تاریخچه حجاب در اروپا تا قرن بیستم:
🔴 در #اروپا تا قبل از #قرن-بیستم زنان در اجتماع از لباس های پوشیده، #روسری و حتی #چادر استفاده میکردند. اما همزمان با تحولات اقتصادی و فرهنگی قرن بیستم نظیر توسعه کارخانجات و ظهور سینما بتدریج از میزان پوشیدگی زنان کاسته شد.
🔴یونان باستان
در کتاب تاریخ پوشاک اقوام ایرانی آمده است: [در یونان باستان] زنان هنگام حضور در اجتماع، صورت و اندامشان (تا روی پاها) را میپوشاندند. دایره المعارف لاروس نیز دراین رابطه مینویسد: # زنان یونانی صورت و اندامشان را تا روی پا میپوشاندند. این پوشش که شفاف و بسیار زیبا بود، در جزایر کورس و اِمِرجوس و دیگر جزایر ساخته میشد. زنان شهر «ثیب» حتی صورتشان را نیز با پارچه میپوشاندند. این پارچه دارای دو منفذ بود که جلوی چشمان قرار میگرفت تا بتوانند ببینند. در «اسپارته» نقشهایی که بر جای مانده، حکایت میکند که زنان سر را میپوشانده، ولی صورت هایشان باز بوده است.
#ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن مینویسد: «در #دوران-باستان زنان فقط در صورتی در جشنهای #مذهبی و تماشاخانه ها حضور پیدا میکردند که کاملاً در حجاب باشند».
@zandagi313
ادامه دارد🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻
حجاب در اروپا
اسپانیا
دراسپانیا #عفاف و #عصمت زنان نه تنها به وسیله #مذهب و #قانون بلکه به وسیله شرافت حفظ می شد. #زنان عفیف دور از مردها غذا میخوردند و هنگام حضور در #اجتماع، در کالسکه های در بسته می نشستند. بعد از ورود اسلام به اسپانیا (اندلس سابق) ردا بامنشا ایرانی به پوشاک مردان افزوده شد و زنان چادربزرگی میپوشیدند. برخی زنان همه چهره خود، به استثنای چشم ها را از مردان می پوشاندند و پاهای خود را چنان محجوبانه از انظار پنهان میداشتند که اگر عاشقان می توانستند لحظه ای آن را ببینند، یکی از شورانگیز ترین آرزوهای خود را برآورده میدیدند. زنان در تماشاخانه ها در قسمت مخصوص می نشستند و صورت خود را با تور میپوشاندند.
در حالی که در #قرن-۱۷ یک #زن بندرت می گذاشت مردان پاهایش را ببینند. اینک(قرن۱۸) #دامنش کوتاه شد و مقداری با زمین فاصله گرفت و سرپایی ها که قبلاً بی پاشنه بودند، جای خود را به کفش های پاشنه بلند نوک تیز دادند.
(تاریخ تمدن ویل دورانت)
@zandagi313
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
حجاب در اروپا
برهنگی و تغییر پوشش در اروپا
🔴امروز نه در کشورهای شرقی خبری از #کیمونو هست و نه در کشورهای غربی خبری از لباسهای #پرنسسی و دامنهای بلند. با سیاستهای #فرهنگی #صهیونیستی که مبتنی بر #آزادی بی حد بشر و ارضای بدون محدودیت غریزه جنسی بود، تغییر سبک لباس پوشیدن ابتدا در کشورهای #غربی کلید خورد و سپس در کشورهای شرقی پیگیری شد. ترویج #برهنگی یا سیاست «حیازدایی» ابتدا در #قرن-پانزدهم و در غالب جنبشی ضد دین موسوم به «#رنسانس» آغاز شد.
🔺ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن مینویسد: رنسانس نه یک دوره زمانی، بلکه یک #تفکر و #شیوه-زندگی بود که بر اثر فشارهای حاکمیت غیر عقلانی کلیسا طی سالهای ۱۳۰۰ الی ۱۵۰۰ میلادی با شعار بازگشت به میراث فرهنگی روم و یونان باستان در اروپا شکل گرفت.
