پيام رهبر معظم انقلاب اسلامي به مناسبت حماسه ي پرشور ۲۷ خرداد پيام رهبر معظم انقلاب اسلامي به مناسبت حماسه ي پرشور ۲۷ خرداد بسم الله الرحمن الرحيم سلام بر ملت بزرگ ايران درود بر شما امت زمان شناس و شجاع حماسه ي پرشوري كه به هنرنمائي شما در ۲۷ خرداد آفريده شد، يكبار ديگر چهره ي استوار و پرافتخار ملتي را نشان داد كه با عزمي راسخ به افق بلند هدفهاي خود چشم دوخته و با دستي توانا به ساختن كشور خود همت گماشته است. حضور پر طراوت و شورانگيز شما در پاي صندوقهاي رأي بار ديگر به اثبات رسانيد كه مردم سالاري اسلامي در نهاد اين ملت ريشه دوانيده و اين شجره ي طيبه ي الهي، همه ي بادهاي مخالف را با ثبات و استقرار خود تحقير كرده است. شما با مشاركت انبوه و حداكثري، ملتي سَر زِنده و هشيار و زمان شناس را در برابر جهانيان به نمايش گذاشتيد و به بزرگترين نياز كشور خود پاسخي شجاعانه داديد. شما با حضور متين و همگاني و با شكوه خود، يكبار ديگر توطئه ي دشمنان خود را باطل كرديد و گوهرِ نفوذناپذير و پرصلابت ايراني مسلمان را در برابر كج انديشانِ بددل و بدخواه به جلوه درآورديد. دشمن نابخرد شما با اين گمان غلط كه ملت ايران را مرعوب و اِغفال كند، در اعلاميه اي سراپا دروغ و دغل، به ملت ايران و نظام جمهوري اسلامي دشنام داد. رئيس جمهور رو سياه امريكا كه خود با پول كمپاني‌هاي غارتگر صهيونيستي و براي تأمين منافع نامشروع آنان بر سر كار آمده، در پيش داوري احمقانه ي خود در روز ۲۶ خرداد، انتخابات شما را نادرست و مخدوش دانست. اين جنايتكار ابوغريب و گوانتانامو، به نظام جمهوري اسلامي تهمت زد و با سرپوش گذاشتن بر جنايات چكمه پوشان امريكائي در عراق و افغانستان، حمايت دولت امريكا از رژيم‌هاي كودتايي و ضدمردمي در زمان گذشته و حال را ناديده گرفت و به تصور اينكه ملت ايران رژيم كودتائي و سلطنتي محمدرضا را كه بيست و پنج سال با پشتيباني امريكا، به ايران و ايراني ستم كرد، به فراموشي سپرده است، ادعا كرد كه دولت او طرفدار دموكراسي و دوستدار ملت ايران است. شما ملت عزيز، شما جوانان پرشور و متعهد، شما مرد و زن با ايمان، با حضور حماسي و آگاهانه ي خود، دشنام بوش را به خودش برگردانديد و عزم راسخ خود را بر استقلال كشور و دفاع از اسلام و مردم سالاري اسلامي اعلام كرديد. رأي شما كه در محيطي آزاد و با حضور سلايق گوناگون و به نامزدهائي با چهره‌ها و گرايشهاي متنوع، در صندوق رأي ريخته شد، پيش از هرچيز، رأي به جمهوري اسلامي، رأي به استقلال ملي، رأي به قانون اساسي، رأي به پيشرفت و عدالت و آرمانهاي اسلامي است كه در آن، دين و دنياي مردم، و رفاه و معنويت عمومي، و عزت و افتخار ملي تأمين خواهدشد. هركدام از نامزدهاي محترم كه سرانجام از بيشترين رأي مردم برخوردار باشد، متعهد به اين آرمانها است و عدالت اجتماعي و رفع فساد و تبعيض و مقابله با توطئه‌هاي سياسي و فرهنگي و اقتصادي نخستين وظيفه ي اوست. اينجانب با تضرع و خشوع، سر بر سجده ي شكر مي‌گذارم و خداي حكيمِ عليم را به هدايت و توفيقي كه به ملت با ايمان ما عنايت كرد سپاس مي‌گويم، و از يكايك آحاد شما مردم عزيز كه حق خود را اِعمال و تكليف خود را ادا كرديد صميمانه تشكر مي‌كنم و توصيه‌هايي را به عرض ملت عزيز مي‌رسانم: ۱) بزرگترين برنده ي اين