.......: پيام به اولين اجلاس ساليانه ى اقامه ى نماز در مشهد مقدس پيام به اولين اجلاس ساليانه ي اقامه ي نماز در مشهد مقدس بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم تشكيل مجمعي از صاحب نظران براي اقامه ي نماز، يكي از شايسته ترين و ضروريترين كارهايي است كه بايد در جمهوري اسلامي صورت مي‌گرفت؛ زيرا برپاداشتن نماز، نخستين ثمره و نشانه ي حكومت صالحان است؛ و در رتبه ي بعد از آن است كه نوبت به «زكات» به مثابه ي تنظيم مالي جامعه و ريشه كن كردن فقر، و نيز «امر به معروف و نهي از منكر» - يعني سوق دادن به نيكيها و باز داشتن از بديها - مي‌رسد؛ «الّذين ان مكّنّاهم في الارض اقاموا الصّلوة و اتوا الزّكوة وامروا بالمعروف و نهوا عن المنكر» (۱). اقامه ي نماز فقط اين نيست كه صالحان، خود نماز بگزارند؛ اين چيزي نيست كه بر تشكيل حكومت الهي متوقف باشد؛ بلكه بايد اين ستون دين در جامعه به پا داشته شود و همه كس با رازها و اشاره‌هاي آن آشنا، و از بركات آن برخوردار گردند. درخشش معنويت و صفاي ذكر الهي، همه ي آفاق جامعه را روشن و مصفا كند و تن‌ها و جانها با هم به نماز بشتابند و در پناه آن، طمأنينه و استحكام يابند. نماز، ركن اصلي دين است و بايد اصليترين جايگاه را در زندگي مردم داشته باشد. حيات طيبه ي انسان در سايه ي حاكميت دين خدا وقتي حاصل خواهد شد كه انسانها دل خود را با ياد خدا زنده نگهدارند و به كمك آن بتوانند با همه ي جاذبه‌هاي شر و فساد مبارزه كنند و همه ي بتها را بشكنند و دست تطاول همه ي شيطانهاي دروني و بروني را از وجود خود قطع كنند. اين ذكر و حضور دايمي، فقط به بركت نماز حاصل مي‌شود؛ و نماز درحقيقت پشتوانه يي مستحكم و ذخيره يي تمام نشدني در مبارزه يي است كه آدمي با شيطان نفس خود كه او را به پستي و زبوني مي‌كشد، و شيطانهاي قدرت كه با زر و زور او را وادار به ذلت و تسليم مي‌كنند، هميشه و در همه حال دارد. هيچ وسيله يي مستحكمتر و دايمي تر از نماز براي ارتباط ميان انسان با خدا نيست. مبتديترين انسانها رابطه ي خود با خدا را به وسيله ي نماز آغاز مي‌كنند. برجسته ترين اولياي خدا نيز بهشت خلوت انس خود با محبوب را در نماز مي‌جويند. اين گنجينه ي ذكر و راز را هرگز پاياني نيست، و هر كه با آن بيشتر آشنا شود، جلوه و درخشش بيشتري در آن مي‌يابد. كلمات و اذكار نماز، هريك خلاصه يي است كه به بخشي از معارف دين اشاره مي‌كند و به طور مكرر و پي درپي آن را به ياد