هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: و دعبل خواند: « آن‌ها كه غربت و دورى وطن پراكنده شان كرد كجا رفتند؟ بايستند تا از خانه هاى بى صاحب بپرسيم چندگاه است كه روزگار نمازها و روزه هايشان به سرآمده است؟ زمانه نيرنگ باخت و كينه ورزان روبند بر چهره زدند تا از قهرمانان بدر و احد و حنين انتقام گيرند آفريدگار، قبرى را كه در مدينه است با بارانش سيراب كند. قبرى كه آسودگى و بركت‌ها در آن فرو آمده اند پيام آور راست راهى، درودش شهريارش [= خدا] بر او باد! و از سوى پروردگار بر روحش هديه‌ها باد! » بغض، حنجره شاعر را فشرد. با همان بغض ادامه داد: « بپندار فاطمه! اگر حسين را بينى كه از تشنگى كنار فرات جان سپرده است حتماً سيلى به گونه ات مى نوازى و اشك از چشمانت برگونه هايت جارى مى كنى برخيز اى دختر خير و مويه كن ستارگان آسمان بربيابان فتاده اند اى فاطمه! از قبر گمنامت برخيز تا بر فرزندان شهيدت گريه كنى فرزندانى كه در كوفه، طيبه، فخ، جوزجان، باخمرى و بغداد سر به شورش برداشتند قبرى در بغداد است از آن جان پاك و پيراسته كه در غرفه هاى بهشتى، غوطه ور در درياى آمرزش خداى مهربان است. در همين لحظه، رضا (ع) به وى فرمود: « مى خواهى بيتى به اين قسمت از اشعارت بيفزايم؟ » آرى اى فرزند رسول خدا (ص). و امام ادامه داد: « و قبرى در طوس است، چه سوگى! ناله‌ها در رژفاى درون راه مى يابند. » و نشانه هاى پرسش و حيرت در چشمان شاعر نقش مى بندد. دعبل حيرت زده مى پرسد: « قبر چه كسى سرورم؟! » قبر من اى دعبل! (۱۳۷) و شاعر به خواندن شعرش ادامه مى دهد: « پس اى چشم! گريه كن و بغضت را بيفشان زمانه گريستن فرا رسيده است تبهكارى هاى روزگار، مرا محاصره كرده است و من اميدوارم كه پس از مرگ در امنيت به سر برم سى سال است كه من با رنج و دريغ روزگار مى گذرانم و مى بينم كه چگونه اين اجتماع كوچك از انسان هايى كه ستارگان زمين اند، ستم ديده و آواره اند و گرسنگى و ناكامى پيكرشان را گداخته است تا هنگامى كه خورشيد بر زمين مى تابد و مؤذن براى نماز اذان مى گويد، مى گريم خورشيدى طلوع و غروب نكرد جز آن كه در شام گاه و سپيده دمان بر آن‌ها گريستيم با همه فشارها، آنان از ستيغ انسانيت فرود نيامدند؛ همچنان بزرگ و بزرگوار ماندند چون يكى از اين خاندان كشته مى شد دستى كه اينان به انتقام بگشايند، بسته بود. » حضرت (ع)، كف دست را برگرداند؛ تو گويى خويش را از مقابله به مثل دور نگه مى داشت. غمگنانه زمزمه كرد: « آرى، سوگند به خدا كه بسته است. » دعبل ادامه داد: من اگر به آن چه امروز و فردا رخ خواهد داد، اميد نمى داشتم دلم از حسرت آل احمد مى تپيد آرى! اميد من به خروج امامى است كه ناگزير خروج خواهد كرد ظهورى همراه با نام پروردگار و بركت ها. امام بانگ برآورد: « اى خزاعى! اين ابيات را روح القدس بر زبانت جارى ساخت. » و دعبل ادامه داد: حق و باطل را از هم جدا ساخته به نعمت و كيفر پاداش مى دهد پس اى نفس، شاد و خرم باش كه آن چه آمدنى است، دور نيست هيچ يك از رنج هايى كه مى كشم، ايمان مرا نمى لرزاند تلاش مى كنم خورشيد را جا به جا كنم و صلوات‌ها را به سنگ‌ها بشنوانم گويى قفسه سينه‌ام بسيار تنگ شده است و نمى تواند آه را در خويش نگه دارد. امام برخاست تا شاعر هراسان آواره اى را در آغوش كشد كه سى سال را با بيم جان سپرى كرده است. اى خزاعى! روزى كه روز هراس بزرگ [رستاخيز] است، خدايت تو را بى هراس گرداند. اشك از ديدگان جارى بود؛ اشك اندوه براى آنان كه مظلومانه كشته شدند و اشك غم براى كسانى كه هنوز زير ستم بودند. شاعر، دل لبريز از اندوهش را با اشك شست و از جا برخاست. اجازه رفتن گرفت. پيش از رفتن، ياسرخادم حضرتكيسه اى كوچك برايش آورد. اين چيست؟ ده هزار درهم. هديه اى است از سرورم. سوگند به آفريدگار كه چنين قصدى نداشتم و به خاطر آن به اين جا نيامدم. آمدم تا به محضرش مشرف شوم و چهره اش را بينم. تنها از وى مى خواهم كه پيراهنش را به من هديه دهد. شاعر منتظر ايستاد و خادم از نزد امام (ع) برگشت. لباس خز ايشان را آورد و گفت: « اين لباس. سرورم درهم‌ها را برگرداند و فرمود: بگير! همين روزها به آن نياز پيدا خواهى كرد. » شاعر، صورت خود را در پيراهن فرو برد. عطر پيامبران بينى اش را آكند. كيسه كوچك را گشود. ده هزار سكه به نام رضا (ع) بود. شاعر آواره، نخستين كسى بود كه به اين پول جديد، دست يافته بود. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: هجده هزار مسأله "محمدبن عیسی یقطینی" می‌گوید: «وقتی دیدم مردم در مورد امام رضا علیه السلام اختلاف نظر دارند، مسائلی را که از او پرسیده بودند جمع کردم؛ هجده هزار مسأله بود که به همه ی آن‌ها جواب داده بودند». [۱] بسیاری از علمای اهل سنّت در کتاب‌های خود از محمدبن عیسی این مسائل را روایت کرده اند از جمله: "ابوبکر"؛ خطیب بغدادی در کتاب تاریخ خود، "ثعلبی" در تفسیرش، "سمعانی" در رساله اش، "ابن معتز" در کتابش و... ---------- [۱]: . المناقب، ج ۴، ص ۳۵۰ نویسنده ی کتاب کشف الغمّه در ج ۲، ص ۳۳۰ این کتاب می‌گوید: «آنچه از علی بن موسیC در زمینه‌های مختلف علوم، حکمت، روایات، مناظره با پیروان ادیان و مکاتب، تفسیر، طب و... نقل شده است بیشتر از آن است که در شمار آید». یک قمقمه دریا.... https://eitaa.com/zandahlm1357

