استاد موسوی تحلیل‌گر https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: پيام به مناسبت مراسم معنوى مهمانى لاله ها پيام به مناسبت مراسم معنوي مهماني لاله‌ها بسم الله الرحمن الرحيم امسال روز بزرگداشت شهيدان عظيم الشأن ما، همزمان با بيست سالگي انقلاب شكوهمندي ست كه به بركت خون مطهر آنان پديد آمد و پايدار ماند. فداكاري شايسته گان و جهاد مجاهدان توانست اين نهال برومند را در ميهن گرامي ما بنشاند و آن را از گزند طوفانهاي حوادث محافظت كند، و به ثبات و استواري و برگ و بار برساند. امروز انقلاب كبير اسلامي و نظام والايي كه بر بنيانهاي مستحكم آن بنا شد، بيست ساله يعني در عنفوان جواني و بالندگي ست. دشمنان اسلام و ايران با همه ي توطئه‌ها و يورشهاي نظامي و اقتصادي و فرهنگي نتوانستند اين كلمه ي طيبه را از رشد و تكامل باز دارند، و ملت ايران با پيشتازي شهيدان و ايثارگران و رزمندگان خود با تمسك به اسلام و ايمان صادقانه و هوشمندانه توانست دست آورد گرانبهاي خود را پاسداري كند و به نقطه ي ثبات و استحكام برساند. هرگز نبايد گمان كرد كه جبهه كفر و ظلم و استكبار و مادي گري، از تلاش خصمانه ي خود براي آسيب رساندن به انقلاب كه امروز در قالب نظام جمهوري اسلامي متبلور است، دست برداشته است، ولي شك نيز نبايد كرد كه امروز و هميشه، تلاش مخلصانه ي حق طلبان، و همت بلند ملت ايران و در پيشاپيش همه، مجاهدت و ايثار مخلصان و از جان گذشتگان و جوانان مؤمن و پاكنهاد بر هر دشمني پيروز خواهد شد و هر توطئه يي را خنثي خواهد كرد و نيروي عظيم ايمان و ايثار در همه ي ميدانهاي خطير سخن اول و آخر را خواهد گفت. رحمت خدا و درود پيامبران و فرشتگان و بندگان صالحش بر روح پاك شهيدان و همت آزادگان و سلام و رحمت حق بر امام هميشه زنده ي ملت ايران. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته سيد علي خامنه اي ۱۵/۱۱/۷۷ #پیام‌های مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: ۱-۲-۳-۳- توجّه به خدا و اطاعت از دستورات الهی و حفظ همدیگر در این زمینه و تواصی به صبر و حق وجه مشترک زوجین در زندگی باید عبارت باشد از توجّه به خدا و اطاعت دستورات الهی و عمل به فرامین خدا. زن و شوهر باید همدیگر را در این جهت حفظ کنند. اگر زن می‌بیند که شوهر او بی اعتنا به مسائل دینی است، او را با حکمت و اخلاق خوش و ظرافت و زیرکی زنانه، وادار به آمدن در راه خدا کند. مرد هم اگر می‌بیند زنش بی اعتناست، او هم باید همین تکلیف را انجام دهد. این از کارهای اساسی در زندگی است. [۱] در بنا و تشکیل خانواده و در حفظ خانواده باید این احکام اسلامی را رعایت کرد تا خانواده باقی بماند. لذا شما در خانواده‌های متدیّن که زن و شوهر به این حدود اهمیّت می‌دهند، می‌بینید که سال‌های متمادی با هم زندگی می‌کنند. محبّت زن و شوهر به یکدیگر باقی می‌ماند و جداییشان از هم سخت است و دل در گرو محبّت یکدیگر دارند. این محبّت هاست که بنای خانواده را ماندگار می‌کند و لذا اسلام به این چیزها اهمیّت داده است. در جوامع اسلامی، یعنی جوامع متدیّن و مذهبی، مشاهده می‌کنیم که دو نفر آدم