نمازگزار مي‌آورد. نمازي كه با تدبر در معاني و بدون سهو و غفلت گزارده شود، انسان را روزبه روز با معارف الهي آشناتر و به آن دلبسته تر مي‌سازد. نورانيت نماز، و رازها و رمزهاي آن، و درسهايي كه در آن گنجانيده شده، و اثر آن در ساختن فرد و جامعه، چندان نيست كه بشود در مقالي كوتاه از آن سخن گفت؛ بلكه چنان نيست كه بي خبري چون من بتواند از اعماق آن خبري آورد. آنچه من با قلم قاصر و معرفت ناچيز خود مي‌گويم، آن است كه مردم ما و جامعه ي ما و بخصوص جوانان ما - كه اكنون بار امانت سنگيني را بر دوش گرفته اند - بايد نماز را منبع قدرتي لايزال بدانند و در برابر جبهه ي فساد و بي عدالتي و كجروي كه امروز بشريت را تهديد مي‌كند، از نماز و ياد خدا نيرو بگيرند. ميدان مبارزه يي كه امروز پيش روي ماست، ما را به تكيه گاه مستحكم ذكر خدا و اميد و اعتماد به او، بيش از هميشه و پيش از همه محتاج مي‌سازد؛ و نماز آن سرچشمه ي جوشاني است كه اين اميد و اعتماد و قدرت معنوي را به ما مي‌بخشد. نمازِ باحضور و باتوجه، نمازي كه از ياد و ذكر سرشار است، نمازي كه آدمي در آن با خداي خود سخن مي‌گويد و به او دل مي‌سپارد، نمازي كه والاترين معارف اسلام را پيوسته به انسان مي‌آموزد، چنين نمازي انسان را از پوچي و بي هدفي و ضعف مي‌رهاند و افق زندگي را در چشمش روشن مي‌سازد و به او همت و اراده و هدف مي‌بخشد و دل او را از ميل به كجروي و گناه و پستي نجات مي‌دهد. از اين روست كه نماز در همه ي حالات، حتّي در ميدان نبرد و سخت ترين آزمايشهاي زندگي، اولويت خود را از دست نمي دهد. انسان هميشه به نماز محتاج است، و در عرصه‌هاي خطر، محتاجتر. حقيقت آن است كه در كار معرفي نماز كوتاهيهاي زيادي شده است؛ و نتيجه آن كه نماز هنوز جايگاه شايسته ي خود را، حتّي در نظام اسلامي ما به دست نياورده است. اين مسؤوليت سنگين، بر دوش دانشوران و آشنايان به معارف اسلامي است كه نماز را به همه، بخصوص به نسل جوان بهتر بشناسانند. از كودك دبستاني تا پژوهشگر دوره‌هاي عالي، هريك فراخور ذهن و معرفت خود، مي‌توانند در راه شناختن نماز و رازهاي آن، قدمهايي بردارند و با ناشناخته‌هايي آشنا شوند. حتّي عرفاي بزرگ نيز براي سالكان وادي معرفت، «اسرارالصلوة» نوشته و آموخته اند؛ يعني اعماق اين اقيانوس، همچنان ناشناخته و پيمودني است. در جامعه ي ما فصل مهمي بايد در معرفي نماز در همه ي سطوح گشوده شود. رسانه‌ها و بخصوص صدا و سيما، با شيوه‌هاي گون

