ماجرای تنبیه توهین به زائران امام رضا https://eitaa.com/zandahlm1357

#متن_منبر_مجازی 4 💠 سلسله سخنرانی های #تربیت_مهدوی_با_مکتب_حسینی 4 🎬 جلسه 4️⃣

صفحه ۷۱

صفحه ۷۲

صفحه ۷۳

صفحه ۷۴

صفحه ۷۵

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

.......: آنانی که جنگ را محکوم می‌کنند هر مرخصی شامل مقداری اشتیاق و مقداری انزجار است. اشتیاق در ملاقات خانواده و صله رحم و انزجار از ناهنجاریهای شهر. از بیگانه بودن شهریها با جنگ. ازدهن کجی بعضی‌ها به جنگ. روزهای اول و دوم مرخصی شیرین است، ولی از روز سوم و چهارم به بعد باید متحمل ضربه‌هایی سنگین به روح خود باشی. بعضی تو را محکوم می‌کنند برخی تو را مجنون می‌دانند. عده ای تو را قابل ترحم و خیر تو را در خانه نشینی می‌دانند. گروهی نیز معتقدند وظیفه ی تو پایان یافته و حضور مجدد تو ضرورتی ندارد. محل کار هم مزاحم اعزام تو هستند و برایت خط و نشان می‌کشند. اداره و کارخانه با اعزام تو مخالف است. ولی باید مقاومت کنی. هم دشمن دانا دارد هم دوست نادان. عده ای هم دنبال منافع خویش اند. جلوتر از نوک دماغ خود را نمی بینند. به همه چیز با عقل محدود خود می‌نگرند. به دیگران اعتماد کمتری دارند و حتی حضور در جبهه را تفسیر به رأی می‌کنند. خدا رحم کند. شهر همچنان مسحور کالاهای فرنگی است. تعدادی هم شبها ناخواسته از طریق تلویزیون شاهد اعزام نیرو به جبهه اند. عده ای هم با بالا و پایین شدن [صفحه ۲۴۹] بهای ارز و کالاهای لوکس متوجه تحرکات نظامی در جبهه می‌شوند. البته در مقابل این افراد، مسلمانان هوشیاری وجود دارند که به جنگ کمک می‌کند و برای آن دل می‌سوزانند. از خانواده‌های شهید تجلیل می‌کنند. به تجهیز رزمنده‌هایی می‌پردازند و در هر فرصت که پیش آید، در جبهه هم حاضر می‌شوند. ضمن اینکه در همین گروه، افرادی هستند که حاضرند همه گونه کمک کنند، ولی ظاهرا می‌ترسند پا به جبهه بگذارند! جلوی رفتن فرزندانشان را هم می‌گیرند. جان عزیز است؛ حفظ آن هم برای چنین افرادی واجب و شاید واجبتر از اسلام!؟ اگر چه یافتن راه حق چندان مشکل نیست، اما گام نهادن در آن سخت است. باید از خیلی چیزها لباس و منزل و ماشین و پول و... چشم پوشید. خورد و خوراک هم محدود است. نان و پنیر هم جزو غذای رسمی قرار می‌گیرد و باید تحمل گرسنگی را داشته باشی. رزم شبانه و خشم شبانه، خواب را از تو می‌گیرد و ساعتها باید در دل شب و در سیاهی مطلق راهپیمایی کنی. به سوی رگبار گلوله‌ها بدوی و اتاق گاز را تحمل کنی. تجهیزات زیادی را به خود ببندی و خود را برای شب حمله آماده سازی. چشم از مادیات بپوشی و با معنویات زندگی کنی. برای خواندن زیارت عاشورا، دعای کمیل و ابوحمزه ثمالی، وقت بگذاری. قلبت را بشکنی و برای اباعبدالله الحسین گریه کنی. از گناهان توبه کنی و خود را به حالت خوف و رجا برسانی. از ملامت ملامتگران غیر خدایی عقب نشینی و آماده ی پذیرش هر گونه بلا باشی. آیا طاقت دیدن پیکر بی سر شهیدی را داری؟ آیا می‌توانی دست و پای جدا شده ی شهیدی را جمع آوری کنی؟ آیا توان آن را داری که شاهد جان دادن بهترین دوستانت باشی؟ آیا می‌توانی سوزش ترکشی را بر اندام خود تحمل کنی؟ با دیدن خون چه احساسی خواهی داشت؟ اگر چند روز غذا نخوری چه؟ [صفحه ۲۵۰] اگر دستور عقب نشینی شنیدی چه؟ اگر مجبور شدی برای خنثی کردن مین، به روی آن بخوابی چه؟ آیا طاقت سیلی افسر تنومند عراقی را به هنگام اسارت داری؟ آیا می‌توانی پس از یک هفته جنگ و مبارزه، باز هم ۱۰ کیلومتر بدوی. آیا می‌دانی بسیجی‌ها هم گاهی در مقابل مشکلات در دل خود گریه می‌کنند؟ آیا افتادن با بدن مجروح در میان نیروهای خودی و دشمن گریه ندارد؟ آیا می‌توانی در شبهای سرد کردستان، پیکر پاک دوست شهیدت را برای گرم شدن به روی خود بیندازی؟ آیا می‌توانی جاری شدن خون از گوش آرپی جی زن را ببینی و دم برنیاوری؟ آیا دیدن مجروحی که خود دست قطع شده اش را حمل می‌کند، طاقت نمی خواهد؟ آیا می‌توانی پاهای ورم کرده رزمنده ای را از چکمه ی خونینش خارج کنی؟ به خدا جنگ سخت است. آنها که جنگ را ندیده اند نباید در مورد جنگ قضاوت کنند. همه ی جنگها مشکل است، ولی این جنگ، مقابله ایمان و بدنهای عریان با کفر و سلاحهای مجهز است. محاصره ی اقتصادی کمر مردان جنگ را شکسته. مسئولان و فرماندهان، شبانه می‌گریند. همه تحت فشارند. ولی باید ایستاد. در صدر اسلام وضع از این هم مشکلتر بوده. دوران شعب ابی طالب غیر قابل توصیف است. اسلام با خون دل به دست ما رسیده است. هزاران شیعه در لابلای دیوار کاخ ستمگران، دفن شده اند. هزاران نفر در راه اسلام به شهادت رسیده اند. پیامبر خون دلها خورده، دندان مبارکش شکسته، دل او را آزرده اند. علی را خانه نشین و شهید کردند. حسن و حسین را شهید کردند. ائمه اطهار را شهید کردند. اسلام مظلوم است. باید خون دل خورد. باید دست و پا داد. شهید داد. مطیع بود. عملیات کرد. دل امام را شاد نمود و در راه دین خدا استقامت کرد. امید است آیندگان با جنگ، عارفانه تر برخورد کنند. بیشتر کشورها کنار کشیده اند. و بسیاری از آنها به دشمن کمک می‌کنند. فقط خودمان هستیم و خودمان. آن هم با چند گروه کج و معوج. یاران راستین اندک ا