☑️متن شبهه و سوال👇👇👇👇👇 استاد شما چیزی درباره فاتحه کبیره میدونید؟ آیا سندیت داره؟ ‏*آیت الله بهجت* می فرمایند: - سوره *حمد*: را *یک بار* - *چهار قل* : ( *توحید-کافرون-ناس-فلق*) هرکدام را *یک بار* - سوره *قدر* را *هفت بار* - *آیت الکرسی* را *سه* بار بخوانید. سپس آیت الله بهجت می فرمایند: هرکس برای میتی بخواند، *هم رفع گرفتاری ازخودش می شود و هم گنجی برای میت ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✅متن پاسخ به شبهه👇👇👇👇👇 👈🏻 سند ندارد. 📌بزرگوار این چیزها را اگر شنیدید به آن طرفی که پخش کرده بگویید از کجا این را آوردی؟ حرف آیت الله بهجت است، کجا نوشته؟ همین. تمام این موارد را با همین سوال سند کو، می توانید بررسی کنید. #پرسش_پاسخ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 👤پاسخ دهنده: #استاد_احسان_عبادی (👆جزو اساتید مهدویت ، پژوهشگر تاریخ و محقق)

🎥موضوع: آیه بقیه الله درباره امام زمان(عج) نیست(قسمت اول) #استاد_کلباسی #گامی_به_سوی_ظهور 🔶🔹🔶

💠اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ الَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرآنَ وَ افْتَرَضْتَ عَلَى عِبَادِكَ فِيهِ الصِّيَامَ‏..✨ .●باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست؟ سفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست تا که معلوم شود طالب دیدار کجاست ..●. 🌙حلول #ماه_رمضان الکریم ماه مهمانی خدا مبارک✨

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357