اگون، نماز را معرفي و يادآوري كنند. همه جا و هميشه در راديو و تلويزيون، نماز در اولويت گذاشته شود و شوق ايمان و عطش ياد خدا در دلها پديد آيد. در كلاسهاي دروس ديني مدارس و دانشگاهها، درس نماز جايگاه خود را باز يابد و سخنان سنجيده و افكار بلند در بازشناسي نماز فراهم، و در معرض ذهن و دل دانشجويان و دانش آموزان گذاشته شود. فلسفه ي نماز و تحليل رازها و رمزهاي آن، با زبان هنر در معرض ديد همگان قرار گيرد، تا هر كس به قدر ظرفيت خود از آن متمتع گردد. كتابها و جزوه‌ها در سطوح مختلف و از ديدگاههاي گوناگون به وسيله ي محققان و عالمان به سلك تحرير درآيد و مايه ي كارهاي هنري و ادبي گردد. فصلي نيز بايد براي آسان كردن انجام نماز گشوده شود. در همه ي مراكز عمومي - مدارس، دانشگاهها، كارخانه ها، سربازخانه ها، فرودگاهها، ايستگاههاي قطار، ادارات دولتي و امثال آن - جايگاههاي مناسبي براي نماز پيش بيني شود. مساجد و نمازخانه ها، پاكيزه و مرتب و رغبت انگيز باشد. نماز در وقت فضيلت و به جماعت گزارده شود. در هر محيطي، برجستگان و بزرگان آن بر ديگران پيشقدم شوند و عملاً اعتناء به نماز را به ديگران بياموزانند. و خلاصه در همه جا حركت به سمت نماز و شتافتن به نماز محسوس باشد. با اين مقدمات، به خواست خداوند متعال و با توجهات و ادعيه ي زاكيه ي حضرت وليّ اللَّه الاعظم (روحي فداه)، كشور و جامعه ي ما به هدفهاي والاي نماز نزديك مي‌شود و از بركات آن بهره مي‌گيرد. در پايان لازم مي‌دانم از فراهم آورندگان اين مجمع و همه ي كساني كه با وقوف بر اهميت نماز، در راه اقامه ي آن تلاش مي‌كنند، مخصوصاً از جناب حجةالاسلام آقاي قرائتي كه دلسوزانه و عاشقانه در اين راه گام برمي دارند، صميمانه تشكر كنم و قبول حضرت حق تعالي را براي اين كوششهاي مخلصانه مسألت نمايم. والسّلام عليكم و رحمةاللَّه - سيّد علي خامنه اي - ۱۵/۰۷/۱۳۷۰ #پیام‌های مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: جنبش نرم افزارى ما شعار نهضت نوآوري علمي و جنبش نرم افزاري را مطرح كرده ايم؛ انتظار اين بوده است كه اهل علم، اهل دين، اهل قلم، اهل دانشگاه و اهل حوزه در اين جهت حركت كنند، و بسياري حركت كرده اند؛ اما مي‌بينيم بعضي با اين نياز حقيقي - كه حركت علمي، نياز حقيقيِ اين كشور است - همراهي نكردند. مرزهاي دانش را بشكنيد. اين كه من مي‌گويم نهضت نرم افزاري، انتظار من از شما جوانها و اساتيد اين است. توليد علم كنيد. به سراغ مرزهاي دانش برويد. فكر كنيد. كار كنيد. با كار و تلاش مي‌شود از مرزهايي كه امروز دانش دارد، عبور كرد؛ در بعضي رشته‌ها زودتر و در بعضي رشته‌ها ديرتر. دانشگاه بايد بتواند يك جنبش نرم افزاريِ همه جانبه و عميق در اختيار اين كشور و اين ملت بگذارد تا آن كساني كه اهل كار و تلاش هستند، با پيشنهادها و با قالبها و نوآوريهاي علميِ خودي بتوانند بناي حقيقي يك جامعه ي آباد و عادلانه ي مبتني بر تفكرات و ارزشهاي اسلامي را بالا ببرند. نسل دانش پژوه و محقق و پژوهنده ي كشور ما بداند؛ امروز اگر برتري علمي با غربي هاست، در آينده ي نه چندان دوري با همت و اراده ي شما مي‌توان كاري كرد كه فردا آنها از شما ياد بگيرند. #کلمات قصار نویسنده ؛آیت الله العظمی سید علی خامنه ای(دام ظله) https://eitaa.com/zandahlm1357