🔺این جنبش با ایدئولوژی دنیامحوری و #اومانیسم و با هدف حذف خدا (الاهیات) و اخلاقیات (قوانین اخلاقی) از زندگی بشر و مبتنی بر استثمار ساده لوحان و بینوایان رنجکش توسط عدهای خاص شکل گرفت و تفسیری دیگر از کمال انسان ارائه داد که در آن صرفاً #جسم او تقدس یافته و محور و معیار فضیلت معرفی شد. لذا لذت محوری، خصوصاً لذات #شهوانی جنسی، اساس سبک زندگی جدید را پایه ریزی کرد. در این تفکر، #ارزش-زن به اندازه #لذت-بخشی اوست.
🔺هنر رنسانس که عبارت بود از #نقاشی، #مجسمهسازی و #ادبیات (رمانهای شهوت انگیز) هنری شهوانی بود که با به تصویر کشیدن بیشرمانهی برهنگی جنسی (حتی اندام های جنسی)، بخصوص در #زنان به آن شکلی که سرگرم کننده و لذتبخش باشد، بیشترین خدمت را به این جنبش خصوصاً حاکمان و ثروتمندان نمود. چرا که #ابزار-هنر در عادی سازی بی حیایی و #قبح-شکنی امور مقدس اثر بسزایی دارد. از طرفی چون تنها رسانه آن زمان نقاشی و مجسمه سازی بود، این #تهاجم-فرهنگی از طریق آن ها صورت گرفت. معروفترین هنرمندان رنسانس، #لئوناردو-دوانیچی، #رافائل-سانتسیو و میکلانژ بودند.
# زندگی-در-آخرالزمان
@zandagi313
ادامه👇🔻👇🔻👇
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
حجاب در اروپا
#رنسانس_بخوانید تقدس زدایی و حیازدایی_ از #ایتالیا و آن هم از تصاویر خدایان و پیامبران شروع می شود. تصویر #خدا (زئوس، خدای خدایان یونانی)، حین عمل جنسی و تصاویر و مجسمههای پیامبرا ن مانند #حضرت-آدم و حوا، عیسی، یحیی، داوود و …. نیز به شکل #برهنه و تصویر #حضرت-مریم(علیها السلام) که همیشه با پوششهای عفیفانه کشیده میشد، با پوششهای کم و بعضاً #نیمه-برهنه به تصویر کشیده شد.
اما ….هر چند یک نوع سبک #زندگی #ضداخلاق و خالی از معنویت توسط روشنفکران در جامعه تبلیغ میشد، پاکدامنی و رعایت حدود اخلاقی برای عموم مردم ارزشمند بود و با وجود #نفوذ تفکر بیحیایی در لایههای زیرین فرهنگی جامعه، همچنان شاهد پوشیدگی حیامند افراد، خصوصاً زنها هستیم. درواقع بطور رسمی در جامعه حیا وجود داشته است اما در هنر بی حیایی اتفاق افتاده است.
اگرچه برنامه حیازدایی از قرن ۱۵-۱۶ شروع می شود، اما تا #قرن۲۰ زنان اروپایی در #اجتماع بطور محسوس تغییر پوشش نشان ندادند و فقط در قرن ۱۸ اندکی دامنهایشان از زمین فاصله گرفت.
درنهایت، ترویج سیاستهای حیازدایی و #فرهنگ-بیبند و باری همراه با زمینه سازیهایی که پس از #انقلاب-صنعتی صورت گرفت، در اوائل قرن بیستم _که برای اولین بار شاهد پوششهای نیمه برهنه #زنان در اروپا هستیم_ به ثمر رسید. از سال ۱۹۲۱ به بعد دامنها کوتاه تر شد تا به زانو رسید و این، امری بیسابقه در تاریخ پوشاک به شمار میرفت.
در دوران #جنگ-جهانی-دوم [به بهانه] صرفه جویی در مصرف پارچه، قد پیراهن زنان کوتاه شد ولی پس از جنگ، لباسها دوباره مقداری بلندتر شدند.(تاریخ لباس، روت ترنر)
@zandagi313