر يتيم تو به چه كسی پناه ببرد تا بزرگ شود؟ پدر جان زنان بی پوشش چه كنند؟ پدرجان زنان اسير و سرگردان كجا بروند؟ پدر جان چه كسی چشمان گريان را چاره ساز است؟ پدر جان چه كسی يار و ياور غريبان بی پناه است؟ پدر جان چه كسی پريشان مويی ما را سامان می بخشد؟ پدر جان بعد از تو چه كسی با ماست؟ وای بر ما بعد از تو وای از غريبی! پدر جان كاش فدايت می شدم. پدر جان ای كاش بيش از اين نابينا می شدم و تو را اينگونه نمی ديدم. پدر جان كاش پيش از اين در خاك خفته بودم و محاسنت را آغشته به خون نمی ديدم. سپس لب ها را بر لب های پدرش امام حسين نهاد و چنان گريست كه همان لحظه بيهوش شد و وقتی او را حركت دادند دريافتند كه از دنيا رفته است. 📚منبع المنتخب فی جمع المراثی و الخطب، طريحی، ص ۱۳۶