مدّت طولانی با هم زندگی می‌کنند و اصلاً از هم سیر نمی شوند بلکه دلبستگی شان به هم بیش تر می‌شود. انس و محبّت و وفایشان به همدیگر بیش تر می‌شود. این همان خاصیت تدیّن و دین داری و مذهبی بودن و جهات ---------- [۱]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۱۳-۲-۱۳۷۲. خدایی را رعایت کردن است. [۲] ایمان را در بین خودتان، در بین مجموعه تان و در بین زن و بچه تان، خانواده‌های تان، تقویت کنید. من می‌خواهم به همه ی شما برادران و جوانان و مردان و زنان عزیزی که در این جا هستید، هشدار بدهم که مراقب خانواده‌های تان باشید. گاهی اوقات خانواده‌ها وسیله ی فساد می‌شوند؛ وقتی ما مراقبشان نباشیم، آن‌ها می‌شوند مفسد ما. چرا؟ چون آن‌ها یک اهرم فشارقوی علیه ما دارند؛ آن چه است؟ آن، محبّت ما به آنهاست. این محبّت، روی ما اثر می‌گذارد و ذهن، فکر، عقاید و تشخیص مان عوض می‌شود و خیلی چیز‌هایی که می‌گفتیم خوب نیست، بعد یواش یواش می‌بینیم که نه، خیلی هم بد نیست! این‌ها آفت است؛ این‌ها را خیلی مراقب باشید. [۱] زن و شوهر کوشش کنند یکدیگر را به راه خدا هدایت کنند. یکدیگر را در راه مستقیم نگه دارند و حفظ کنند. این «تَواصَوا بِالحَقِّ وَ تَواصَوا بِالصَّبر» [۲] را که خاصیت مسلمانی است و مهم ترین خصوصیت ایمان است، مدّنظر داشته باشند. [۳] ---------- [۲]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۲۳-۱۲-۱۳۷۹. [۱]: . بیانات در دیدار وزیر، مدیران و کارکنان وزارت اطلاعات ۱۳-۰۷-۱۳۸۳. [۲]: . سوره ی والعصر، آیه ی ۳. [۳]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۸-۵-۱۳۷۴. در همه احوال و اوضاع رعایت همدیگر را بکنید، به هم کمک کنید، عون و بازوی همدیگر باشید، به خصوص در راه خدا و در راه انجام وظیفه. اگر پسر در راه خداست، دختر به او کمک کند و اگر دختر در راه انجام وظیفه و در راه خداست، پسر به او کمک کند. هر کدام مجاهدت می‌کنند، آن دیگری به او کمک کند. [۴] با هم همکاری کنید، به هم کمک کنید، خصوصاً در امر دین. اگر می‌بینید طرف شما، شوهر یا زن شما کاهل نماز است، به نماز کم اهمیّت می‌دهد، به راستگویی کم اهمیّت می‌دهد، به مال مردم کم اهمیّت می‌دهد، به شغل دولتی کم اهمیّت می‌دهد، او را بیدار کنید، به او بگویید، به او بفهمانید و کمک کنید که خودش را اصلاح کند یا اگر می‌بینید که در امر مَحرم و نامحرم، در امر پاکی و نجسی، در امر حلال و حرام آدم بی اعتنا و بی مبالاتی است، به او توجّه بدهید، او را آگاه کنید، کمک کنید که خوب شود. اگر دروغگو و غیبت کن است، به او تفهیم کنید، نه این که دعوا کنید، نه این که اوقات تلخی کنید، نه این که مثل یک منتقد بد اخلاق بنشینید یک کناری هی نق بزنید. [۵] ---------- [۴]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۱۱-۵-۱۳۷۴. [۵]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۱۳-۶-۱۳۷۴. مهم ترین کمک به همسر، این است که سعی کنید همدیگر را دین دار نگهدارید. مراقب باشید همسرتان خطای دینی نکند. این مواظبت هم به معنای پاسبانی و دیده بانی نیست. این مراقبت، مراقبت اخلاقی