#یک_آیه_تدبر -آیا ندیدی که خداوند شب را در روز، و روز را در شب داخل می‌کند، و خورشید و ماه را مسخر ساخته و هر کدام تا سرآمد معینی به حرکت خود ادامه می‌دهند؟! خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است. 📚#لقمان-29

🎵 تلاوت جزء 11 قرآن کریم با صدای استاد معتز آقایی (تند خوانی)

دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

نوشتن خطبه توسط حضرت براي مامون سال جديد هجرى فرارسيد. دويست و سه سال از هجرت آخرين پيام آور وحى مى گذشت. آفتاب تير ماه مى تابيد و نور و آتش مى پراكند. سرزمين خراسان، با آن بيابان ها، تپه ها، رمل‌ها و نمك زارش در زير آفتاب خفته بود. كاخ حميد بن قحطبه در ميان باغ بزرگى مى درخشيد. درختان انار در قسمت شرقى، پرچينى ساخته بودند. آن روز، امام به عادت هميشه به مناسبت آغاز محرم روزه بود. ابرى از اندوه عاشورايى بر چهره گندم گونش نشسته بود. درونش از يادآورى صحنه هاى كربلا آرامش نداشت. صحنه هايى هم چون لحظه اى كه حسين (ع) تشنه از اسب بركرانه فرات، ميان نواويس و كربلا بر زمين غلتيد وامام به همنشينشكه اشعرى قمى بودفرمود: « اى سعد! (! [pagebreak] ( صفحه ۴۲۶) ۱۸۶) از ما نزد شما قبرى است؟ » فدايت شوم، منظورتان قبر خواهرتان است؟ ابرهاى باران خيز در چشمان امام حلقه بستند. امام گفت: « آرى! كسى كه با آگاهى از مقام او به زيارتش رود، از بهشتيان خواهد بود. از پدرم شنيدم كه او از پدرش نقل كرد: خداوند را حرمى به نام مكه است. پيامبر (ص) را حرمى به نام مدينه است. حرم اميرمؤمنان كوفه است و حرم ما قم نام دارد. به زودى بانويى از تبار من در اين جا به خاك سپرده مى شود كه نامش فاطمه است. هر كه وى را زيارت كند[با رعايت شرايط ديگر]، بهشت برايش لازم است. » (۱۸۷) خيلى زود در تكه زمينى پاك، گنبدها، گل دسته‌ها و مسجد‌ها برپا شد. اتاقى كه در طوس به نام امام داده بودند، كنار اتاق بزرگ مأمون بود. مأمون وارد شد و امام برخاست. سعد اجازه رفتن گرفت و بيرون رفت. مأمون جا به جا شد و سپس گفت: « اى اباالحسن! امروز جمعه است. (۱۸۸) برايم خطبه اى بنويس تا براى مردم در نماز جمعه بخوانم. » باشد. ساعتى ديگر، پسر بشير (۱۸۹) را نزدت مى فرستم تا آن را بگيرد. مأمون اين را گفت و پس از لحظاتى از جا برخاست. امام برايش خطبه اى نوشت كه اگردل زنده اى مى داشت، بسى سودمند مى بود. خطبه چنين بود: « سپاس خداوندى را سزاست كه نه از چيزى آفريده شد و نه براى ساختن چيزى، از نيرويى يارى گرفت. پديده‌ها را از چيزى نيافريد؛ بلكه به آنها گفت: « بشو » و آنها پديد آمدند. گواهى مى دهم پروردگارى جز خداوند نيست. او يگانه اى بى همتاست؛ فراتر از رقابت رقيبان. او را نه همنشينانى است و نه فرزندانى. گواهى مى دهم كه محمد بنده برگزيده و امين او است. قرآن آشكار و وحى گويا و كتاب كه محمد بنده برگزيده و امين او است. قرآن آشكار و وحى گويا و كتاب آسمانى را كه در دستان ماست، با او فرستاد. با كتابش، مردم را به ثواب مژده و از مجازاتش بيم داد. درود آفريدگار بر محمد و خاندانش باد! #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

سوّمین علی پدر، قطره ای از آب فرات در کام کودک نورسیده چکاند و به سجده افتاد. [۱] آسمان آبی تر از همیشه تمام ابرها را کنار زده بود تا مدینه را تماشا کند. پس از علی ابن ابی طالبC و علی ابن الحسینC ، سوّمین علی در خانه ی اهل بیت علیهم السلام طلوع کرده بود. واژه‌های آفتابی "رضا"، "صابر"، "وفیّ"، "صادق"، "رضیّ"، "زکیّ"، "ولیّ" و... هر کدام لقبی بودند که برای نمایاندن پرتوی از پرتوهای خورشید ما آمده بودند؛ اما آیا دریا را می‌توان در قالب تنگ واژه‌ها محصور کرد؟ این جا واقعاً واژه‌ها کم می‌آورند... ---------- [۱]: . همان یک قمقمه دریا.... https://eitaa.com/zandahlm1357

