eitaa logo
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
1.4هزار دنبال‌کننده
48.1هزار عکس
34.9هزار ویدیو
1.6هزار فایل
#نذر_ظهور ارتباط با ما @Zh4653 @zandahlm1357 سلام خدمت بزرگواران این کانال پیروفرمایشات امام خامنه ای باب فعالیت درفضای مجازی ایجاد شده ازهمراهی شما سپاسگزاریم درصورت رضایت ؛کانال را به دیگران معرفی بفرمایید🍃🍃🍃🍃https://eitaa.com/zandahlm1357
مشاهده در ایتا
دانلود
هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)
.......: سپاس و ناسپاسي نعمت متن حديث الشكر و كفران النعمة ۱- الطوسى بإسناده عن أبى الصلت عن الرضا عليه السلام عن آبائه عليهم السلام قال: قال النبىّ صلّي الله عليه و آله: يؤتي بعبد يوم القيامة فيوقف بين يدى الله عزّوجلّ فيأمر به إلي النار، فيقول: أى ربّ أمرت بى إلي النار و قدقرأت القرآن، فيقول الله: أى عبدى إنّى أنعمت عليك فلم تشكر نعمتى، فيقول: أى ربّ أنعمت علىّ بكذا فشكرتك بكذا و أنعمت علىّ بكذا و شكرتك بكذا، فلايزال يحصي النعمة و يعدّد الشكر فيقول الله تعالي: صدقت عبدى، إلّا أنّك لم تشكر من أجريت لك نعمتى علي يديه، و إنّى قد آليتُ علي نفسى أن لاأقبل شكر عبد لنعمة أنعمتها عليه حتّي يشكر مَن ساقَها مِن خَلقى إليه. ۲- الصدوق قال: حدّثنا علىّ بن أحمد بن محمّد بن عمران الدقاق و محمّد بن أحمد السنانى و الحسين بن إبراهيم بن أحمد المكتب قالوا: حدّثنا أبوالحسين محمّد بن أبى عبدالله الكوفى عن سهل بن زياد الآدمى عن عبدالعظيم بن عبدالله الحسنى عن محمود بن أبى البلاد قال: سمعت الرضا عليه السلام يقول: من لم يشكر المنعم من المخلوقين لم يشكر الله عزّوجلّ. ۳- قال عليه السلام: اتّقوا الله أيّها الناس فى نعم الله عليكم فلاتُنفّروها عنكم بمعاصيه، بل استديموها بطاعته و شكره علي نعمه و أياديه و اعلموا أنّكم لاتشكرون الله بشى ء بعد الإيمان بالله و رسوله و بعد الاعتراف بحقوق أولياء الله من آل محمّد عليهم السلام أحبّ إليكم من معاونتكم لإخوانكم المؤمنين علي دنياهم الّتى هى معبر لهم إلي جنّات ربّهم فإنّ من فعل ذلك كان من خاصّة الله. ۴- الطوسى بإسناده عن أبى الصلت الهروى قال: حدّثنى أبوالحسن علىّ بن موسي الرضا عليه السلام قال: حدّثنى أبى عن جدّى جعفر بن محمّد عن أبيه عن جدّه علىّ بن الحسين عن أبيه عن جدّه أميرالمؤمنين عليهم السلام: قال: قال النبىّ صلّي الله عليه و آله: أسرع الذنوب عقوبة كفران النعمة. سپاس و ناسپاسي نعمت ۱- طوسي به اسناد خود از ابواصلت از امام رضا، از پدرانش (ع) نقل كند كه پيامبر (ص) فرمود: روز رستاخيز بنده اي آورده شده، در برابر خداي عزّوجلّ نگاه داشته شود، پس فرمان رسد كه به آتش برده شود، و او گويد: پروردگارا فرمان دادي به آتشم برند حال آن كه قرآن خوانده ام، و خداوند فرمايد: بنده‌ام بر تو نعمت ارزاني داشتم و سپاس نعمتم نگفتي، گويد: پروردگارا فلان نعمت به من دادي و سپاست گفتم و فلان نعمتت را با فلان كار شكر كردم و بدين ترتيب نعمت‌ها را بر شمرده و شكر خود باز گويد، تا آن كه خداي تعالي فرمايد: راست گفتي