انتخابات، ملت ايران است كه به رغم سمپاشي‌هاي دشمن خارجي و ايادي داخلي اش، شكوه و عظمت آفريد و بدبينان را غافلگير كرد. طرفداران نامزدهايي كه توفيق خدمت در مسئوليت رئيس جمهوري نيافته اند، نبايد احساس خسارت كنند. هركس بر طبق عقيده ي خود تلاش كرده است، سرافراز است و آنگاه كه اين تلاش با نيت خير و قصد الهي باشد برخوردار از پاداش و قبول خداوند است ان شاءالله. ۲) ايران اسلامي، اكنون بار ديگر الگوي مردم سالاري صادقانه ي خود را كه مبتني بر رأي و حضور مردم و نه مانند شيوه ي آمريكائي با لشكركشي و تحميل، است، در برابر ملتهاي جهان و خاورميانه به نمايش گذارده است. اين حادثه ي شيرين به كام دشمنان تلخ است. انتظار مي‌رود همه با هوشياري و آگاهي خود نگذارند فتنه گري‌هاي احتمالي دشمن، شيريني انتخابات را از كام ملت ايران بزدايد. ۳) رئيس جمهور منتخب هركه باشد، رئيس جمهور همه ي ملت ايران است و همه به همكاري با او در پيشرفت كشور موظف اند. اينجانب نيز مانند هميشه از هر اقدام و حركت ايشان در اداره ي قانوني كشور و حركت در جهت اهداف نظام اسلامي حمايت خواهم كرد ان شاءالله ۴) به رئيس جمهوري منتخب هركه باشد توصيه ميكنم كه از اولين ساعات اعلام نتيجه ي انتخابات، خود را براي تلاش هرچه بيشتر و اهتمام افزون تر به خدمتگزاري خستگي ناپذير براي اين ملت وفادار و مخصوصاً جوانان و بالاخص طبقات محروم كه پرشمارترين حاميان نظام اسلامي اند، آماده سازد و خدمت خود به ملت و كشور عزيز را در عمل نشان دهد.

۵) اكنون كه در نخستين ماههاي سال همبستگي ملي و مشاركت عمومي، ملت ايران فصلي درخشان را رقم زدند، از همه و بويژه از عناصر سياسي و دارندگان جايگاههاي هدايت افكار عمومي و رسانه‌ها و ديگران مي‌خواهم كه همچنان روحيه ي همبستگي و مشاركت را تقويت كنند و از هر كار و گفتارِ تفرقه انگيز و دلسردكننده بپرهيزند. ۶) لازم ميدانم از مراجع عظام و علماي اعلام و فرزانگان دانشگاهي و شخصيتهاي فرهنگي و سياسي و اجتماعي و فعالان عرصه ي انتخابات و بخصوص از صدا و سيما كه برنامه‌هاي شوق آفرين و هنرمندانه اش، نقشي ماندگار آفريد، و نيز از شوراي نگهبان و وزارت كشور كه با صدق و امانت و كوشش فراوان خود، ميدان را براي اين مسابقه ي بزرگ آماده ساختند و از ديگر كساني كه به گونه اي در اين تلاش عمومي نقش آفريدند و نيز از خودِ نامزدهاي محترم رياست جمهوري كه در اين ميدان پرمسئوليت قدم نهادند صميمانه تشكر كنم. بار ديگر متضرعانه خداوند متعال را سپاس گفته و هدايت و رحمتش را براي اين ملت عزيز و اين بنده ي ناتوان مسئلت ميكنم و با سلام به حضرت ولي الله الاعظم روحي فداه به دعا و توجه و حمايت آن صاحب اصلي كشور و ملت دل مي‌بندم. و اينك كه انتخابات به مرحله ي دوم كشيده شده است، همگان را به حضوري قاطع و پرصلابت دعوت ميكنم. والسلام عليكم و رحمه الله سيدعلي خامنه اي ۲۸/ خرداد/۱۳۸۴ .......: #پیام‌های مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

