برای خواندن خطابه غدیر برنامه داشته باشیم.

طرح ختم خطابه غدیر - فایل صوتی #شرح_خطابه_غدیر شماره موضوع: چند مقدمه در شرح خطبه

طرح ختم خطابه غدیر صوت بخش اول خطابه غدیر

طرح ختم خطابه غدیر متن خطابه غدیر-بخش اول

به کوروش به آرش به جمشید قسم به نـقـش و نـگار تخت جمشید قسـم ایــــران همی قلب و خون مـن اســــت گـــرفــتـــه زجــان در وجـــود مــن اســت بـــخــوانـیــم ایــن جـــمـلـه در گــوش بــــاد چـــو ایــــــران مـــبــــاشــد تــن مـــن مــبــاد صفحه شاعران ایران زمین .......: @zandahlm1357

مولانا محمد بن خواجه زین‌الدین علی بن جمال‌الدین شیرازی ملقب به جمال‌الدین و متخلص به عرفی از مشاهیر و شعرای شیراز در قرن دهم هجری است. وی درسال ۹۶۳ هجری قمری متولد شد. در زادگاهش به تحصیل علم و دانش پرداخته و به قدر توان در موسیقی و خط نسخ مهارت بدست آورد. از جوانی به سرودن شعر تمایل داشت، دیری نپایید که در شیراز شهرت یافت و به محافل ادبی آن شهر راه پیدا کرد. در اوان جوانی از راه دریا به هندوستان مهاجرت کرد و با فیضی دکنی برخورد کرد و مصاحبت وی را اختیار نمود و سپس توسط وی با حکیم مسیح‌الدین ابوالفتح گیلانی آشنا شد و در قصیده‌ای مدح او را گفت. ابوالفتح گیلانی نیز او را به عبدالرحیم خانخانان، سهپسالار ادب‌پرور جلال‌الدین اکبرشاه، معرفی کرد و از آنجا در سلک مداحان ویژهٔ اکبرشاه در لاهور درآمد. عرفی همچنان در لاهور به سر برد تا درسال ۹۹۹ هجری قمری در سن سی و شش سالگی درگذشت. پس از چندی پیکرش را به نجف منتقل کردند. شهرت او در قصیده‌سازی و از سخنسرایان بنام سبک هندی است. عرفی در قالبهای دیگر شعر نیز طبع‌آزمایی کرده اما مهارت او در قصیده دیگر سروده‌های وی را تحت‌الشعاع قرار داده است. «کلیات» اشعار عرفی مشتمل بر چهارده هزار بیت شامل قصیده و رباعی و مثنوی و قطعه است. جمال‌الدین دو مثنوی به نامهای «مجمع الابکار» و «فرهاد و شیرین» و رساله‌ای به نثر دربارهٔ تصوف به نام «نفسیه» نیز نگاشته است. آثار عرفی شیرازی در گنجور به همت دوست گرامی «رسته» تایپ شده و در دسترس قرار گرفته است. آثار او در این مجموعه: غزلها قصیده‌ها رباعیها https://eitaa.com/zandahlm1357

  می کش و مست عشوه کن، نرگس می پرست را میکده ی کرشمه کن، گوشه ی چشم مست را آمده فوج تازه ای ، جمله شهادت آرزو خیز و شراب و دشنه ده ،غمزه ی تیز مست را خیز و سماع شوق کن، چند به حکم عافیت در شکنی به گوش دل، زمزمه ی الست را زلف شکن فروش را ، بر دل من متاع کش یاد زمانه ده ز نو، قاعده ی شکست را گرم زیارت حرم، گشت ز بیخودی ، ولی یا صنم است بر زبان، عرفی بت پرست را   غزل شمارهٔ ۶ » « غزل شمارهٔ ۴ https://eitaa.com/zandahlm1357

.......:   از بند غرور می گشایم خود را آن طور که هست می نمایم خود را عمری به رعونت صفت خود کردم چندی به شکست می ستایم خود را   وصل تو دوایی است که بیمارش نیست حسن تو متاعی است که بازارش نیست عشق تو کمندی که گرفتارش نیست حمد تو زبانی است که گفتارش نیست   رباعی شمارهٔ ۱۳ » « رباعی شمارهٔ ۱۱ عرفی من و دل نه خوب دانیم و نه زشت هم خادم کعبه ایم و هم پیر کنشت همدوش مصیبتیم و همزاد نشاط همخوابهٔ دوزخیم و هم شیر بهشت   رباعی شمارهٔ ۵۱ » « رباعی شمارهٔ  https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه امر به معروف و نهی از منکر .......: @zandahlm1357

🎥 #جلسه 2 #دوره_انسان_مصلح #سطح_مقدماتی آموزش #امر_به_معروف و #نهی_از_منکر از سلسله مباحث #استاد_علی_تقوی 🌸🌸🌸🌺🌹🌺🌸🌸🌸 🍀به ما بپیوندید:👇 👈 لطفا این پیام را منتشر کنید... https://eitaa.com/zandahlm1357