بنده من اما شكر نعمتي كه از دست فلان بنده‌ام ارزاني ات داشتم، نگذاشتي و من با خود پيمان بسته‌ام شكر بنده را به نعمتي كه به او داده‌ام نپذيرم مگر آن كه سپاس آن كس از خلقم كه آن نعمت را به سوي او رانده است، گزارد۱. ۲- صدوق گويد: علي بن احمد بن محمد بن عمران دقّاق و محمد بن احمد سنائي و حسين بن ابراهيم بن احمد بن مكتب (رض) گفته اند: ابوالحسين محمد بن ابي عبدالله كوفي از سهل بن زياد آدمي، از عبدالعظيم بن عبدالله حسني، از محمود بن ابي بلاد نقل كنند كه گفت: از امام رضا (ع) شنيدم مي‌فرمود: آن كه سپاس صاحب نعمت از خلق را نگزارد، شكر خداوند عز وجل را نگزارده است۲. ۳- حضرتش (ع) فرمود: هان اي مردم پرواي خدا پيشه كنيد در نعمت‌هايي كه به شما ارزاني داشته، مباد آن را به گناهان تان از خود دور سازيد بلكه با اطاعت و سپاس او به خاطر نعمت‌ها و لطفش، دوام آن را بجوييد و بدانيد نتوانيد به چيزي پس از ايمان به خدا و پيامبرش و شناختن حق اولياء خدا، آل محمد (ص)، شكر او گزاريد كه نزدش محبوبتر از ياري برادران مؤمن تان باشد، ياري در دنيايي كه گذرگاه ايشان به بهشت‌هاي پروردگارشان است كه هر كه چنين كند از خاصان خداست ۳. ۴- طوسي به اسناد خود از ابوصلت هروي گويد: ابوالحسن علي بن موسي الرضا (ع) فرمود: پدرم از جدّم جعفر بن محمد، از پدرش، از جدش علي بن حسين از پدرش، از جدش اميرالمؤمنين (ع) مرا چنين حديث كرد كه اميرمؤمنان (ع) فرمود: پيامبرخدا (ص) فرمود: زود كيفرترين گناهان، ناسپاسي نعمت است ۴. منبع حديث ۱- أمالى طوسى ۴۵۰. ۲- عيون اخبار الرضا ۲/ ۲۴. ۳- بحار الأنوار ۷۸/ ۳۵۵. ۴- أمالى طوسى امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357
.......: اقدامات فرهنگی حضرت رضا (علیه السلام) اشاره تحلیل صحیح از چگونگی اقدامات گوناگون بزرگان در زمان‌های متفاوت، نیاز به شناخت دقیق شرایط حاکم بر آن زمان و اهداف ایشان دارد و بدون شناخت آن، هرگونه نظریه و حدسی، هرگز از دقت و صحت لازم برخوردار نخواهد بود، به ویژه در مورد ائمه ی اطهار (علیهم السلام) که صرف نظر از مسائل غیبی و الهامات الهی، دارای عقل و درایت عمیق و از داناترین افراد بشر بوده اند. از طرفی گزارش‌های تاریخی موجود از شرایط حاکم بر آن دوران ها، از جهات گوناگون ناقص، مبهم و نارساست، به گونه ای که یک محقق هرگز نمی تواند برای یک تحلیل دقیق و صحیح به آن‌ها بسنده کند. اگر چه در مورد اهل بیت (علیهم السلام) خوشبختانه نیازی به روایات تاریخی نیست، چراکه معتقدیم ایشان به اقتضای مقام امامت که ایشان را به علم و حکمت الهی متصل می‌کند، از الهامات و حتی برنامه مدوّن که برای آن‌ها به صورت مکتوب تهیه شده است، بهره مند هستند و همواره بهترین و مناسب ترین تصمیم را در شرایط گوناگون اتخاذ می‌کنند. ولی این همه، مانع از آن نیست که ما به برخی از موارد ذکر شده در زمان ایشان نپردازیم تا هرچه بیشتر به تفصیل آن آگاه گردیم. از آن جمله شرایط حاکم بر دوران امامت حضرت رضا (علیه السلام) است که سبب نشر گسترده معارف و حقایق اسلام شد، چرا که با مراجعه