#امام_حسن_عسکری_علیه_السلام مقتل عاشوراء تقدیم به روح مقدس امام حسن عسکری ع در شرح حلت بفنائک در زیارت عاشوراء #شهدای_کربلا #عون_بن_علی #زیارات_امام_حسین_ع زیارت در حال خوف و ترس زمین خبر از زواری می دهد که در حالت خوف و ترس، انواع سختی حتی از دست دادن مقامات دنیوی ، فقط به خاطر رضایت فاطمه س زیارت را ترک نکرده اند. حدثني محمد بن عبد الله بن جعفر عن أبيه عن علي بن محمد بن سالم عن محمد بن خالد عن عبد الله بن حماد البصري عن عبد الله بن عبد الرحمن الأصم عن حماد ذي الناب عن رومي عن زرارة قال قلت لأبي جعفر ع ما تقول فيمن زار أباك على خوف قال يؤمنه الله يوم الفزع الأكبر و تلقاه الملائكة بالبشارة و يقال له لا تخف و لا تحزن هذا يومك الذي فيه فوزك ... از زراره نقل كرده كه وى گفت: محضر مبارك حضرت ابى جعفر عليه السّلام عرضه داشتم: چه مى‌فرمائيد در باره كسى كه با خوف و هراس پدر شما را زيارت كند؟ حضرت فرمودند: در روزى كه فزع اكبر است حقتعالى او را أمان دهد و فرشتگان به وى بشارت داده و به او مى‌گويند: مترس و محزون مباش امروز روزى است كه تو در آن رستگار مى‌شوى خاک راوی حسین ع در شبهای کربلاست تربت رجز و فریاد و ذکر دلاوران حسینی را در خود ذخیره کرده تا در روز موعود ، روز "يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا " برای عاشقان حسینی بگوید که دلاوران و شجاعان حسینی با وجود "...كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ .. " با تعداد کم و کثرت عظیم دشمن ، باذن خدا با دشمن چه کردند . اشعه ی خورشید در تیغ سی هزار شمشیر برهنه افتاده بود و چون چهل چراغ برق می زد اصحاب در محاصره سی هزار شمشیر و کثرت بیشتری از تیر بودند،. صدای طبل ،شیپور ، دهل و رقص نیزه ها از قبیله شیطان بلند بود....... اما این صدای عباس در میان این غوغای جنگ بود که رجز می خواند و به دشمن چون پر کاهی می نگریت و می فرمود لاارهب عون بن علی ع در حالیکه به شدت می جنگید هوای زیارت امام حسین ع را کرد و از میدان به قصد زیارت به سمت امام حسین ع شتافت. امام به او نگاهی فرمود و با او نجوای عشقانه سر داد. امام فرمود ای عون از کثرت دشمن نمی ترسی در حالیکه همه پهلوان و جنگ آورهستند. عون عرض کرد مولای من کسی که تو را ببیند ( گرفتار نگاه تو گردد) قلت و کثرت دشمن را نمی بیند فقط تو را می بیند. عون شرح حلت بفنائک در فنای حسین ع بود. شهادت عون بن علی ع و ديگر از فرزندان أميرالمؤمنين عليه‏السلام، عون بن علي است که عز شهادت يافت. مکشوف باد که اسماء بنت عميس که در بيشتر از مجلدات ناسخ التواريخ ذکر حال او رقم شده. نخست در حباله‏ي نکاح جعفر بن ابيطالب بود و عبدالله را از جعفر آورد. بعد از شهادت جعفر، ابوبکر بن ابي‏قحافه او را کابين بست و از وي محمد متولد شد. بعد از ابوبکر، أميرالمؤمنين علي او را تزويج فرمود و عون از وي متولد گشت. لا جرم عبدالله بن جعفر و محمد بن ابي‏بکر و عون بن علي از جانب مادر، برادر بودند. کان عون صبیحا ملیحا شجاعا فاستأذن اخاه الحسین علیه السلام فقال علیه السلام : کیف تقاتل هذا الجمع الکثیر و والجم الغفیر. عون به صباحت رخسار و ملاحت (ملاحت ديدار: رخسار نمکين.) ديدار ، ميراث شجاعت از حيدر کرار داشت. به خدمت حضرت برادر آمد و اجازه مبارزه طلبید. آن حضرت گریست و فرمود: «يک تنه چگونه با این لشکر کثیر ، در حالیکه همه پهلوان و کار آزموده هستند جنگ خواهی کرد فقال من کان باذلا فیک مهجته لم یبال باالکثرة و القلة . فبکی الحسین علیه السلام و اذن له . عون عرض کرد: کسی که بخواهد خون قلبش را به تو هدیه کنداعتنایی به قلت و کثرت دشمن ندارد ( و فقط تو را می بیند) پس امام حسین علیه السلام گریست و به او اجازه ی میدان داد. ( دو کس دو بار اذن میدان گرفتند علی اکبر ع و عون بن علی ع و همین دو نفر از میدان به قصد زیارت امام حسین ع به نزد امام بر گشتند)