است، مراقبت مهربانانه و مراقبت پرستارانه است. اگر چنان چه خطایی از همسرتان دیدید، آن را باید با شیوه ی بسیار لطیف و عاقلانه ای در او از بین ببرید و برطرف کنید. یا با تذکّر و یا با بعضی از مراعات‌ها نسبت به هم مسؤولیت دارید. زن اگر می‌بیند شوهرش در معاملاتِ بد افتاده، در رفیق بازی‌های بد و معاشرت‌های بد افتاده، یا مرد اگر می‌بیند زنش افتاده در بعضی تجمّل پرستی‌های غلط یا ولنگاری‌های غلط، نباید بگوید: حالا او خودش است. شما هر کدام نسبت به هم وظیفه دارید. باید همّت خود را متمرکز کنید. زن و مرد می‌توانند بر روی هم اثر بگذارند. [۱] هر دو به یکدیگر نسبت به دیندار بودنشان و رعایت تقوا کمک کنند. یعنی مرد کمک کند که زنش بتواند دیندار باشد و رعایت ت

قوا را بکند. زن هم کمک کند که مرد بتواند دیندار باشد و بتواند پاکدامن بماند و بتواند با تقوا حرکت کند. [۲] همدلی و همکاری کردن، معنایش این است که همدیگر را در راه خدا حفظ کنید. تواصی به صبر و تواصی به حق کنید. اگر خانمِ خانه می‌بیند شوهرش دارد دچار یک انحرافی می‌شود، فرضاً در یک معامله نامشروعی دارد قرار می‌گیرد، در یک جریان غلطی دارد می‌افتد، در پول درآوردن‌های نادرست دارد می‌افتد، در رفیق بازی‌های ناسالم دارد می‌افتد، اوّل کسی که باید او را حفظ کند، اوست. اگر متقابلاً مرد این احساس‌ها را به نوع دیگری از زنش کرد، اولین کسی که باید زن را حفظ کند، شوهر اوست. البته حفظ کردن هم، با محبّت کردن و با زبان خوش و با منطق صحیح و با برخورد مدبّرانه و حکیمانه حاصل می‌شود، نه با بد اخلاقی و قهر و این چیزها. یعنی هر دو مراقب باشند تا آن دیگری را در راه خدا حفظ کنند. [۳] زن و شوهر باید سعی کنند که یکدیگر را اصلاح کنند. نه مثل یک آقا بالاسر که مرتب به دیگری نیش بزند؛ نه! مثل یک پرستار، یک مادر و پدر دلسوز. [۱] یک مجموعه ی به هم پیوسته ی متواصی به حق و متواصی به صبر در درون خانواده ی مسلمان وجود دارد؛ لذا قرآن می‌فرماید که: «قوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ نارًا وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَةُ»؛ هم خودتان را حفظ کنید، هم اهل تان را. [۲] خیلی از زن‌ها هستند که شوهر خودشان را بهشتی می‌کنند. خیلی از مردها هستند که همسر خود را حقیقتا سعادتمند می‌کنند. موارد عکس این هم هست. ممکن است مردهای خوبی باشند، زن هایشان آن‌ها را اهل جهنّم کنند و زن‌های خوبی باشند که مردهایشان آن‌ها را اهل جهنّم کنند. اگر چنان چه زن ومرد هر دو توجّه داشته باشند، با توصیه‌های خوب، با همکاری‌های خوب با مطرح کردن دین واخلاق درمحیط خانه- آن هم بیش تر ازمطرح کردن زبانی، مطرح کردن عملی - این طور یکدیگر را کمک می‌کنند آن وقت زندگی کامل وحقیقتاً وافی و شافی خواهد شد. [۳] زن و شوهر باید همدیگر را در راه صحیح و صراط مستقیم الهی حمایت کنند. اگر هر کدام از این‌ها مشاهده می‌کنند یک عمل خیر و یک کار شایسته ای از همسرانشان سر می‌زند، آن را تشویق کنند و اگر بر عکس، احساس کردند که خطایی، یک انحرافی خدای نخواسته وجود دارد، سعی در اصلاح آن بکنند، یکدیگر را در