به آثار به جای مانده از اهل بیت (علیهم السلام) در می‌یابیم که بعد از حضرت امیر و حضرت باقر و حضرت صادق (علیه السلام) بیشترین آثار را ایشان از خود به جای نهاده است و این امر به جهت شرایط خاص و فرصت مناسبی بود که در زمان حضرت پدید آمد. با وجود آن که دشمن برای نشان دادن ضعف علمی حضرت و کاستن از محبوبیت ایشان تلاش می‌کرد اما دوران امامت و به ویژه ولایت عهدی حضرت، فرصت مناسبی فراهم کرد تا حضرت رضا (علیه السلام) در جهت نشر علوم اسلامی و حقایق مکتب اهل بیت (علیهم السلام) اقدام کند که به پاره ای از آن موارد اشاره می‌کنیم: 📚حکایت آفتاب نگاهی به زندگی امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357
27.01M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✅ کارگاه 1 💠 جلسه 1️⃣ 🎤 استاد احسان عبادی از اساتید مهدویت کشور 👌 انتشار فایل آزاد و حلال
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357
.......: دشمن ما را زمينگير كرده بود و مهماتي هم نداشتيم. آقا مهدي [ صفحه ۶۷] بي آنكه خم به ابرو بياورد رفت روي لودر، نفسها در سينه بند آمده بود. رفت جلوتر و خاكريزي بلند كرد و آمد پايين، چشمهايمان از حيرت بيرون زده بود، همه مي‌ترسيديم كه آقا مهدي طوريش بشود. حضورش در خط، قوت قلب همه بچه‌ها در آن شرايط سخت بود. وقتي از لودر آمد پايين، صدا زد: برادران! برادران! بيايين پشت اين خاكريز پناه بگيرين. وقتي خيالش راحت شد برگشت سنگر فرماندهي و... هفت روز از بودنمان در جزيره مي‌گذشت. شب و روز را قاطي كرده بوديم. شب آخر پتويي پيدا كردم، بوي گند مي‌داد؛ اما چاره نبود. شش نفر رفتيم زير پتو كه بخوابيم. سرما و بي خوابي امانم را بريده بود. داود صالحپور [۳۱]، جواد عباس عليزاده [۳۲] و بنده و... خلاصه نشد، كشمكش ۶ نفره به جايي نرسيد. بچه‌ها اينجا هم از شوخي دست بردار نبودند. سه نفر بلند شديم رفتيم در پناه كمپرسي خوابيديم... صبح خط را به نيروهاي ديگري تحويل داديم و برگشتيم عقب. خدا شما را رحمت كند صمد قدرتي در موقعيت شهيد مدني - كاسه گران - حميد آقا نيروها را سازماندهي مي‌كرد، نوشته اي دست هر يك از بچه‌ها مي‌داد و به يگان‌ها مي‌فرستاد. آخرين نفر من بودم، همه بچه‌ها رفته بودند. پرسيدم: من چي؟ گفت: بيا بريم. سوار ماشينش كرد و گفت: تو را مي‌برم پيش آقا مهدي. از اين به بعد پيك آقا مهدي هستي. نمي توانستم باور كنم كه من پيك فرمانده لشكر باشم! نامش را زياد شنيده بودم؛ اما خودش را نديده بودم. توي فكر و خيال بودم كه حميد آقا جلوي چادري ترمز كرد. گفت: اين چادر شماست، برو تو، آقا مهدي هم مياد. باورش برايم سخت بود كه من با فرمانده لشكر هم چادر باشم. آن شب سپري شد. صبح آقا مهدي آمد، حميد آقا معرفي‌ام كرد. با هم دست داديم و مرا در آغوش كشيد، در اولين برخورد طوري با من رفتار كرد كه انگار سالهاست همديگر را مي‌شناسيم. آقا مهدي از من پرسيد: برادر صمد، موتور سواري بلدي؟ گفتم: بله، آقا مهدي. نوشته اي دستم داد و گفت: برو از تداركات موتور تحويل بگير. عمليات خيبر با شدت و حدت تمام ادامه داشت. لحظه اي آرام و قرار نداشتيم. نيروهاي ما مي‌جنگيدند و مردانه مقاومت مي‌كردند. دشمن پشت سر هم پاتك مي‌زد. توي جزيره جنوبي سنگري بود كه به اصطلاح سنگر قرارگاه مي‌گفتيم. بيشتر فرماندهان يگانهاي عمل كننده آنجا بودند؛ حاج همت، و معاونانش، آقا مهدي، احمد كاظمي و... جنگ در محور لشكر حضرت رسول (ص) شدت زيادي داشت و لحظه به لحظه خبرهاي نگران كننده مي‌رسيد. عراق، در اين محور لشكر دست به پاتك محكمي زده بود. خستگي بر وجود همه مان چيره شده بود. چند شب بود كه هيچ كس خواب نداشت. فرماندهان گردانهاي لشكر حضرت رسول (ص) مدام با حاج همت تماس مي‌گرفتند، وضعيت خود را گزارش داده و و كسب تكليف مي‌كردند. حاج همت فقط مي‌گفت: «به گوشم! »و خوابش مي‌برد. از شدت بي خوابي نمي توانست چشمانش را باز كند. صدايش مي‌كرديم: حاج آقا! بي سيم با شما كار داره. دوباره به گوش مي‌شد. از خط پي در پي پيام مي‌دادند؛ ولي او با چشمان بسته نمي توانست جواب بدهد... بچه‌هاي لشكر حضرت رسول دست به دامن آقا مهدي شدند؛ آقا مهدي! به حاجي پيام مي‌دن، شما بيدارش كنين... آقا مهدي خيلي سعي كرد حاج همت را بيدار كند؛ اما موفق [ صفحه ۷۱] نشد. بي خوابي و خستگي حاج همت را بدجوري كلافه كرده بود. آقا مهدي بي سيم را گرفت و خودش را معرفي كرد و گفت پيام تون رو بدين. هنگام دريافت پيام آقا مهدي هم چشمانش بسته شد و به خواب رفت. از دستش گرفتم و گفتم: آقا مهدي پيام مفهومه؟ چشمانش را به زور باز كرد و دوباره خواست كه پيام بگيرد باز خوابش برد. بار سوم چشمانش را باز كرد و با هر زحمتي بود پيام را دريافت كرد. پيام بچه‌هاي لشكر حضرت رسول نشان از فشار زياد دشمن بود. اگر دشمن در محور طلاييه موفق به پيشروي مي‌شد كار توي جزيره براي همه بسيار مشكل مي‌شد. يك لحظه آقا مهدي گفت: برادر صمد! از هر كجاست براي ما دو تا آرپي جي پيدا كن سريع! دستور آقا مهدي مرا از جا كند. به طرف موتور رفتم و زير آتش شديد دشمن راه افتادم، خودم را رساندم سنگر تداركات. در حالي كه نفس نفس مي‌زدم، گفتم: سلام برادر صبور! آقا مهدي گفت دو تا آرپي جي مي‌خوايم. تا نام آقا مهدي را آوردم بي معطلي دو تا آرپي جي با ۶ موشك آورد. فقط به خاطر نام آقا مهدي بود كه اينها را به من داد و الا گرد و خاكي كه بر سر و صورتم نشسته بود اجازه نمي داد كسي مرا بشناسد! زود برگشتم. يكي از آرپي جي‌ها را آقا مهدي برداشت و يكي هم احمد كاظمي فرمانده لشكر نجف. ... https://eitaa.com/zandahlm1357
عدم تقدیم و تأخیر مرگ چنان که یکی از امور مقدّره محتومه حق تعالی بر عباد إجزاء موت است که از برای هر فرد مدّت معدود و اجل محدودی قرار داده که قادر نیستند که ساعت و آنی را از او به تأخیر اندازند، به واسطه کثرت مراقبت و رعایت حفظ الصحة ؛ و نه آنی را جلو اندازند به واسطه تعبات دنیا و شداید امراض و کراهیت او زندگی [را]، کما قال تعالی: « وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمْ لا یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَ لاَ یَسْتَقْدِمُونَ [۱] »، یعنی: ما برای هر فردی اجلی و وقتی تعیین نموده ایم که تأخیر و تقدیم از او ننمایند، چه همان طور که امّت بر جماعت اطلاق می‌شود نیز بر فرد هم اطلاق می‌شود، کما قال فی حق ابراهیم: « کَانَ أُمَّةً قَانِتًا [۲] ». ---------- [۱]: ۶ - سوره مبارکه اعراف، آیه ۳۴. [۲]: ۱ - سوره مبارکه نحل، آیه ۱۲۰. 📚✍شرح بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357