۱۷- تقاضای معرّف-ی کتب مناسب برای مطالعه ی جوانان یک سؤال دیگر هم بود. با این بازار زیاد نشر کتاب و انواع مختلفی که کتاب در بازار ما هست، کتابهای خوب را پیدا کردن انصافاً سخت شده من خواهشم این است که اگر ممکن است شما یک مجموعه ای را معرفی بفرمائید تا کتابهایی را که خیلی بیشتر به درد جوانها میخورد و میتوانند سؤالهای جوانان را پاسخ بدهند، این مجموعه این کتابها را معرفی بکنند، از طریق رسانه‌ها که هستند و جوانان بتوانند خیلی بهتر به سؤالاتی که میخواهند جواب بگیرند و مطالعه کنند در زمینه‌های خیلی بهتر. پیشنهاد خوبی است. روی آن فکر میکنم. البتّه من قبلها در دوران مبارزات، خودِ من این کار را میکردم. یعنی من یک مقدار کتاب را اصلاً میخواندم به قصد اینکه ببینم به درد چه کسی میخورد، یا کجاهاش به درد چه کسانی میخورد و یادداشت میکردم. جوانهایی که با من رفت و آمد داشتند - عمدتاً در مشهد یا در دوره ای که مشهد نبودیم، مثلاً تبعید بودیم یا جور دیگر - کسانی که مراجعه میکردند من اسم میدادم که این کتاب را بخوانید و این کتابها هم متنوّع بود. همه جور در آن بود و الان هم میشود این کار را کرد. بله، میشود یک مجموعه ای را در نظر گرفت. البتّه از رسانه‌ها پخش کردنش مصلحت نیست، به خاطر اینکه وقتی ما یک سلسله کتاب را رسماً از رسانه‌ها معرفی میکنیم، در واقع کأنّه دائره ی کتابخوانی را محدود میکنیم. این مصلحت نیست که ما بگوئیم آقا این کتابها مجاز است، معنایش این است که خوب است، معنایش این است که غیر این کتابها خوب نیست. این شاید این شکلش صحیح نباشد. امّا اینکه هر کس مراجعه کرد به ما گفت آقا من چه کتابی بخوانم، بشود یک فهرستی، یک سیاهه ی خوبی به او داد. البتّه بله، این فکر قابل بررسی ای است. ان شاءالله موفّق باشید. #پاسخ پرسشهای دانشجویان ✍مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

📗کتاب صوتی #روایت_رهبری قسمت 8⃣1⃣

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

يعني از ديده دلش از ديدن حقايق موجود كور است: در حالي كه خردمندان مي‌دانند كه تنها از طريق آنچه در اين جاست (وحي و علوم انبياء و ائمه، يا دنيا) مي‌توان به آنچه در آن جاست (صفات خداوند، يا احوال خداوند در آخرت) پي برد، و هر كس در شناخت اين امر به رأي خود تكيه كند، و (پي بردن به وجود) خداوند و شناخت او را از خود جويا شود و نه از غير خود، اين علم او مايه دوري بيشتر وي از خداوند (و درك و شناخت) او مي‌شود؛ چرا كه خداوند عزّوجلّ علم و شناخت اين امر را اختصاص به گروهي داده است كه خرد مي‌ورزند و از دانش و فهم برخوردارند. عمران عرض كرد: سرورم، لطفاً درباره ابداع (ايجاد) بفرماييد كه آيا مخلوق است يا غير مخلوق؟ حضرت رضا (ع) فرمود: مخلوقي است ساكن كه با سكون درك نمي شود، مخلوق است به اين دليل كه چيزي است مُحدث (پديدآمده) و اين خداوند تعالي است كه آن را پديد آورده و بنابر اين مخلوق اوست، در حقيقت خداوند عزّوجلّ است و مخلوقات او، و چيز سومي وجود ندارد، پس آنچه را خداوند عزّوجلّ خلق كند جز اين نيست كه مخلوق اوست، مخلوق هم يا ساكن است يا متحرك، يا ناهمسازند يا همساز، يا معلوم است با متشابه، و هر چيزي كه حدّ پذير باشد مخلوق خداوند عزّوجلّ است. بدان كه آنچه حواسّ تو ايجادش كند، آن چيز معنايي است كه با حواس ادراك مي‌شود. و هر حاسّه اي چيزي را دريافت مي‌كند كه خداوند عزّوجلّ آن را در دسترس ادراك آن قرار داده است، و عامل درك و فهم همه اينها (محسوسات) قلب است، و بدان آن يگانه اي كه قائم است (به ذات خويش) و هيچ اندازه اي و حدودي در او