راه خدا کمک و تشویق کنند. [۴] ---------- [۱]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۳-۸-۱۳۷۹. [۲]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۲-۱-۱۳۷۸. [۳]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۲۱-۸-۱۳۷۹. [۱]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۲۲-۱۲-۱۳۷۲. [۲]: . بیانات در دیدار مسوولان وزارت امورخارجه و روسای نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور۲۵-۰۵-۱۳۸۳. [۳]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۱۱-۱۲-۱۳۷۷. [۴]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۴-۶-۱۳۷۹. #زن و باز یابی هویت حقیقی ✍مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

غافر وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﺪ: «ﻓﻘﻂ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺳﺮﻳﻊ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺪﻫﻢ. ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﻟﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﭙﺮﺳﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺯﻭﺩی‌ﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﻔﺖ‌ﻭﺧﻮﺍﺭی ﻭﺍﺭﺩ ﺟﻬﻨﻢ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ.(٦٠) https://eitaa.com/zandahlm1357

تلاوتی بسیار زیبا از سورة الأحزاب با صوت حزین شيخ محمد اللحيدان

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: سخاوت و بخل متن حديث السخاء و البخل ۱- الصدوق قال: حدّثنا أبى رضى الله عنه قال: حدّثنى علىّ بن إبراهيم بن هاشم عن ياسر الخادم عن أبى الحسن الرضا عليه السلام قال: السخى يأكل من طعام الناس ليأكلوا من طعامه، و البخيل لايأكل من طعام الناس لئلّا يأكلوا من طعامه. ۲- الصدوق قال: حدّثنا محمد بن جعفر بن مسرور رضى الله عنه قال: حدّثنى الحسين بن محمد بن عامر عن معلىّ بن محمد البصرى عن الحسن بن علىّ الوشّاء، قال: سمعت أبا الحسن عليه السلام يقول: السخىّ قريب من الله، قريب من الجنّة، قريب من الناس، بعيد من النار، و البخيل بعيد من الجنّة، بعيد من الناس، قريب من النار قال: و سمعته يقول: السخاء شجرة فى الجنّة أغصانها فى الدنيا، من تعلّق بغصن من أغصانها دخل الجنّة. سخاوت و بخل ۱- صدوق گويد: پدرم (رض) گفت: علي بن ابراهيم بن هاشم از ياسر خادم، از ابوالحسن الرضا (ع) مرا به حديث گفت كه آن حضرت فرمود: سخاوتمند از غذاي مردم مي‌خورد تا از غذاي او بخورند، و بخيل از غذاي مردم نمي خورد تا از غذاي او نخورند ۱. ۲- صدوق گويد: محمد بن جعفر بن مسرور (رض) ما را به حديث گفت: حسين بن محمد بن عامر از معلّي بن محمد بصري، از حسن بن وشّاء مرا به حديث گفت: شنيدم ابو الحسن رضا (ع (صفحه۷۶۳))مي‌فرمود:فردسخاوتمند به خداوند،بهشت ومردم نزديك است وازآتش دوراست،امافردبخيل ازبهشت ومردم دورا ستوبه آتش نزديك،ونيزفرمود:سخاوت در ختياستدربهشت كه شاخه‌هاي آن دردنياست هركس به شاخهاي ازآن دستياب دبه بهشت داخ ل مي‌شود۲. منبع حديث ۱- عيون اخبار الرضا ۲/ ۱۲. ۲- عيون اخبار الرضا ۲/ ۱۲. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: ۱. مقابله با غلوّ و غالیان از جمله آفات بزرگ در میان پیروان اهل بیت (علیهم السلام) کسانی بوده و هستند که ایشان را از مرتبه والای خویش بالاتر برده و در مورد ایشان غلوّ کرده، و معتقد به ربوبیت یا نبوّت یا برخی صفات الهی برای ایشان شده اند. این گروه همواره در میان شیعه و ائمه (علیهم السلام) مطرود بوده اند. حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: مواظب جوانان خود باشید تا غالیان آن‌ها را فاسد نکنند « فَاِنَّ الْغُلاه شَرُّ خَلْقِ اللهِ یُصَغِّرونَ عَظَمَهَ اللهِ وَ یَدَّعُونَ الرُّبوبِیَّهَ لِعِبادِالله... » همانا غالیان بدترین خلق خدا هستند آن‌ها عظمت خداوند را کوچک و ربوبیّت را برای بندگان خدا ادعا می‌کنند، به خدا سوگند که غالیان از یهود و نصاری و مجوس و مشرکان بدترند... [۱] لذا حضرت رضا (علیه السلام) نیز به مبارزه با این گروه که در زمان حضرت فعالیت می‌کردند، پرداخت. در حدیثی حضرت رضا (علیه السلام) روایتی را با ذکر سند از پدر و اجداد خویش از رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کرده اند که حضرت فرمود: مرا از حقی که دارم بالاتر نبرید، همانا خداوند تبارک و تعالی مرا بنده خود قرار داد قبل از آن که پیامبر قرار دهد؛ سپس حضرت آیه ۷۹ و ۸۰ سوره مبارکه آل عمران را قرائت نمود. و ادامه داد که علی (علیه السلام) فرموده است: یَهْلِکُ فَیّ اِثنان وَ لاذَنْبَ لی مُحِبٌّ مُفْرِط وَ مُبْغِضٌ مُفَرِّط؛ در مورد من دو نفر هلاک می‌شوند و من بی گناهم: دوستی که زیاده روی می‌کند و (دیگری) دشمنی که کوتاهی می‌کند؛ سپس حضرت رضا (علیه السلام) فرمود: و ما نزد خداوند عزوجل بیزاری می‌جوییم، از آن که در مورد ما غلوّ کند و ما را از اندازه خودمان بالاتر برد؛ همانند بیزاری عیسی بن مریم از نَصاری. سپس حضرت بعد از تلاوت آیاتی فرمود: هرکه برای پیامبران ربوبیت ادّعا کند یا برای امامان، ربوبیّت یا پیامبری ادعا کند و یا برای غیر امام امامت ادعا کند، ما از او در دنیا و آخرت بیزاریم. [۱] یعنی پیروان اهل بیت (علیهم السلام) باید مراقب باشند نه این که تحت تأثیر مخالفان، مقام امام را پایین آورند و نه به جهت محبّت و تعصب نابه جا، امام را در حدّ خدایی یا پیامبری بالا برند، بلکه پیرو عقل و شرع باشند و از هر آن چه خودشان بیان کرده اند، پیروی کنند. در روایت دیگری حضرت رضا (علیه السلام) فرمود: لعنت خدا بر غالیان چرا یهودی نشدند؟ چرا مجوس نشدند؟ چرا نصرانی نشدند؟ چرا قدریه نشدند؟ چرا مرجئه نشدند؟ چرا خارجی نشدند؟ (یعنی چرا خود رابه ما منتسب کرده اند؟ ) سپس فرمود: با آن‌ها همنشینی نکنید، و آن‌ها را تصدیق نکنید و از آن‌ها بیزاری جویید، خدا از آن‌ها بیزار باشد. [۲] و چون ابوهاشم جعفری از حضرت رضا (علیه السلام) در مورد غالیان! و اهل تفویض پرسید: حضرت فرمود: غالیان کافرند و اهل تفویض مشرک اند، هرکه با آن‌ها بنشیند یا دم خور باشد یا هم غذا یا هم نوش یا کمک کار باشد یا با آن‌ها وصلت کند، بدهد یا بگیرد، یا به آن‌ها ایمان آورد یا آن‌ها را در امانتی امین شمرد و یا حدیث آن‌ها را تصدیق کند یا آن‌ها را به نیم کلمه ای کمک کند، از ولایت خداوند عزّوجلّ و ولایت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) و ولایت ما اهل بیت خارج شده است. [۱] وقتی به روایات مربوط به مذمّت غُلات (غلوکنندگان) مراجعه می‌کنیم، در می‌یابیم که تعداد بسیاری از این روایات از حضرت رضا (علیه السلام) صادر شده است [۲] و این می‌رساند که فعالیت غالیان در آن زمان گسترده بوده است. یکی از غالیان به حضرت رضا (علیه السلام) گفت: یونس بن ظبیان - از متهمان به غلوّ - گفته است: شبی در طواف بودم که از بالا سر و صدایی شنیدم: ای یونس منم که خدایی جز من نیست، مرا عبادت کن و نماز را برای یاد من برپا دار. سرم را که بلند کردم ناگهان ابوالحسن برایم ظاهر شد. حضرت رضا (علیه السلام) با شنیدن این سخنان چنان ناراحت شد که به آن مرد فرمود: از نزد من بیرون رو، خداوند تو را و هرکه این را به تو گفته است و یونس بن ظبیان را هزار لعنت کند که به دنبال آن هزار لعنت باشد و هر لعنتی تو رابه قعر جهنم فرو برد، گواهی می‌دهم که جز شیطان نبود که او را صدا زد... [۳] و چون به حضرت رضا (علیه السلام) گفتند: برخی از کسانی که خود را طرفدار شما می‌دانند، می‌پندارند که این صفات - الهی - صفات علی (علیه السلام) است و اوست آن الله رب العالمین؛ حضرت رضا (علیه السلام) با شنیدن این کلمات بند بند بدن مبارکش به لرزه افتاد و غرق در عرق شد و فرمود: سبحان الله! منزه است خداوند از آنچه ستمکاران و کافران می‌گویند، آیا نه این بود که علی خورنده ای از خورنده‌ها و نوشنده ای از نوشنده‌ها و ازدواج کننده ای از ازدواج کننده‌ها و... بود؟ آیا او نبود که در مقابل پروردگار خود در حالی که خاضع و ذلیل بود به نماز می‌ایستاد و به سوی او راز و نیاز می‌کرد؟ آیا کسی که این صفات را دارد، خ

داست؟ [۱] امروز که دشمنان بیش از پیش به دنبال بهانه برای حمله به مکتب اهل بیت (علیهم السلام) هستند، وظیفه هر شیعه ای به ویژه علمای اعلام - اعزّهم الله تعالی - آن است که در مقابل برخی مطالب غلوّآمیز به ویژه اشعار ناصواب بایستند و از حریم اهل بیت (علیهم السلام) دفاع کنند؛ شاعران و مداحان متعهد نیز افراد غالی و منحرف را از خود دور نمایند و مردم نیز با هوشیاری به این گونه افراد تذکّر و هشدار دهند. ---------- [۱]: امالیطوسی، ر. ک: بحار، ج۲۵ص ۲۶۵. [۱]: عیون اخبارالرضا (علیه السلام)، ج ۲، ص ۲۰۱؛ بحار، ج ۲۵، ص ۱۳۴. [۲]: عیون اخبارالرضا (علیه السلام)، ج ۲، ص ۲۰۳. [۱]: عیون اخبارالرضا (علیه السلام)، ج ۲، ص ۲۰۳. [۲]: به روایات مذکور دربحارالانوار، ج ۲۵ باب نفی الغلو مراجعه شود. [۳]: رجال کشی ۲۳۳ ر. ک: بحار، ج ۲۵، ص ۲۶۴ و این روایت هشداری است به مدعیان شهود و پیروان آن ها، زیرا حتی اگر به راستی نیز صدایی به گوش آن‌ها برسد معلوم نیست جنبه الهیداشته باشد، زیرا شیطان نیز در کمین این افراد و این حالات است. [۱]: رجال کشی، ص ۱۹۳، احتجاج طبرسی: ۲۴۲، بحار، ج ۲۵، ص ۲۷۵. 📚حکایت آفتاب نگاهی به زندگی امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357