🎥موضوع: منطبق کردن خود با دستورات امام #استاد_نصوری #گامی_به_سوی_ظهور 🔶🔹🔶

🔰 شرح و تفسیر #ادعیه_روزانه ماه رمضان 💠 دعای روز 11 🎤 با بیان شیرین آیت الله مجتهدی تهرانی رحمت الله علیه 👌 به همراه بیان یک نکته شرعی مورد توجه در #ماه_رمضان

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

.......: خلاصه همان روز كريم، يكي دو ساعت داخل يكي از نهرها آموزش غواصي ديد و تمرين كرد و شب، با يكي از بچه‌هاي اطلاعات به شناسايي رفت. آن ها، خورشيدي‌ها و سيم خاردارهاي دشمن را كه مقابل سيل بند و داخل آب ايجاد شده بود، پشت سر گذاشتند و مواضع عراقي‌ها را شناسايي خوبي كردند. بعد هم به سلامت به مقر برگشتند. از فرداي آن روز، نيروهاي اطلاعات از كار كريم قوت گرفتند و كارشان را با جديت و سرعت بيش تر پي گيري كردند. اطلاعات لشكر عاشورا در دو محور كار مي‌كرد. مسؤول اطلاعات محور يكم، اصغر عباسقلي زاده و محور دوم كريم حرمتي بود. براي هر دسته از نيروهاي خط شكن، دو نفر [ صفحه ۲۱] نيروي اطلاعاتي در نظر گرفته شده بود. در هر محور، ۶ تا ۸ نفر، هدايت غواص‌ها را بر عهده داشتند؛ اما مهدي چون دير به خط و شناسايي اروند رفته بود، از همراهي دسته‌هاي خط شكن جا ماند. قرار شد او مسير گردان امام حسين (ع) را مطالعه كند. هر چند هنوز حضور وي قطعي نبود اما او كار خود را شروع كرد. فرمان دهان ارشد سپاه، آمار و ارقام جزر و مد اروند رود را در ده سال گذشته در اختيار مهدي و دوستانش گذاشته بودند. آن‌ها هم تحقيق و بررسي را به كمك آن اطلاعات به شدت پي گيري مي‌كردند. شايد اگر موعد حمله در تابستان يا بهار بود، يك بررسي روي آمار و ارقام ارايه شده، مي‌توانست تا حد زيادي زمان جزر و مد كامل در روزهاي مختلف را معلوم كند؛ اما اين وضعيت در زمستان و پاييز، تفاوت فاحشي با فصل‌هاي ديگر داشت. پرآبي و كم آبي اروند تحت تأثير بارندگي‌ها بود و همين عامل در تغيير جريان آب مؤثر بود. شناسايي‌ها هم ادامه يافت و كم كم پايان كار نزديك مي‌شد. گاه شدت جريان آب، كار شناسايي را نيمه تمام مي‌گذاشت و گاه غواصان در برگشت، به جاي مورد نظر نمي رسيدند و آب آن‌ها را به ساحل ديگري مي‌برد. اين مساله، با توجه به اصل رعايت حفاظت اطلاعات، مشكل ساز هم مي‌شد. كم كم كار شناسايي محورهاي عملياتي تكميل شد. با [ صفحه ۲۲] جديت، تلاش و رعايت اصل حفاظت، تقريبا هيچ درگيري اي كه ظن عراقي‌ها را برانگيزد، به وجود نيامد. روزهاي آخر، روزهاي غريبي براي بسيجيان بود. هم دل تنگي‌ها رو به افزايش بود و هم لذت ها. نخلستان حاشيه ي اروند، پناه گاه بچه‌ها بود. وصيت نامه‌هاي زيادي پاي درختان نخل نوشته مي‌شد. نمازها، نيازها، گريه ها، دل تنگي ها، قرار و مدارها با خدا و شهدا، عهد اخوت بستن‌ها و... نخلستان در لحظات غروب، حال و هواي ديگري داشت؛ گوشه اي از تصوير تنهايي و غم اميرالمومنين (ع). نخل‌ها شاهد صميمي ترين و پاك ترين لحظات بسيجيان بودند. منطقه به تدريج تغيير مي‌كرد. جاده ي عملياتي را شن ريزي كردند، فرمان دهان محورهاي عملياتي و گردان‌ها براي توجيه منطقه مرتب در حال رفت و آمد بودند. سلاح‌هاي سنگين در منطقه مستقر شد و برنامه ريزي براي انتقال نيروها به منطقه و جست و جوي محل مناسب، شروع شده بود. بالاخره يك روز صبح، جاده آماده ي عبور شده بود. مهدي و علي شيخ علي زاده، اولين قدم‌ها را بر روي جاده ي عملياتي گذاشتند. علي، انگار طور ديگري شده بود. روي جاده مي‌دويد، مي‌خنديد، بالا و پايين مي‌پريد، معلق مي‌زد و فرياد مي‌كشيد. فرمان دهان گردان‌ها براي توجيه به منطقه آمدند و داخل آب رفتند. آن‌ها تا حدي جلو برده شدند كه بتوانند محل ماموريت شان را ببينند. اروند مطمئن شده بود كه خبرهايي هست.... دفاع مقدس خاطرات اروند..... https://eitaa.com/zandahlm1357