راه ندارد مخلوقي را آفريد داراي حدّ و اندازه، و آنچه را كه آفريد (مركب از) دو چيز بود: يكي تقدير و اندازه، و ديگري مقدّر (چيزي داراي اندازه) هيچ يك از اين دو رنگ و وزن نداشت و قابل چشيدن نبود، يكي را وسيله ادراك و دريافت ديگري قرار داد، و هر دو را طوري آفريد كه به خودي خود (نه از طريق آثارشان) درك شوند، هيچ چيزي را به صورت فرد (و خالي از حدود و اندازه) و قائم به خود و مستقل از غير خود نيافريد؛ چون مي‌خواست (بدين وسيله) راهي براي پي بردن به وجود خويش و اثبات هستي اش قرار دهد، چه، خداوند تبارك و تعالي يگانه و يكتايي است كه دومي ندارد تا آن كه دوّمي بخواهد او را بر پا نگهدارد يا پشتوانش باشد و يا او را حفظ كند، در حالي كه مخلوقات به اذن و خواست خداوند تعالي هر يك ديگري را نگه مي‌دارد، مردم در اين موضوع دستخوش اختلاف شدند چندان كه به سرگرداني و حيرت در افتادند، و با استفاده از تاريكي درصدد رهايي از تاريكي برآمدند، چرا كه خداوند تعالي را با اوصاف خويش وصف كردند، و در نتيجه از حقّ دورتر شدند، در صورتي كه اگر خداوند عزّوجلّ را با صفات خود او وصف مي‌كردند و مخلوقات را هم با صفات خودشان، بي گمان عاقلانه سخن مي‌گفتند و به يقين مي‌رسيدند و دستخوش اختلاف نمي شدند، اما چون اين موضوع را از راهي جستجو كردند كه مايه سرگرداني و تحيّر آنان شد در گِل ماندند، و خداوند هر كه را خود بخواهد به راه راست هدايت مي‌فرمايد. عمران عرض كرد: سرورم، گواهي مي‌دهم كه او (خداوند) چنان است كه شما وصف كرديد، اما يك سؤال ديگر برايم باقي مانده است، حضرت فرمود: آنچه مي‌خواهي بپرس، عمران عرض كرد: سؤالم اين است كه خداوند حكيم در چه چيزي قرار دارد؟ آيا چيزي او را احاطه كرده است؟ آيا از چيزي به چيز ديگر تحول مي‌يابد؟ و سرانجام اين كه آيا او به چيزي نياز دارد؟ حضرت رضا (ع) فرمود: جوابت مي‌دهم اي عمران، امّا خوب دقت كن؛ چرا كه اين مطلب از پيچيده ترين نكاتي است كه مورد سؤال مردم واقع مي‌شود، و كسي كه از خرد بدور و از دانش بي بهره باشد نمي تواند آن را بفهمد، ولي خردمندان با انصاف از درك و فهم آن ناتوان نيستند. اما مطلب اول: اگر خداوند آنچه را آفريده به خاطر نياز به آنها آفريده بود گوينده اش مي‌توانست بگويد كه خداوند به سمت آنچه آفريده است تغيير مكان مي‌دهد چون به او نياز دارد، ليكن خداوند عزّوجلّ چيزي را از روي نياز (به او) نيافريده، و پيوسته ثابت بوده است اما نه در چيزي و نه بر روي چيزي، در صورتي كه مخلوقات يكديگر را نگه مي‌دارند و برخي در برخي ديگر داخل و برخي از برخي ديگر خارج مي‌شوند، و خداوند بزرگ و پاك با قدرت خود تمام اينها را نگه مي‌دارد و نه در چيزي داخل مي‌شود و نه از چيزي خارج مي‌گردد، نه نگهداري آنها او را خسته و درمانده مي‌سازد، و نه از نگهداري آنها عاجز و ناتوان است. هيچ مخلوقي چگونگي اين اسرار را نمي داند مگر خود خداوند عزّوجلّ و كساني كه او خود آنها را بر اين راز آگاه ساخته است، يعني پيامبران او، و آشنايان به اسرار او، و نگهبانان امر او، و خزانه داران و پاسداران شريعت او، فرمان او در يك چشم به هم زدن و بلكه كمتر از آن به اجرا در مي‌آيد، هرگاه (تحققِ) چيزي را بخواهد كافي است كه بگويد: موجود شود، و آن چيز به محض تعلق مشيّت و اراده خداوند