اولین #جی_پی_اس ها با #سیستم‌های‌زمینی کار می‌کردند. تکنولوژی جی پی اس هم زمینی و هم ماهواره‌ای است و قبل از ساخت ماهواره از #دکل‌ها استفاده می کردند. سال های زیادی از #موقعیت_یابی با تکنولوژی زمینی استفاده می‌شد و #برج‌هایی برای موقعیّت یابی ساخته شده بودند. این سیستم های کلاسیک و قدیمی محدوده‌ای تا ۱۵۰۰ مایل(۲۴۰۰ کیلومتر) داشتند و این محدوده را #پوشش می‌دادند. از ویکی پدیا: "چنین سیستمی نخستین بار در دوران جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت و تحت عنوان سیستم ناوبری گیی و توسط نیروی هوایی سلطنتی برای استفاده توسط فرماندهی بمب افکن‌ها مورد استفاده قرار گرفت. این راه با به کارگیری سیستم دقیق تر #سیستم‌های_ناوبر Decca در ۱۹۴۴ توسط نیروی دریایی سلطنتی دنبال شد. هم‌زمان، نیروی دریایی آمریکا با سیستم LORAN-C با هدف ناوبری دوربرد در دریا این سیستم را همراهی کرد. از دیگر نمونه‌های چنین سیستمی پس از جنگ می‌توان به سیستم معروف سیستم موقعیّت یابی #لورن‌_سی LORAN-C در گارد ساحلی ایالت متحده، سیستم بین‌المللی امگا ، و سیستم های آلفا و CHAYKA در اتحاد جماهیر شوروی اشاره کرد. همه این سیستم‌ها کاربرد داشتند، تا زمانی که توسط سامانه ماهوارهای ناوبری جهانی مثل سیستم موقعیّت‌یاب جهانی (GPS) جای آنها را گرفت."