شهدا را واسطه قرار دهیم تا شفاعت مارا بکنند🌺🌺🌺

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم

.......: خسیس ابوتمام دو شعر ذیل در نکوهش مردم آورده است: مردم پستی که هرگاه سگشان بر اثر آمدن مهمان پارس می‌کرد به مادرشان می‌گفتند بر روی آتش بول کن تا مبادا آنها به جانب ما بیایند. او هم از آنجا که بخیل بود فرج خود تنگ می‌کرد و به همان اندازه بول می‌کرد که آتش خاموش شود. قوم اذا استنج الاضیاف کلبهم قالوا لامهم بولی علی النار فضیقت فرجها بخلاً ببولتها فلا تبول لهم الا بمقدار سید محمد جامه باف می رفت چو جانم ز تن (و) غم فرسود شد یار خبردار و قدم رنجه نمود بر آینه ی رخش غباری دیدم گویا که هنوزم نفسی باقی بود * چون پیک اجل برفتنم داد نوید جان کرد ز همراهی من قطع امید کس بر لب من ز پنبه آبی نچکاند جز دیده که گشته بود از گریه سفید * شاطر بچه ای که هوش از جانم برد دی همره خود به عزم دورانم برد کشتی ز سواد چشم گریانم ساخت زنگ از دل چاک چاک نالانم برد ابوعبداللّٰه معصومی از برگزیده ترین شاگردان شیخ الرییس است. به نقل شهر زوری دو شعر زیر از اوست: اشتها و علاقه ی من به سخن خردمندان است همانطور که اشتهای انسان لب تشنه به آب خوشگوار است. از مجلسی که با آنان همنشین باشم خرسندم، چنانچه آدمی که مسافرش از راه رسیده باشد خوش دل می‌گردد. حدیث ذوی الالباب اهوی و اشتهی کما یشتهی الماء المبرد شاربه و افرح ان القاهم فی ندیهم کما یفرح المرء الذی آب غائبه امیر خسرو افغان برآید هر طرف کان مه خرامان در رسد که آواز بلبل خوش بود چون گل به بستان در رسد آمد خیالت نیم شب جان دادم و گشتم خجل خجلت بود درویش را بیگه چو مهان در رسد امروز می‌رم پیش تو تا شرمسار من شوی ورنه چه منت جان من فردا چو فرمان در رسد من خود نخواهم برد جان از سختی هجران ولی ای عمر چندان صبر کن کان سست پیمان در رسد #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357