بوی گناه ربیع بن خیثم گوید: اگر بوی گناه به مشام کسی می‌رسید، هرگز کسی نزد کسی نمی نشست. تلاش برای دنیا ابوحازم گوید: در شگفتم از کسی که برای دنیایی که هر روز بخشی از آنها از آن کوچ می‌کند، کاری کند و برای آخرتی که هر روز بخشی از آنها بدانجا می‌رود، عملش را ترک می‌کند. او می‌گفت: اگر از شر آنچه به ما داده شده نجات یابیم، آنچه که از ما می‌گویند زیانی نمی رساند. شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357
صفحه تربیت فرزند👇👇👇👇 @zandahlm1357 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃
يكي از مسائلي كه در فرهنگ ما زياد شده اين است كه ما لقب زياد مي دهيم. القاب در ادب كلام بسيار مهم است. در تاريخ ما نيز القاب زياد بوده اند مثل دوره ي قاجار كه پشت اسم همه يك سلطنة الدوله مي گذاشتند كه امروزه به آقا و خانم دكتر، مهندس و غيره تغيير كرده است. اين القاب خاص جامعه ي ما است و در هيچ جاي ديگر دنيا وجود ندارد. مهندس يك كلمه ي بي معني است و به انگليسي engineer معني مي دهد و معني آن به فارسي موتوريست است، كسي كه با موتور كار مي كند. آن مهندسي كه ما ترجمه مي كنيم از هندسه مي آيد. كلمه ي ليسانس در ايران يك بار ديگر پيدا كرده كه ليسانس هم ترجمه ي انگليسي licence يعني اجازه نامه مثل گواهينامه كه driving licenceگفته مي شود و هر كس كه اين اجازه نامه را داشته باشد اجازه ي رانندگي كردن دارد. اما در جامعه ي ما اين كلمه بار ارزشي پيدا كرده و تبديل به يك لقب شده است. اين القاب در تاريخ ريشه دارند و همان جنبه ي خودپنداره ي كاذب مثبت هستند . {قسمت16} [مباحث کودک متعادل ]
يك سري القاب هم داريم كه توهين آميز هستند كه متأسفانه اين القاب در جامعه ي ما باب شده اند و در مورد بچه هايمان به كار مي بريم. القابي كه به كودكان مي دهيم موجب ايجاد خودپنداره مي شوند چه مثبت، چه منفي. باز هم روي يك كاغذ بدون احساس گناه يادداشت كنيد كه چه لقب هايي به فرزندتان داده ايد و چه قدر به او بي شعور و نفهم گفته ايد. مادري اذعان مي كرد كه يك روز فرزندم آمد و گفت:"مامان! من ديگه همه چيز رو خوب مي فهمم؟" گفتم: آره عزيزم چطور مگه؟ گفت: "آخه ديگه بهم نمي گي نفهم" !!!!!!!!! كودك درك انتزاعي ندارد بنابراين اين القاب را به عنوان شخصيت برداشت مي كند. مادر و پدر براي كودك در اوج قله ي قدرت قرار دارند وقتي به كودك مي گويند نفهم براي او رد خور ندارد كه "پس من نفهم و بي شعور هستم" و اين حالت در ناخودآگاه ذهن كودك مي نشيند و اين كودك تا آخر عمرش نقش يك آدم نفهم را بازي خواهد كرد چون شخصيت شكل گرفته است. {قسمت17} [مباحث کودک متعادل